ฉันเป็นสุดที่รักของประธานมู่! ?

บทที่ 283 เขาแย่งแฟนผม



บทที่ 283 เขาแย่งแฟนผม

วี่เหวินถึงกล่าว “ดู”

หลี่ซูเจ๋รู้สึกว่าท่าทางของเขานั้นน่าสงสัย จึงเปิดดู อัลบั้มภาพตามใจชอบ และเมื่อเห็นช่วงเวลาถ่ายของ ภาพ ดวงตาของเธอเบิกกว้าง และรีบปัดไปยังหน้า แชทของลู่เหวินซูทันที

เมื่ออ่านจบ หลี่ซูเจ๋ก็โมโหจัดจนเจ็บไปทั้งหัว

“ลู่เหวินซู”

มู่เฉินหย่วนปล่อยลู่เหวินซู และรีบพุ่งออกไปหลบข้าง ทันที ส่วนใบหน้าที่เลอะซอสเนื้อตรงหน้าผากของลู่เห วินซู ก็เงยหน้าขึ้นมากาแฟที่หลี่ซูเจ๋สาดมาพอดี

ใบหน้านั้นทั้งเลอะและทั้งน่าขบขัน

น้ำแก้วเดียวสำหรับหลี่ซูเจ๋ยังไม่สาแก่ใจ จึงสาดเข้า อีกแก้ว หน้าอกกระเพื่อมขึ้นลงด้วยแรงอารมณ์ “คุณมัน น่ารังเกียจที่สุด คุณถ่ายแบบเช่นนั้นได้อย่างไร ฉันจะ เลิกกับคุณ”

ลู่เหวินซูที่เห็นเธอหยิบโทรศัพท์ของตัวเอง ในใจก็ด่า พวกมู่เฉินหย่วนไปแล้วร้อยกว่ารอบ “มันไม่มีอะไรครับ มันก็แค่ขากับหน้าอกเท่านั้น ผมก็แค่ชื่นชมความงาม…
“สกปรกที่สุด” หลี่ซูเจ่ขว้างโทรศัพท์ใส่เขา “เลิกกัน ย้ายของออกจากห้องของฉันไปเดี๋ยวนี้”

และเดินจากไปพร้อมอารมณ์ฉุนเฉียว

ลู่เหวินซูหันกลับไปมองมู่เฉินหย่วน เมื่อเห็นว่าเขา และวี่เหวินถิงยังคงมีท่าทีผ่อนคลาย ก็บบกรามแน่น “พี่ ใหญ่กับพี่รองทำกันเกินไปแล้ว เป็นพวกพี่เท่านั้นที่ให้ ผมร่วมแสดงด้วย เวรเถอะ สุดท้ายพวกพี่ก็ร่วมมือกัน แกล้งผม ไม่มีศีลธรรมกันเลยหรือไง ต้องถูกฟ้าผ่าบ้าง แล้วไหม”

มู่เฉินหย่วนแสยะยิ้ม “นายถ่ายขา ถ่ายหน้าอกอะไร เองนะ ความผิดของนายเองไม่ใช่”

“แต่อย่างไรพวกพี่ก็ไม่มาปลดล็อกโทรศัพท์ผมไม่ได้ สิวะ”

“ไม่ได้ทำเรื่องไม่ดี ก็ไม่เห็นจะต้องกลัวอะไรนี่” วี่เห วินถิงเย้ยหยัน “ต้องซื่อสัตย์กับความรัก ต่อให้พบเจอ กับสาวสวย ก็จะเหล่ตามองไม่ได้

มู่เฉินหย่วนลุกขึ้นยืน หยิบเสื้อคลุมที่พาดกับเก้าอี้ และกล่าวอย่างสบายอารมณ์ “พี่ใหญ่ไปก่อน”

และทั้งสองก็เดินออกไปทั้งอย่างนั้น
ทิ้งลู่เหวินซูที่มีใบหน้ามืดครึ้มไว้ข้างหลัง นิ่งงันไปชั่ว ครู่ก่อนจะสบถออกมาสองคำ

