บทที่ 194 นัดเฉียวมั่นหลัว

“ถึงจะเดินอวด แต่ไม่มีใครสังเกตฉันเลย” ซือซือ ควงแขนถังซินอย่างอบอุ่น “พี่สาวไปทํางานนอกสถานที่ เหนื่อยไหมคะ? เดี๋ยวขึ้นรถฉันทบไหล่ให้

“เธออย่าทำแบบนี้ ฉันไม่ชิน” ถังซินขนลุกหมดแล้ว ถึง เธอจะยอมรับ ซือซือแล้ว แต่ความกระตือรือร้นนี้เธอยังไม่ ชิน

“ไม่เป็นไรๆ พี่สาวค่อยๆ ชินนะ!”

จ่ซือซือดึงถังซินเดินไปด้านนอก ทิ้งกวนชิงเฟิงกับมู่เฉิน หย่วนไว้ด้านหลัง ไม่สนใจเลย

ชายทั้งสอง “

“

ภายในรถที่กลับเมือง จู่ซือซือทั้งบีบไหล่ทุบหลังให้ถังซิน เอาอกเอาใจถังซินอย่างมาก ถังซินอยากทานส้มจีน ก็ปอก เปลือกสะอาดหมดจดให้เธอทาน

มู่เฉินหย่วนพูดอย่างเย็นชา “ยังไม่ทันแต่งงานออกไป ก็ ไม่ต้องการพี่ชายเฉินแล้วเหรอ?”

“ใช่ที่ไหน พี่ชายเฉินอยู่ในใจฉันเสมอ” จู่ซือซือดึงส้มจีน ออกมากลีบหนึ่ง แล้วพูดอย่างเขินอาย “แต่พี่สาวเป็นอันดับ หนึ่งในใจฉัน พี่ชายเฉินอยู่อันดับสาม
ถังซินกลั้นยิ้ม

มู่เฉินหย่วนยิ้มเยาะ “พี่หาให้เธอทาน หาให้เธอดื่ม ทำไม เป็นอันดับสาม? ขอบใจเธอจริงๆ เลยนะ!”

จ่ซือซือตัวติดถังซิน เอ่ยครวญคราง “ทึ่มจริง! ฉันทำดีกับ พี่สาวจะได้หลอกเธอเข้าตระกูลมู่ไง ฉันกำลังช่วยพี่อยู่โอ เคไหม!”

ถังซินตกใจจนกลืนกลีบส้มจีนลงไปเลย

“พี่สาวไม่ต้องร้อนใจนะ ฉันไม่ขโมยตัวพี่ไปหรอก” จู่ ซือซือทำหน้าจริงจัง “ฉันมีความสุขแล้ว ก็อยากให้พี่มีความ สุข! ฉันต้องจับคู่พี่กับพี่เฉินให้ได้!”

ยังไปถามกวนชิงเฟิงที่ขับรถ “นายก็ว่าอย่างนั้นใช่ไหม?”

ยังไงถังซินก็ยังไม่ยอมรับว่าชอบมู่เฉินหย่วน กวนชิงเฟิ งก็ยังพูดไม่ได้ จึงพูดอย่างประนีประนอม “พี่สาวผมชอบ ใคร ผมก็เคารพการตัดสินใจของเธอ”

“ฉันว่าพี่สาวชอบพี่เฉิน” จู่ซือซือไม่พอใจกับคำตอบเขา “คราวที่แล้วฉันไปดู——

“ดูอุรังอุตังใช่ไหม?” ถังซินปิดปากเธอ ห้ามไม่ให้เธอพูด ซี้ซัว พยายามยิ้มแล้วพูด “แล้วพวกเธอไปสวนสัตว์เห็น แพนด้าตัวโตไหม?”
จู่ซือซือมองเธออย่างสงสัย

ถังซินเข้าไปกระซิบแผ่วเบาข้างหูเธอ “เธอคิดจะขัดขวาง ความรักฉันเหรอ?”

จู่ซือซือสายศีรษะสุดชีวิต หลังจากถังซินปล่อยมือ ก็นั่ง เป็นอย่างดี ไม่พูดอะไรซ้ำซั่วอีก

มู่เฉินหย่วนเห็นต่อหน้า เพียงแต่หัวเราะเสียงต่ำ สุดท้าย ก็หันไปมองกวนชิงเฟิงหนึ่งครั้ง ในใจก็คิดว่าไม่ใช่เด็กที่ตน เลี้ยงโตมา ไม่อยู่ข้างตนเลยจริงๆ

