บทที่530 คุณยังมีหน้าไปหาหล่อน

“ไม่ได้ ฉันต้องไป! “ถังซินผลักเขา น้ำตา ไหล ประเทศYใหญ่ขนาดนั้น หล่อนไม่ได้พกอะไรไป เลย ขาดการติดต่อกับพวกคุณนานขนาดนี้ ไม่รู้จะ เป็นไรมากไหม”

หล่อนนึกว่าพาไปถิ่นของหลินเฉิงจี๋ มีคนดูแล สาว สวยต้องไม่เป็นไร

คิดไม่ถึงว่าจะหายไป

หลินเฉิงจี๋ได้แต่ดึงหล่อนเข้ามาไว้ในอ้อมกอด ปลอบ หล่อนด้วยเสียงทุ้ม”ยินยินคุณใจเย็นนะ หล่อนต้องไม่ เป็นไร เพราะผมประมาททำให้หล่อนหายไป ผมมันแย่ จริงๆ”

“ผมรู้ว่าคุณเป็นเพื่อนรักกัน คุณเป็นห่วงหล่อนแต่คุณ ต้องดูแลตัวเองด้วย จี้เจียจื้ออยู่ที่ประเทศ Y คุณไปที่ สนามบินคนของเขาก็รู้ ติดต่อกันที่ประเทศ Y

“แต่ฉันไม่สนสาวสวยไม่ได้”ถังซินเสียงแหบ ตาแดง”หล่อนหายไปนานขนาดนั้น พวกคุณก็หาไม่เจอ ฉันไม่กังวลได้ไง? ”

หลินเฉิงจี้พูดเสียงนุ่ม: “คุณวางใจเถอะ ให้จงเซ็งไป ค้นดูที่อเวจีหมดแล้ว แต่ไม่พบหลี่ซูเจ๋ หล่อนน่าจะอยู่ เขตไหนสักแห่งในประเทศY หล่อนไม่เป็นไรแน่นอน”
ถึงเขาจะพูดแบบนี้ ถังซินก็ยังไม่สบายใจ

ประเทศYใหญ่ขนาดนั้น เมืองเล็กๆใหญ่ๆกว่าหลาย สิบเมือง หลี่ซูเจ๋ไม่มีเงินจะอยู่ยังไง?

“ฉันจะไปยืมสถานะๆนึงแล้วไปอย่างเงียบๆ”ถังซินยัง ไม่วางใจ”ฉันอยากไปหาด้วยตัวเอง……

ตอนนี้ ประตูห้องก็ถูกเคาะ

“ประธานหลิน ประธานถัง”ผู้ช่วยถังซินเข้า มา”ประธานถัง ประธานลู่ของบริษัทลู่ซื่ออยากพบค่ะ”

ถังซินมองหล่อน ขมวดคิ้ว“ลู่เหวินซู? ”

“ค่ะ เขาอยู่ที่ห้องรับแขก”

“ครั้งที่แล้วก็บุกมาที่ห้องฉัน ทำไมครั้งนี้ทำตัวมี มารยาทล่ะ? “ถังซินได้ยินชื่อนี้ก็โกรธจนกัดฟัน“ยัง มีหน้ามาหาฉันอีก!

ผู้ช่วยถาม : “งั้นเดี๋ยวฉันบอกว่าคุณไม่ว่าง ให้เขามา วันอื่น?

“ไม่ต้อง ให้เขาไปที่ห้องทำงานฉัน! “ถังซินกำชับ ด้วยหน้าหม่นๆ“ฉันอยากรู้ว่าเขาจะพูดอะไร

หลินเฉิงจี๋ก็ได้ยินว่าครั้งที่แล้วเขาบุกเข้ามาที่ห้องของ ถังซินด้วยท่าทางเถื่อนๆ กลัวว่าถังซินจะถูกทำร้ายก็เลยบอกว่าจะไปกับหล่อน“ผมกลัวเขาจะทำร้ายคุณกับ ลูกๆ”

ถังซินปฏิเสธ”ฉันไปเองได้ คุณจัดการงานเถอะ ถ้า เขากล้าทำฉัน วันนี้ก็ออกไปจากที่นี่ไม่ได้! ‘

หลินเฉิงจี๋เลยได้แต่ยอมหล่อน”มีอะไรโทรภายในหา ผม”