“เวรเอ๊ย”

หลี่ซูเจ๋วิ่งไปห้องของถังซิน ก็พบว่าส้งจิ้งเหอเองก็ อยู่ในนั้นเช่นกัน บ่นกับคนทั้งสองว่าเห็นภาพเหล่านั้น ในโทรศัพท์ของลู่เหวินซู ท่าทางน่าเกลียด เกลียดจน อยากจะฉีกลู่เหวินซูให้เป็นชิ้นๆ

“เขาทั้งน่ารังเกียจ หน้าไม่อาย” หลี่ซูเจ๋ด่ากราด “ไม่มี อะไรแล้วจะไปถ่ายรูปซูเปอร์โมเดลทำไม ทั้งยังเซฟ วิดีโอโชว์หน้าอกพวกนั้นอีก ครั้งหน้าก็คงเข้าไปคุยกับ พวกเธอแล้วใช่หรือไม่

“จากนิสัยของเขา ก็มีความน่าจะเป็นอยู่” ถังซินกรีด มีดลงไปอย่างเย็นชา “สันดานของเขาคงแก้ยากแล้ว ต่อให้แต่งงานไป ก็คงไปหาเอานอกบ้านอีกอยู่ดี”

หลี่ซูเจ๋พองแก้ม เหมือนกับปลาปักเป้า

ส้งจิ้งเหอหั่นแอปเปิลส่งให้กับเธอหนึ่งชิ้น ก่อนจะ แสยะยิ้ม “ไม่เป็นไร ฉันรู้จักไฮโซเยอะแยะ กลับไปแล้ว เดี๋ยวจะนัดให้ เอาวันละคนเลย”

“จริงๆ หรือ” ความขุ่นข้องในหัวของหลี่ซูเจ๋หายไป ทันที และเอ่ยถามด้วยความสนใจ “แล้วเธอรู้จักเห้อจื่ออวี่ที่เพิ่งจะเข้าวงการบันเทิงไปไหม

“รู้จักสิ พ่อของเขาเปิดฟาร์มหมู และทำงานร่วมกับ บริษัทตระกูลสั่ง

“ว้าว” หลี่ซูเจ๋สองมือกุมหน้าทั้งตะโกนร้องขึ้นมา “ฉัน ชอบตอนเขาร้องเพลง เขาร้องเพลงเพราะมาก เร็วๆ ส่ง วีแชทเขามาให้ฉันหน่อย ฉันจะไปจีบเขา”

ถังซินเอ่ยถามอย่างขบขัน “ใจกล้าจัง ไม่กลัวลู่เหวินซู หึงเอาหรือ”

“เลิกกันเมื่อยี่สิบนาทีก่อนหน้านี้แล้ว”

หญิงสาวทั้งสามจบบทสนทนาแต่เพียงเท่านั้น หลัง จากที่อยู่ในห้องเป็นเวลานานก็เริ่มรู้สึกเบื่อ สั่งจิ้งเหอ จึงเสนอให้ไปเล่นที่สระว่ายน้ำในร่ม เวลานี้คนน่าจะไม่ เยอะ

ในตอนที่พวกเธอออกมาข้างนอก คิดไม่ถึงว่าลู่เหวิน ซูจะยืนอยู่ที่ข้างนอกนี้

ใบหน้าของถังซินมืดครึ้ม ก่อนจะกล่าวกับเขาอย่าง เหลืออด “คุณเป็นถ้ำมองหรืออย่างไร ถึงได้มาคอยที่ หน้าประตูห้องของฉัน”
“นางฟ้าตัวน้อยไม่อยู่ห้อง ผมจึงเดาว่าเธออยู่ที่ห้อง ของคุณ” ลู่เหวินซูยิ้มแฮะๆ เมื่อเห็นหลี่ซูเจ๋เดินออกมา จากในห้อง ก็คกเข่าลงทันที “นางฟ้าตัวน้อย ผมผิดไป แล้ว ยอมรับผิดแล้วครับ”