ช่วงเวลาที่ถังซินไปทำงานนอกสถานที่ กวนชิงเฟิงก็ย้าย คุณแม่ถังและสิ่งของมาที่บ้านใหม่แล้ว หลังจากกลับไปใน เมือง ก็ขับรถกลับไปบ้านใหม่ทานอาหารทันที

หลังจากเห็นถังซินและคนอื่นๆ มาหมดแล้ว คุณแม่ถึงก็ ดีใจมาก

ซุปต้มเสร็จนานแล้ว เตรียมกับข้าวอีกสองสามอย่างก็ พอแล้ว คุณแม่ถังกลัวว่ากับข้าวจะน้อยไป ก็พูดกับถังซินว่า “เธอกับน้องไปตลาดละแวกนี้ซื้อผักมาหน่อยไป

“คุณแม่ หนูไปเป็นเพื่อนพี่สาวเองค่ะ” จู่ซือซืออาสาเอง “ให้ชิงเฟิงอยู่ดูแลพี่เฉินนะคะ”

“ก็ได้จ้ะ”
ระหว่างทางไปตลาด จู๋ซือซือก็วอแวถามนี่ถามนั่นถังซินอ ยู่ตลอดเวลา “พี่สาว ทั้งๆ ที่พี่ชอบพี่เฉิน ทําไมไม่บอกเขา อ่ะ? พวกพี่ทะเลาะกันเหรอ?”

ถังซินถูกรบกวนจนไม่โอเคแล้ว “เปล่า”

“งั้นแล้วทำไมอ่า? เพราะคุณหญิงซ่งเหรอ?” จู่ซือซือคิด สักพัก แววตาก็เปลี่ยนไป “คุณหญิงซ่งไม่น่ามีอะไรกับพี่ เฉินนะ ดังนั้น..

“เธอตั้งใจเดิน อย่าคิดเพ้อเจ้อ” ถังซินพูดอย่างหมดแรง ไม่เคยรู้สึกรำคาญหูขนาดนี้มาก่อน

จ่ซือซือเงียบไปสักพักหนึ่ง ปากก็เริ่มพูดอีก

“แล้วทําไมพวกพี่ไม่คบกัน? ทําไมอ่า?”

“งั้นพี่พิจารณาพี่ชายใหญ่ฉันสิ พี่ชายสามและพี่ชายสี่ เอ้ย พี่ชายสี่มีแฟนแล้ว”

ตอนที่ถังซินกำลังจะพังทลาย ก็มีโทรศัพท์หนึ่งโทรเข้า มาพอดี

เธอถือโทรศัพท์ไปรับข้างๆ ทันที จู่ซือซือเบ้ปาก ยืนรออยู่ที่เดิม

“สวัสดีค่ะ จากใครคะ?”

“ถังซิน ฉันเอง”

เสียงผู้หญิงเหมือนมีปัญหา น้ำเสียงแหบพร่าไปหน่อย แต่ถังซินยังฟังออก “มีอะไรเหรอ?”

“ฉันอยากคุยกับเธอ

ถังซินแสยะยิ้ม “เฉียวมั่นหลัว เธอคิดว่าเธอเป็นใคร อยาก คุยกับฉันแล้วฉันจะคุยด้วย?”

“ฉันมีวิดีโอพวกเธอคืนนั้นที่โรงแรมโจวจี้” เฉียวมั่นหลัว พูดอย่างช้าๆ ไม่เหมือนพูดเล่นสักนิด “แถมยังชัดมากไม่ เซนเซอร์ด้วย เธอไม่รับปาก ฉันจะโพสต์วิดีโอพวกนั้นออก ไป”

ถังซินเม้มปากแน่น เธอพูดอย่างใจเย็น “ถ้าเธอมีจริงๆ คง โพสต์ออกไปนานแล้ว ไม่รอจนถึงตอนนี้หรอก ฉันก็พูดได้ ว่าฉันมีวิดีโอเธอกับมู่หยางซิว เธอเชื่อไหม?”

เฉียวมั่นหลัวพูดอย่างไม่สนใจ “แล้วยังไง? ฉันไม่สน แต่ เธอไม่เหมือนกันใช่ไหมล่ะ? และถ้าวิดีโอนี้โพสต์ออกไป เธอคิดว่ามู่เฉินหย่วนจะเป็นยังไง?”

เธอหัวเราะเสียงดังขึ้นมา “ตอนนี้บริษัทมู่ซื่อจะล้มละลายอยู่แล้ว ฉันโพสต์วิดีโอพวกนั้นออกไป แผนกประชาสัมพันธ์ บริษัท ชื่อกันไว้ไม่ได้แน่ๆ ถึงตอนนั้นคนทั้งประเทศก็จะได้ เพลิดเพลินกับความสัมพันธ์พวกเธอ!

