บทที่536 ตรงนี้ เจ็บ เจ็บมาก

“ไม่ไม่ ผมไม่ลําบากอะไรเลย”จ๋อง งรีบตัดบท หล่อน“โอเคเราไม่ต้องพูดเรื่องนี้กันแล้ว คุณจำไว้ว่ามี อะไรไม่สบายก็บอกผมหรือคนใช้ก็พอ”

เขาเอาโทรศัพท์หลี่ซูเจ๋ออกมา: “คุณชอบฟังหนังสือ อะไร? เดี๋ยวผมช่วยตั้งให้ เวลาที่คุณอยากฟังก็เรียก ชื่อของแอปช่วยเหลือก็พอ”

จ๋องซึงตั้งหนังสือที่หลี่ซูเจ่ชอบฟังแล้วก็อยู่คุยกับ หล่อนอีกแปปนึง

เห็นหญิงสาวมีความสุข ใบหน้ามีรอยยิ้มออกมา จ๋อง ซึงก็มีความสุขเช่นกัน ตอนที่จะบอกว่าพรุ่งนี้จะพาไป ปิคนิคโทรศัพท์ที่วางตรงหัวเตียงก็ดังขึ้น

จ๋องซึงหันไปเหลือบมองก็กดรับ“บ้า ดึกขนาดนี้โทร หาฉันทำไม? ”

“ฉันเห็นโมเมนต์ของนายแล้ว”เสียงผู้ชายปลายสายดู เมาๆและดูเหนื่อยล้ามาก“มาหาฉันที่คลับ”

จ๋องซึงร้องออกมา“นายมาประเทศYแล้ว? ”

“อือ”
“ไอ้บ้า นายหลอกฉันหรือไง! ‘จ่องซึงมองบนใส่พูด อย่างไม่พอใจ: “ประเทศYใหญ่ขนาดนั้น จะรู้ได้ไงว่า นายอยู่เมืองไหน เราอยู่เมืองเดียวกันไหม? ”

ผู้ชายรู้สึกทนไม่ไหว”ฉันอยู่ที่Blacks รีบๆมาเหอะ!

Blacksก็คือที่อ๋องซึงไปคุยธุรกิจเมื่อครั้งที่แล้วและ พาเพื่อนๆไปผับ นึกไม่ถึงว่าลู่เหวินซูจะอยู่เมืองเดียวกับ เขา!

จ่องซึงลูบคิ้วร้องออกมา”เค เดี๋ยวฉันไป เปลี่ยนชุด แปป

หลังวางสายจ๋องซึงก็พูดกับหลี่ซูเจ๋ว่า: “เพื่อนผมมา ที่ประเทศYล่ะ ดื่มอยู่ที่Blacks เหมือนว่าจะเกิดอะไรขึ้น ผมต้องไปหาเขา คุณนอนไปก่อนเลยนะ”

หลี่ซูเจ๋พยักหน้าพูดด้วยความอ่อนโยน“คุณระวังตัว

ด้วยนะ รีบกลับมาล่ะ”

“เขาเมาขนาดนั้น น่าจะยาก”จ๋องซึงถอนหายใจ

คืนนี้จะกลับได้หรือเปล่าน่ะสิ

ก่อนออกไปก็พูดกับหลี่ซูเจ๊ว่า”พรุ่งนี้จะพาไปปิคนิค นะ ฝันดี”

“ฝันดี”
พอได้ยินเสียงประตูปิด ความคิดแปลกๆในหัวของหลี่ ซูเจ๊ก็ยังไม่หายไป

เสียงที่หล่อนได้ยินเมื่อกี้เหมือนลู่เหวินซูจัง

จากนั้นก็ส่ายหัวอีกครั้งคิดว่าคงไม่บังเอิญขนาดนั้นที่ ผู้ชายที่ช่วยตัวเองจะรู้จักกับลู่เหวินซู

พอจ่องซึงถึงBlacks ก็รีบเข้าไป ผ่านท่ามกลางผู้คน คนที่เดินผ่าน มองไปทั่วสี่ทิศ

ในที่สุดก็เห็นร่างของลู่เหวินซูตรงโซฟาที่มุม

“โห นายบ้าไปแล้วหรือไง? “พอเห็นความยุ่งเหยิงบน โต๊ะจ๋องซึงก็อดด่าเขาไม่ได้”นี่บรั่นดีนะ คิดว่าเป็นเบียร์ หรือไง ไม่กลัวตายที่นี่เหรอ? ”

