บทที่531 คุณจ้าว คุณสุดยอดจริงๆ

เขารำคาญมากที่ตื่นมากลางดึกทุกคืน ความเจ็บแบบ นั้นเจ็บจนหายใจไม่ออก เบื่อห้องว่างเปล่า น

ลู่เหวินซูหลับตาเอนตัวลง รอเครื่องบินบินขึ้นอย่าง ราบรื่น

ทางนั้นยังมีผู้โดยสารเข้ามาเรื่อยๆ หาที่นั่งของตัวเอง จ้าวอี้ซีนก็เดินอยู่ตรงทางเดิน

ตอนที่หล่อนหาที่นั่งก็มองเห็นลู่เหวินซูพอดี

“ประธานลู่”จ้าวอี้ซีนทักทายเขา ยิ้มเบาๆให้คุณก็ไป ทํางานที่ประเทศYเหรอ? ”

ลู่เหวินซูลืมตาขึ้นมองหล่อนด้วยสายตาเย็นชา ด้วย

ความดูถูกเหยียดหยาม

แล้วเขาก็หลับตาลงอีกครั้ง ทำเป็นไม่สนใจหล่อน

“ขอโทษที่รบกวนเวลาพักของคุณค่ะ”จ้าวอี้ซีนไม่รู้สึก อายอะไรมาก ขอโทษอย่างใจกว้าง

ตำแหน่งของหล่อนอยู่แถวเดียวกับลู่เหวินซูที่ทางเดิน

ขวา

พอจ้าวอี้ซีนเก็บกระเป๋า นั่งลงตรงที่นั่ง จึงมองไปที่ลู่ เหวินซูด้วยสีหน้าที่ไม่อบอุ่นเหมือนเมื่อสักครู่ มีความสงสัยนิดหน่อย

สถานะแบบลู่เหวินซูนี้ถ้าไปทำงานต่างประเทศ ปกติ ก็ต้องให้ผู้ช่วยจองตั๋วเฟิร์สคลาสสิ

แต่ทำไมลู่เหวินซูมานั่งชั้นประหยัด?

อีกอย่างไปประเทศYก็นานมาก เขาไปทำงานก็คงไม่ สวมสูทในตอนนี้ ชุดสูทยังมีรอยย่น น่าจะมาแบบรีบๆ เปลี่ยนชุดไม่ทัน

ที่จริงแล้วจ้าวอี้ซีนเป็นคนฉลาด ดูจากสถานการณ์ ของลู่เหวินซูแล้วและวิเคราะห์จุดประสงค์ที่เขาจะไป ก็ รู้ว่าที่เขารีบไปประเทศYก็เพราะรู้ว่าหลี่ซูเจ๋อยู่ที่นั่น

จ้าวอี้ซีนแอบคิด: เขาจะไปหาที่ที่หลินเฉิงจี้จัดให้ หรือว่าไปที่นั่น?

พอหลี่ซูเจ๋หายไป แม้แต่หล่อนที่เป็นนักลงทุน ยังค้นหาไม่เจอ นับประสาอะไรกับลู่เหวินซูที่อยู่ ประเทศZไกลๆในเมืองหนานเฉิง

ดังนั้นหล่อนจึงแปลกใจว่าลู่เหวินซูหาหลีซูเจ่เจอจริงๆ แล้วหรือไม่

พอเครื่องบินขึ้น ไฟในเครื่องก็มืดลง แปปนึงก็เงียบ จ้าวอี้ซีนก็หลับตาลงพักผ่อน

สิบกว่าชั่วโมงถัดมาเครื่องก็ถึงประเทศY
จ้าวอี้ซีนลงจากเครื่องพร้อมกับกลุ่มคน หล่อนเห็น สองมือของลู่เหวินซูว่างเปล่า เดินไปอย่างไว พริบตา เดียวก็ไม่เห็นแล้ว ก็ยิ่งแน่ใจจุดประสงค์ที่เขามาที่นี่

หล่อนเดินไวตามไป เห็นลู่เหวินซูเดินไปเรียกรถที่ ถนน แปปนึงรถก็ออกไป

จ้าวอี้ซีนจําทะเบียนรถพอเรียกรถได้ก็บอกชื่อ โรงแรมกับคนขับ แล้วค่อยเปลี่ยนซิมการ์ดของที่นี่โทร

ออกไป

พอโทรติด จ้าวอี้ซีนก็บอกทะเบียนรถกับปลายสาย ลู่ เหวินซูนั่งแท็กซี่ไป ตามไป”