ถังซิ่นไม่อยากฟังคำพูดไร้สาระของเธอ เธอกดวางสาย

ไป

กําลังจะเก็บโทรศัพท์ก็มีข้อความหนึ่งส่งเข้ามา

เธอเกิดลางสังหรณ์ที่ไม่ดี กดเปิด เห็นชายหญิงกำลัง นัวเนียกันในวิดีโอสั้นๆ ภาพชัดมาก

ถึงจะแค่ไม่กี่วินาที ชายหญิงยังไม่ออกจากกัน หุ่นกํายำ ของฝ่ายชายทําให้เธอกดปิดวิดีโอทันที

วิธีการของเฉียวมั่นหลัวแรงมาก!

ถังซินหายใจเข้าลึกๆ โทรไปเบอร์นั้น กัดฟัน

“เจอที่ไหน?”

หลังจากโทรเสร็จ ถังซินก็ให้จู่ซือซือไปผักกลับมา เธอมี เรื่องต้องไปจัดการ

จู่ซือซือเห็นสีหน้าเธอไม่ดี ก็ไม่ได้ถามอะไรมากเช่นกัน

ถังซินเรียกรถไปยังสถานที่ที่เฉียวมั่นหลัวบอก ข้างถนนมี รถสีดำจอดอยู่ เธอเดินเข้าไป เปิดประตูก็เห็นเฉียวมั่นหลัวนั่งอยู่ด้านใน

เฉียวมั่นหลัวผอมจนติดกระดูก เสื้อผ้าก็ปิดไม่มิด ขอบตา ลึกโบ๋ น่ากลัวไปนิด

เธอเห็นถังซิน ก็เผยฟันขาวออกมา “ถังซิน ไม่เจอกันนาน เลยนะ”

“เธอต้องการอะไร?” ถังซินเข้าประเด็นทันที

เฉียวมั่นหลัวกลับขยับไปด้านในแล้วพูด “ไม่รีบ เราค่อยๆ คุยกัน”

ถังซินได้กลิ่นความร้อนรน เธอขยับแหวนบนนิ้ว คิดสักพัก เข้าไปนั่งดีกว่า

รถค่อยๆ ขับไปบนถนนอย่างช้าๆ

ถังซินไม่อยากเสียเวลาไปกับเฉียวมั่นหลัว ถามเธออีก ครั้ง “ต้องการอะไร?”

“ร้อยล้าน” เฉียวมันหลัวยกกลีบปากสีแดงสด “ฉันรู้ว่า บริษัทมู่ซื่อจะล้มละลายแล้ว แค่เงินเล็กน้อยแค่นี้ เชื่อว่า ตัวแทนประธานบริษัทมู่ชื่ออย่างประธานถังน่าจะนำออกมา ได้”

“ได้” ถังซินพูดอย่างใจเย็น “แต่ฉันต้องการตรวจวิดีโอ ก่อน”
“ฮ่าๆๆ แค่ฉันพูด เธอคิดว่าฉันต้องการเงินจริงๆ เหรอ? ” เฉียวมั่นหลัวเข้าไปใกล้ถังซิน “นี่ถังซิน เธอทำร้ายฉันเจ็บ ปวดขนาดนั้น เธอคิดว่าฉันจะปล่อยเธอไปเหรอ?”

ถ้าไม่ใช่ผู้หญิงคนนี้ เธอคงไม่เหลืออะไรเลยแบบนี้ ตก เป็นของเล่นของคนอื่น!

ดวงตาเฉียวมั่นหลัวเต็มไปด้วยความเกลียดชัง นิ้วลูบไป บนแก้มถังซิน “ฉันแค่ไม่เข้าใจ เธอสวยและมีความสามารถ แต่ผู้หญิงแบบนี้ก็มีไม่น้อย ทำไมเธอถึงโชคดีขนาดนั้น?”

“ตอนแรกก็มู่หยางซิว ต่อมาก็จับมู่เฉินหย่วน จู่ๆ ก่อนหน้า นี้ก็มีแฟนเป็นทายาทตระกูลใหญ่อเล็กซ์เลียร์ น่าอิจฉาจริงๆ นะ!”

ถังซินจับข้อมือเธอไว้ สีหน้าขุ่นมัว “เธอรู้เรื่องแฟนฉันใน อดีตได้ไง?”

เฉียวมั่นหลัวถอนหายใจใส่หน้าเธอ หัวเราะเศร้าๆ “เพราะ มีคนอยากให้เธอตายยังไงล่ะ! เขาบอกว่าแค่เธอตาย ก็จะ ให้ทุกอย่างที่ฉันต้องการ”