ฉันเป็นสุดที่รักของประธานมู่! ?

บทที่ 408 คุณคิดว่าการเป็นกิ๊กของคนอื่นนั้นดีมากหรอ



บทที่ 408 คุณคิดว่าการเป็นกิ๊กของคนอื่นนั้นดีมากหรอ

“ถ้าอย่างนั้นพวกคุณมีวาสนาต่อกันจริงๆ?”

ผู้ช่วยจางไม่ได้กลิ่นของบรรยากาศการปะทะกัน ระหว่างผู้หญิงทั้งสองคน เขาเชิญให้จ้าวอี้ซีนขึ้นรถและ นำกระเป๋าเดินทางไปใส่ท้ายรถ

ถังซินขยับเข้าไปข้างใน และให้จ้าวอี้ซีนขึ้นมา

หลังจากที่ชำเลืองมองผู้หญิงที่มีความงดงามและมี สง่าคนนี้ ถังซินจึงเอ่ยขึ้นว่า “ขอโทษด้วยนะคะที่ต้อง ติดรถกลับไปกับพวกคุณ

“ไม่เป็นไรค่ะ ฉันกลับคิดว่าดีซะอีก” จ้าวอี้ซีนสางจัด ทรงผมที่ยาว ยิ้มและเอ่ยขึ้นว่า “ถ้ารู้ตั้งแต่แรกว่ารุ่นพี่ เป็นเพื่อนกับอาเฉิง เมื่อสักครู่จะได้ออกมาพร้อมกับรุ่น

“อาเฉิง?”

ถังซินรู้สึกรับไม่ได้ จึงสั่นเครือไปทั้งตัว และก้มหน้า ส่งข้อความหาหลินเฉิงจี้เพื่อรายงานความปลอดภัย

เมื่อสักครู่โทรศัพท์ถูกชนจนตกลงที่พื้น จึงถูกตัดสาย กลางคันและไม่ได้คุยโทรศัพท์ต่อ

จ้าวอี้ซีนรู้ว่าถังซินบอกเป็นนัยว่าไม่อยากให้คนอื่น รบกวน จึงรู้ว่าตนเองควรต้องทำอย่างไรและไม่ได้คุยอะไรกับเธออีก

หลังจากที่ผู้ช่วยจางขึ้นมาขับรถ จ้าวอี้ซีนจึงเอ่ยถาม เขาอย่างห่วงใย “ได้ยินมาว่าอาทิตย์ที่แล้วเมืองหนาน เฉิงฝนตกตลอดเวลา นายไม่ได้เป็นหวัดใช่มั้ย?”

“ไม่ได้เป็น ร่างกายของผมแข็งแรงกำยำจะตาย! ผู้ ช่วยจางตอบกลับ และยังหยิบกระบอกเก็บความร้อน จากบนเก้าอี้นั่งยื่นให้เธอ “ชาอู่หลงลูกท้อน้ำผึ้ง ทำไว้ เมื่อหนึ่งชั่วโมงที่แล้ว

“ขอบคุณ” จ้าวอี้ซีนรับกระบอกเก็บความร้อนมา

เมื่อเปิดฝากระบอกเก็บความร้อนออก กลิ่นหอมหวาน

ของลูกท้อน้ำผึ้งก็โชยออกมา

เมื่อถังซินได้กลิ่นก็รู้สึกไม่ค่อยสบาย จึงเขยิบย้าย

ออกไปข้างๆ

จ้าวอี้ซีนตั้งใจเทอีกแก้วและส่งมาให้ถังซิน “คุณถัง อยากลองดื่มมั้ยคะ?”

“ฉันไม่เอาค่ะ ขอบคุณ” ถังซินพยายามระงับความ รู้สึกไม่สบายใจ และดันแก้วออกไป

ถังซินขยับโทรศัพท์ไปมา ข้างหูก็ได้ยินเสียงผู้ช่วย จางและจ้าวอี้ซีนคุยกันดังเข้ามา เกี่ยวกับว่าเย็นวันนี้จะ ไปกินข้าวที่ไหนกัน และวันหยุดจะไปสนามม้าเพื่อไป ม้า
ถังซินได้ยินจึงยิ้มมุมปากตลอดเวลา ไม่รู้ว่าผู้ช่วยจาง เป็นคนที่ไม่ยอมแพ้ต่อความรักที่มีให้กับคนที่ชอบ หรือ ว่าจ้าวอี้ซีนเป็นคนที่สวยสมบูรณ์แบบ ถึงได้สามารถ ปลอบโยนผู้ชายทั้งสองคนในเวลาเดียวกันได้

