บทที่600 คุณพูดแบบนี้ ก่อนหน้านี้ผมไม่ได้บริการคุณ ดีเหรอ

เห็นหญิงสาวยังงงตัวเองกวนชิงเฟิงก็พูด: “ไม่งั้นคุณ ก็ไปขอพี่สามยานั่น ผมจะกินต่อหน้าคุณ ไม่กี่ชั่วโมง คุณก็จะเห็นอาสุ่ยแล้ว”

สิบนาทีถัดมาจู่ซือซือถึงเข้าใจ

ตามกวนชิงเฟิงจากห้องนอนไปห้องครัว ดูเขาทำ อาหาร จ้องกล้ามเนื้อที่แขนเขาแล้วมองใบหน้าที่เย็นชา นั่นอีกครั้งก็รู้สึกว่าไม่ค่อยจริง

หล่อนเอนไปที่เคาร์เตอร์แล้วถามอีกรอบ: “ดังนั้น ตอนนี้ก็คือร่างเดิมของคุณ?

“อือ”

“งั้นทำไมคุณต้องกลายเป็นแบบนั้นล่ะ? “จู่ซือซือถาม อีกครั้ง ทำไมไม่บอกฉัน? จนฉันคิดว่าเป็นคนละคน จริงๆ!

“พี่สามไม่ให้บอก”

“พี่สามเป็นพระเจ้าของคุณเหรอ? ฉันที่เป็นแฟน ไม่ใช่คนหรือไง? “จู่ซือซือดาวน์อยู่แปปนึงแล้วก็เอามือ ใส่ไปในเสื้อผ้าเขา ลูบแล้วก็รู้สึกดีเหลือเกิน
ตาหล่อนเป็นประกายขึ้นมา“ว้าว กล้ามเนื้อชัดขึ้นน้า สุดยอดจริงๆ!

“อย่าลูบสิ”เช้าขนาดนี้ กวนซิงเฟิงทนไม่ไหวกับความ อ่อยแบบนี้เลยเอามือหล่อนออก

สุดท้ายยังไม่ทันไรหญิงสาวก็พุ่งเข้ามา ลูบตรงนี้ ตรง นั้น

“คุณเป็นแบบนี้ถึงดูดีกว่าอีก”พอรู้ว่าชายที่ชอบ คือคนเดียวกัน ในใจของจู่ซือซือก็ไม่รู้สึกผิด หล่อน กระซิบ“คุณกลายเป็นหนุ่มแล้ว …ตรงอื่นอ่า?

คบกับหล่อนมานานแล้ว ถึงคำพูดของหล่อนจะ แปลกๆแต่กวนชิงเฟิงก็เข้าใจทันที

กวนชิงเฟิงหันมามองหล่อน ยิ้มเยาะหน่อยๆ”คุณพูด

แบบนี้ ก่อนหน้านี้ผมไม่ได้บริการคุณดีเหรอ?

“ฉันไม่ได้หมายความแบบนี้..………..

กวนชิงเฟิงกอดหล่อนเข้ามาเข้าไปในห้อง“ยังไงวันนี้ ก็ไม่ต้องไปไหน เดี๋ยวกินข้าวเย็นเลย! ”

กลับประเทศมาถังซินก็ยังคงยุ่งอยู่

มู่เฉินหย่วนดูแลบริษัทมู่ซื่อและก็บริษัทอื่นๆ ส่วนบริษัทเหอซ่ง บริษัทตระกูลส้งก็ยังเป็นหล่อนที่ดูแล เกือบจะต้องวิ่งไปมาทุกวัน ประชุมไม่เสร็จก็ยังต้อง จับตาดูรายการอีก

ดีที่ทางประเทศYมั่นคงดี อเล็กซ์เลียร์มีจงเซิงอยู่ หล่อนเลยวางใจมาก

เด็กทั้งสามต่างมีพี่เลี้ยงกับคนใช้ดูแล ถังซินเลยหมด

ห่วง

แค่ตอนพักผ่อนหล่อนกับมู่เฉินหย่วนถึงดูลูกๆ พาลูก ไปเดินเล่น

มู่เฉินหย่วนเห็นหล่อนเหนื่อยขนาดนั้นก็สงสาร อยาก พาหล่อนไปเที่ยวแต่ถังซินไม่มีอารมณ์

