บทที่261 คุณถัง คุณไม่อยากเจอผมเหรอ

ฉางผิงรีบเข้าไปแกะกล่องของขวัญ เปิดออกมาข้างในมี พวกอะไหล่เยอะมาก เหมือนจะเป็นรูปร่างของเรือ ด้านใน ตารางเล็กๆนั้นมีผ้าพันคอสีเข้ม

“คือเรือบรรทุกเครื่องบินSS3นี่ ! “ฉางผิงกอดกล่องนั่น ด้วยความดีใจแล้วจูบไปแรงๆ พ่อรู้ใจผมจริงๆ ! ”

“นี่ยังไม่ประกอบเลยก็รู้แล้วเหรอว่ารุ่นไหน ? เก่งจริง เลย”ถังซินยังคิดว่ามันคือรุ่นธรรมดา ต้องเปลี่ยนเป็นอัน ใหญ่หน่อย หล่อนจะเอาปัญหามาให้หรือเปล่า

ฉางผิงรีบเอาผ้าพันคอมาใส่ มือเล็กนั้นลูบไปมา ผมชอบ ของขวัญของพ่อจัง ถ้าเขากลับมาไวๆก็ดีเลย ! ”

11

พูดออกไปต้องไม่เชื่อแน่ๆ หนูกับพ่ออยู่เขตเดียวกันเลย

ฉางผิงคยกับถังซินไปก็ประกอบโมเดลไป จับอะไหล่ไหน ก็รู้ทันทีว่าใส่ตรงไหน แล้วยังคุยกับถังซินอีกว่าประเทศ ไหนมีเรือหรือเครื่องบินรบอะไรบ้าง

“เด็กนี่ฉลาดจริงๆเลย”ถังซินชมเขาแล้วตั้งใจถามอีก ว่า“หนูว่าถ้าพี่คลอดลูกสาวไม่ฉลาดออกมา หนูจะชอบน้อง ไหม ? ”
ฉางผิงส่ายหัวพูดอย่างมั่นใจว่า : “ไม่มีทาง ถ้าพี่คลอดลูก ลูกต้องฉลาดแน่นอน !

“โอ๊ย น่ารักจริงๆ ! “ถังซินยิ้มแล้วจับใบหน้าของเขา”พี่ รับปาก ถ้าต่อไปคลอดลูกสาวแล้วจะให้แต่งงานด้วย”

“คำไหนคำนั้นนะ !

“อะไรคือคำไหนคำนั้นเหรอ ? “สั่งกลับมาพอดีถามทั้ง สองอย่างยิ้มๆแล้วเอาเสื้อกันลมให้คนใช้ จากนั้นก็ไปห้อง รับแขกเข้าไปทักทายถังซิน

ฉางผิงพูดไปด้วยความดีใจ : “พี่ถังซินบอกว่า ถ้าต่อไป คลอดลูกสาวจะให้แต่งงานกับผม ! ”

สายตาของส้งจิ้งเหอมองไปที่ถังซิน“เธอกับประธานมู่จะมี ข่าวดีเหรอ ?

“เปล่า”ถังซินบอกมือ หน้าแดงขึ้นมา“ฉันเห็นลูกชายเธอ น่ารักดีก็เลยหยอก”

“แม่ครับ ดูนี่สิพ่อผมซื้อมาให้ ! “ฉางผิงชี้ไปที่เรือนั่นที่ ประกอบไปได้นิดนึงพร้อมพูดไปด้วยสีหน้าที่ดีใจ“คุณพ่อ ให้พี่ถังซินเอามาให้ผม ผมชอบมากเลย มีผ้าพันคออีก !

“จ้ะ แม่ก็ว่าของขวัญนี้เยี่ยมมากเลย”สังจิ้งเหอยิ้มเบาๆ แล้วลูบหัวเขา”หนูเล่นไปก่อนนะ เดี๋ยวแม่คุยกับพี่ถังซิ นก่อน”
“ครับ”ฉางผิงให้แม่บ้านช่วยย้ายของเล่นไปประกอบที่อื่น

ถังซินกับสั่งจิ้งเหอไปนั่งที่โซฟา

รับชาผลไม้จากงส้งจิ้งเหอ ถังซินพูดว่า : “ตอนบ่ายคุณ วี่มาหาฉัน ให้ฉันเอาของขวัญนี้ไปให้ฉางผิง เขารู้สึกดีกับ เด็กคนนี้มาก”

