ฉันเป็นสุดที่รักของประธานมู่! ?

บทที่601 คุณสวยจริงๆ



บทที่601 คุณสวยจริงๆ

พอส่งหลี่ซูเจ๋เสร็จ ผู้จัดการที่ล๊อบบี้นั่นก็สงสัยว่าผู้ หญิงคนนั้นคือใคร ทำไมท้องใหญ่ขนาดนี้มาหาบอส

ผู้จัดการคนนี้มาทำงานได้เพียงสามเดือนเลยไม่รู้ ความสัมพันธ์ของลู่เหวินซูกับหลี่ซูเจ๋ก่อนหน้านี้

เรื่องส่วนตัวของบอสถึงจะสงสัยก็ช่าง แปปนึงก็ทิ้ง เรื่องนั้นไปในหัว

พอฟ้ามืดไฟในคลับก็สว่างขึ้นมา แขกที่มาก็เยอะมาก ค่อยๆครึกครื้นขึ้นมา

ประมาณสามทุ่มครึ่งรถราคาแพงก็จอดลงหน้าคลับ

ลู่เหวินซูลงมาก่อน ใบหน้าค่อยๆยิ้มอย่างช้าๆและดู เกรงใจ บอสที่ลงมาจากประตูรถด้านหลังก็เข้าไปที่ คลับ

บริษัทยู่เฉิงรายใหญ่นี้ ลู่เหวินซูคุยอยู่สี่เดือน ในที่สุด วันนี้ตอนบ่ายก็เซ็นสัญญาที่สนามกอล์ฟ เขาก็เลยเอา คนของบริษัทยู่เฉิงมากินข้าวที่คลับ

แต่ว่าลู่เหวินซูไม่คิดว่าจะอยู่ด้วยเลยส่งต่อให้ผู้จัด การที่ล๊อบบี้ กำชับให้เขาพาแขกไปกินข้าวเสร็จก็จัด ห้องสร้างความบันเทิงให้พวกเขา โรงแรมจองไว้แล้ว ถึงตอนนั้นก็ให้คนไปส่งแขกก็พอ
ผู้จัดการที่ล็อบบี้มองเขาแล้วหยุด

“มองฉันทำไม? “ลู่เหวินซูงง”ฉันพูดอังกฤษ ไม่เข้าใจ เหรอ? ”

“ไม่มีอะไรครับ งั้นบอส ผมไปทำงานก่อน”

ลู่เหวินซูยักไหล่ไม่คิดมากอะไร อยากไปห้องเพื่อน

พอเปิดประตูก็มีเสียงปังปังปัง’ไม่หยุด กระดาษสีๆ เต็มตัวเขา

จ๋องซึงเข้ามาจับที่บ่าเขาแรงๆ“จัดการกับลูกค้าบริษัท ยู่เฉิงได้ ลู่เหวินซูนายเทพจริงๆ!”

“เลียแข้งเลียขาจริงๆ! “ลู่เหวินซูตบมือเขา“ค่านาย หน้าโอนเข้าบัญชีนายแล้ว”

จ๋องซึงยิ้มขำเหอเหอ”เค ฉันรู้ว่านายไม่ทำให้ฉันผิด หวัง! ”

ลู่เหวินซูไม่ชอบอะไรครึกครื้นๆหนวกหู นอกเสียจาก มีเพื่อนทางธุรกิจมาหรือบางทีก็มาแลกเปลี่ยนธุรกิจกัน ถึงจะมาคลับ

ทุกคนต่างยินดีกับลู่เหวินซู ต่างรู้นิสัยของเขา แปปนึ งก็จะออกไปอยู่มุมห้องเล่นอะไรเอง แค่คุยเรื่องธุรกิจเท่านั้นถึงจะยอมทานข้าวด้วย

เพื่อนพวกนี้และก็มีเพื่อนที่เป็นลูกคนรวยมากมาย ที่ ไม่สนิทอะไร

ลูกคนรวยนั้นเหมือนจะไม่เห็นว่าลู่เหวินซูกำลังคุยกับ จ๋องซึงก็เข้าไป

ลูกคนรวยชนแก้วไปที่ลู่เหวินซูแล้วพูดขำๆ : เหวินซู เราอายุเท่าๆกันแต่นายเจ๋งกว่าฉัน ต่อไปฉันต้องเรียนรู้ การทำธุริจกับนายซะแล้ว!”