ลู่เหวินซูมองเขาแบบสะลึมสะลือ ชี้ไปตรงที่นั่งว่างๆ ด้านข้าง

“นั่งบ้าอะไรล่ะ! “จ่องซึงมองบนใส่แล้วดึงแก้วในมือ

เขาไป

เรียกพนักงานเข้ามาเก็บโต๊ะ พร้อมกับเอายาแก้เมา มาให้
จ่องซึงนั่งข้างๆลู่เหวินซู มองท่าทางไร้วิญญาณของ เขาก็ขมวดคิ้ว: “ฉันถามว่านายเป็นไร ก่อนนี้ก็อารมณ์ ไม่ค่อยดี ตอนนี้ยิ่งเหมือนผีร้ายๆเข้าไปใหญ่

“หาคนไม่เจอ”ลู่เหวินซูเอนตัวลงที่โซฟา มือลูบหน้าผา กลู่เหวินซู พูดด้วยเสียงแหบแห้ง”หาหล่อนไม่เจอ”

เขาหามาหลายวันแล้วจนเกือบจะพลิกหาไปทั่วเขตนี้ ก็ยังหาไม่เจอ

จ่องซึงเอายายัดใส่ปากเขาก็ถามไปด้วยว่า: “เพื่อ คนๆเดียวทำให้ตัวเองกลายเป็นแบบนี้เลย? หาใคร เมียนายน่ะเหรอ?

“ฉันไม่กินยา! “ลู่เหวินซูตบมือเขาออกแล้วคายยา ออกมา“ฉันจะดื่มเหล้า! เอาเหล้ามา!

“นายดื่มบรั่นดีไปสามขวดแล้วนะ ไม่พออีกเหรอ?

“ไม่พอ”ลู่เหวินซูส่ายหัว เอานี้ชี้ไปทางหน้าอกพูด เสียงแหบแห้งว่า“ตรงนี้ เจ็บ มันเจ็บมาก แค่ฉันเมาแป ปนึงก็จะหายเจ็บ

จ๋องซึงมองท่าทางแบบนี้ของลู่เหวินซูก็ถอนหายใจ พูดไปว่า : “เราสองคนรู้จักกันมานาน นายคือคน กระฉับกระเฉงมีชีวิตชีวาในสายตาของฉัน ท่าทางง่ายๆ สบายๆ ฉันไม่เคยเห็นนายแบบนี้ ท่าทางที่ไร้วิญญาณ”
ลู่เหวินซูมองไฟตรงปลายหัวก็บ่นว่า “ใช่ไหม? ทำไม เจ็บขนาดนี้..….….

เขาหาหล่อนไม่เจอแล้ว ที่ไหนก็ไม่มี

แค่คิดถึงท่าทางของหญิงสาว ในใจของเขาก็แปลบๆ เจ็บสุดๆ

ลู่เหวินซูสูดลมหายใจเข้าลึกๆ เรียกพนักงานเข้ามา เสียงดัง : “ฉันจะดื่มเหล้า! เอาเหล้ามา! ”

“ไม่ต้องดื่มแล้ว จะตายแล้วเนี่ย! “จ่องซึงห้ามเขาไป ก็ห้ามไม่ให้พนักงานเอาเหล้ามาเสิร์ฟ”มีสติหน่อยได้ ไหม! บนโลกนี้มีผู้หญิงมากมาย หาเมียยากมากหรือ ไง? ”

ลู่เหวินซูจ้องเขาด้วยอาการมึนเมาและสายตา หม่นๆ”นายจะเข้าใจอะไร

“โอเคโอเค ฉันไม่เข้าใจ แต่นายเข้าใจ! “จ๋องซึงร้อง ในลำคอแล้วก็เย้ยเขา“ใครล่ะเมื่อก่อนบอกว่าเงินสำคัญ กว่าสาว? ถ้านายเข้าใจจะเปลี่ยนเป็นแบบนี้เหรอ? ”

ลู่เหวินซูได้ยินก็ตะลึงไป

สักพักนึงก็เหมือนไร้สติไป”ใช่ ฉันก็ไม่เข้าใจ

“ทำไมหล่อนต้องหลอกฉัน ทำไม…..เขาจับหัวที่ คล้ายว่าจะระเบิดออกมา กัดฟันแน่น“ทำไมหล่อนต้องลู่เหวินซูมองไฟตรงปลายหัวก็บ่นว่า “ใช่ไหม? ทำไม เจ็บขนาดนี้..….….