“ก็พ่อลูกกันแท้ๆ พอเจอกันแล้วมักจะมีเซ้นส์”

ถังซินถามหล่อน : “เธอวางแผนยังไง จะปิดบังแบบนี้ ตลอดเหรอ ? เธอดูเด็กน้อยนั่นอยากเจอพ่อแค่ไหน”

“นิสัยเขาแย่เกิน คุยดีๆกับฉันไม่ได้หรอก”ส้งจิ้งเหอพูด อย่างช่วยไม่ได้ หลายครั้งที่หล่อนอยากคุยกับเขาเรื่องฉาง ผิงแต่สุดท้ายก็โดนเขาโกรธเดินจากไป

ถังซินทิ้งท้ายว่า : “ที่จริงนิสัยก็เท่านั้นแหละ อยู่ที่ว่าเธอ ทนเขาได้ไหม”

“เธอกับประธานมู่ล่ะ ? “สังจิ้งเหอถามอย่างยิ้มๆ ใครๆต่าง ก็รู้ว่าประธานไม่ใกล้ชิดผู้หญิงที่ไหน แต่คุณถังเป็นคนแรก ที่ทำลายกฎของชายคนนี้

ถังซินตะกุกตะกักพูดว่า : “เวอร์ไป ! เป็นเพราะเขางาน ย่งต่างหาก ไม่มีเวลาไปมองสาว”

“อ้อ พอเธออยู่ ประธานมู่ก็ไม่ยุ่งเลย ?”
“ฉันเป็นแขกมาส่งของขวัญให้ลูกเธอนะ อย่ามาแหย่ ฉัน”ถังซินพูดอย่างเซ็งๆ ระวังรอบหน้าฉันจะไม่มาอีก”

“เค ไม่พูดถึงประธานมู่ก็ได้

หลังจากพูดคุยกันไป ทั้งสองเหมือนกับเพื่อนเก่า ไม่มี อะไรน่าอาย

สั่งจิ้งเหออยากให้ถังซินอยู่กินข้าวเย็นก่อน แต่ตอนบ่าย ถังซินกินไปเยอะมากแล้ว จะกินอีกก็ไม่ไหว คุยไปได้อีกสัก พักก็ขอตัวกลับ

ตอนที่ออกไปก็รับสายของมู่เฉินหย่วน

มู่เฉินหย่วนถามหล่อน : “ไม่อยู่หอพักเหรอ ? ผมกดออด มาทั้งวันไม่มีใครมาเปิด

“อ๋ ? ฉันซื้อของอยู่ที่ซุปเปอร์ ! “ถังซินพูดไปก็รีบเดิน ออกจากตรงนั้น“ประธานมู่คุณพักมาหนึ่งวันแล้ว กลางคืน ไม่เคลียร์งานเหรอ มาหาฉันทำไม ?

“เอาของมาให้คุณ”มู่เฉินหย่วนตอบ และถามว่าอยู่ข้าง ล่างซุปเปอร์หรือเปล่าจะไปหา

จากส้งจิ้งเหอไปบ้านนั่งรถอย่างน้อยก็ยี่สิบนาที ถังซินบ อกไม่ได้แน่ว่าอยู่ด้านล่างซุปเปอร์ หล่อนเลยบอกเขาไปว่า อยู่ในซุปเปอร์ข้างนอก ซื้อเสร็จก็จะรีบกลับ
มู่เฉินหย่วนพูดอย่างเซ็งๆ : “เค งั้นผมรอคุณกลับมา”

“ไม่ต้องหรอก……ประธานมู่เอาของวางไว้หน้าประตู ดึก

แล้วมันหนาว คุณรีบกลับเถอะ”

“ผมเอาให้คุณด้วยตัวเองดีกว่า”

“ไม่เป็นไร หอพักมีกล้องวงจรปิด ปลอดภัยจะตาย”

“ถังซิน”มู่เฉินหย่วนเรียกชื่อหล่อนด้วยน้ำเสียงที่ดูไม่ ดี”คุณไม่อยากเจอผมเหรอ ? ก็เลยไล่ผมสามสี่ครั้ง

แบบนี้ ?

