บทที่582 ผมจะตายแล้ว

“ที่ที่ฉันอยากไป…..”พอถังซินได้สติก็มองเขา งงๆ นอร์เวย์?

“อือ”หลินเฉิงจี่ยิ้มแล้วพยักหน้า หยิบไข่ไก่ที่โต๊ะมา ตอกแล้วก็แกะเปลือกให้”ผมเคยบอกแล้วว่าจะซื้อเกาะ ให้คุณเล่น”

ถังซินถึงตระหนักว่าผิดปกติ“ดังนั้นที่เกาะนี้มีแค่เรา สองคน?

“เมื่อคืนที่รถทำอะไรไปใช่ไหม? “ถังซินลูบขมับ คิดถึงเรื่องเมื่อคืนทั้งหมด”พอฉันได้กลิ่นดอกสต๊อ คบางๆก็เริ่มง่วง”

หลินเฉิงจี๋ไม่ตอบ ยังคงแกะเปลือก

ถังซินเห็นเขาแบบนี้ ในใจก็เย็นขึ้นและก็ถามไป ว่า: “เรื่องของสาวสวย…..คุณก็หลอกฉัน? ”

“กินก่อน”หลินเฉิงจี๋เอาไข่ที่แกะเปลือกเสร็จใส่จาน หล่อน“กินเสร็จเราค่อยคุยกัน”

“คุณบอกฉันก่อน ใช่หรือว่าไม่ใช่”

เห็นถังซินยังยืนหยัดอย่างนี้ หลินเฉิงจี่ก็จับแว่นพูดเสียงทุ้ม“ขอโทษนะยินยิน

“นายเกินไปแล้วนะ เอาเรื่องความเป็นความตายของ สาวสวยมาหลอกฉัน! “ถังซินใจเย็นไม่ได้”งั้นที่คุณบอ กมู่เฉินหย่วนแล้วก็ไม่จริงสิ อยากหลบเขาก็เลยพาฉัน มานี่ใช่ไหม? ”

“ทำไมนาย……”ถังซินอยากอาละอาด แต่ไม่ได้ หล่อน เป็นหนี้ชายคนนี้“ฉันบอกแล้ว คลอดลูกจะไปกับคุณ เฉิงจี๋ คุณอย่าทำแบบนี้”

หลินเฉิงจี๋ยิ้ม น้ำเสียงทุ้มอย่างเหงาๆ”ยินยินคุณไม่ เห็นเหรอ? ในใจคุณมีแต่มู่เฉินหย่วน รอคุณคลอดลูก คุณคงอยู่กับเขาแล้ว จะจำผมได้ไง?

ถังซินนิ่งไปเหมือนก้างปลาติดคอ ไม่รู้ว่าจะตอบโต้ยัง

ไง

“นานแค่ไหนผมรอได้หมด แต่ว่าผมไม่สามารถ มองคุณอยู่กับชายอื่นได้”หลินเฉิงจี่ดึงมือหล่อนมาที่ แก้ม“ยินยิน ผมเป็นคน ผมก็อิจฉาเป็น”

หลินเฉิงจี๋จูบหลังมือหล่อน ริมฝีปากเย็นบางทำให้ถัง ซินสั่น
“ยินยิน ผมมีแค่คุณแล้ว”

“เฉิงจี่ ข้างๆคุณไม่ได้มีแค่ฉัน”ถังซินไม่สามารถพูด แรงกับชายคนนี้ได้ ยกมือขึ้นลูบผมเขา”ยังมีพ่อคุณ มี ประธานมู่ แล้วก็มีคุณป้าโมเอย…เรารักคุณทั้งนั้น”

หลินเฉิงจี๋ยิ้มเงยหน้ามองหล่อน“คุณไม่รู้สินะว่าวันนั้น ตอนผมไปส่งหล่อน หล่อนพูดอะไรกับผม? ”

“หล่อนพูดอะไร? ”

หลินเฉิงจี่หยิบโทรศัพท์ออกมา เปิดเสียงแล้วกดเล่น

ไม่กี่วิ ก็มีเสียงของโมมอยอี้พูดมา

ทีแรกถังซินไม่เข้าใจ พอฟังที่โมมอยอี้พูดกับหลินเฉิง จี๋จบ หล่อนก็ใจพัง ค่อยๆเอามือปิดปาก เบ้าตาร้อน

หล่อนนึกว่าโมมอยอี้อ่อนโยนกับหลินเฉิงจี้ ยอมรับ

เขา

คิดไม่ถึง…….

