ฉันเป็นสุดที่รักของประธานมู่! ?

บทที่ 272 นี่มันอะไรกัน



บทที่ 272 นี่มันอะไรกัน

มู่เฉินหย่วนจ้องหน้าเธอเขม็ง

“ไม่ใช่ว่าเธอยอมเซ็นสัญญาเพราะอยากจะห่างกับฉันเห รอ”

“ไม่ใช่”

“ถังซิน คำตอบแบบนี้ อาการแบบนี้ ไม่จริงใจเลยสักนิด”

ถังซินรู้ว่าเถียงไปก็ไม่ชนะ เธอจึงกอดคอแล้วจูบไปที่คอ ของเขา

หวังว่าจะเกลี้ยกล่อมเขาได้

“เป็นความผิดของคุณวี่ทั้งหมด เขาบังคับให้ฉันเซ็น สัญญา เข้าใจที่ฉันพูดแล้วใช่ไหม”

มู่เฉินหย่วนจับริมฝีปากของเธอแล้วหัวเราะ

“เทคนิคแบบนี้ใครสอนคุณมาเนี่ย”

“ไม่ดีเหรอ”ถังซินถาม

“ไม่อ่ะ จู่ซือซือบอกฉันว่า วิธีนี้ใช้ได้ผลกับผู้ชายร้อยละ เก้าสิบเลยนะ ถ้าฉีดน้ำหอมอีกหน่อยจะยิ่งดี”
บทที่ 272 นี่มันอะไรกัน

มู่เฉินหย่วนจ้องหน้าเธอเขม็ง

“ไม่ใช่ว่าเธอยอมเซ็นสัญญาเพราะอยากจะห่างกับฉันเห รอ”

“ไม่ใช่”

“ถังซิน คำตอบแบบนี้ อาการแบบนี้ ไม่จริงใจเลยสักนิด”

ถังซินรู้ว่าเถียงไปก็ไม่ชนะ เธอจึงกอดคอแล้วจูบไปที่คอ ของเขา

หวังว่าจะเกลี้ยกล่อมเขาได้

“เป็นความผิดของคุณวี่ทั้งหมด เขาบังคับให้ฉันเซ็น สัญญา เข้าใจที่ฉันพูดแล้วใช่ไหม”

มู่เฉินหย่วนจับริมฝีปากของเธอแล้วหัวเราะ

“เทคนิคแบบนี้ใครสอนคุณมาเนี่ย”

“ไม่ดีเหรอ”ถังซินถาม

“ไม่อ่ะ จู่ซือซือบอกฉันว่า วิธีนี้ใช้ได้ผลกับผู้ชายร้อยละ เก้าสิบเลยนะ ถ้าฉีดน้ำหอมอีกหน่อยจะยิ่งดี”
“อ๋อ ฉันไม่รีบน่ะ อยากคุยกับคุณเรื่องโฆษณาสักหน่อย น่ะ”คุณสูนพูดพลางยิ้ม

เขาเอาแต่มองไปที่ส้งจิ้งเหอ

ส้งจิ้งเหอหัวเราะ “คุณสูนไม่ใช่ว่าได้บริษัทอื่นที่ดีกว่าไป แล้วเหรอคะ”

ถ้าพูดถึงโฆษณาจะมีบริษัทไหนเทียบบริษัทตระกูลสัง ได้ล่ะ คุณทั้งสวยทั้งกว้างขวาง ฉันเลยอยากร่วมงานกับคุณ น่ะ”

“เหรอคะ”

คุณสูนผงกหัว แล้วเข้าไปพูดกับเธอใกล้ๆ

“แต่ที่นี่คนเยอะ เราไปคุยกันที่เงียบๆดีกว่า”

ส้งจิ้งเหอรู้ว่า ที่เงียบๆ ของคุณสุนหมายความว่าอะไร เธอ พยายามปฏิเสธ แต่ก็เห็นวี่เหวินถึงกับเย่นจึงเหนียนเดิน ออกมาจากวงล้อมตรงนั้นอย่างไม่ได้ตั้งใจ

ดวงตาอันเปล่งประกายของเธอ เธอยิ้มเป็นฝ่ายรุก

“ได้ค่ะ คุณสูนคะ คุณว่าเราไปเปิดห้องคุยกันเงียบๆดีไหม คะ”