ลู่เหวินซูขมวดคิ้วที่จริงไม่ค่อยพอใจแต่ไม่แสดงออก มา ชนกับเขาแล้วก็พูดไปงั้นๆ”ทำธุรกิจง่ายที่ไหนล่ะ ค่อยๆเรียนรู้ก็ได้แล้ว ต้องใช้การควานหา ทุกคนมารวย ด้วยกัน”

“นายพูดถูก! ชนแก้ว! “ลูกคนรวยยกแก้วเข้ามาหัน ไปดื่มหมด

ลู่เหวินซูมองกับจ๋องซึง มองเห็นสายตาดูถูกจากฝ่าย ตรงข้าม กลับไม่พูดอะไรค่อยๆดื่มเหล้าไป

พอลูกคนรวยคนนั้นนั่งไปก็ไม่ลุกเลย

เอนหลังพิงโซฟาแล้วก็อวดว่าพ่อตัวเองทำธุรกิจอะไร ตัวเองรับมาดูแลสองบริษัทและก็เพิ่งได้เงินหมุนเวียน มากว่าสามร้อยล้าน
คุยไปมาอยู่นั้นจู่ๆลูกคนรวยก็ถามลู่เหวินซู: “เหวินซู นายโสดมานานแล้ว ไม่ไปหาแฟนใหม่เหรอ?

สายตาลู่เหวินซูหม่นลงแล้วยิ้มแบบขี้เกียจ ทำไม นายจะแนะนำฉันเหรอ”

“แน่นอนและนายจะต้องถูกใจด้วย! “ลูกคนรวยเห็นลู่ เหวินซูไม่โมโหก็ยิ่งกล้า”ฉันมีน้องสาวที่สวยมาก จะต้อง เป็นแบบที่นายชอบแน่!

จ๋องซึงยกแก้วเข้ามา”เห้เห้ วันนี้ดื่มเหล้า คุยเรื่องสาว ไม่สนุกหรอก?

“กินเหล้าจนหมดแต่ไม่มีสาวก็ไม่สนุกอะไร”ลูก คนรวยคนนั้นยังไม่รู้ตัว“เดี๋ยวฉันเรียกน้องสาวฉันมา!

พูดไปก็เอาโทรศัพท์ออกมาส่งข้อความ

จ๋องซึงมองเขา ดื่มเหล้าพร้อมทำเสียงในลำคอ รู้สึก ว่าคนไม่มีสมองยากที่คุยด้วย

คนแบบนี้ให้ไปพันล้าน เขาก็ทำแต่ล้มเหลว!

“เค”ลู่เหวินซูตอบสนองอย่างขี้เกียจ เอนโซฟากิน เหล้าแบบชิลๆขำเสียงทุ้ม“ถ้าฉันชอบ นายจะแย่เอานะ”

“นายบ้าหรือไง! “จ๋องซึงพูดไม่ออก น้ำเสียงทุ้มไป ยุ่งกับคนแบบนี้”
จ๋องซึงไม่ได้เป็นเพื่อนลู่เหวินซูวันแรก จะไม่รู้ที่เขาคิด ได้ไง ไอ้ลูกคนรวยนั่นดูเกมไม่เป็น มาบอกว่าน้องสาว สวยมาก

ไม่นานประตูห้องก็ถูกเปิดออก มีร่างนึงเข้ามา

ไฟสีเหลืองในห้องส่องไปที่หญิงสาวเลยมองเห็นร่าง อ้อนแอ้นของสาวน้อยที่สวมชุดกระโปรงสีดำเล็กๆดู ท่าทางจะยี่สิบสองยี่สิบสาม อ่อนหวานมีเสน่ห์

หญิงสาวเก็บแว่นกันแดด สายตามองไปรอบห้องแล้ว หยุดไปที่ลูกคนรวย

“พี่คะ”

พอมองเห็นหญิงสาวจ๋องซึงก็อึ้ง แก้วในมือก็ตกลงไป รวมถึงคนอื่นในห้องก็ตะลึงแบบนี้ มีเสียงหายใจไม่

หยุด

ก่อนหน้านี้ข่าวที่เกิดขึ้นของลู่เหวินซูถูกปิดอย่างไวแต่ คนในแวดวงต่างรู้กันเยอะ

ผู้ ผู้หญิงคนนี้….…….

