บทที่361 หล่อนเป็นของเขา ใครก็เอาไปไม่ได้

ส่วนถังซินที่เพิ่งรับโทรศัพท์อยากถามหลี่ซูเจ่ว่าเป็น อะไรก็ได้ยินเสียงทุ้มๆต่ำๆ

ตอนรับสายก็ถูกตัด

หล่อนจึงรีบกดโทรอีกรอบแล้วก็มีเสียงเรียบๆของผู้ หญิงพูดออกมาว่าเบอร์นี้ปิดเครื่องแล้ว

คนสวยเป็นอะไรไป?

หลินเฉิงจี๋ลงมาจากข้างบนพอดี เห็นถังซินที่สวมชุด บางๆยืนอยู่ตรงห้องครัว จึงหยิบเสื้อคลุมมาคลุมให้จน ถังซินตกใจ

หลินเฉิงจี๋พูดเสียงเบา: “เป็นอะไรไป? ”

“คนสวยปิดเครื่อง”ถังซินขมวดคิ้วด้วยท่าทาง หงุดหงิดนิดๆ“สองสามชั่วโมงก่อนนี้ หล่อนโทรมาหาฉัน สองสามสาย แต่ฉันดันตั้งเงียบไม่เห็น

หลินเฉิงจี้ปลอบหล่อน“เขาก็เป็นคู่หมั้นของลู่เหวินซู พี่ผมยังอยากขยายธุรกิจไปที่เอเชีย ผมไม่มีทางแบก ภาระไว้กับตระกูลเมืองหนานเฉิงอย่างง่ายๆแน่

“แต่ว่า….…..ถังซินยังกังวล คิดแล้วคิดอีกจึงโทรไป ด้วยความเร็วอีกครั้ง“คนสวยโทรหาฉันหลายสายแบบ นี้ต้องมีอะไรจะพูดกับฉันแน่”
วันนี้วันเกิดลู่เหวินซู หลี่ซูเจ๋ต้องอยู่กับเขาสิ

ถังซินรอนานมากจนโทรหาเหวินซูติด น้ำเสียงเขาแห บนิดๆ”ฮัลโหล? ”

“เหวินซู ฉันถังซินเอง”

ทางนั้นรับสายแล้วพูดสั้นๆอย่างเงียบๆ ลู่เหวินซูถาม ว่า: “พี่สะใภ้มีอะไรกับพี่ผม เลิกกันจริงเหรอ? งั้นตอน นี้พี่อยู่ไหน โทรหาผมทำไม?

“อืม พวกเราเลิกกันแล้ว ฉันทำธุระที่ต่างประเทศ”ถัง ซินเม้มปาก ทำท่าทางสบายๆ“ฉันได้ยินว่าวันนี้วันเกิด นาย สุขสันต์วันเกิดนะเหวินซู”

“ขอบคุณนะพี่สะใภ้”

ไม่รู้ว่าการฟังถังซินมีปัญหาหรือเปล่า หล่อนคิดว่า อารมณ์ของลู่เหวินซูแปลกๆ

แต่เขาพูดน้อยจัง หล่อนเลยไม่กล้าถาม

ถังซินเลยถามอะไรไปอย่างนั้นว่า “ประธานคู่กับ พี่ใหญ่ฉลองให้นายหรือเปล่า? แล้วก็คนสวย วันนี้คน สวยไม่ได้อยู่กับนายเหรอ ฉันโทรหาหล่อนไม่ติด

“พ่อของพี่ใหญ่บาดเจ็บ เขาเลยรีบไปช่วยที่ซีเรียตั้ง นานแล้ว”ลู่เหวินซูหยุดไปแปปนึงแล้วก็พูดอย่างยิ้มๆ ว่า“คนสวยอยู่กับผมเรากำลังกลับไปฉลองวันเกิด”
“งั้นทําไมหล่อนปิดเครื่องล่ะ? ”

“อ้อ โทรศัพท์แบตหมดน่ะ กำลังชาร์ตที่รถผม หล่อน ไปเอาเค้กอยู่”