ถังซินยังไม่ได้สติก็ได้ยินหลินเฉิงจี้พูดเสียงทุ้ม : “ยิน ยิน ผมจะตายแล้ว”

“หะ? “ถังซินอึ้ง ร้องออกมาแล้วรีบพูด“คุณกินยาแล้ว ไม่ใช่เหรอ ทำไม…….
หลินเฉิง สายหัว”ผมไม่ได้กิน ยานั่นยังอยู่

“ฉันถามคุณเย่นแล้ว เขาบอกว่าตรวจร่างกายให้คุณ แล้ว”มือถังซินสั่น“เขาบอกว่าคุณสุขภาพดี อยู่ได้อีก สามสิบกว่าปี……

“เพราะผมสั่งให้เขาพูดกับคุณแบบนั้น”หลินเฉิงจี่ยิ้ม จับมือหล่อนที่สั่น”ผมกลัวว่าคุณจะไม่ต้องการผม ก็เลย ไม่กิน ตอนนั้นคิดว่าถ้าคุณไม่ต้องการผมแล้วจริงๆ ผม อยู่อีกนานก็ไม่มีประโยชน์อะไร

“ไม่มีทาง ฉันอยู่ข้างคุณเสมอ”ถังซินสัญญากับ เขา“คุณเอายามาไหม ใช้เลย!”

“ไม่มี”

ถังซินตาโตมองเขา ถามอย่างงงๆ : “ทำไมไม่มีล่ะ?”

หลินเฉิงจี่ก็ไม่ปิดบังหล่อนต่อไป“พอหวีซือฉันตาย ผมกับมู่เฉินหย่วนรู้ว่าผู้หมวดหนานไม่มีทางยอมแน่ เขา จะไปสู้ก็ไม่ได้” มีพวกเยอะมาก จะ

“วี่เหวินถิงโคม่า เขาไม่มีอำนาจ ผมก็ไม่มี เราเลย ต้องหาคนอื่นช่วย แต่ว่าคุณก็รู้ หาคนมาช่วยเรื่องนี้ ค่า ตอบแทนก็ต้องสูง”

หลินเฉิงจี่เสิร์ฟซุป เอาช้อนไปที่ปากหล่อน“กินซุป ก่อน ผมค่อยๆคุยกับคุณ เคไหม? ”
ตอนถังซินก้มหน้าลงน้ำตาก็ตกลงชาม

“อย่าร้องสิ”หลินเฉิงจี๋เช็ดน้ำตาหล่อนแล้วป้อนหล่อน กินซุปต่อ

“เราให้ท่านจู่มาช่วย ท่านจู่จะเอากระดานหมากรุก หยกเหอ แต่ว่ามันเป็นของล้ำค่าของพิพิธภัณฑ์ มู่เฉิน หย่วนก็เลยเอาโครงการ Aobaให้ลูกของท่านจู่”

ถังซินอึ้งไปแปปนึง“โครงการ Aoba…ก่อนหน้านี้อยู่ ในมือมู่เฉินหย่วน? ”

“ผมก็เพิ่งมารู้ทีหลัง”หลินเฉิงจี่พูด”เขาบอกว่านั่นเป็น ของขวัญที่จะให้คุณ ยินยิน ผมล้มเหลวใช่ไหม ของ ขวัญแบบนั้นก็ไม่มีให้คุณ

ถังซินส่ายหัวรีบยกมือขึ้น”คุณให้มาแล้ว แหวนเพชร ชมพูนี่ด้วย ฉันชอบมากเลย…..

