บทที่270 คุณนายวีที่บิดเบือนข้อเท็จจริง

ถังซินไล่อย่างอ้อมๆว่า”คุณนายวี่ ถ้าท่านไม่มีอะไร ขอ พวกเราได้กินข้าวต่อจะได้ไหมคะ ? ซุปเห็ดเย็นแล้วจะไม่ อร่อย”

“แต่งงานกับลูกชายฉัน”

“หะ ? ”ถังซินนิ่งไป ถามหล่อนอย่างไม่อยากจะเชื่อ คุณ พูดอะไร ? ”

คุณนายวี่มองหล่อนนิดๆแล้วพูดว่า : “ชาติกำเนิดเธอไม่ดี แต่ฉันยังพอรับได้ แต่งงานกับลูกชายฉัน เธอมีแต่ได้ ฉันจะ ยอมเป็นแม่สามีเธอเอง”

ถังซินอึ้ง

จากเหอชวนเปลี่ยนเป็นบริษัทมู่ซื่อ สังคมก็เยอะ รู้จัก คนในสังคมมากมายและก็มีคุณนายหยิ่งๆแบบนี้แต่กลับไม่ เคยเห็นแบบคุณนายวี่ !

อะไรเนี่ย หล่อนคิดว่ามีแต่คนอยากแจ่งงานเข้าตระกูลนี้ เหรอ ?

“ฉันว่าไม่ดีกว่า ตระกูลวี่ฉันเอื้อมไม่ถึง”ถังซินยังคงยิ้ม ถ้า ไม่ใช่ความสัมพันธ์ระหว่างวี่เหวินถึงกับมู่เฉินหย่วนนะ จะ ทําให้ขายหน้าเลย
คุณนาย นึกไม่ถึงว่าจะถูกถังซิ่นปฏิเสธ สีหน้าแยไปแป ปนึง

หล่อนพูดด้วยน้ำเสียงหนักแน่นมากขึ้น“คุณถัง คุณคิดดีๆ ถ้าแต่งเข้าบ้านฉัน สินสอดคณไม่ต้องออกและฉันยังให้เงิน คุณไปเปิดบริษัทเองด้วย

ถงซินยิ้มต่อ”ขอบคุณคุณนายวี่ ไม่ดีกว่าค่ะ”

“ถ้าเธอมีข้อเสนอก็เสนอได้”คุณนายวี่พูด หล่อนพยายาม ให้ถังซินพอใจ เลือกถังซินยังดีกว่าลูกเมียน้อยนั่นเข้ามา เป็นสะใภ้ !

“ฉันไม่มีข้อเสนออะไร ฉันยังมีธุระอีก ขอตัวนะคะ”

เห็นคุณนายวี่ขวางทางไม่ให้ไป ถังซินจึงจูงมือฉางผิงเดิน ออกไป เดินไปไม่กี่ก้าว คุณนายก็มาขวางไว้อีกรอบ

ท่าทางของคุณนายวี่ดูก้าวร้าวไม่ปรึกษาถังซิน“เธอต้อง แต่งกับลูกฉัน ! ”

“เธอกับลูกชายฉันเซ็นสัญญาอันนั้นไป ฉันถ่ายเอกสาร ไว้อีกชุด”คุณนายวี่พูด“ถ้าเธอไม่ตอบตกลง แน่จะเอามา ประกาศ ผู้คนต่างคิดว่าเธอจะแต่งงานกับลูกชายฉัน”

ถังซินทนไม่ไหว“คุณนายวี่ คุณไม่คิดว่าคุณน่ารังเกียจเหรอ ? ละเมิดค้นของของลูกชายตัวเองแล้วตอนนี้เอาออกมา คุกคามฉัน”

“เขาเป็นลูกฉัน ฉันค้นของเขาผิดตรงไหน คุณนาย ไม่ ยอมรับผิด เดือนหน้าแต่งงานกับลูกชายฉัน ชุดกับแหวนฉัน จะนัดช่างให้เอง ! ”

“ฉันขอบคุณท่านมาก ! ”

คณนายวี่จ้องถังซินด้วยสายตาเฉียบๆ“ฉันรู้ว่าเธอชอบ ประธานมู่ของบริษัทมู่ชื่อ เธอว่า ถ้าประธานมู่เห็นเนื้อหา ของสัญญาจะคิดยังไง ? ”

ทันใดนั้นสีหน้าถังซินก็แย่ลง ท่านอย่ามาเกินไป ! ”