ถังซินที่เพิ่งร้องไห้ตาเลยบวมแดงหน่อยๆ

หล่อนไปแต่งหน้าที่ห้องน้ำ ตอนที่กลับไปที่ห้องตัวเอง ก็เห็นลู่เหวินซูนั่งอยู่ที่โซฟา ท่าทางสบายๆแบบเมื่อก่อน มีไม่มาก มีแต่ความมืดมนมากขึ้น

หัวที่ก้มลงเหมือนกำลังมองพรมและก็ไม่รู้ว่าคิดอะไร

อยู่

ถังซินเดินเข้าไปพูดเสียงราบเรียบ: “ประธานลู่ ทำไมกลายเป็นคนมีมารยาทขึ้นมาล่ะ? ฉันนึกว่าคุณจะ เหมือนครั้งที่แล้วเสียอีก บุกเข้ามาแล้วมาทำร้ายฉัน!

ลู่เหวินซูเงยหน้าขึ้น สายตาก็หม่นเช่นกันแฝงไปด้วย ความว้าวุ่น

ลู่เหวินซูไม่สนคําเยาะเย้ยของถัง น ได้แต่ถามดีๆ ว่า“เธอเอาไปซ่อนที่ไหน?

“ไม่ใช่ว่าประธานลู่มีอำนาจกว้างขวางเหรอ จับได้ครั้งนึง ครั้งต่อมาก็จับไม่ได้แล้ว? “ถังซินนั่งตรงหน้า เขาแล้วยิ้มอย่างเย็นชา”ไม่หรอกมั้ง ประธานลู่ไม่ได้ ประโยชน์ขนาดนี้? ”

“ถังซิน วันนี้ผมไม่ได้มาทะเลาะกับคุณนะ”ลู่เหวินซู ระงับความโกรธของตัวเอง”ผมรู้ว่าคุณเอาเธอไปที่ ประเทศY อยู่ที่เขตไหน?

เขาเห็นหน้าถังซินที่เย็นชาไม่ตอบ จึงถามไปอีก ว่า”คุณต้องการอะไร? ”

“ฉันต้องการอะไร? “ถังซินเงยหน้ามองเขา

ท่าทางละเหี่ยของชายตรงหน้าพูดด้วยน้ำเสียงทุ้มๆมี แต่ทำให้หล่อนรู้สึกขยะแขยง ก็เหมือนคนเลวที่ตัดมือ ตัดเท้าคุณแล้วยังมาถามคุณว่าเจ็บไหม !

หล่อนเอากาแฟร้อนที่ผู้ช่วยเอามาให้ ยกขึ้นแล้วสาด ไปที่หน้าลู่เหวินซู

กาแฟนั่นไม่ได้ใช้น้ำร้อนชง แต่ว่าความร้อนนั่นก็ ทำให้สีหน้าลู่เหวินซูแดง

เขาลูบหน้า มองถังซินอย่างดุร้าย หน้าผากยืดตรง

ถังซินเอากาแฟวางไว้ที่โต๊ะชา พูดอย่างต่อว่า: “ลู่เห วินซู คุณไม่ควรถามว่าสาวสวยจะเอาอะไร! คุณทำให้ ครอบครัวหล่อนตาย คุณยังมีหน้ามาหาหล่อน?
“หล่อนไม่ได้เอาคืนผมเหรอ? “ลู่เหวินซูถามกลับ คำ พูดเหมือนบีบออกมาจากฟัน เต็มไปด้วยความโกรธผม รู้แผนการของหล่อน อดทนไว้แต่ทำไมหล่อนถึงทำกับ ผม…………….”

“หล่อนทำเพื่อแก้แค้นให้ครอบครัว เอาลูกผมออก เอา ลูกมาแก้แค้นผม!

เขาทรมานหล่อน ถ้าไม่มีเขา แม้แต่ปลายเสื้อของ ศัตรูหล่อนก็แก้แค้นอะไรไม่ได้!

เขาเกลียด แต่จัดการครอบครัวของหล่อนเมื่อไหร่?