หลังจากที่รถได้ขับมาถึงที่คอนโด ถังซินจึงได้เปิด ประตูรถลงไปอย่างรวดเร็ว

ผู้ช่วยจางลงมาช่วยเธอยกกระเป๋า

“ผู้ช่วยจาง มาคุยกันหน่อย” หลังจากที่สูดรับ บรรยากาศอันสดชื่นอย่างผ่อนคลายแล้ว ถังซินจึงดึง เขามาข้างๆ เพื่อนนักเรียนคนนี้ที่ทั้งฉลาดและสวย แต่ เสแสร้งไร้เดียงสามาก!

“มันหมายความว่าอย่างไร?” ผู้ช่วยจางถามอย่าง แปลกประหลาดใจ

ถังซิน “……..…. ”

ถังซินจับหน้าผากตัวเอง และเอ่ยด้วยเสียงเบาๆขึ้น ว่า “หมายความว่าเจ้าชู้มากไง คบคนนี้แล้วก็ไปคบคน นั้นด้วย……….แล้ว! นายคิดว่าความสัมพันธ์ของเธอกับ ประธานมู่เป็นยังไงบ้าง?”

เนื่องจากเธอไม่ค่อยเชื่อข่าวที่เห็นบนหน้า หนังสือพิมพ์ จึงอยากจะฟังว่าผู้ช่วยจางจะพูดอย่างไร เพราะยังไงผู้ช่วยจางก็ทํางานให้กับ เฉินหย่วนตลอด
“ก็ดีนะครับ” ผู้ช่วยจางยิ้มหัวเราะ แต่แววตากลับมี ความหดหู่ “คุณถังยังไม่เข้าใจประธานมู่อีกหรอคับ? ที่ ชอบสนับสนุนให้คนมีความสามารถ ไม่อย่างนั้นคงจะ ไม่เก็บรักษาแผนก R ไว้”

ถังซินรู้สึกเศร้า นึกในใจว่า “ใช่แล้ว ผู้หญิงที่มี ความสามารถล้ำเลิศนั้นมีทุกที่ ใครก็สามารถมาแทน ตำแหน่งเธอได้หมด

ถังซินอดกลั้นความทุกข์ระทมที่อยู่ในใจไว้ และพูด กับเขาว่า “จ้าวอี้ซีนฉลาดขนาดนั้น เป็นไปไม่ได้ที่จะ ไม่รู้ความรู้สึกของนาย เธอเลือกที่จะไม่คบหากับนาย แต่ก็ไม่ปฏิเสธที่จะไปกินข้าวหรือไปเที่ยวด้วย

“เธอกับประธานมู่ไม่ได้มีอะไรกัน”

“ถ้าไม่มีอะไรกันจะลงนิตยสารบันเทิงด้วยกันได้ อย่างไร?” ถังซินรู้สึกหมดคำพูดเล็กน้อย “ผู้ช่วยจาง คุณดีขนาดนี้ ไม่จำเป็นที่จะต้องถูกคนเจ้าชู้หลอก การ เป็นกิ๊กของเธอแล้วสนุกมากหรอ?”

ผู้ช่วยจางยังคงช่วยพูดแก้ตัวให้กับจ้าวอี้ซีน “บางที อาจจะเป็นเพราะว่าเธอไปทำงานนอกสถานที่กับ ประธานมู่ ไม่ทันได้ระวังจึงถูกถ่ายภาพไว้”

ถังซิน

“ถ้าเธอชอบประธานมู่ขึ้นมาจริงๆ คุณคิดว่าเป็น เรื่องปกติหรอ?” ผู้ช่วยจางแสยะปากยิ้ม “ถึงอย่างไรประธานมู่ก็ทั้งหล่อทั้งมีเงิน ไม่มีผู้หญิงคนไหนที่จะไม่ ชอบ”

“คุณคิดว่าเป็นกิ๊กของคนอื่นนั้นดีมากหรอ?”

