บทที่ 469 คุณถังยังคิดถึงสุนัขของประธานมู่อยู่ตลอด เวลาใช่ไหม

ถังซินมองพวกคณะกรรมการส่งเสียงตะโกน ปฏิเสธ ที่จะยอมรับหนังสือสัญญาโอนหุ้นที่สังจิ้งเหอเซ็นชื่อไว้ แล้วในฉบับนี้ คาดว่าพวกเขาจะต้องมีข้อตกลงส่วนตัว บางอย่างกับคุณพ่อสังแน่นอน

ก่อนหน้านี้เพื่อที่จะได้หุ้นของบริษัทตระกูลส้ง ส้งจิ้ง เหอคงจะลําบากมากแน่ๆ

นึกถึงเรื่องเลวร้ายในต่างประเทศ และยังมีความไว้ใจ อย่างไม่มีเงื่อนไขของส้งจิ้งเหอ ถังซินพูดลับๆ ไม่ว่า อย่างไรก็ตามเธอต้องรักษาบริษัทตระกูลส้งให้ได้ เพื่อ รอส้งจิ้งเหอฟื้นขึ้นมา

คุณพ่อสังเห็นว่าพวกคณะกรรมการต่างก็มีท่าทาง แบบนี้ ก็รู้สึกพอใจเป็นอย่างมาก

เขาเอามือชี้ไปที่ประตู แล้วพูดกับถังซินอย่างไม่ เกรงใจว่า “ หนังสือสัญญาโอนหุ้นฉบับนี้พวกเราไม่ ยินยอม เว้นแต่จะมาพูดกับทุกคนด้วยตนเอง ตอนนี้ เชิญพวกคุณออกไป

ถังซินยิ้ม “ ไม่เกี่ยวว่าพวกคุณจะยินยอมหรือไม่ ยินยอม แค่ทางกฎหมายก็พอแล้ว ”

คุณพ่อส้งและพวกคณะกรรมการมีสีหน้าเปลี่ยน
ผู้หญิงลากเก้าอี้ออกมา หลังจากที่นั่งลงไปก็พูดอย่าง ไม่รีบร้อนว่า “ ตั้งแต่เวลานั้นที่ประธานส่งเซ็นชื่อลงบน หนังสือสัญญาโอนหุ้น หุ้นของบริษัทตระกูลส้งของเธอ ก็เป็นของฉันแล้ว ฉันก็สามารถเข้าไปเกี่ยวข้องกับคน และทุกอย่างของบริษัทตระกูลส้งได้ ”

คุณพ่อสงมีสีหน้าเคร่งขรึมทันที “ คุณ…….

“ กรุณาเรียกฉันว่า ประธานถัง ด้วยค่ะ” ถังซิน เหลือบมองเขาด้วยท่าทางสง่างาม “ ถ้าคุณส้งไม่ เคารพฉันอีกล่ะก็ ฉันจำเป็นต้องเชิญคุณออกไป

ผู้ช่วยจางมายืนข้างคุณส่งทันที เพื่อรอเวลาจัดการ

ถังซินเผชิญหน้ากับคณะกรรมการทุกคน พูดเสียง เรียบนิ่งว่า “ ทุกคนถือหุ้นของบริษัทตระกูลส้งไว้คง ไม่มีอะไรมากไปกว่าเรื่องเงินเท่านั้น ไม่สนว่า CEO ของ บริษัทตระกูลส้งจะเป็นฉันหรือประธานส้ง จุดประสงค์ ของพวกเราก็คือการพัฒนาบริษัทตระกูลส้ง ”

“ ผู้ช่วยจาง ไปถามข้างนอกสิ ให้เอารายงานผล ประกอบการของบริษัทตระกูลส้งในสองปีนี้มาให้ฉันที ”

“ ได้ครับประธานถัง ”

