บทที่598 เธอจะเอาทะเบียนบ้านไปทำไม

สุดท้ายตอนที่ออกไปทานข้าวกับมู่เฉินหย่วน หล่อน ถูกหลินเฉิงจี๋หลอกออกไปถึงหลายเดือน

ส้งจิ้งเหอที่กินอะไรอยู่ก็นิ่งไป มองถังซิน“เรื่องนั้น เฉินหย่วนยังไม่บอกเธอเหรอ?

ถังซินนิ่งไป“เรื่องอะไร? ”

ถังซินเลยรู้จากปากของส้งจิ้งเหอ ที่แท้จ้าวอี้ซีนคือ ลูกสาวลับๆของรองประธานจ้าว เป็นหมากที่สวมรอย อยู่ในบริษัทมู่ชื่อคอยส่งข่าวให้จี้เจียจื้อบ่อยๆ

ก่อนนี้ถังซินถ่ายทำที่แม่น้ำหลีเจียง ซุปเป็ดที่มีปัญหา ก็เพราะจ้าวอี้ซืนทำ แม้แต่หลัวจื่อเว่ยให้ตัวอย่างน้ำหอม อันใหม่ของบริษัทเหอซ่งแก่บริษัทไป๋ลู่ก็เป็นจ้าวอี้ซีนที่ ชี้แนะ

รวมถึงต่อมาหาเจียน่าเจอก็ช่วยเจียน่าแก้แค้นลู่เหวิน ทําให้ลู่เหวินซูกับหลี่ซูเจเข้าใจผิดกันและยังจูงจมูก คุณนายวี่ให้ลงมือกับสั่งจิ้งเหออีก ทั้งหมดคือจ้าวอี้ซีนที่

จ้าวอี้ซีนทำแทนจี้เจียจื้อแต่ใจดำมาก อยากได้เงิน ทองเลยหลอกไปคบกับผู้ช่วยจาง ขายความลับของบริ ษัทมู่ อและยังต้องการเงินของบริษัท ชื่ออีก

สั่งจิ้งเหอกินแอปเปิ้ลอบกรอบก็พูด: “แต่ว่าจ้าวอี้ซีนท้อง ผู้ช่วยจางเลยรับผิดแทน เฉินหย่วนให้หุ้นของเขา ไปสองอันเพราะความจงใจ ค่อยๆล่อเงินกับจ้าวอี้ซีน รอ ตอนที่จ้าวอี้ซีนได้ไปสองพันล้านละหนีก็ค่อยให้คนไป จับหล่อน”

ถังซินถือแอปเปิ้ลนิ่งไป ไม่ได้สติอยู่นาน

หล่อนสูดหายใจลึกๆ คิดถึงผู้หญิงสวยคนนั้นแต่ใน ใจกลับร้ายละเย็นชา“คิดไม่ถึงว่าหล่อนคนเดียวจะทำ เรื่องพวกนี้ได้”

ถังซินพูด“หล่อนทำแทนจี้เจียจื้อ มีความแค้นกับฉัน แล้วทำไมต้องช่วยเจียน่าล่ะ และยังมีคุณนายวี่อีก? ”

“หล่อนเป็นลูกลับของรองประธานจ้าว เมื่อก่อน ใช้ชีวิตยังไงเธอก็น่าจะรู้ดี”ส้งจิ้งเหอยิ้มอย่างเย็น ชา”หล่อนต้องการเงินด่วนขนาดนี้เพราะขาดความอุ่น ใจ ในใจก็ยังอิจฉาคนอื่นที่มีความสุข แค่เห็นคนน่า เวทนากว่าหล่อนหล่อนก็จะสบายใจ”

ถังซินออกแรงจับมีดอยากจะปาดใส่คอจ้าวอี้ซีน

“ตอนนี้หล่อนอยู่ไหน? ”

ส้งจิ้งเหอพูด: “ผู้ช่วยจางอยู่กับเฉินหย่วนมาหลายปี เฉินหย่วนไม่อยากทิ้งคนมีความสามารถแบบเขาเลยให้ คนจับตาดูจ้าวอี้ซีน รอจ้าวอี้ซีนคลอดลูกค่อยจัดการ