“ผมไม่ได้เป็นกิ๊ก ผมแค่รักเธอข้างเดียวก็เท่านั้น” ผู้ ช่วยจางแก้ไขคำพูดให้ถูกต้อง “ขอเพียงแค่สักวันหนึ่ง ที่เธอไม่ได้อยู่กับประธานมู่ ผมจะพาเธอไปเลี้ยงข้าว หรือไปเที่ยวก็เป็นสิ่งที่ถูกกฎหมาย”

ยังไม่รอให้ถังซินได้หายใจ ผู้ช่วยจางก็มองมาที่เธอ และเอ่ยพูดอย่างลังเลใจว่า “แล้วยังไง คุณถัง คุณอย่า ว่าแต่อี้ซีนเลย คุณเองก็เป็นคนเจ้าชู้เหมือนกัน”

“ผมได้ยินเฉินคางบอกว่าวันนั้นที่ประธานมู่ไปตามหา คุณที่เมืองหางซี เขาหาจนแทบจะบ้าคลั่ง ประธานมู่ดี กับคุณขนาดนี้ แต่คุณกลับไปกับหลินเฉิงจี้โดยที่ไม่ บอกอะไรสักคํา และยังบอกเลิกกับเขา”

“อันนี้ไม่เหมือนกันเข้าใจมั้ย?” ถังซินโกรธจนแทบ อยากที่จะทุบตีเขาให้ตาย “หลินเฉิงจี่สุขภาพไม่ดี ฉัน เลยพาเขาไปหายาที่ต่างประเทศ และฉันก็ไม่ได้เจอ หลินเฉิงจี๋อีกเลย ตั้งแต่วันนั้นจนถึงตอนนี้ ไม่ได้มีความ สัมพันธ์ที่คลุมเครืออะไร” ถังซินปฏิเสธอย่างตรงไป ตรงมา “คุณเคยเห็นฉันกับเขามีข่าวเชิงชู้สาวลงบนหนังสือพิมพ์มั้ยหล่ะ?”

“พวกคุณไม่ได้ลงข่าวหนังสือพิมพ์ แต่ทุกคนรู้ว่าพวก คุณเป็นแฟนกัน” ผู้ช่วยจางพูดขึ้นอย่างชั่วร้าย “ก่อน หน้านี้ที่ผมพาประธานมู่ไปร่วมงานpartyที่ประเทศ Y ได้ยินคนเขาพูดกัน จึงได้รู้เรื่องของพวกคุณทั้งสอง คน”

ถังซินกัดฟันแน่น “ฉันกับเขาแสดงละครเป็นคู่รักต่อ หน้าคนอื่นก็เท่านั้น พวกเราไม่มีอะไรกันทั้งนั้น! ถ้าฉัน คบหากับเขาจริง ๆ ยังจะกลับมาประเทศ Z อีกหรือ?”

“ถ้าอย่างนั้นคุณถังซินทำไมถึงกลับมาประเทศ Z?”

ถังซินนําเลืองมองไปที่รถ และเห็นจ้าวอี้ซินกำลัง เล่นโทรศัพท์อยู่ คล้ายกับไม่ได้สนใจทางนี้ จึงพูดกับ ผู้ช่วยจางขึ้นว่า “โบแนร์บอกว่าอีกสามปีอยากที่จะ เกษียณ……..……..

เธอเอาเรื่องจุดประสงค์ที่กลับมายังประเทศ Z บอก กับผู้ช่วยจาง

หลังจากพูดจบ เธอก็ต้องมองผู้ช่วยจางอย่างดุร้าย “ไม่อนุญาตให้นายพูดว่าฉันเจ้าชู้ ฉันไม่เหมือนกับเพื่อน ร่วมชั้นของนายคนนั้น สนิทสนมกับประธานมู่ขนาดนั้น แล้วยังมาหลอกนายอีก”

“ที่แท้ก็เป็นเช่นนี้! ผู้ช่วยจางได้เข้าใจแล้ว ถ้าอย่างนั้น

คุณถัง..……..…….
“เลิกคิดเถอะ! เขาอยากที่จะรักใครก็ให้เขารักไป พวกเราจะไม่กลับมาคบกันอีก!” ถังซินรู้ความหมายใน สิ่งที่เขาจะพูด จึงพูดขัดเขาขึ้นมา และลากกระเดินทาง ไปด้วยสีหน้าที่เย็นชา