วันนี้ส้งจิ้งเหอโทรหาถังซินให้หล่อนมาดูตัวเองที่โรง

พยาบาล

ถังซินไปโรงพยาบาล พอเข้าไปห้องคนไข้ก็เห็นหญิง สาวคนนึงนั่งอยู่ข้างเตียง หลังชนหล่อน ผมยาว ท้อง ภายใต้ชุดป่องออกมา เหมือนว่าจะคลอดแล้ว

“เสี่ยวซิน”สังจิ้งเหอยิ้มให้ถัง น รอยยิ้มดูลึกลับ”ดูสิ ใครมา”

ถังซินยังไม่รู้เอาตระกร้าผลไม้วางบนโต๊ะแล้วถาม อย่างยิ้มๆ: “เพื่อนเธอเหรอ?”
ส่งจ้งเหอยิ้มไม่พูดอะไร

สาวท้องลุกขึ้นมาจากเก้าอี้หันมามองถังซินแล้วยิ้มให้ อย่างอ่อนโยน ถังซิน”

ถังซินจ้องหล่อนอย่างอึ้งๆ เสียสติไปพักนึง

ผ่านไปหลายนาทีถังซินถึงกระพริบตา ยื่นมือไปกอด หญิงสาวแล้วบ่น”เธอไม่โทรมาเลย เกินไปจริงๆ! ”

“โอเค มีอะไรต้องร้องหรือไง”จนหลี่ซูเจ๋ก็จะร้องตาม มือข้างนึงตบหลังถังซิน“ฉันรู้ว่าเธอยุ่งมากเลยไม่อยาก รบกวน อีกอย่างฉันก็สบายดีมาก”

“งั้นเธอก็ไม่ควรทำให้ฉันห่วงอยู่ตลอดนะ”ถังซิน ประคองหล่อนนั่ง

ห่วงอยู่หลายเดือน หลับไม่ลง ในที่สุดถังซินก็โล่งใจ

ถังซินก้มลงไปลูบท้องหล่อน ใบหน้ามีรอยยิ้มออก มา“ชายหรือหญิง?

“ชาย”หลี่ซูเจ๋เอาผมที่ตกทัดหูแล้วพูดออกไปหลาย เดือนก่อนเอาแต่ถีบฉัน กวนสุดๆ น่ารำคาญจริงๆ”

ถังซินดูผิดหวังออกมา: “ที่จริงอยากให้เธอคลอด ลูกสาวจะได้จับคู่ให้ลูกชายฉัน แต่ว่าไม่เป็นไร ชาย ก็ได้ ต่อไปจะได้เล่นด้วยกันเยอะๆ! ”
“ฉันว่าช่างเถอะ”ส้งจิ้งเหออดไม่ได้ที่จะพูด“นิสัยแบบ เหวินซู ฉันว่านะ……

สามสาวหม่นลงไปพร้อมกันแล้วก็ยิ้มออกมา

หลี่ซูเจ๋ลูบท้องพูดไปว่า: “ฉันจะพยายาม ถ้าไม่ เหมือนฉันก็หมดหนทางละ”

“งั้นเธอคงหมดหนทางจริงๆ”ส้งจิ้งเหอพูดแหย่นิสัย

ลูกมักจะเหมือนพ่อ”

ถังซินหันไปมองขวับแล้วยิ้ม : “แหมเธอน่ะ ดูฉางผิง สิก็ไม่ได้ดีเท่าไหร่หรอก อายุยังน้อยวันๆเอาแต่จ้องจาว จาวลูกฉัน เขาไม่เคยเห็นเด็กสาวเหรอไง? ”

“ไม่พูดเรื่องนี้ละ เปลี่ยนเรื่องเถอะ”ส้งจิ้งเหอยกมือ ขึ้น“ฉันยังอยากได้ลูกสะใภ้นะ”

หลี่ซูเจ๋ขำปิดปากอยู่ข้างๆ

ตอนเช้าสามสาวคุยกันอยู่ที่ห้องคนไข้ ว่างนั้นถังซินก็ แจ้งเย่นจิ่งเหนียนให้เขาเข้ามา

ตอนเย่นจิ่งเหนียนมาเจอหลี่ซูเจ่ที่โรงพยาบาลก็อึ้งไป แปปนึงก็นิ่งลงแล้วก็ให้เพื่อนที่เป็นหมอสูติตรวจครรภ์ ให้หลี่ซูเจ๋แล้วรอด้านนอกกับถังซิน