คำพูดของลู่เหวินซูทำให้ถังซินเชื่อ

หล่อนถอนหายใจออกมา คิดถึงสองสามชั่วโมงก่อน ที่คุยกับหลี่ซูเจ๋ เรื่องที่หล่อนพูด”เหวินซู คนสวยรักนาย มากจริงๆนะฉันหวังว่าพวกนายจะไปด้วยกันได้ดี”

ลู่เหวินซูเหมือนจะยิ้มออกมา“หล่อนรักผม ผมรู้อยู่ แล้ว”

ถังซินลังเลเลยพูดกับเขาว่า: “ถ้าคนสวยทำอะไรผิด ไป นายก็ให้อภัยหล่อนหน่อยนะ ฉันก็หวังว่าวันข้างหน้า พวกนายจะแบ่งปันทุกสิ่งอย่างด้วยกัน”

“แน่นอน ผมรู้”

หลังจากรู้ว่าคนสวยไม่เป็นไรถังซินเลยวางใจ ค่อย โทรหาหล่อน อีกอย่างวันนี้เป็นวันเกิดลู่เหวินซูควรจะให้ พวกเขาฉลองด้วยกันดีๆหล่อนจึงวางสาย

หลินเฉิงจี๋ที่ยืนข้างหล่อนตลอดพูดออกมา

ว่า: “หล่อนไม่เป็นไรใช่ไหม? ”

ถังซินส่ายหน้าแล้วพูดด้วยรอยยิ้มว่า”ไม่เป็นไร กำลัง กลับไปกับลู่เหวินซู แค่โทรศัพท์แบตหมดน่ะ ฉันก็เป็นห่วงมากไป”

ทั้งสองขึ้นไป

ถังซินจับบันไดไม่รู้เป็นอะไร รู้สึกมึนๆจนถอยหลัง ออกไป โชคดีที่หลินเฉิงจี่ประคองหล่อนทันเลยไม่ล้ม ลงไป

“ไม่สบายเหรอ?

“รู้สึกมึนๆ”ถังซินโบกมือพยายามยืนตรงๆแต่ขาอ่อน

นิดๆ

หลินเฉิงจี๋เห็นแบบนี้เลยอุ้มขึ้นมา

ตอนที่รอถังซินตอบสนองมาหลินเฉิงจี่ก็อุ้มหล่อนขึ้น

ไปแล้ว

ทั้งสองใกล้กันจนได้กลิ่นลมหายใจของเขาจึงอายขึ้น

มาหน่อยๆ

หล่อนพยายามลุกมา พูดเสียงเบาว่า : “ไม่ ไม่ต้องอุ้ม ฉันเดินเองได้”

“ไม่กี่ก้าวเอง”หลินเฉิงจี้กอดแน่น“ผมไม่อยากปล่อย มือแล้วเห็นคุณล้มลงไปหรอก ให้ผมดูแลบ้างเถอะ”

ได้ยินแบบนั้นถังซินจึงอยู่ในอ้อมกอดเขาโดยไม่พูด อะไรออกมา
ในเวลานี้ไม่รู้ว่ากินน้อยไป เหนื่อยเกินไป หล่อนมักจะ ไม่สบายและง่วงตลอดเลยมึนหัวขึ้นมา

แปปนึงหลินเฉิงจี่ก็อุ้มหล่อนไปถึงห้องนอนแล้ววางลง บนเตียง เดี๋ยวผมไปอุ่นนมให้ไหม? ”

ถังซินส่ายหัว”ไม่ต้อง คุณไปนอนเถอะ”

หลินเฉิงจี่เห็นท่าทางหล่อนแปลกๆเลยตอบรับไป

หลังออกจากห้อง รอยยิ้มบนใบหน้าก็หายไป มอง ความอุ่นของหล่อนที่ทิ้งไว้ในมือ ก็คิดถึง

ต้องทำยังไงถึงเข้าไปในหัวใจหล่อนได้?