เมื่อนึกถึงวันนั้นที่มู่เฉินหย่วนออกไปอย่างไร้ความ ปราณี เธอก็รู้สึกโกรธ

“ถึงแม้ว่าเธอจะเคยทำผิด แต่ทุกคนจะนั่งลงคุยกัน ดี ๆไม่ได้เหรอ” เธอนอนหลับอยู่ เขาทิ้งเงินและจากไป และยังอยู่กับผู้หญิงคนอื่นตามอำเภอใจ

“อยากคุยก็คุย ไม่อยากคุยก็เลิกกันไป เธอจึงไม่โง่ที่ จะคลอดลูกทั้งสามคน แล้วให้กับเขาหรอก ตนเองก็ใช่ ว่าจะเลี้ยงไม่ไหว!

เมื่อเห็นถังซินเดินเข้าไปในคอนโด ผู้ช่วยจางจึงลูบ หัวตัวเอง และคิดอย่างกลัดกลุ้มใจ ในตอนนั้นที่ไปร่วม งานparty ประธานมู่ไม่ใช่ว่าไปหาคุณถังแล้วหรอ? พวกเขาทำไมถึงไม่คุยกันให้ดี?

จ้าวอี้ซีนลดกระจกลงและถามเขาว่า “คุยกับคุณถัง เสร็จหรือยัง?”

“คุยเสร็จแล้ว ผมจะไปเดี๋ยวนี้” ผู้ช่วยจางรีบขึ้นรถมา “ส่งคุณกลับบ้านหรือว่า?”

“ไปบริษัทเถอะ ฉันมีงานบางอย่างต้องจัดการ” จ้าวอี้ ซีนเสยผมที่ยาวขึ้น และพูดอย่างไม่ได้ตั้งใจขึ้นว่า “ฉันได้ยินคนในแผนกฉันพูดว่า ช่วงนี้ประธานมู่อารมณ์ไม่ ค่อยดี ครั้งนั้นที่พวกคุณไปประเทศ Y ได้เกิดเรื่องอะไร ขึ้นมั้ย?”

ผู้ช่วยจางยิ้มและเอ่ยขึ้นว่า “ไม่มีอะไร แค่ไปทํางาน

ต่างประเทศ เจรจาธุรกิจไม่สำเร็จก็เท่านั้น”

“อ้อ แบบนี้เองหรอ” จ้าวอี้ซีนพยักหน้า ขยับตัวมาข้าง หน้าและเข้าไปใกล้เบาะคนขับ “อาเฉิงฉันรู้ว่านายเป็น เพื่อนกับคุณถัง แต่ว่าเธอเลิกกับประธานมู่ไปนานแล้ว และก็ไม่ใช่คนของบริษัทมู่ซื่อ”

“ฉันหวังว่าต่อไปพวกคุณจะติดต่อกันให้น้อยลง เรื่อง ของเธอกับประธานมู่คุณก็รู้ดี ฉันไม่อยากให้ประธาน มู่เอาความโกรธแค้นมาพาลใส่นาย ทำให้นายต้อง ตกงาน”

“คงไม่ขนาดนั้นหรอก ผู้ช่วยจางอดพูดไม่ได้ พวกเขา แค่เลิกกันก็เท่านั้น ไม่ได้เป็นคู่อริกัน”

“และอีกอย่าง ถ้าประธานมู่ไม่สนใจคุณถังซิน ก็คงจะ ไม่ไปไกลถึงประเทศ Y เพื่อไปช่วยเธอ”

ในคืนนั้นเขาได้เห็นว่าเย่นจิ่งเหนียนนั้นยุ่งขนาดไหน ได้ฟังเขาบ่นอยู่ตลอดทั้งคืน

จ้าวอี้ซีนตีเขาเล็กน้อย “นายเคยเห็นใครที่เลิกกัน แล้ว ยังเป็นเพื่อนกันได้บ้าง? ที่ฉันพูดก็เพื่อตัวนาย ขาด เพื่อนอย่างคุณถังไป คุณก็คงจะไม่สูญเสียอะไรหรอก”


เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ
THB

เคล็ดลับ: คุณสามารถใช้แป้นคีย์บอร์ดซ้ายขวา A และ D เพื่อเรียกดูระหว่างบทต่างๆ