“แค่เธอแต่งกับลูกชายฉัน พวกเราจะตกลงยังไงกัน ก็ได้”คุณนายวี่พูด หรือพวกเธอจะอยู่กันแค่หนึ่งเดือนก็ได้ ฉันจะชดเชยให้เอง

“คุณกลัวคุณสัง ? ”ถูกคุณนายวี่ตื้ออยู่นานมาก ถังซินก็รู้ แผนของหล่อน“คุณกลัวว่าหล่อนกับลูกคุณจะกลับมาคบกัน ก็เลยมาหาฉัน”

คนนาย ยอมรับอย่างใจกว้าง ใช่ ฉันไม่ชอบลูกเมียน้อย นั่นจริงๆ ถึงจะเอาบริษัทตระกูลสั่งมาได้แต่ชาติกำเนิดก็ยัง สกปรกอยู่ดี ไม่คู่ควรกับลูกฉัน”

“วันข้างหน้าใครมาเป็นลูกสะใภ้ท่าน ช่างโชคร้ายจริงๆ”
“ถังซิน ให้เกียรติฉันหน่อย ! “คุณนายวิพูดด้วยความ โกรธ ฉันทนเธออยู่อย่างนี้ก็ไว้หน้ามากพอแล้ว เธอคิดว่า ฉันต้องเลือกเธอเหรอ ! ”

ถังซินยิ้มเย็นชา”ฉันกับคุณสั่งเป็นเพื่อนกัน เรื่องแบบนี้ฉัน ไม่อยากทำ ! สัญญานี้ คุณอยากจะป่าวประกาศก็ทำเลย มัน ทําอะไรฉันไม่ได้หรอก ! ”

ยังไงซะเรื่องนี้หล่อนก็ว่าจะบอกมู่เฉินหย่วน

หล่อนดึงฉางผิงเดินออกไป คุณนายวี่ก็ขวางอีก รอบนี้ ฉางผิงไม่อยู่เฉยๆแล้ว เขาตีมือหล่อนออก เสียงหน่อมแน้ มนั้นมีความก้าวร้าวอยู่“คุณยาย คุณคิดว่าทุกคนจะฟังคุณเห รอ ถ้าเป็นลูกคุณจะต้องเสียใจแน่ๆ

“กล้าดียังไงมาพูดกับฉันแบบนี้ ? “คุณนายวี่มองฉางผิง อย่างโกรธจัด เด็กอายุเท่านี้ใส่สูทแต่ดูดีมากๆ ใบหน้าที่ถูก ปิดนั้นแต่ช่วงตัวกลับมองเห็นชัดเจน

คุณนายวี่มองตาเขาก็รู้สึกคุ้นๆขึ้นมา

เหมือนกับว่าจะคล้ายกับใคร

ฉางผิงพูด : “เป็นคุณที่ก้าวร้าวก่อน คุณพูดด้วยน้ำเสียง ยังไงผมก็จะพูดอย่างนั้น

คุณนายวี่ได้ยินก็ยิ่งโกรธ มองตาสองคู่ที่คุ้นเคยนั่นอีกรอบ ก็อยากไปดึงหน้ากากออก ถังซินที่ไวกว่าก็รีบดันตัวไปด้านหลัง

ถังซินพูด : “คุณนายวี่ กรุณาให้เกียรติคนอื่น”

“มาที่นี่ทําไมต้องใส่หน้ากาก ? “คุณนายจ้องไปที่ฉางผิง ที่อยู่หลังหล่อน แสยะยิ้ม : “คงไม่ใช่ที่เขาลือกันนะว่าเด็กน เป็นลูกลับๆของเธอเหรอ ? ”

“เป็นลูกของเพื่อนฉัน

“เพื่อนทั้งสองของเธอฉันเคยเห็นในหนังสือพิมพ์ แต่ว่า ไม่ต้องปิดบังเด็กขนาดนี้หรอก ? “คุณนายวี่พูด อีกอย่าง เป็นเธอที่อยู่กับเด็กนี่ คนนอกมองคงไม่คิดว่าเธอเป็นแม่ เด็ก ? ถ้าในใจเธอบริสุทธิ์ ก็เอาหน้ากากลง ฉันจะดู”

“เขาไม่ได้รู้จักกับคุณเลย ไม่จำเป็นต้องให้คุณดู ! “ถังซิ นพูดอย่างเย็นชา ไม่อยากหยาบคายกับคุณนายวี่ อยากจะ เดินออกไป คุณนายวี่กลับไม่ปล่อยให้ไป