เย่นจิ่งเหนียนมองไปที่ห้องตรวจก็ถอนหายใจ”มีเมีย มีลูกไปทีละคนๆ แม้แต่เหวินซูยังโชคดีขนาดนั้น ทำไมผมถึงยังโดดเดี่ยวเดียวดายนะ”

“คุณยังไง ไม่มีเวลาหาแฟนแน่ๆ”ถังซินขำแล้วก็คิด ออกมา“ฉันมีเพื่อนที่ทำงานเข้ากับคุณได้ อยากคุยกับ หล่อนไหมล่ะ”

เย่นจิ่งเหนียนนิ่งไปแล้วก็ขำ: “คุณเปิดบริษัทจัดหาคู่

เมื่อไหร่เนี่ย? ”

“ก็แค่ตอนเราแต่งงานกันฉันไม่อยากเห็นคุณโสด มัน จะอ้างว้างเกิน”ถังซินหยิบโทรศัพท์”ฉันส่งวีแชทเขาให้ แล้ว แต่ช่วงนี้หล่อนก็น่าจะยุ่งเหมือนกัน”

เย่นจิ่งเหนียนเชื่อสายตาของถังซิน เขาจะงานยุ่ง ตลอดแบบนี้ไม่ได้จริงๆก็เลยตกลงไป

ถังซินเก็บโทรศัพท์แล้วถามเขาเรียบๆ: “จ้าวอี้ซีน

เป็นไงบ้าง?

เห็นว่าหล่อนรู้แล้ว เย่นจิ่งเหนียนก็ไม่ปิดบัง อะไร: “หล่อนไม่วางใจ พยายามหาทางหนีตลอดเวลา แต่มีคนคอยจับตาอยู่ เด็กในท้องก็มีพัฒนาการดีนะ เป็นผู้หญิง”

“ผู้ช่วยจางน่าจะชอบมาก”ถังซินถอนหายใจอีก ครั้ง“รอหล่อนคลอดคุณบอกฉันที”

เย่นจิ่งเหนียนพยักหน้า
หลี่ซูเจตรวจอย่างละเอียดเสร็จก็สี่โมงเย็นกว่าๆแล้ว

หมอบอกว่าหลี่ซูเจ๋ถึงเวลาคลอดแล้ว หวังว่าตอน นี้หล่อนจะเริ่มนอนที่โรงพยาบาล เพราะว่ากระดูก เชิงกรานหล่อนกว้าง อีกอย่างร่างกายก็แข็งแรงจะ คลอดธรรมชาติก็ได้

ถังซินทำเรื่องนอนที่โรงพยาบาลให้หลี่ซูเจ่แต่หลี่ซูเจ๋ กลับไม่อยู่”ก็แค่ถึงกำหนดคลอด ไม่ใช่ว่าจะคลอดสอง วันนี้ซะหน่อย ฉันอยากไปหาเหวินซู”

“มีอะไรต้องไปหาอีก เขายังไม่รู้อะไรเลย!”เรื่องที่ เหวินซูทำพวกนั้น จนตอนนี้ถังซินก็ยังไม่ลืม สีหน้าเย็น ชา“เธอรอคลอดที่โรงพยาบาลก็พอแล้ว! ”

“ถังซิน! “หลี่ซูเจ๋จับมือหล่อนยิ้ม“ผ่านไปแล้วก็ผ่าน ไป ฉันยังดีอยู่นี่? ฉันไม่ไปตอนนี้ เดี๋ยวเขาก็ต้องมา

หลี่ซูเจ๋สัญญากับหล่อน”พอไปหาเขา พรุ่งนี้ก็ให้เขา พาฉันกลับไปรอคลอดที่โรงพยาบาลเลยก็ได้ เธอ วางใจเถอะ”

ในใจถังซินโกรธแต่กลับยอมหลี่ซูเจ๋ ไปส่งหล่อนที่ คลับ

ตอนนี้หกโมงกว่าเองฟ้ายังไม่มืด ที่คลับก็ยังไม่มีแขก หลี่ซูเจ่ถามผู้จัดการที่ล๊อบบี้ พอเห็นลู่เหวินซูไม่มาก็ให้เขาเปิดห้องส่วนตัวให้ตัวเอง

วันนี้ไปมาทั้งวัน เพิ่งกลับมาที่เมืองหนานเฉิงก็เหนื่อย มากแล้ว รับไม่ได้จริงๆ