ฉันเป็นสุดที่รักของประธานมู่! ?

บทที่393 คนที่รักตายไปแล้ว หัวใจก็ตายไปด้วย



บทที่393 คนที่รักตายไปแล้ว หัวใจก็ตายไปด้วย

สักพักนึงเขาจึงเปิดประตู

พอเข้าไปสายตาก็เห็นแสงไฟที่หลี่ซูเจ๋ใช้ไฟแช็คจุด ของในมือ ไฟลุกขึ้นมาอย่างโชกโชน เขาตกใจจนต้อง วิ่งเข้าไป

เขาปัดภาพวาดในมือของหล่อนออกแล้วรีบเอาเสื้อ คลุมมาผิดไฟที่ลุกโชนอยู่นั่น ลู่เหวินซูถอนหายใจออก มา ใบหน้าเย็นชากำลังด่าหล่อนว่า”อยากตายหรือ ไง? ”

หลี่ซูเจ๋ไม่มองเขา ได้แต่ก้มหน้าแล้วมองเสื้อตรงพื้น

“วันนั้นเขาเอาข้าวมาให้ฉัน ฉันคิดว่าหุ่นเขาดีจัง ให้

เขามาเป็นนายแบบ ฉันไม่รู้ว่าทำไม วาดไปวาดมาก็

กลายเป็นคนอื่น พอเขาดูก็ถามฉันว่าคือใคร”

ลู่เหวินซูคิดแปปนึงถึงรู้ว่าหล่อนพูดถึงเรื่องภาพที่วาด นั้น คล้ายว่าเข้าใจอะไรบางอย่าง

“ฉันว่า ต้องเป็นผู้ชายที่ฉันเคยรัก”สายตาของหลี่ซูเจ๋ ลอยๆไม่มีความสดใส น้ำเสียงก็นิ่งๆ”จากวันนี้เป็นต้นไป เขาตายแล้ว ฉันก็รักเขาไม่ได้แล้ว”

ลู่เหวินซูยืนอยู่ตรงนั้น ตัวแข็งไปทั้งตัว

หลี่ซูเจ่สะบัดออก ดึงแขนออกจากมือเขาโดยไม่มอง
เขาสักนิดแล้วเดินไปที่เตียงพร้อมเปิดผ้าห่มออกแล้ว ถึงเอาตัวเองเข้าไปทำเหมือนว่าตั้งแต่ต้นจนจบที่นี่มีแค่ หล่อน

ลู่เหวินซูที่ยืนอยู่นั่นก็ขยับนิ้วมือ เขาหยิบเสื้อขึ้นมา เปิดมาเห็นภาพวาดถูกเผาจนไหม้เกรียม เขาใช้มือเช็ดจนสะอาด เห็นใบหน้าของชายคนนั้นที่

ยังไม่ถูกเผา เห็นสายตาของชายคนนั้นที่ดูน่าหลงใหล

มุมปากก็ยิ้มออกมาเบาๆ——ที่แท้ก็คือเขาเอง!

ตอนนี้ ในใจของลู่เหวินซูเจ็บปวดมาก นิ้วมือที่ลูบรูป วาดนั้นกำลังสั่น

ที่จริงหลี่ซูเจ๋ไม่เคยวาดรูปชายคนอื่น

คนที่รักคือเขา ภาพนั่นก็คือเขา

สองเดือนมานี้ ถังซินใช้อำนาจในมือบวกกับแรงค้ำจุน ของตระกูลอเล็กซ์เลียร์เอารายชื่อนักการเมืองคนดัง —พูดจาหว่านล้อมเพื่อคนๆเดียวที่ชื่อว่าแมกซี่

คนๆนี้ทำธุรกิจเกี่ยวกับผ้า ถึงจะสู้เหล่านักการเมือง ไม่ได้แต่มีรายชื่ออยู่ยังไงก็สําคัญ

ครึ่งเดือนมานี้ถังซินติดต่อกับแมกซี่นับครั้งไม่ถ้วน แม้แต่เอาสูตรผ้าที่ย้อมยากมาคุยเป็นข้อเสนอกับแมกซี่ฝ่ายตรงข้ามก็ยังไม่สน

คุยจนช่วงสุดท้าย แมกซี่พูดอย่างคลุมเครือว่า “คุณ ถัง ผมอยากทำธุรกิจกับคุณแต่คงเป็นไปไม่ได้ ของที่ ฝ่ายตรงข้ามให้มีราคาสูงกว่า”

“ฝ่ายตรงข้ามคือใครคะ? ”

“ผมก็ไม่รู้ครับ เรื่องนี้คุณถังต้องไปสืบเอง

หลังจากวางสาย ถังซินก็ขมวดคิ้ว

รายชื่อนักการเมืองคนดังสนับสนุนจี้เจียจื้อต่างก็รู้ว่า หลินเฉิงจี่ได้รับความรักจากโบแนร์มากกว่า โอกาสที่จะ ชนะเยอะมาก ไม่งั้นหล่อนก็ไม่สามารถพูดจาโน้มน้าว พวกเขาได้ง่ายขนาดนั้น