เขาหาหล่อนไม่เจอแล้ว ที่ไหนก็ไม่มี

แค่คิดถึงท่าทางของหญิงสาว ในใจของเขาก็แปลบๆ เจ็บสุดๆ

ลู่เหวินซูสูดลมหายใจเข้าลึกๆ เรียกพนักงานเข้ามา เสียงดัง : “ฉันจะดื่มเหล้า! เอาเหล้ามา! ”

“ไม่ต้องดื่มแล้ว จะตายแล้วเนี่ย! “จ่องซึงห้ามเขาไป ก็ห้ามไม่ให้พนักงานเอาเหล้ามาเสิร์ฟ”มีสติหน่อยได้ ไหม! บนโลกนี้มีผู้หญิงมากมาย หาเมียยากมากหรือ ไง? ”

ลู่เหวินซูจ้องเขาด้วยอาการมึนเมาและสายตา หม่นๆ”นายจะเข้าใจอะไร

“โอเคโอเค ฉันไม่เข้าใจ แต่นายเข้าใจ! “จ๋องซึงร้อง ในลำคอแล้วก็เย้ยเขา“ใครล่ะเมื่อก่อนบอกว่าเงินสำคัญ กว่าสาว? ถ้านายเข้าใจจะเปลี่ยนเป็นแบบนี้เหรอ? ”

ลู่เหวินซูได้ยินก็ตะลึงไป

สักพักนึงก็เหมือนไร้สติไป”ใช่ ฉันก็ไม่เข้าใจ

“ทำไมหล่อนต้องหลอกฉัน ทำไม…..เขาจับหัวที่ คล้ายว่าจะระเบิดออกมา กัดฟันแน่น“ทำไมหล่อนต้อง
กลับไปที่พัก

พอเข้าบ้านไป จ๋องซึงออกแรงลากเขาขึ้นไปด้านบน แล้วยังลากไปที่ห้องข้างๆอีกที จนจะบ้าตายอยู่แล้ว

“โธ่เอ้ย ลู่เหวินซูนายนี่มันบ้าจริงๆ! “จ๋องซึงลูบแขนที่ เจ็บแล้วก็ด่าเขา: “ถ้าไม่ใช่ว่านายคือเพื่อนที่ดีของฉัน นะ ฉันก็จะทิ้งนายไว้ไม่สนใจแล้ว!

จ่องซึงวางลู่เหวินซูที่พรม ยังดีที่โยนผ้าห่มไปที่ตัวเขา ด้วย ส่วนตัวเองนอนบนเตียง

พอจ่องซึงตื่นก็แปดโมงกว่าแล้ว

เขาไปอาบน้ำล้างตัว ออกมาก็เห็นลู่เหวินซูบนพรม นึกออกได้ว่าเมื่อคืนลากเขากลับมาด้วยจึงเดินเข้าไป ถีบเขา”พี่ใหญ่ ตื่นได้แล้ว”

“ออกไป! “เสียงของลู่เหวินซูเต็มไปด้วยความโกรธ พลิกตัวนอนต่อ

จ๋องซึงแอบด่าในใจ แตะเขาอีกทีแล้วเปลี่ยนเสื้อผ้า ออกจากห้อง

ตอนที่ผ่านห้องนอนหลัก จ๋องซึงเห็นประตูปิดแน่นก็ เลยเคาะ”ซูเจ๋ คุณตื่นหรือยัง? ”
คนด้านในไม่ตอบ

จ่องซึงคิดว่าหล่อนยังหลับก็เลยลงมาเอง เห็นคนใช้ กำลังยุ่งอยู่ที่ครัว ที่โต๊ะเตรียมอาหารเช้าไว้แล้ว

จ๋องซึงพูด”เตรียมอีกชุดนะครับ เมื่อคืนผมพาเพื่อน กลับมาด้วย”

“โอเคค่ะคุณชาย”คนใช้เห็นจ๋องซึงลงมาจึงถามเขา ว่า”คุณนายยังไม่ตื่นเหรอคะ?