ระหว่างที่รอ ยังมีคณะกรรมการแสดงความไม่พอใจ ต่อถังซิน บอกว่าต้องการติดต่อทนายมา ต้องการให้ถังซินขึ้นศาลพร้อมกับผลกำไรที่ไม่ยุติธรรม

ถังซินเปิดอ่านหนังสือสัญญาโอนหุ้นฉบับนั้น ขี้เกียจ จะพูดและมองพวกเขาอีก

สักพักผู้ช่วยจางถือเอกสารกองหนึ่งเดินเข้ามาในห้อง ประชุม

“ ประธานถังครับ นี่คือรายงานผลประกอบการของ บริษัทตระกูลส้งในสองปีนี้ครับ เลขาของประธานสง เพิ่งจะให้แฟลชไดร์ฟผมมาอันหนึ่ง บอกว่านี่เป็นข้อมูล ที่เก็บไว้ตอนประธานส้งไม่อยู่ คุณต้องการดูไหมครับ ”

ถังซินคิดว่าส้งจิ้งเหอให้เลขาเก็บข้อมูลนี้ไว้ คงจะ ตั้งใจเอาไว้แล้วแน่ๆ จึงให้ผู้ช่วยจางเสียบเข้ากับ โน้ตบุ๊ก

แล้วเปิดให้ทุกคนดู

หลังจากวิดีโอที่อยู่ในแฟลชไดร์ฟถูกคลิกเปิด ภาพ ของสังจิ้งเหอก็ปรากฏขึ้นบนโปรเจคเตอร์

“ ฉันคือตัวแทนทางกฎหมายและประธานของบริษัท ตระกูลส้ง ส้งจิ้งเหอค่ะ ” ส้งจิ้งเหอหยิบหนังสือสัญญา โอนหุ้นขึ้นมา หันหน้าที่มีลายเซ็นให้กล้อง เหมือนกับ อยากจะให้ทุกคนเห็นมันอย่างชัดเจน

“ ถ้าหากวันไหนเกิดเรื่องไม่ดีกับฉัน ฉันก็ขอประกาศ ว่าหุ้นของบริษัทตระกูลส้งที่ฉันครอบครองทั้งหมดยกให้ถังซิน หนังสือ

ไม่ใช่เพียงคุณพ่อสัง พวกคณะกรรมการต่างก็พากัน ตะลึงกันหมด

ถังซินก็ตะลึง

เป็นตอนที่จิ้งเหอไม่ได้ไปต่างประเทศ ก็แสดงว่ารู้ว่า จะเกิดเหตุการณ์นี้ขึ้นเลยจัดการเรื่องทุกอย่างไว้อยู่ ก่อนแล้วอย่างงั้นเหรอ

คิดแบบนี้ขอบตาเธอก็มีน้ำตาเอ่อล้น

ถังซินเก็บความเศร้าโศกเสียใจเอาไว้แล้วรีบไปเปิด รายงานผลประกอบการอ่าน

เพราะฝึกฝนมานานจึงทำให้เธออ่านเอกสารได้คล่อง ขึ้น และรู้วิธีว่าจะต้องเข้าใจเนื้อหาและวิเคราะห์ไป พร้อมกันได้ยังไง

เธอควรต้องขอบคุณมู่เฉินหย่วนจริงๆ

ถ้าหากไม่ใช่เขาที่สอนเองกับมือ แล้วปล่อยให้เธอไป ฝึกฝนเอง เธอคงจะพัฒนาได้ไม่เร็วขนาดนี้

ฉบับต่อฉบับ ไม่นานถังซินก็อ่านเอกสารหมด

เธอเอาเอกสารมารวมไว้ในมือ ถอนหายใจลึกๆ ยกมือ ขึ้น ทำมือเป็นเลขหก “ ฉันจะให้ทุกคนดูตัวเลขนี้ของรายงานผลประกอบการบริษัทตระกูลส้งของปีหน้า ”

“ ไม่จริง ”

“ หกเปอร์เซ็นต์ มันเป็นไปได้ยังไง ” ”