“ไม่มีทาง! “ถังซินพูดเย็นชา“หล่อนไม่มีทางทำเรื่อง แบบนั้น ต้องเป็นคุณแน่ๆที่ทำอะไรทำร้ายหล่อน หล่อน เลยอยากเอาลูกออก

ลู่เหวินซูยิ้ม“เรื่องตั้งท้องอยู่ในแผนการของหล่อน คุณคิดว่าหล่อนแคร์มาก? ผมไปโรงพยาบาล มองเห็น หล่อนเอาลูกออกด้วยตาตัวเอง ตาผมบอดเหรอ? ”

ถังซินขมวดคิ้ว

หล่อนรู้แค่ว่าก่อนหน้านี้ลูกของหลี่ซูเจ๋หลุดแล้ว แต่ ไม่รู้รายละเอียด หลี่ซูเจ๋ไม่ได้พูดอะไร

ตอนที่หลี่ซูเจ๋เพิ่งท้องก็โทรมาหาหล่อน แสดงชัดเจน ว่าจะไม่เอาลูกมาทำร้ายลู่เหวินซู ตอนนั้นไม่เหมือนว่า จะล้อเล่นกับหล่อนเลยแต่ทำไมลูกถึงหลุด?
ลู่เหวินซูหยิบทิชชู่มาเช็ดกาแฟที่เปอะแล้วพูดอย่าง เย็นชา : “ถังซิน บอกผมมาว่าเธออยู่ไหน ผมไม่ทำ อะไรหล่อน ผมจะคุยกับหล่อนดีๆ”

“ลู่เหวินซู ไม่อายบ้างเหรอ? “ถังซินโกรธจนขึ“คุณ หาหล่อน——”

หล่อนรู้สึกมึนเวียน เอามือจับศีรษะ

ลู่เหวินซูก็เห็นว่าท่าหล่อนไม่ดี ไม่สนที่หล่อนว่าตัว เอง ผมไปเรียกผู้ช่วยคุณเข้ามา?

“ไม่ต้อง”ถังซินห้าม

ถังซินนั่งพักแปปนึง พออาการอึดอัดนั่นดีขึ้น อีก ชั่วโมงต่อมาหล่อนก็โทรเบอร์ภายใน ถามว่าก่อนหน้านี้ หลินเฉิงจี๋จัดที่พักให้หลี่ซูเจ๋ที่ไหนแล้วจดไว้

หล่อนฉีกแล้วส่งให้ลู่เหวินซู“คุณบอกว่าจะตามหล่อน ไปใช่ไหม งั้นก็ไป

ถังซินไม่อยากเอาที่อยู่ไปบอกลู่เหวินซูหมด แต่ว่า หล่อนไปประเทศYไม่ได้ คนของหลินเฉิงจี่ก็ยังหาหลี่ซู เจ๋ไม่เจอทำให้หล่อนร้อนใจมาก

แต่ลู่เหวินซูเก่งในด้านนี้มาก

ถ้าเขาไปแล้วหาหลี่ซูเจ๋ได้จริงๆ ถึงตอนนั้นค่อยหา ทางแย่งมาจากเขาอีกที
ลู่เหวินซูมองที่อยู่แล้วสายตาพร้อมกับความสงสัยนั้น ก็มองมา ถังซิน

“หล่อนอยู่นี่จริงๆเหรอ? ”

ถังซินยิ้มเย็นชา”จะเชื่อไม่เชื่อก็ตามใจ! ให้โอกาส นายนายยังไม่เอา!

ถังซินที่เพิ่งด่าแรงขนาดนั้น ตอนนี้ให้ที่อยู่เขาไปกลับ ไม่เชื่อ

แต่เขาไม่มีเวลาดูนานขนาดนั้น ถึงเป็นที่อยู่ปลอมเขา ก็ต้องไปดู

แปปนึงลู่เหวินซูก็ออกจากบริษัทไป

ระหว่างทางที่ขับรถไปสนามบิน เขาโทรหาคนของ บริษัท จัดการเรื่องงานอย่างดี

แต่ว่าสนามบินก็เกิดปัญหาเพราะว่าสภาพอากาศไม่ดี สายการบินก็น้อย เขาอยากเหมาลำ แต่ว่าฝ่ายควบคุม การบินไม่เห็นด้วย

ลู่เหวินซูไม่มีเวลาไปหาคนมาช่วย พอผู้ช่วยรู้ว่าเวลา สายการบินที่จะไปประเทศYที่ไวที่สุด ถึงแม้ไม่มีชั้น เฟิร์สคลาส เขาก็ให้ผู้ช่วยรีบจอง

ชั่วโมงครึ่งหลังจากนั้น ลู่เหวินซูก็ขึ้นเครื่องได้อย่าง ราบรื่น
จ้องใบที่อยู่ที่ยับยู่ยี่นั่น เขาก็ประหม่าเล็กน้อย ถ้าหา เจอเขาต้องไม่ใส่อารมณ์กับหล่อน ไม่ขึ้นเสียงใส่ ต้อง คุยกับหล่อนๆ