ฉางผิงเห็นถังซินถูกแกล้งก็วิ่งออกมาจากข้างหลังหล่อน ใช้แรงผลักคุณนายวี่ออก คุณนายวี่ที่ไม่ได้ใส่รองเท้าส้นสูง ยืนไม่ค่อยมั่นคงก็ตกเข้าไปในน้ำพุด้านหลังนําสาดออกมา

ฉางผิงพูดด้วยความโกรธ : “คุณอย่าทำเกินไปแบบนี้กับ คนอื่น ! ”

บ่อน้ำนั้นลึกนิดนึง ถังซินกลัวว่าคุณนายที่จะเกิดเรื่องจึง เข้าไปช่วย คุณนายวี่กลับปัดมือเธอออกแล้วต่อว่าอย่างเสียงดัง

“คุณถัง ฉันพูดกับเธอดีๆ เธอทำกับคนอาวุโสแบบนี้เห รอ ? ”

ก้องงานเลี้ยงอยู่ข้างๆ คุณนาย โกรธหนักขนาดนี้จึง ดึงดูดผู้คนบริเวณนั้นให้มาสนใจตรงนี้

ฉางผิงโกรธจะลุกขึ้นมาตอบกลับ ถังซินกลับซ่อนเขาไว้ ด้านหลังแล้วพูดกับคุณนายวี่ว่า : “ท่านลุกขึ้นมา ฉันพา ท่านไปเปลี่ยนชุด ท่านคงไม่อยากให้คนมองท่านสภาพ แบบนี้หรอก ? ”

คุณนายวี่พูด : “เธอผลักฉันแล้วยังจะมาพูดแบบนี้อีก ? ”

ถังซินพูดไม่ออก

หล่อนคิดว่ามีแต่ผู้หญิง20-30ปีถึงจะทําได้ หน้าไม่อาย คิดไม่ถึงว่าเรื่องหน้าไม่อายนี้จะไม่เกี่ยวกับอายุ !

หล่อนหายใจเข้าลึกๆระงับความโกรธไว้ อยากขอโทษคุณ นายวี่ก่อน อย่าทำอะไรแขกดีที่สุด วันนี้คุณสั่งเป็นเจ้าภาพ ถ้าขายขี้หน้าคงไม่ดี

“เป็นอะไร ? ”

ถังซินที่จะเปิดประตูนั้น วี่เหวินถึงก็ดันประตูเข้ามาแล้ว
“เหวินถิง มาพอดีเลย”คุณนายวิชไปทีถึงซนด้วยความ โกรธ ผู้หญิงคนนี้ไม่เคารพผู้ใหญ่เลย แม่อยากคุยกับเขา ดีๆ แต่โดนเขาผลักลงน้ำพุ ! ”

ถังซินเข้าใจแล้วว่าทำไมคุณนาย ไม่ให้หล่อนเข้าไปพยุง รอลูกชายมาแล้วจะแกล้งทำตัวน่าสงสาร !

“แม่ออกมาก่อน”วี่เหวินถึงเดินเข้าไปแล้วประคองคุณนาย

วี่ออกมาจากน้ำพุ น

คุณนาย ในสําคอเหลือบมองถังซิน : “คุณถัง ฉันแค่ อยากมาคุยกับเอด้วยความจริงใจ ดูเธอสิ จองหอง ยังพูดอีก ว่าฉันไม่คู่ควรที่จะเป็นแม่สามีเธอ”

“คุณนายวี่เลิกแอ๊บได้แล้ว ไม่เหนื่อยเหรอ ? “ถังซิน ยิ้ม”เป็นคุณที่กลัวว่าคุณสังกับลูกชายคุณจะกลับมารักกัน เลยให้ฉันแต่งงานกับลูกชายคุณ ฉันไม่ตกลงก็โกรธ”

สีหน้าคุณนายวี่ยังนิ่ง“คุณถัง โกหกมากๆคงไม่ดี ลูกชาย ฉันไม่ได้ชอบหล่อน ฉันต้องกลัวอะไรเหรอ ? เป็นฉันที่เห็น ว่าคุณชอบลูกชายฉันเลยอยากให้โอกาส”

“แม่สามีแบบนี้ฉันไม่กล้าเอา ! “

“คุณพูดเองทั้งนั้น”คุณนายวี่พูด”หรือว่าเป็นฉันที่กระโดด ลงน้ำพุเอง ? ”

หน้าของถังซินชาขึ้นมาทันที