คุณสูนได้กลิ่นหอมบนตัวเธอ ตัวเขาร้อนผ่าวทันที
“คุณเข้าใจผมจริงๆ”

ทั้งสองออกจากงานเลี้ยง คุณสูนค่อยๆเอามือขยับไปบน ตัวของส้งจิ้งเหอ

แต่ทั้งหมดนี้วี่เหวินถึงจับตาดูอยู่ สีหน้าเขาเปลี่ยนไปจนดู น่ากลัว

“ไปข้างบนเลยไหม” เย่นจิ่งเหนียนพูด

ข้างบนเป็นห้อง คุณสังคงจะพาแขกขึ้นไปไม่ใช่เหรอ”

วี่เหวินถึงหน้านิ่งและมองไปที่เขา

“แล้วมันเกี่ยวอะไรกับคุณ”

“ๆแล้วชายคนนั้นน่าจะสูงไปเกิน165ซม.เลย สะอิดสะเอียนชะมัด”

เย่นจิ้งเหนียนยักไหล่

“อ่าา คุณสังสวยขนาดนั้น ผู้ชายคนไหนก็ต้องใจสั่นล่ะนะ”

วี่เหวินถึงไม่สนใจเขา และเดินออกมา

ทั้งสองคนเดินลงมาจากตึก เห็นแท็กซี่จอดอยู่ตรงหน้า ประตูโรงแรม
ตอนเปิดประตูจะขึ้นไป เย่นจิ้งเหนียนหันกลับมามองเห วินถึง

“พี่ นี่จะปล่อยไว้แบบนี้จริงๆเหรอ อยู่กับผู้ชายแบบนั้น อะไรก็เกิดขึ้นได้นะ”

เย่นจิ่งเหนียนพูดแบบนี้ วี่เหวินถึงแววตากังวล เขาได้แต่ หันกลับไปมองที่โรงแรมอย่างพ่ายแพ้

“ใครจะไปสนกันเล่า!”

โยนบุหรี่ลงพื้น ใช้เท้าขยี้จนดับจากนั้นเขาก็หันวิ่งกลับไป ที่โรงแรม

เย่นจิ้งเหนียนหัวเราะพร้อมส่ายหัว “ปากไม่ตรงกับใจ

จริงๆ”

ส้งจิ้งเหอเปิดห้องหนึ่งห้องพาคุณสูนเข้าไป คุณศูนล็อก ประตูทันทีด้วยท่าทีรีบร้อน

ส้งจิ้งเหอหัวเราะออกมา

“คุณสนดรีบนะคะ”

“ได้คุยกับคุณสั่งแบบนี้ ใจเย็นไม่ได้หรอกครับ” คุณศูน หัวเราะ จากนั้นเขาก็ไปหยิบเหล้าจากบารมาเปิด

สั่งจิ้งเหอบ่นว่าเหนื่อยจึงมุ่งตรงไปที่ห้องนอน
หลังจากเข้าไป เธอก็แอบมองดูคุณสูน เธอเห็นเขาหยิบ อะไรสักอย่างออกจากถุงแล้วเอาเข้า

ปาก จากนั้นก็เอาอีกเม็ดหนึ่งใส่เข้าไปในชวดเหล้า เขา เลียริมฝีปากแล้วยิ้มออกมา

เหมือนเธอจะเจอปัญหาซะแล้ว

บัดซบ

คิดว่าบริษัทตัวเองได้เข้าสู่ตลาดแล้วคิดว่าเจ๋งนักรึไง ตอนแรกก็ตั้งใจปฏิเสธไม่อยากร่วมงาน

กับเรา ทีงี้มาเล่นลิ้นอะไรอีก

เธอเห็นเขาแล้วรู้สึกขยะแขยงชอบกล

ไม่นานคุณสูนก็ยกแก้วเหล้าเข้ามาในห้องสองแก้ว เห็น ส้งจิ้งเหอนอนอยู่บนโซฟาปล่อยให้

เห็นขาอันเรียวยาวของเธอ เขาเลียริมฝีปากอีกรอบ ร่างกายร้อนผ่าว

คุณสูนเดินเข้ามา ยื่นแก้วให้สั่งจิ้งเหอแก้วหนึ่ง

“คุณสัง ดื่มหน่อยสิครับ”