ถังซินหัวเราะออกมา”เปล่า ฉันกลัวว่าคุณจะรอนานจนทน ไม่ไหว โอเค งั้นรอฉันก่อนนะ ฉันนั่งแท็กซี่แล้ว แปปเดียวก็ ถึง !

หลังวางสายหล่อนบอกคนขับรถว่าไปซุปเปอร์

ท่าทางที่รีบร้อนนั่นเข้าไปซุปเปอร์แล้วเลือกของบาง อย่างมา หลังจ่ายเงินก็นั่งแท็กซี่ไปอีก ใช้เวลาประมาณครึ่ง ชั่วโมงถึงจะถึง มองเดินขึ้นไปมองเห็นมู่เฉินหย่วนพิงอยู่ หน้าประตู

“คนขับขับผิดทาง วนอยู่รอบนึง”ถังซินตั้งใจบ่นแต่ไม่ กล้ามองตาเขา กลัวว่าเขาจะมองออก รีบหยิบกุญแจมาไข ประตู
พอเข้าไปก็วางของที่ซื้อมาลงแล้วถามมู่เฉินหย่วน“คุณมู่ จะให้อะไรฉันเหรอ ?

มู่เฉินหย่วนเหลือบมองถุงด้านหลังหล่อน คิ้วที่ขมวดก็ คลายลง จากนั้นก็หยิบแหวนออกมาจากกระเป๋าแล้วส่งให้ หล่อน

“นี่แหวนที่ผมสั่งให้ช่างทำ ข้างในมีจีพีเอส วิธีทำก็เหมือน กับอันนั้นที่น้องชายคุณทำ แต่ว่ามีคุณสมบัติเยอะกว่า”

ถังซินมองแหวนนั่นอย่างแปลกใจ : “ไม่เห็นมีอะไรเลย ก็ แค่ดูดี”

มู่เฉินหย่วนสวมแหวนไปที่นิ้วนางข้างซ้าย นิ้วมืออยู่บนชั้น ของแหวน ดอกไม้นั้นที่ยกขึ้นกดลงไป เข็มยาวๆนั่นยื่นออก มาจากในแหวน

“สั้นขนาดนี้จะแทงคนได้ไง ? “ถังซินคิดว่าการออกแบบนี้ ช่างเปล่าประโยชน์อยากจะทิ้ง”ฉันว่ายังไม่ทันใช้ก็ถูกหลอก ละ”

มู่เฉินหย่วนอธิบาย : “บนเข็มนี้มียาพิเศษแค่แทงไปที่ผิว ของฝ่ายตรงข้ามก็จะทำให้คนตรงข้ามสลบไป แต่ใช้ได้แค่ ครั้งเดียว”

“งั้นก็ได้”ถังซีนค่อนข้างพอใจในการแนะนำของเขา เอา เข็มกลับเข้าไปก็กดออกมาอีก”คุณมู่แหวนวงนี้ไม่แย่เลยที เดียว ฉันชอบมากค่ะ
มู่เฉินหย่วนพูดเรียบๆ : ของเป็นแสนยังไงก็ไม่แย่

“แทงเข้าไปที่คนจะเจ็บไหม ? “ถังซินถามอย่างแปลกใจ เห็นสายตาของมู่เฉินหย่วนอยากลองก็อยากเอาเขามาลอง ส่วนเขาเดินถอยหลัง

มู่เฉินหย่วนเอาเข็มกลับเข้าไปแทนหล่อนไม่ เข็มนี้เล็ก แทงคนก็เหมือนมดกัด เขาถูกแทงก็ไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น”

“เหมือนมดกัด…….ถังซิ่นพูดตามเขา คิดอะไรขึ้นมา

สีหน้าหล่อนพูดกับมู่เฉินหย่วนอย่างจริงจัง“ก่อนหน้านี้ฉัน เข้าร่วมปาร์ตี้ที่บริษัทมู่ซื่อจัดได้พบรองประธานจ้าว เขาคุย กับฉันไม่กี่ประโยค ต่อมามือก็เหมือนตบที่ไหล่ของฉัน”

“ตอนนั้นตรงที่ฉันถูกเขาตีรู้สึกเหมือนถูกมดกัด แต่ก็ไม่ เจ็บ แปปนึงก็รู้สึกหายใจลำบากเหมือนจะหายใจลำบาก”