บทที่ 559 นายจะต้องหาหล่อนให้เจอ

ถังซินพูดอย่างเยือกเย็น: “ฉันจะไปกับเธอแล้วแต่ เธอเลย แต่เธออย่าทําร้ายคนที่ไม่เกี่ยว ……

“ฉันถามเธอ เขาใช่ลูกชายของวี่เหวินถิงไหม! “หวี ซือฉูนกรีดร้อง น้ำตาไหลออกมาอย่างควบคุมไม่ อยู่”ฉันเคยเห็นรูปของวี่เหวินถึงตอนเด็กๆ เด็กคนนี้หน้า เหมือนเขาอย่างกับคนเดียวกัน! ”

หล่อนจับหัวร้องไห้หนักจนเกือบจะเสียการ ควบคุม : “ฉันชอบเขามาหลายปีขนาดนั้น ในที่สุดจะ ได้อยู่กับเขาแล้ว มีลูกของเรา แต่ลูกไม่มีแล้ว…..แล้ว เขาก็มีลูกชาย…….

“คุณพูดมั่วซั่ว! “ฉางผิงที่ถูกตบปากเลือดไหล พยายามออกแรงด่าว่าหล่อนพ่อผมไม่มีทางชอบผู้ หญิงแบบคุณ เขารักแค่แม่ผม! “

หวีซือฉุนจ้องฉางผิงแรงๆแล้วก็ขำขึ้นมา”แม่แกใช่สัง จิ้งเหอไหม? ฮ่าฮ่า หล่อนถูกรถชนตายนานแล้ว พักอยู่ ที่โรงพยาบาลไม่ตื่นมาตลอดไป!

“คุณพูดมั่วซั่ว! แม่ผมไม่มีทางตาย! “ฉางผิงตอบโต้ หล่อน

เขาออกแรงเตะสองขาอยากขัดขืนจากเงื้อมมือชาย หนุ่มแต่กลับถูกชายคนนั้นจับที่ด้านหลังคอ ขัดขืนยังไง ก็ไม่มีประโยชน์
“หล่อนตายแล้ว แกไม่มีแม่แล้ว! “หวี อนูนหยิกหน้า ฉางผิงอย่างแรงด้วยรอยยิ้มที่ชั่วร้าย ใครให้หล่อนมา แย่งผู้ชายกับฉันเองล่ะ สมควร!

ฉางผิงพยายามถ่มน้ำลายใส่หน้าหล่อน โกรธจน ตาแดง

“อ๊า แกถุยน้ำลายใส่ฉันเหรอ! “หวีซือฉูนลูบหน้า กัดฟันจ้องฉางผิง”ลูกที่ผู้หญิงเลวนั่นคลอดไร้การสั่ง สอนจริงๆ กะหรี่! ”

หล่อนแย่งปืนมาจากผู้ชายข้างๆ เหนี่ยวไกไปที่ฉาง

ผิง

“หวีซือฉุน! “หัวใจถังซินตกไปที่ตาตุ่ม

ไม่รู้ความกล้าหาญมาจากไหน ยกเก้าอี้เขวี้ยงใส่ชาย อีกคนที่ขวางหล่อนแล้วเข้าไปทางหวีซือฉุน

หวีซือฉุนถูกโยนไปที่พื้นปืนยิงขึ้น’ปั๊งปั๊งปั๊ง’ไปสามที ทะลุเพดาน

ชายหนุ่มที่ตั้งสติกลับมาได้ก็จับถังซิน

ชายหนุ่มตบหน้าถังซินแรงๆไปสองทีแล้วชี้ปืนไปที่ หล่อน“กล้าตีคุณหนูของฉัน หาเรื่องอยากตาย!

ตอนนี้เอง ด้านนอกก็มีเสียงไซเรนเข้ามา
หวีซือฉันก็ได้ยินเลยทิ้งเรื่องที่จะฆ่าฉางผิง”ไปก่อน ตำารวจมาจะยุ่งยากอีก”

ถ้าเรื่องใหญ่โตหล่อนกลับไปจะโดนว่าได้

หนึ่งในนั้นพูดขึ้น”คุณหนูออกไปประตูหลัง รถผมจอด ตรงนั้น”

ชายทั้งสองคนหนึ่งจับฉางผิง อีกคนจับถังซินและหวี ซือฉูนที่จับแขนที่เจ็บออกไปจากด้านหลังร้านแล้วขึ้น

รถBentleyสีดำข้างๆ

รถBentleyสีดำออกไปจากซอยเล็กๆ ตอนที่ถึงถนน สายหลักก็ห่างจากพวกเขาประมาณร้อยเมตรได้ รถ ตำรวจสองคันจอดที่หน้าร้านอาหารพอดี

ในรถ ชายคนหนึ่งขับรถ ชายอีกคนหยิบเทปกาวและ เชือกมัดฉางผิงกับถังซินไว้

ชายที่ขับรถถาม: “คุณหนู สองคนนี้ไปไหนครับ?