ทันทีที่คำพูดของถังซินจบ พวกคณะกรรมการก็ ทยอยเสียงดังขึ้นมา สายตาเต็มไปด้วยความไม่เชื่อคำ พูดของถังซิน

คุณพ่อสังก็ไม่เชื่อเหมือนกัน

คุณพ่อสังหันไปมองถังซิน ใบหน้าเผยรอยยิ้มเยาะ ออกมา “ เจ้าเด็กน้อย คุณยังอ่อนหัด ต้องระวังคำพูด ด้วย อย่าหยิ่งยโสไปหน่อยเลย ”

รายงานผลประกอบการของบริษัทตระกูลส้ง ในสองสามปีนี้ กำไรที่เพิ่มขึ้นอย่างต่อเนื่อง อยู่ที่ สามถึงสี่เปอร์เซ็นต์ ผลประกอบการของปีนี้ก็สี่จุด สามเปอร์เซ็นต์ คุณจะบอกว่าสามารถทำให้ถึงหก เปอร์เซ็นต์ได้งั้นเหรอ ”

เหอะ ” คุณพ่อส้งส่ายหน้า “ บริษัทตระกูลส้งถ้าให้ คุณดูแลแทน ไม่แน่ว่าวันหนึ่งก็คงถูกรับซื้อไป ”

ถังซินนิ่ง เพียงแค่ยิ้มเท่านั้น “ คุณไม่เข้าใจเรื่องการ ตลาด แต่ฉันเข้าใจ ”

“ พูดอะไรที่ไม่น่าฟัง ช่วงหลังบริษัทตระกูลส้งก็เป็นลูกสาวของคุณมาดูแล ปีนี้เพิ่มขึ้นเล็กน้อย คือสี่จุด สามเปอร์เซ็นต์ ถ้าหากเป็นคุณละก็….เหอะ กำไรในปีนี้ คงจะเท่ากับปีที่แล้วใช่ไหมคะ ”

คุณพ่อส้งมีสีหน้าซีด

ถังซินกวาดสายตามองคณะกรรมการทุกคน มือก็ยัง ยกขึ้นอยู่ “ ปีนี้ฉันจะพูดกับทุกคนแบบนี้ ตัวเลขนี้คือ ผลประกอบการของบริษัทตระกูลส้งในปีหน้าแน่นอน ” คณะกรรมการถาม “ แล้วถ้าหากว่าไม่ใช่ล่ะ ”

“ งั้นก็คงห้าจุดกว่าเปอร์เซ็นต์ ” ถังซินยิ้ม

“ ฉันรู้ทุกตำแหน่งในบริษัทตระกูลส้ง และก็รู้ว่าการ ตลาดใหญ่มาก อ้อ ใช่แล้ว ฉันจะพูดกับทุกคนว่า ความ คิดเห็นของทุกคน ฉันก็ไม่รับ ”

“ ตอนนี้ฉันเข้ามาควบคุมหุ้นของบริษัทตระกูลส้ง ทั้งหมด ฉันจะเป็นคนตัดสินใจว่าต้องทำอะไรหรือไม่ทำ อะไร”

มองดูสีหน้าของพวกคณะกรรมการ ผู้ช่วยจางก้ม หน้าแล้วกลั้นหัวเราะ

หลังจากจัดการเรื่องของบริษัทตระกูลส้งเสร็จ ก็เป็นเวลาบ่ายสามโมง

ผู้ช่วยจางไปส่งถังซินกลับบ้าน ระหว่างทางก็ชื่นชม เธอตลอด “ คุณถัง คุณนี่สุดยอดมากจริงๆครับ ทำเอา พวกคณะกรรมการพูดไม่ออกเลย ตอนสุดท้ายยังต้อง เชื่อฟังคุณอีก ”

ถังซินขมวดคิ้ว “ ทั้งหมดนี้ก็แค่อยากสร้างรายได้ และพวกเขาก็จะได้ในสิ่งที่พวกเขาต้องการ เรื่องทุก อย่างก็จะทำง่ายมากขึ้น ”