นายทุนต่างเอาผลประโยชน์เป็นหลักใครเหนือกว่าก็ สนับสนุนคนนั้น หลังจากนั้นก็รอโจมตี ไม่มีทางช่วยจี้ เจียจื้อ ต่างอยู่ข้างหลินเฉิงจื่

นอกจากจี้เจียจื้อ ยังมีใครไม่อยากให้หลินเฉิงจี่ได้ สืบทอดอีกล่ะ?

พอคิดเรื่องนี้ถังซินก็ปวดหัว ไม่ทันได้ยินเสียงเคาะ ประตูและก็ไม่ทันสังเกตว่าหลินเฉิงจี่เข้ามาแล้ว พร้อม กับเอาซุปร้อนๆมาให้

“ซุปนกพิราบกำลังร้อนๆเลย”หลินเฉิงจี้นั่งข้างหล่อนเห็นว่าสีหน้าหล่อนซีดๆก็อดไม่ได้ที่จะเป็นห่วง”แมกซี่ ปฏิเสธเหรอ? ”

“ใช่ไง”ถังซินโกรธอีกรอบ นิ้วเรียวๆนั่นถูตรงขมับเขา บอกฉันว่ามีคนซื้อเขาไปแล้ว ไม่ให้เขาเซ็นเอกสารและ ก็ไม่ยอมบอกว่าคือใคร”

หลินเฉิงจี๋พูดว่า “เขาไม่เซ็นก็ช่างเถอะ อย่าคิดมาก อารมณ์ไม่ดีจะมีผลต่อเด็กในท้องนะ”

ได้ยินดังนั้นถังซินก็ลูบท้อง

หล่อนท้องมาสามเดือนกว่าแล้ว และยังเป็นแฝดด้วย แต่ท้องก็ไม่ได้ใหญ่อะไรมากมาย

ถ้าไม่ใช่ว่าทุกคืนแอบเอาเครื่องมาฟังหัวใจลูกเต้น แล้วเห็นว่าปกติดี หล่อนก็คงกังวล

ถังซินยกซุปขึ้นมาดื่มนิดๆแล้วพูดกับเขาว่า “เขาไม่ เห็นด้วย พวกเรายังมีเรื่องอื่นต้องทำ บางครั้งเพื่อ ชัยชนะ วิธีสกปรกใช้ได้ก็ใช้

“คุณคิดแบบนี้คือจะให้ผมไปสืบใช่ไหม? “หลินเฉิงจื่

ถาม

“ฉันอยากให้ปลอดภัยมากขึ้น ใครจะรู้ว่ามีคนไปซื้อ เขาแล้ว”ครั้งนี้มันกระทันหันไปถังซินก็คิดไม่ถึง“เขาทำ ธุรกิจมาหลายปีแล้วไม่มีทางที่จะจับจุดอ่อนสักนิดไม่ ได้”
หล่อนถามอีกครั้ง “ข้อมูลของแมกซี่หาหมดยัง? ”

“จงเซิงกำลังจัดการ ตอนบ่ายจะส่งให้โทรศัพท์ คุณ”หลินเฉิงจี่เอามือไปบีบจมูกหล่อน”คุณนับวันยิ่งพูด ดีไม่รู้จริงๆใครสอนคุณดีแบบนี้”

เขาพูดจบถึงคิดได้ว่าผิดไป สีหน้าเปลี่ยนหน่อยๆ

สายตาถังซินวิบวับหน่อยๆแปปนึงก็ยิ้ม”ติดต่อกับ รัฐบาลพวกนี้ ความคิด รูปแบบการพูดยังไงก็ต้อง เปลี่ยนคุณลืมแล้วเหรอว่าคนคือสัตว์ชั้นสูงนะ เรียนรู้ อะไรก็ไว”

หลินเฉิงจี่ยิ้มแบบฝืนๆ“อื้อ คุณพูดถูก”

“คุณเป็นไงบ้าง? “ถังซินเปลี่ยนเรื่องแล้วถามอย่าง เป็นห่วง“หัวใจยังเจ็บอยู่ไหม?

“เจ็บไม่บ่อยแล้วแล้วก็ไอไม่มีเลือดแล้วหลินเฉิงจี้พูด อย่างนุ่มๆทุ้มๆว่า”หมอบอกว่าผมรักษาอารมณ์ให้ดี กิน ยาตรงเวลา สามารถอยู่ได้อีกครึ่งปี”

ถังซินเจ็บปวดจนดื่มซุปไม่ลง

หล่อนพูดเสียงทุ้มต่ำ”ขอโทษนะ ตอนแรกฉัน

ระมัดระวังสักหน่อยจี้เจียจื้อก็คงทำไม่สำเร็จ ห้องแล็บ นั่นก็คงไม่…….