พอจ้าวอี้ซีนเข้าโรงแรมไปก็สี่ทุ่มกว่าแล้ว

พอเช็คอินเสร็จ หล่อนก็เปลี่ยนเป็นซิมของในประเทศ โทรหาผู้ช่วยจาง

“ถึงประเทศYหรือยัง? ”

“หนึ่งชั่วโมงก่อนหน้านี้ก็ถึงแล้ว”น้ำเสียงของจ้าวอี้ซีน ดูเหนื่อยล้า”แต่ว่านั่งเครื่องเหนื่อยอ่ะ ฉันก็เลยไม่ได้ โทรหาคุณทันที พอถึงโรงแรมเลยโทรหา

“ไม่เป็นไร คุณถึงปลอดภัยก็ดี”ผู้ช่วยจางได้ยินหล่อน ดูเหนื่อยๆก็พูดอย่างสงสาร”คุณอาบน้ำแล้วนอนไวๆละ กันพรุ่งนี้ยังต้องไปพบพาร์ทเนอร์อีก เดี๋ยวผมโทรปลุก”
“อือ”จ้าวอี้ซีนจุ๊บลงไปที่โทรศัพท์“คุณก็นอนไวๆ คิดถึงฉันด้วยล่ะ

“จ๋าได้อยู่แล้ว ผมคิดถึงคุณทุกวันเลย

พอวางสายจ้าวอี้ซีนก็ได้ยินเสียงออดที่ประตู

หล่อนรู้ว่าเป็นบอสใหญ่ที่ส่งคนมารับตัวเอง รีบ เปลี่ยนชุด แต่งหน้าแล้วไปเปิดประตู

ด้านนอกประตูคือผู้ชายสวมชุดพนักงานโรงแรม คุณ จ้าว คุณชายให้ผมมารับท่าน”

“บอสใหญ่ของคุณไม่ระมัดระวังขนาดนี้เลยเห รอ? “จ้าวอี้ซีนพูดอย่างล้อเล่น”รอบๆโรงแรมมีแต่กล้อง ไม่กลัววันนึงจะถูกคนตรวจดูกล้องเหรอ? ”

เขาตอบ: “หลังจากคุณจ้าวก้าวเข้าโรงแรม ทุกที่ๆ คุณเดินผ่าน กล้องไม่มีบันทึกไว้ วางใจได้ครับ”

เห็นเขาพูดแบบนี้ จ้าวอี้ซีนก็เลยโล่งใจออกไปกับเขา

หล่อนใช้เหตุผลมาทำงานที่ต่างประเทศ มาเจอบอส ใหญ่ที่ประเทศY และยังต้องกลับประเทศZ ต้องระวัง ดีๆ

รถที่จ้าวอี้ซืนนั่งวิ่งไปตลอดทาง ครึ่งชั่วโมงถัดมาก็ เข้าไปที่โรงจอดรถใต้ดินของคลับเฮาส์
เขาพาจ้าวอี้ซีนขึ้นลิฟท์ไปชั้นสูงสุด จากนั้นก็เดินตรง ทางเดินวงแหวนนั่นแล้วหยุดลงที่หน้าประตู

จ้าวอี้ซีนเข้าไปในประตูที่ชายคนนั้นเปิด การตกแต่ง นั้นโดดเด่นมากแต่สีสันที่ตกแต่งกลับไม่สะดุดตา ห้อง ส่วนตัวใหญ่มาก หล่อนมองไปที่ชายที่นั่งอยู่ตรงโซฟา

ใบหน้าของชายตรงหน้าออกฝรั่ง ผมทอง ตาสีฟ้า เอนที่โซฟาอย่างขี้เกียจ หันหน้าคุยอะไรกับคนข้างๆ

ดูเกียจคร้านแต่ทุกการกระทำกลับดูสง่า ที่คน ธรรมดาเลียนแบบไม่ได้

ผู้ชายที่พาจ้าวอี้ซีนตามเข้ามาก็พูดกับชายที่มีใบหน้า เหล่าเหล่านั่น“คุณชาย พาหล่อนมาแล้วครับ”

ชายหล่อเหลาคนนั้นจึงหยุดพูดกับคนข้างๆ เงยหน้า

เล็กน้อย

“คุณจ้าว”

ภาษาจีนของชายที่หล่อเหลานั้นพูดอย่างคล่องแคล่ว แต่มาพร้อมกับกลิ่นอายความสูงส่ง แม้แต่สายตาที่มอง จ้าวอี้ซีนก็เช่นกัน มองอย่างดูถูก เพราะว่าพวกเขาไม่ใช่ คนทั่วไป