ผู้ช่วยจางพูดพึมพำ “ คุณถัง ลักษณะการทำเรื่อง แบบนี้…..เหมือนกับประธานมู่มาก ”

ถังซินทำสีหน้านิ่ง รีบหันหน้าไปมองนอกหน้าต่าง “ ไม่ไปเหอซ่ง ไปส่งฉันที่บ้านของประธานมู่

“ คุณถังยังคิดถึงสุนัขของประธานมู่อยู่ตลอดใช่ไหม ครับ ”

“ บ้านเขานอกจากสุนัข ก็ยังมีฉางผิงอยู่ที่นั่นไหม ล่ะ ฉันจะไปหาฉางผิง ” ถังซินกัดฟันตอบ “ ผู้ช่วยจาง คุณช่วยอย่าพูดมากได้ไหม มันทำให้ฉันอยากจะขู่คุณ มาก”

ผู้ช่วยจางตั้งใจขับรถ และไม่พูดอะไรอีก หลังจากที่ถึงบ้าน ผู้ช่วยจางส่งถังซินลงรถ
เขาก็อดไม่ไหวอีกครั้ง “ คุณถังครับ คืนนี้คุณต้องการ พักที่นี่ไหม หรือให้ผมรอแล้วค่อยไปส่งคุณกลับบ้าน ครับ ”

ถังซินเบื่อที่จะสนใจเขา

ผู้ช่วยจางเดาเอาเองว่าวันนี้ถังซินต้องนอนที่นี่แน่นอน

เพราะต้องการดูแลคุณชายฉางผิง

หลังจากคิด เขาก็ขับรถออกไป

หลังจากถังซินกดกริ่งหน้าประตู ไม่นานก็มีคนมาเปิด ประตู

‘คุณป้า คุณมาได้ยังไง ” ฉางผิงถาม แล้วพูดอีก ” ว่า “ มาหาลุงสองใช่ไหมครับ แต่ลุงสองไปทำงานต่าง ประเทศ และไม่ได้บอกไว้ว่าจะกลับมาเมื่อไหร่

ถังซิน

“ ป้ามาหาหลาน ” ถังซินดึงเขาเดินเข้าบ้าน แล้วปิด ประตู “ คุณป้าไม่อยู่เหรอ ”

“ ใช่ครับ ห้าโมงครึ่งป้าถึงจะมา ” ฉางผิงพูดอยู่ ก็กด โทรหาคุณป้า “ วันนี้คุณป้าทำอาหารให้ฉันกินหน่อย ฉันรู้สึกว่าคุณป้าทำอาหารอร่อยที่สุด ”

ถังซินยิ้มแล้วพยักหน้า
เจ้าสุนัขพันธุ์เยอรมันเชเพิร์ดกำลังแทะกระดูกอยู่ หลังจากได้กลิ่นถังซิน ก็สะบัดหางวิ่งมาหาเธอ

“ โตขึ้นอีกแล้วนะ ”

ถังซินลูบไปที่หัวสุนัขพันธุ์เยอรมันเชเพิร์ด ก็คิดถึงแร็ กดอลล์ของบ้านนี้

อาหารที่เธอให้แร็กดอลล์กินก็อย่างดี แต่กลับพบว่า

มันยังผอมอยู่ และยังเปลี่ยนเป็นเย็นชาอีก

หลายครั้งที่ไปจับก้น ก็ไม่ให้เธอลูบอีก

ถังซินเปิดตู้เย็น มองส่วนผสมข้างใน “ ไม่มีผักเลย พวกเราออกไปซื้อกันเถอะ ”

ฉางผิงพยักหน้า “ โอเคครับ ”

ตอนออกจากบ้านก็เห็นเจ้าสุนัขพันธุ์เยอรมันเชเพิร์ด สะบัดหางอยู่ตลอด คงอยากจะไปกับพวกเขาด้วย เลย พามันไปด้วยกัน