“ชานเมือง”หวีซือฉันพูดไปสายตาก็มองไปที่ท้องถังซิ นที่ป่อง ยิ่งมองยิ่งเกลียด“โทรหาหมอให้ไปรอที่นั่น ฉัน ต้องการให้พวกเขาช่วย!

ชายคนนั้นตอบรับเอาโทรศัพท์ออกมาโทร

ที่ที่คนมองไม่ค่อยเห็น ถังซินค่อยๆดึงแขนฉางผิงเพื่อปลอบเขา
ดูนิ่งลงแต่คำพูดที่หวีซือฉันพูดกับชายหนุ่ม ใจหล่อน ก็ค่อยๆหม่นลง

หล่อนท้องอยู่ทำอะไรก็ไม่สะดวก ถึงฉางผิงไหวพริบ ดีแต่สู้คนเดียวก็เหนื่อยแย่ ยิ่งเป็นบอดี้การ์ดสองคน แล้วพวกเขาไม่มีทางเอาชนะได้

ถังซินคลำแหวนที่นิ้ว ตอนนี้เองในใจก็อ้อนวอนให้ม เฉินหย่วนจำตัวเองได้

ในเวลานี้เอง บริษัทมู่ซื่อ

พอมู่เฉินหย่วนประชุมฉุกเฉินเสร็จแล้วกลับไปที่ห้อง ก็หยิบโทรศัพท์มาถึงเห็นว่ามีการแจ้งเตือนตำแหน่งจีพี เอส

เขาคิดได้ว่าก่อนหน้านี้เอาแหวนที่ใส่จีพีเอสให้ถังซิน แค่หล่อนเปิดใช้มันก็จะขึ้นเตือน

เปิดที่อยู่ดูก็เห็นแหวนเคลื่อนที่ไปทางชานเมือง ใจ ของเขาหม่นลง ไม่สนอะไร เดินออกไปไวเหมือนลม แล้วก็โทรหาฉางผิงด้วยไปด้วย

ถังซินเปิดใช้จีพีเอสแล้วจะต้องเกิดเรื่องแน่ๆ!

ไม่ว่าจะโทรหาถังซินหรือฉางผิงต่างก็ไม่มีคนรับ

ทำให้ในใจของมู่เฉินหย่วนหม่นยิ่งขึ้น ขับรถตามจีพี เอสออกไป
พอคิดว่าถังซินท้องอยู่เคลื่อนไหวมากไม่ได้และยัง ไม่รู้ว่าตอนนี้เป็นยังไง มู่เฉินหย่วนก็โกรธจนตบพวง มาลัย โทษที่ตัวเองประชุมทำไมไม่เอาโทรศัพท์ไปด้วย

ในตอนที่กระวนกระวายก็มีสายโทรเข้ามา

หลินเฉิงจีโทรมา

รับสายไปก็มีเสียงของหลินเฉิงจี่เข้ามาอย่างไว : “ผม เพิ่งรู้มาว่าร้านอาหารฮ่องกงใกล้ๆกับโอเลมอลล์มีคน ยิงปืน ดูจากในคลิปก็เห็นเป็นยินยิน ยินยินอยู่กับคุณ ไหม? ”

“หล่อนกับฉางผิงน่าจะถูกจับตัวไป”มู่เฉินหย่วนจับ พวงมาลัยแน่น ให้ตัวเองใจเย็นเข้าไว้แล้วก็บอกเรื่องจี พีเอสให้หลินเฉิงจี้ไปว่า“แปปนึงตอนนี้จีพีเอสไม่ขยับ เดี๋ยวผมค่อยบอกที่อยู่ที่ชัดเจนให้คุณอีกที”