พอยกมือขึ้นหล่อนถึงเห็นว่านิ้วมือโล่งไป

“เพชรชมพูก็เป็นของมู่เฉินหย่วนซื้อ อยากให้คุณ สุดท้ายก็เป็นเงินเขาที่ซื้อ”หลินเฉิงจี่เอาทิชชู่มาเช็ดน้ำ ผลไม้ที่มุมปากหล่อน“เขาน่ะเจ๋งจริงๆ”

ถังซินรู้สึกว่าปากแห้ง พยายามพูดออกมา แล้วไง ล่ะ? ”

หลินเฉิง ยิ้มแล้วพูดต่อ: “คนที่อยากก่าจัดผู้หมวดหนานจะเอาของขวัญนั่นไปก็ไม่ได้หรอก ต่อมาผมเลย ไปพบท่านจู่ เอายานั่นให้เขา

“ทำไมนายโง่อย่างนี้! “ถังซินว่าเขาแรงๆน้ำตาเต็ม หน้า”ตอนนี้เราไปหาท่านจู่กัน ขอร้องให้เขาเอายาให้ เรา เขาต้องการอะไรก็ได้……

“ไปถึงที่นั่น เงิน อำนาจ เขามีหมดทุกอย่างแล้ว”หลิน เฉิงจี๋เช็ดน้ำตาหล่อน”ยานั่นให้เขาอยู่ได้อีกนาน เขา ต้องการพอดี”

ถังซินร้องออกมาอย่างเจ็บปวด“คุณจะเป็นแบบนี้ไม่ ได้…คุณบอกฉันแล้วว่าจะใช้ชีวิตอยู่ต่อไปอย่างดี……

“อย่าร้องอย่าร้อง”หญิงสาวตาแดงทำให้เขาเจ็บปวด จูบคิ้วหล่อนแล้วยิ้มบางๆ แค่คุณอยู่อย่างดีก็พอแล้ว รอบนี้ผมไม่แพ้ มู่เฉินหย่วนก็ไม่ชนะ”

“เรากลับไปหาคุณเย่นกัน”ถังซินพูดสะอึกขอร้อง เขาเรากลับไปกันดีไหม? คุณเย่นต้องมีหนทาง ฉันจะ ไม่จากคุณไปไหน”

หลินเฉิงจี่ส่ายหัว“เซลล์แพร่กระจายไปไว เขาก็ไร้ หนทาง”

“ขอร้องล่ะ…อย่าเป็นแบบนี้..….…….ตาร้อนๆเม็ด ใหญ่ๆของถังซินตกลงไปที่แขนของชายหนุ่ม“ถ้าวันนั้น ฉันไม่ออกไปกับฉางผิงก็คงไม่เจอหรือ…….…….
ตอนที่เห็นว่าผู้หมวดหนานล้มละลาย หล่อนก็เดาว่า ต้องเป็นฝีมือของมู่เฉินหย่วนกับหลินเฉิงจี้แน่นอน

แค่คิดไม่ถึงว่าเพื่อความสันตินี้ พวกเขาจะตอบแทน ไปสูงเหลือเกิน

“หล่อนอยากฆ่าคุณ ถึงตอนนั้นคุณไม่ออกไป พอ ครั้งต่อไปออกหล่อนก็ยังคอยตามคุณ”หลินเฉิงจี่พูด ปลอบ”หล่อนตายแล้ว ที่จริงในใจผมกับมู่เฉินหย่วนก็ สบายใจ”

นิ้วมืออุ่นๆของชายหนุ่มอยู่ที่แก้มหล่อน“ผมรู้ว่าผมอยู่ ได้ไม่นาน เมื่อก่อนให้คุณไม่ได้เลยอยากชดเชยให้คุณ ไปที่ที่คุณชอบ”

“ผมให้คนสร้างสวนที่เกาะนี้ ตกแต่งแบบที่คุณชอบ หวังว่าคุณจะอยู่นี่อย่างมีความสุข อากาศที่นี่อบอุ่นและ ก็เหมาะให้คุณคลอดลูก”