ขณะที่มองหญิงสาวลู่เหวินซูก็เสียสติไปนิดนึง แต่แป ปนึงก็เห็นว่าผู้หญิงคนนี้แค่หน้าเหมือนกับผู้หญิงคนนั้น แต่ไม่ใช่หล่อน
“อู๋หยู่มานี่”ลูกคนรวยกวักมือเรียกหล่อนเข้ามาให้นั่ง ข้างตัวเอง ข้างขวาของหญิงสาวก็คือลู่เหวินซู”เหวินซูนี่ น้องสาวฉัน”

ลู่เหวินซูกวาดตามองหญิงสาวแล้วขำ”สวยมากเลย คำขึ้นต้นด้วยหอหีบเหรอ? ” “ไม่ใช่ค่ะ”หญิงสาวส่ายหัวอย่างใจกว้างและขี้เล่น

หน่อยๆ”ฉันชื่ออู๋หญ่ ก่อนหน้านี้พี่ฉันเอาแต่พูดถึงคุณใน

ที่สุดวันนี้ก็เจอสักที”

เพื่อนที่ลากลูกคนรวยเข้ามาพอเห็นว่าบรรยากาศไม่ ดีก็อยากพาลูกคนรวยออกไป

พอจะลุกขึ้นก็โดนจ๋องซึงโบกมือ ทันใดนั้นเพื่อนก็รู้ว่า ควรทำไงเลยนั่งกลับไปเงียบๆ

เห้อ เขารู้จักเพื่อนโง่ๆแบบนี้ได้ไง!

“อู๋หลู่”ลู่เหวินซูพูดออกมา ขมวดคิ้วอย่างยิ้ม”ชื่อ เพราะ คนก็สวย คุณดูคุ้นๆจัง ดูเหมือนใครเลย”

อู๋หยู่เอียงศีรษะไปมา ยิ้มอย่างน่ารัก“เหรอคะ งั้นฉัน ควรจะยินดี คุณลู่อย่ารำคาญฉันก็พอ”

จ๋องซึงหันหัวไป ไม่มอง

เขาไม่มีแบบผู้หญิงที่ชอบ แต่ไม่ใช่ว่าทำแบบนี้แล้วจะชอบ
ยิ่งหน้าแบบนี้…….

ลูกคนรวยเห็นลู่เหวินซูจ้องแต่อู๋หยู่เลยคิดว่าคนที่ตัว เองพามาใช้ได้ เลยพอใจอย่างมาก ก็เลยให้อู๋หยู่นั่งกับ ลู่เหวินซูตรงนั้น ส่วนตัวเองนั่งไกลไปหน่อย

ตอนออกไป ลูกคนรวยก็แตะมือของอู่หมู่

อู๋หยู่เข้าใจทันที ยื่นมือไปทัดผมแล้วหยิบแก้วเบียร์ บนโต๊ะ”คุณลู่อยากดื่มไหมคะ? ”

พอมือหล่อนแตะแก้วก็ถูกลู่เหวินซูจับไว้

“มีคนรินให้อยู่ ไม่ต้องถึงมือคุณหรอกครับ”ลู่เหวินซู เอื้อมมือจับคางหญิงสาว สายตาลึกๆมองไปหน้าที่เพ อร์เฟคอย่างไร้ที่ติ มุมปากมีรอยยิ้ม“คุณสวยจริงๆ

เขาก้มลงใกล้หญิงสาว ลมหายใจอุ่นๆรดที่ใบหน้า หล่อนจนหญิงสาวหัวใจเต้นแรง

สำเร็จง่ายขนาดนี้เชียว?

ร่างหญิงสาวเข้าไปในอ้อมแขนลู่เหวินซู ทนไม่ไหว หลับตาลง คางกลับถูกเขาจับแน่น นอกจากความรู้สึก แน่นๆแล้วก็รู้สึกเจ็บ

ความเจ็บนั้นจากมุมคิ้วด้านซ้ายลงมา เจ็บมากขึ้น เรื่อยๆ กระจายไปที่แก้มซ้ายและไปทั้งตัว
ผู้อ่านที่รักทุกคนค่ะ เรื่องนี้ผู้แต่งกำลังเขียนอยู่ค่ะ เวลาอัพเดทตอนใหม่ไม่แน่ค่ะ รบกวนอดใจรอนะคะ ขอ ขอบคุณสำหรับการสนับสนุนและความเข้าใจของคุณ


เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ
THB

เคล็ดลับ: คุณสามารถใช้แป้นคีย์บอร์ดซ้ายขวา A และ D เพื่อเรียกดูระหว่างบทต่างๆ