หลินเฉิงจี่ค่อนข้างใจร้อน เขาที่อ่อนโยนเสมอก็สบถ ออกไป จากนั้นก็พูด“ตอนนี้ผมขับรถไปอยู่! มู่เฉิน หย่วน หล่อนยังท้องอยู่ ร่างกายจะเคลื่อนไหวอะไรมาก ไม่ได้ คุณจะต้องหาหล่อนให้เจอ”

“เข้าใจแล้ว”

พอคุยเสร็จมู่เฉินหย่วนก็วางสาย

ในใจร้อนรนมากจนไม่สนใจสัญญาณไฟอีก รถไป ตามตำแหน่งที่ถังซินไปอย่างพายุเฮอริเคนเหมือนลมที่พัดผ่านถนน

ถ้าผู้หญิงและลูกของเขาเป็นอะไรไม่ปล่อยใครทั้งนั้น แน่!

รถแล่นอยู่ที่ถนนอยู่นาน สุดท้ายก็จอดลงที่ลานหน้า บ้านพักคนชราที่ถูกทิ้งไว้

ชายสองคนพาถังซินกับฉางผิงเข้าไปด้านใน โยนลง ที่พื้น

หวีซือฉุนตามเข้ามามองถังซินที่พื้นไปทีนึง แล้วก็ถาม ชายหนุ่มที่เพิ่งโทร“หมออยู่ไหนแล้ว? ”

“เขาบอกว่าจีพีเอสมีปัญหา ต้องรออีกพักนึงครับ”ชาย หนุ่มตอบกลับ ปืนในมือยังชี้ไปที่ถังซิน“คุณหนูเอามีด มากรีดเด็กออกเองเลยไหมครับ”

ถังซินฟังแล้วก็เหงื่อไหลไปทั้งตัว พยายามนิ่งเข้าไว้

หวีซือฉูนยิ้มอย่างเยือกเย็นสายตาเต็มไปด้วยความ เกลียดชัง”ไม่ล่ะ ฉันจะให้หล่อนดูลูกตัวเองตาย!

“งั้นคุณหนูครับ เด็กคนนี้ล่ะ? “ชายอีกคนชี้ไปที่ฉาง ผิง“ให้ผมฆ่าก่อนเลยไหม?

ถังซินพยายามส่ายหัว สายตาอ้อนวอนไปทางหวีซือฉูนเหมือนกำลังต่อรอง

หวีซือฉันก้มลงไปที่หน้าถังซิน ฉีกเทปกาวที่ปาก หล่อน

ถังซินเจ็บจนสั่นจากนั้นก็พูดเสียงทุ้ม: “ฉันรู้ว่าฉันพูด อะไรผิดไปทำให้เธอโกรธ เธอจะทำไงกับฉัน จะเอาลูก ฉันออกหมดก็ได้ เธอปล่อยเขาไปนะ”

“เขาเป็นลูกของหญิงเลวนั่น ทำไมฉันต้องปล่อยไป ด้วย! “แค่คิดว่าตัวเองไม่มีลูก แล้วลูกของวี่เหวินกิ งกับส้งจิ้งเหอก็โตขนาดนี้แล้วในใจของหวีซือฉันก็ยิ่ง โกรธ

ถังซินโน้มน้าวหล่อนอย่างใจเย็น“เขาก็เป็นลูกของวี่เห วินถิง ถ้าเธอรักวี่เหวินถิงจริงก็อย่าทำร้ายลูกเขาสิ

“เธอคิดว่าฉันเป็นคนที่สามารถเลี้ยงลูกแทนคนอื่นได้ หรือไง? “หวีซือฉันยิ้มอย่างเยือกเย็น จับคางของถังซิน ด้วยสายตาบ้าระห่ำ “ฉันต้องการแค่ลูกของฉันกับเขา เท่านั้น!

“อื้ออื้ออื้อ! “ฉางผิงที่ถูกเทปกาวปิดปากข้างๆนั้นก็ ร้องอู้อี้ออกมาพร้อมกับจ้องหวีซือฉุน

หวีซือฉูเข้าใจว่าเขาพูดว่าฝันไปเถอะ’ หน้าก็หม่นลง แล้วตบไปที่หน้าเขาแรงๆ

ฉางผิงที่ตัวเล็กๆก็ล้มลงหน้าคว่ำไปที่พื้นดินโคลน
“ฉางผิง! ‘

หน้าถังซินซีดอยากเข้าไปดู หวีซือฉูนลากหล่อนไว้