“ขอบคุณค่ะ”
สั่งจิ้งเหอเม้มปากแล้วรับแก้วมาแล้วดื่ม

แต่คุณสูนดื่มหมดไปแล้ว แต่เหล้าในแก้วของเธอไม่ลด ลงเลย เธอเอาแก้ววางไว้บนโต๊ะ

“ฉันไม่สบายน่ะ ตอนนี้ยังไม่อยากดื่ม”

“ไม่สบายก็ไม่ดื่มก็ได้ครับ” เขาพูดด้วยเสียงอ่อนโยน แต่ แววตาดูเจ้าเล่ห์

ประตูมันล็อกไปแล้ว

ถึงเขาจะตัวไม่ใหญ่ แต่ด้วยความเป็นผู้ชายจึงมีแรงมาก เขากินยาเพิ่มเข้าไป

คุณสูนเลียปาก และเข้าไปหาสังจิ้งเหอ

คุณส้ง เรื่องโฆษณานั้นน่ะ ค่าใช้จ่ายผมออกเอง คนละ ครึ่ง คุณว่ายังไง

“คุณสูน คุณจะให้บริษัทตระกูลสังวางแผนโฆษณา จ่าย เงิน เงินที่ขายน้ำหอมได้แล้วต้องแบ่งกับคุณอีกคนละครึ่ง งั้นเหรอ”

“ใช่แล้ว” คุณสูนหัวเราะ เขาจับมือสังจิ้งเหอ

“ผมชื่นชมความสามารถของคุณนะ อยากร่วมงานกับ บริษัทตระกูลส้งไปนานๆเลยครับ”
“งั้นก็ดีนะคะ” สั่งจิ้งเหอสลัดมือออกด้วยความไม่พอใจ เล็กน้อย เธอกัดปากแล้วพูดต่อ

“แบบนี้เดี๋ยวคนอื่นจะเอาไปพูดไม่ดีได้นะคะ เดี๋ยวภรรยา คณจะโกรธเอานะคะ”

“ผมใหญ่ที่สุดในบ้าน เขาไม่กล้าทําอะไรหรอกครับ” ตัว คุณสูนร้องผ่าวๆ ยาเริ่มออกฤทธิ์แล้ว

“แค่คุณทําให้ผมสบายใจ ผมจะให้ทุกอย่างที่คุณต้องการ”

เขาเลียปากอีกครั้ง เขาพยายามโถมตัวเข้าไปใกล้เธอ สั่งจิ้งเหอรีบลุกขึ้น แล้วยิ้มแหยๆ

“คุณสูน คุณเมาแล้วแหละค่ะ”

“ผมเมาแล้ว ที่รักผมอยากได้คุณ” คุณศูนเลียปากแพล่บๆ ดูแล้วน่ารังเกียจชะมัด เขา

พยายามจะลุกขึ้น แต่สั่งจิ้งเหอก็ใช้เท้าเหยียบไปบนตัว เขาอย่างแรง

ส้งจิ้งเหอใส่ส้นสูง เธอเหยียบไปเต็มๆ

คุณสนเจ็บจนร้องออกมา เขาไม่มีแรงลุกขึ้นมา

ส้งจิ้งเหอมองไปที่เขาแล้วยิ้มออกมา
“บริษัทขยะแบบนี้ ยังจะกล้ามาเล่นเลิ้นกับฉันอีก” ส้งจิ้งเห อบีบแก้มแล้วตบหน้าเขาเบาๆ

“แกคิดว่าฉันเป็นแค่เด็กผู้หญิงงั้นเหรอ คิดว่าแกจะหลอก ฉันได้งั้นเหรอ?”

คุณสูนจ้องเธอตาเขม็ง “นี่เธอ….!”

คิดจะทำอะไรฉันเหรอ แกไม่คู่ควรหรอก”

ส้งจิ้งเหอใช้เท้าเหยียบต่อ

“ไม่เคยส่องกระจกดูเลยเหรอ ดูสารรูปตัวเองบ้าง แก เทียบกับคนของฉันไม่ได้แม้แต่เส้นผม!”


เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ
THB

เคล็ดลับ: คุณสามารถใช้แป้นคีย์บอร์ดซ้ายขวา A และ D เพื่อเรียกดูระหว่างบทต่างๆ