ถังซินตอบรับอย่างเข้าใจ
คนที่ผิดคือจ้าวอี้ซีน เด็กเป็นคนบริสุทธิ์ ไม่แน่ต่อไป ถูกผู้ช่วยจางเลี้ยงคงจะดีมาก

ถังซินยุ่งอยู่ที่ประเทศYถึงสองเดือนกว่า ต้องการพัก ผ่อน พวกหล่อนคุยกันช่วยโมงกว่ามู่เฉินหย่วนก็มาเคาะ ประตูต้องพาฉันซินกลับ ทั้งสองไม่อยากบอกลา

ระหว่างทางที่กลับไป ถังซินมองออกไปนอกหน้าต่าง อย่างหดหู่”พี่สะใภ้ฟื้นแล้ว สาวสวยยังไม่ได้ข่าว ดูๆแล้ว หล่อนก็ใกล้จะถึงกําหนดคลอด

“หล่อนไม่อยู่เมืองหนานเฉิง ไม่ได้หมายความว่าจะ เจออะไรแย่ๆ”มู่เฉินหย่วนจับมือหล่อน”พูดถึงกังวล มี คนนึงในใจห่วงยิ่งกว่าคุณอีก วันๆน่าจะนอนไม่หลับ”

คิดถึงคนนั้นถังซินก็ชักหน้าพูดเสียงเย็นชา“เขาห่วง บ้าอะไร วันๆเล่นสนุกกว่าคนอื่นๆ! ตอนนั้นเขายังกล้า วิ่งมาที่บริษัทเหอซ่ง ตบฉันเก่งจริงๆเลย!

มู่เฉินหย่วนยิ้มเอาใจหล่อน“ผมตีเขาแทนคุณเอง ก่อนหน้านี้เขานอนโรงพยาบาลสามวันเลยไม่ใช่เห รอ? ”

เรื่องที่ลู่เหวินซูตบถังซิน มู่เฉินหย่วนไม่รู้มาตลอด แต่จู่ซือซือบอกเขา ถึงลู่เหวินซูจะไม่ตั้งใจเขาก็วิ่งไป จัดการลู่เหวินซูจนต้องเข้าโรงพยาบาล

เขารับไม่ได้ที่จะตีถังซิน ไม่ใช่แค่เพื่อนรักแต่แม่แท้ๆ ก็ไม่ได้!
“คุณทำไปแต่ความโกรธในใจฉันยังไม่หายเลย! “ถัง ซินจ้องเขาแล้วเตือนสองเดือนนี้คุณไม่ต้องติดต่อ เขาบ่อยๆ จะได้ไม่ต้องติดต่อเขาเยอะๆและกลายเป็น ผู้ชายแบบนั้น! ”

“ขนาดนั้นเชียว——

“คุณไม่เอาลูก เมียแล้ว? “ถังซนหรี่ตามองอย่างเย็น ชา”ก็ถูก ฉันยังไม่ได้แต่งกับคุณ หาคนแต่งง่ายมาก!

มู่เฉินหย่วนไม่เฉยต่อไป เอาหล่อนเข้ามาโอ๋ในอ้อม แขน“ต่อไปที่ไหนมีคุณจะไม่มีเขา”

ในใจถังซินเลยสบายใจ

พอกลับบ้านไปถังซินก็เห็นจู่ซือซือกับคุณแม่ถังมา

จู่ซือซือไม่มีฝีมือเท่าคุณแม่ถังที่จะทำเสื้อผ้าให้เด็กๆ แต่หล่อนซื้อเปลมาสามอัน“นี่ฉันสั่งให้คนทำนะ อันนึง หลายแสนเชียว!

จู่ซือซือพุ่งเข้าไปลูบแขนถังซินหัวเราะฮ่ๆถาม“พี่สะใภ้ สองฉันดีใช่ไหม? ”

“ดีก็ดี แต่ว่า……ถังซินนิ่งไปแล้วถาม“เธอจะเอาอะไร กับพี่สองของเธออีก? ”

จู่ซือซือชักหน้าใส่เอื้อมไปข้างหูหล่อน“ทะเบียนบ้าน
หล่อนไม่ได้นามสกุลมู่แต่ในทะเบียนบ้านของตระ กูลมู่คือน้องสาวของมู่เฉินหย่วน และยังไม่เคยแตะ ทะเบียนบ้านเลย

ถังซินรับชาดอกไม้ที่คนใช้ให้แล้วถามอย่างแปลก ใจ: “เธอจะเอาทะเบียนบ้านไปทำไร?