“หลีกไปนะ” หลี่ซูเจ๋สะบัดเขาออก และกล่าวอย่างไม่ สบอารมณ์ “พวกเราเลิกกันแล้ว”

“ผมไม่ได้ตกลงด้วย แค่คุณคนเดียวไปนับว่าเลิก หรอกนะครับ” ลู่เหวินซูกล่าวหน้าตาย “ผมสาบาน ต่อ จากนี้ผมจะไม่มองผู้หญิงคนอื่นอีกแล้ว อย่าโกรธกัน เลยนะครับ นะ”

“คุณจะเห็นไม่เห็นด้วยก็ช่าง อย่างไรพวกเราก็เลิกกัน แล้ว” หลี่ซูเจ๋ตะโกนลั่นด้วยความโกรธจัด “และฉันก็มี แฟนใหม่แล้ว หล่อกว่าคุณเป็นหมื่นเท่า

ลู่เหวินซูรีบถามทันที “เพิ่งขึ้นเรือสำราญมาได้เพียงสี่ ชั่วโมงเท่านั้น คณไปคบกับชายน่าเกลียดคนไหนกัน”

หลี่ซูเจ๋กลอกตาใส่เขา “คุณสิน่าเกลียด เขาชื่อเห้อจื่ ออวี่ ทั้งหล่อ ทั้งร้องเพลงเพราะ โอ๊ย คุณหลบไปนะ พวกเราจะไปว่ายน้ำ”

เธอกล่าวอย่างเหลือทน ดันเขาไปข้างทาง ก่อนจะ เดินไปทางสระว่ายน้ำกับพวกถังซิน
ลู่เหวินซูปวดใจ

เฮ้ย แค่ไหนเวลาสี่ชั่วโมงเท่านั้น เขาเพียงถูกบอก เลิก แฟนสาวก็หาแฟนใหม่ได้ทันที มีอะไรที่เลวร้ายกับ เขามากกว่านี้หรือไม่

ได้ยินว่าฝ่ายตรงข้ามหล่อกว่าตัวเขา ทั้งยังร้องเพลง เพราะ ลู่เหวินซูทนไม่ได้ เดินไปยังแผนกต้อนรับเพื่อ ขอรายชื่อ เปิดไปสามสี่รอบแล้ว แต่ก็ไม่มีเจอชื่อของ เห้อจื่ออวี้

“แต่สายตาของนางฟ้าตัวน้อย ดูไม่เหมือนว่ากำลัง โกหกกันอยู่เลย…” ลู่เหวินซูครุ่นคิด คิดว่าเธอเห็นจาก ข่าวหน้าบันเทิง จึงหยิบมือถือขึ้นมาค้นหาบ้าง

วัยรุ่นหนุ่มที่เพิ่งเข้าวงการ ผิวพรรณดี ร้องเพลงก็ เพราะ มีแฟนคลับนับล้าน ข้อความกล่าวถึงก็เยอะ

ลู่เหวินซูบบกราม “สายตาของนางฟ้าตัวน้อยย่ำแย่ แล้ว คนหล่อที่สุดอยู่ตรงนี้แล้วแท้ๆ กลับไปสนใจเจ้า สุนัขนั่น ผู้เชี่ยวชาญด้านการล่อลวงผู้หญิง”

ลู่เหวินซูเห็นว่าบริษัทที่ชายคนนั้นอยู่มีความเกี่ยวข้อ งกับมู่เฉินหย่วน จึงรีบวิ่งไปหามู่เฉินหย่วนทันที

ณ เวลาเดียวกัน มู่เฉินหย่วนและวี่เหวินถึงอยู่ที่ห้อง พูดคุยกันขณะเล่นหมากรุกไปด้วย ดูมีความสุขอยู่ในที
มู่เฉินหย่วนขยับเบี้ย ก่อนจะโยนอัศวินลงกล่องไป ก่อนจะกล่าวอย่างไม่แยแส “พี่ใหญ่ พี่ตรวจเจอนาน แล้วไม่ใช่หรือ ไม่ดูแลหน่อยหรือ