“ไม่ใช่ความผิดคุณ ยินยืน”หลินเฉิง ลูบผมหล่อน”เจียจื้อเป็นคนโหดเหี้ยม คุณไม่ใช่ว่าเพิ่งรู้ คุณจะระวัง ยังไงก็เลี่ยงไม่ได้

ถังซินขยับปากอยากพูดอะไรออกมาอีก แต่เขา ปิดปากไว้แล้วส่ายหัว”ยินยินอย่าโทษตัวเองเลย มีคุณ อยู่ข้างๆ แม้จะแค่หนึ่งปีผมก็พอใจแล้ว”

“แต่ฉันอยากให้คุณอยู่นานกว่านี้”ถังซินเบ้าตาสั่น

หล่อนตัดสินใจมาประเทศYกับเขาเพื่ออยากมา จัดการจี้เจียจื้อ ล้างแค้นแทนจู่ซือซือ ก็ห่วงเขาไม่อยาก ให้เขาจากไปไว

แต่หล่อนหาทางช่วยไม่ได้แล้ว

“อย่าร้องอย่าร้อง”เห็นหล่อนจู่ๆน้ำตาไหล หลินเฉิง จี่ก็เจ็บปวดขึ้นมา”ถ้าลูกร้องไห้ด้วยแล้วจะทำยังไง? ไม่ใช่ว่ายังเหลืออีกครึ่งปีเหรอ บางทีถึงตอนนั้นอาจจะมี ความหวังนะ”

ทันใดนั้นถังซินก็ตกใจจับท้องไว้”เหมือนลูกจะถีบฉัน แหละ”

“จริงเหรอ? “หลินเฉิงจี่ลูบท้องอย่างระมัดระวัง ท้อง แบนจังเขาอดห่วงไม่ได้”สามเดือนกว่าแล้ว ทำไมไม่มี ไรเลย?

ถังซินยิ้มและพูดว่า”ไม่เป็นไร ทุกคืนฉันฟังเสียงหัวใจ พวกเขา ปกติดี พวกเขาอาจจะกินอาหารช้าไปหน่อยถึงโตช้า เดือนเจ็ดเดือนแปดท้องน่าจะโตขึ้น

หลินเฉิงจี่ฟังแล้วก็งงๆ”คุณเคยท้องเหรอ ถึงรู้ดี? ”

“ถามที่เว็บ

“ไม่ได้ ถึงตอนนั้นก็ต้องไปเช็คที่โรงพยาบาล ปลอดภัยนิดนึง”หลินเฉิงจี่พูดพร้อมกับมองไปที่ท้อง หล่อน

เขาลังเลแปปนึงแล้วเงยหน้าถามถังซิน“ผมฟังเสียง หัวใจพวกเขาได้ไหม? ”

เขาถามอย่างระวังตัวทำให้ถังซินใจอ่อน แปปนึงกลับ ปฏิเสธอย่างใจร้ายว่า “ฉันง่วงแล้ว อยากนอนกลางวัน คุณมีเรื่องต้องไปจัดการไม่ใช่เหรอ?”

สายตาหลินเฉิงจี่ผิดหวังหน่อยๆแล้วก็ยิ้มออกมา”งั้น คุณพักผ่อนเยอะๆ ผมไปละ

พอเขาออกไปถังซินก็มองท้องแต่ไม่ได้ลูบอีกรอบ กลัวว่าลูบบ่อยๆทำให้รกพันคอ

หล่อนรู้ว่าหลินเฉิงจื่อยากเลี้ยงหล่อนกับลูก แต่หล่อน แค่อยากช่วยให้เขาอาการดีขึ้น แข็งแรง มีชีวิตของตัว เองไม่เอาหล่อนมาเป็นทั้งหมดของชีวิต
นี่เป็นลูกของหล่อนกับมู่เฉินหย่วนถึงแม้เขาทั้งสองจะ ทะเลาะกันหนัก เขาก็มีสิทธิ์ที่จะรู้

รอเขาบอกว่าไม่ต้องการลูก หล่อนค่อยเลี้ยงเอง

สองเดือนนี้ถังซินยุ่งมาก ไม่มีเวลาคิดเรื่องอื่น แต่พอ ตอนนี้คิดถึงเขาขึ้นมาในใจก็เจ็บ

เขาเป็นไงบ้างนะ?

หรือหาแฟนใหม่แล้ว เอาแมวหล่อนทิ้งไปแล้ว?


เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ
THB

เคล็ดลับ: คุณสามารถใช้แป้นคีย์บอร์ดซ้ายขวา A และ D เพื่อเรียกดูระหว่างบทต่างๆ