เหมือนจ้าวอี้ซีนจะไม่ได้สังเกต ยิ้มแล้วเดินเข้าไป นั่ง ลงไปเองแล้วหยิบบรั่นดีเทให้ตัวเอง ชนกับแก้วที่อยู่บน โต๊ะ
“คุณชายไซเลส์ ครั้งแรกที่เจอกัน ฉันขอชน ค่ะ”หล่อนยิ้มเล็กน้อย ดื่มบรั่นดีไปเรียบร้อย

จี้เจียจื้อขมวดคิ้วหน่อยๆ

ผู้ชายที่พาจ้าวอี้ซีนมารีบพูดด้วยเสียงทุ้ม“คุณชาย ผมไม่ได้บอกอะไรหล่อนเลย”

“ฉันทายน่ะค่ะ”จ้าวอี้ซีนดื่มบรั่นดี ท่าทางเมาเล็กน้อย แล้วก็เทไปเองอีกแก้ว”เมื่อก่อนฉันเคยหาเบอร์ที่เคย ติดต่อฉัน เลยรู้สถานะของหล่อน”

“เหรอ? “จี้เจียจื้อเหมือนจะสนใจ โบกมือไล่ผู้ชายคน นั้นแล้วก็คนข้างๆ

เขาเงยคางเพื่อให้จ้าวอี้ซีนพูดต่อ

จ้าวอี้ซีนก็ไม่หยุด พูดอย่างใจกว้าง: “ฉันค้นเจอว่า ส่งฉันไปที่ประเทศZ ชื่อ Maki Momoiเป็นสายลับที่ บริษัทมู่ซื่อ จากนั้นฉันก็หาว่าหล่อนทำงานที่ไหน”

“พอฉันหาเจอว่าคุณกับหลินเฉิงจี๋เป็นพี่น้องกัน รู้ว่า ทำไมตัวเองเป็นไส้ศึกที่บริษัทมู่ซื่อ บอสใหญ่ที่อยู่เบื้อง หลังคือใครก็รู้อย่างง่ายดาย

หล่อนยักไหล่ น้ำเสียงผ่อนคลาย “ตอนนี้เจริญมากหา อะไรก็เจอ คุณว่าไหมคุณชายไซเลส์?

“ฉลาด ฉลาดมากๆ”จี้เจียจื้อยกมือขึ้นมาตบ ยกปากขึ้นบางๆ หาข้อมูลคนของผมเจอ ตามมาจนค้นผมได้ คุณจ้าว คุณสุดยอดมากจริงๆ!

จ้าวอี้ซีนยกแก้วเหล้าไปทางเขาแล้วยิ้ม”ยอมรับอย่าง โดยดีค่ะ”

จี้เจียจื้อลูบคางพูดอย่างขำขัน : “รองประธานจ้าวพ่อ ของคุณอยู่บริษัทมู่ชื่อนานขนาดนั้น แม้แต่มู่เฉินหย่วนก็ สู้ไม่ชนะโง่จะตาย นึกไม่ถึงว่าจะมีลูกสาวที่ฉลาดอย่าง คุณ”

“คุณชายท่านพูดถูก เขาน่ะทั้งแก่และโง่”จ้าวอี้ซีนยิ้ม อ่อนๆ สายตาเย็นชา“ถ้าเขาฉลาดแบบคุณ จำฉันได้ ให้ ฉันช่วยเขาก็คงไม่ตาย”

หล่อนถอนหายใจอย่างเสียใจและพูดว่า “น่าเสียดาย ทรัพย์สมบัติพวกนั้นของเขาต่างถูกยึดไป”

จ้าวอี้ซีนคือลูกสาวลับๆของรองประธานจ้าว แต่ว่า รองประธานจ้าวไม่รู้จักจ้าวอี้ซีนเลย ให้เงินแม่หล่อน แล้วจบไป

จ้าว ซีนรู้เสมอว่าพ่อตัวเองคือใคร แต่ว่าไม่รู้สึกดีกับ เขาเลย

ทีแรกถูกกาวเหม่ย หาเจอ พอกาวเหม่ย พูดเรื่อง รองประธานจ้าวกับหล่อน หล่อนก็ไม่สนใจ คิดว่าชาย คนนี้เข้าคุกได้ก็ดี สมบัติของเขาก็สามารถเอามาได้?