“นายดีกับไอ้สี่ที่สุด หากจะต้องดูแลก็ต้องเป็นนายที่ คอยดูแล” วี่เหวินถึงกล่าวเสียงใจเย็น

มู่เฉินหย่วนฉีกยิ้ม “ก็เห็นๆ กันอยู่ว่าพี่ใหญ่รักไอ้สี่ มากที่สุด ปากก็พูดไป แต่พอเกิดเรื่องกับไอ้สี่ พี่คงกลัว ว่าจะเผลอหักคอหลี่ซูเจ๋ล่ะสิ”

วี่เหวินถึงไม่ได้พูดอะไร และกินราชาสีดำของเขาไป อย่างเงียบๆ

เกมจบแล้ว

“เมื่อครู่ลงผิดไป ไม่น่าลงตรงนั้นเลย” มู่เฉินหย่วนตบ ขาดังฉาด และกล่าวสำทับ “ปล่อยเธอไปเถอะ เธอเอง ก็น่าสมเพชน่าดู เพียงแค่อย่าได้แตะต้องไอ้สี่เป็นพอ”

วี่เหวินถึงส่งเสียงอือตอบรับ

ทุกคนไม่ได้โง่ บางเรื่องรู้ดีอยู่แก่ใจ แต่ต้องลงมือใน เวลาที่เหมาะสม

“พี่รอง” ลู่เหวินซูตบประตูเสียงดังสนั่น “เปิดประตู เดี๋ยวนี้ ฟ้าจะถล่มแล้ว ช่วยผมด้วย”
มู่เฉินหย่วนลุกขึ้นยืนไปเปิดประตู

ลู่เหวินซูเข้าประเด็นกับมู่เฉินหย่วนทันที “พี่รอง ใน ฐานะที่พี่ถือหุ้นของบริษัทเหิงซิง พี่ช่วยให้ทางบริษัท ซ่อนเห้อจื่ออวี้ไปหน่อยสิ”

มู่เฉินหย่วนคิ้วขมวด ก่อนจะถามเขา “เกี่ยวข้องกับ แฟนเก่านายรี”

“พวกเรายังไม่เลิกกันนะ” ลู่เหวินซูย้ำด้วยความกรุ่น โกรธ “แค่ เขาคนนั้นมันร้องเพลงเพราะ แต่กลับจะมา แย่งแฟนผม ไม่มีดูฐานะตัวเองเลย”

“ฉันเป็นผู้ถือหุ้นของบริษัทเหิงซิง แต่ก็แค่สามหุ้น เท่านั้น” มู่เฉินหย่วนกล่าวอย่างเกียจคร้าน “ได้ยินว่า ความนิยมในหมู่คนรุ่นใหม่ของเห้อจื่ออวี่สูงมาก บริษัท ได้ผลประโยชน์ จะไปซ่อนเขาทำไม

“พี่ซื้อบริษัทเหิงซิงไม่ได้หรือ”

มู่เฉินหย่วนยิ้มเยาะ “ผลิตภัณฑ์ของบริษัทมู่ซื่อก็มี คุณภาพเพียงพอแล้ว นอกจากนี้บริษัทเหิงซิงมีเห้อจื่ออ วี้เป็นเพียงภาพบังหน้าเท่านั้น ผ่านไปสองปีความนิยม ของเขาก็ลดลง ไร้ประโยชน์ คนที่ซื้อบริษัทเหิงซิงต่อ แสดงว่าสมองคงปัญหา”

ลู่เหวินซูกล่าวอย่างน่าสงสาร “แล้วพี่จะปล่อยให้เขาแย่งแฟนผมไปหรือ


เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ
THB

เคล็ดลับ: คุณสามารถใช้แป้นคีย์บอร์ดซ้ายขวา A และ D เพื่อเรียกดูระหว่างบทต่างๆ