“แต่งงาน”

ถังซินที่ตกใจก็สำลักชาดอกไม้จนคอเสื้อเปียกขนาด ใหญ่

หล่อนดึงทิชชู่มาเช็ดคราบน้ำไปก็แซวเล่นไปแล้วก็เพิ่ กลักหน่อยๆ“เธอ เธอจะแต่งงานกับใคร อาศัย? ”

จู่ซือซือพยักหน้า ตื่นเต้นไปทั่วใบหน้า”ชุดแต่งงานฉัน ก็ซื้อมาแล้ว อยากมีลูกแล้วด้วย”

“พี่สะใภ้สอง ได้ไหม! “จู่ซือซือเขย่าแขนถังซิน พูด กระซิบ“พี่แอบเอาทะเบียนบ้านมาให้ฉัน ฉันใช้เสร็จจะ คืนให้ พี่เฉินไม่รู้หรอก”

“พี่สะใภ้สอง พี่พูดมา”จู่ซือซือปากมุ่ย”ไม่รักฉันแล้วเหรอ? ”
“รักน่ะรัก แต่ว่าช่วยไม่ได้”ถังซินปัดมือหล่อนออก เปลี่ยนเรื่อง“กินข้าวเสร็จเราไปซื้อเสื้อผ้ากันดีไหม?

จู่ซือซือก้มหัวลง”พี่สะใภ้สองเป็นพวกพี่เฉินเหรอ ถึง ได้ขนาดนี้? เขาแก่กว่าฉันไม่กี่ปีเอง ไม่ได้ทำผิดอะไร ด้วย ทำไมไม่ได้ล่ะ? ”

“ไม่ใช่ คือ…”งซินไม่รู้จะอธิบายยังไงเลยเรียกมู่ เฉินหย่วนมา ส่วนตัวเองไปช่วยคุณแม่ถังที่ครัว

มู่เฉินหย่วนขมวดคิ้วมองจู่ซือซือ“อะไรกัน?

พอเห็นเขาจู่ซือซือก็กลืนคำพวกนั้นลงไป กลัวมู่เฉิน หย่วนได้แต่หัวเราะแห้งๆ เปล่า เหมือนเด็กๆจะร้องไห้ เดี๋ยวฉันไปดูก่อน!

มู่เฉินหย่วน..…………….

พอกินข้าวเสร็จถังซินก็อยากไปเดินเล่นกับจู่ซือซือ จู่ ซือซือเห็นสายตาลึกซึ้งของมู่เฉินหย่วนก็รีบพากวนชิง เพิ่งไป

รถที่นั่งกลับไป จู่ซือซือเอามือเท้าคางแล้วก็ถอน หายใจออกมา“พี่เฉินไม่รักก็ชินแล้ว พี่สะใภ้สองก็ไม่รัก ฉันอีก ฉันเป็นเด็กที่ไม่มีใครรัก”

กวนชิงเฟิงที่ขับรถก็มองหล่อน“เป็นไรอีก? ”

จู่ซือซือหันไปมองเขาอยากพูดอะไร สุดท้ายก็บ่ายมือ”ช่างเถอะ พูดไปนายก็ช่วยฉันไม่ได้!

มีโทรศัพท์เข้ามา

พอกวนชิงเฟิงเห็นสายที่โทรมาก็กดรับแนบหู พี่สาม”

“ใช้ยายัง? ”

“ใช้แล้วเมื่อชั่วโมงก่อน”กวนชิงเฟิงพูด”แต่ยังไม่เห็น ผลเลยครับ”

เย่นจิ่งเหนียนเหมือนกำลังเปิดเอกสารอยู่ แปปนึงก็ พูด: “เป็นสูตรดั้งเดิม ผลช้าหน่อย แปดชั่วโมงถึงได้ ผล ไม่สบายตรงไหนก็บอกฉัน”

“อือ ทราบแล้วครับ”

พอกวนชิงเฟิงวางสายจู่ซือซือก็รีบถาม : “นายพูดไร กับพี่สาม ไม่ให้ฉันฟังเหรอ? “