หลินเฉิงจี่กลับเข้าห้องก็ได้ยินเสียงดังขึ้น เขาเลยรีบ เดินไปที่หัวเตียงแล้วหยิบโทรศัพท์มา มองชื่อบนจอ แล้วรับสาย

“มีอะไร? ”

หลังจากมาประเทศเขาก็ติดต่อจงเชิงตลอด แต่ไม่ บอกถังซิน กลัวหล่อนรู้ว่ามีคนช่วยก็จะหนีไป

“คุณชาย ผมทราบมาว่าน้องสาวของประธานมู่จะมา ไฟล์ทบินFM8426 หล่อนจะมาที่ประเทศ”

“เหมือนหล่อนจะรู้อะไรแล้ว อยากเอาถังซินไปจาก ผม”หลินเฉิงจี่กำโทรศัพท์แน่น สีหน้าดูแย่แฝงไปด้วยความร้อนรน

ในแต่ละวันเขาเห็นว่าบางทีถังซินจะติดต่อกับกวนชิง เฟิง ถามเรื่องในบ้าน จู่ซือซือเป็นแฟนกวนชิงเฟิง จุด ประสงค์ที่หล่อนมานี่ก็ชัดเจน

คิดถึงเรื่องนั้น ในใจหลินเฉิงจี่ก็ไม่สบายใจพูดเสียง ทุ้มว่า: “หาทางให้หล่อนกลับไป

“สายการบินนี้อีกสองสามชั่วโมงจะถึงประเทศF ผม ห้ามไม่อยู่ครับ”จงเซิงพูด“อีกอย่าง ถ้าผมขู่เข็ญหล่อน แล้วประธานมู่รู้ ต้องไม่ไว้ผมแน่ คุณชาย คุณไม่มี อำนาจสืบทอดอเล็กซ์เลียร์ก็ไม่เหลืออะไรอีกแล้ว อย่า มีปัญหากับประธานมู่อีกเลย”

จงเซิงพูดอีกว่า: “ยังมีอีกเรื่อง ผมพบว่าคนของ คุณชายคนโตก็จ้องน้องสาวของประธานมู่ ไม่รู้ว่าเป็น เพราะตอนนั้นที่ท่านเสียเปรียบประธานมู่หรือเปล่า เลย อยากแก้แค้นน้องเขา”

ก้าวที่ท่าทางร้อนรนของหลินเฉิงจี้หยุดลง

เขาเกือบลืมไป ได้ยินว่าที่จริงจี้เจียจื้อจะเข้ามา ประเทศR กลับโดนประเทศRแบล็คลิสต์ เสียไปหลาย ร้อยล้านดอลล่าร์ น่าจะเป็นลายมือของมู่เฉินหย่วน

จี้เจียจื้อโกรธแค้นแน่นอน เลยอยากใช้โอกาสนี้กับจู่

ซือซือ
ถ้ารู้อย่างนี้หลินเฉิงจี่ให้จงเชิงระวังอีกหน่อยได้ แอบ ปกป้องจู่ซือซือ ยังไงหล่อนก็เป็นน้องสะใภ้ถังซิน แต่ว่า คำพูดนั้นกลับพูดไม่ออก

พอคิดว่าพรุ่งนี้จู่ซือซือจะมาแล้วพูดให้ถังซินกลับไป ด้วยกัน กลับไปอยู่ข้างๆมู่เฉินหย่วน ความคิดที่มืดมิด นั้นก็เพิ่มขึ้นในใจของเขา

ถังซินเป็นของเขา ใครก็เอาไปไม่ได้!

หลินเฉิงจี่จับโทรศัพท์แน่น ฝ่ามือมีเหงื่อออกมา หน่อยๆ

เขาจ้องไปที่พรมพรมลายเปอร์เซียด้านล่างแล้วพูด ว่า“ให้หล่อนมา นายไม่ต้องยุ่ง

“คุณชาย นั่นน้องสะใภ้ถังซินนะ”จงเซิงทนไม่ไหว แม้ว่าเขาไม่ชอบถังซิน แต่ก็ไม่อยากให้ความสัมพันธ์ ของถังซินกับหลินเฉิงจี๋แย่ลง ถ้าหล่อนรู้..………..

หลินเฉิงจี่พูดตัด“นายไม่พูด หล่อนก็ไม่รู้ จงเซิง ผม ไม่รู้ว่าจะอยู่ได้นานแค่ไหน ผมไม่อยากให้คนอื่นเอา หล่อนไปจากผม”