บทที่529 คุณให้เวลาฉัน

เห็นเขาพูดแบบนี้ ในใจถังซินก็ว้าวุ่น

ก่อนที่จะรู้ความจริงหล่อนเกลียดมู่เฉินหย่วนตลอด มาที่ฆ่าน้องชายหล่อนแล้วยังต้องการที่จะให้จู่ซือซือ แต่งงานกับคนอื่นอีก พอรู้ความจริงแล้วถึงได้พบว่าทุก เรื่องที่เขาทําต่างคิดมาดีแล้วเพื่อพวกเขา

เห็นถังซินไม่พูดอะไร กวนชิงเฟิงจึงถาม : “พี่ ไม่ สบายเหรอ? ”

“พี่ไม่เป็นไร”ถังซินควบคุมอารมณ์ตัวเองไว้แล้วยิ้มให้ เขา”เรื่องของพวกพี่นายอย่าไปยุ่งเลย โอเค พี่ควรเข้า บริษัทแล้ว เดี๋ยวตอนมืดกลับมาคุยด้วย

กวนชิงเฟิงก็ไม่พูดอะไรอีก

ท้องถังซินโตไวมาก สวมชุดใหญ่ๆสบายๆก็ปิดไม่อยู่ ขับรถก็ไม่ถนัด หล่อนจึงต้องเรียกรถที่ข้างทาง

ระหว่างทางที่ไปบริษัทก็ดูข่าวไปพลางๆ

คำค้นหาฮอตๆล้วนแต่เป็นเรื่องซุบซิบของดารากับ พายุฝน เรื่องเมื่อคืนที่มู่เฉินหย่วนแย่งเจ้าสาวกลับไม่มี เลยสักนิด

หล่อนลองค้นหาอีกครั้ง ใส่คำสำคัญไปก็ยังหาข่าวไม่เจอ
ลองไปดูข่าวเว็บอื่นต่างก็มีแต่ข่าวซุบซิบ ไม่มีเรื่อง ของหล่อนกับมู่เฉินหย่วนเลย

ในใจของถังซินแอบโล่งใจ ในขณะเดียวกันก็คิดว่า ประชาสัมพันธ์ของบริษัทมู่ชื่อกลับสุดยอดกว่าเมื่อก่อน ข่าวใหญ่ขนาดนี้วันรุ่งครึ่งก็ไม่มีแล้ว หุ้นของบริษัทมู่ซื่อ กลับไม่ผันผวนสักนิด

แปปนึงรถแท็กซี่ก็ถึงบริษัทเหอง

“ประธานถัง สวัสดีตอนเช้าค่ะ”

“ประธานถัง”

เหล่าพนักงานที่อยู่ในล๊อบบี้พอเห็นถังซินต่างก็

ทักทาย

ถังซินพยักหน้ายิ้มเล็กน้อย สายตาของหลายคนเต็ม ไปด้วยความอยากรู้อยากเห็นแล้วก็ท่าทางที่อยากถาม แต่ไม่กล้าถาม

เหมือนว่าข่าวจะถูกปิด ถ่ายทอดสดงานแต่งเมื่อวาน คนก็ดูกันเยอะนี่!

พอคิดว่ามีบางคนที่แอบนินทาหัวเราะเยาะหลินเฉิงจื่ ที่เห็นเจ้าสาวถูกแย่งตัวไป ถังซินก็ไม่สบายใจเลยไปหา หลินเฉิงจี่ที่ห้องประธาน

หล่อนเคาะประตูแล้วจึงเข้าไปที่ห้องประธาน
หลินเฉิงจี่กำลังจัดการงานอยู่ พอเงยหน้าขึ้นก็เห็นว่า เป็นหล่อนเข้ามา เอามือจับแว่นด้วยสายตาอบอุ่น

“ยินยิน ทำไมมาเช้าขนาดนี้ล่ะ? ”

ถังซินมองไปที่โต๊ะ เดินไปข้างหน้าเขาน้ำเสียงเต็มไป ด้วยความขอโทษ“เฉิงจี๋ ขอโทษนะ เมื่อวาน..

เมื่อคืนตอนที่นอน หล่อนโทรศัพท์หาเขาไปสองสาม สายแต่เขาไม่รับ

หลินเฉิงจี๋เงยหน้าจับที่ริมฝีปากหล่อน ส่ายหัวพูดด้วย ความอ่อนโยน: “ไม่ต้องขอโทษผม ไม่ใช่ความผิด ของคุณ”

เห็นท่าทางของเขา ถังซินก็ยิ่งเสียใจ

งานแต่งของพวกเขาถ่ายทอดสดไปทั้งประเทศ อาจ จะมีกว่าหลายร้อยล้านคนที่ดู ตอนนั้นมู่เฉินหย่วนบุก เข้ามาที่โบสถ์แล้วแย่งตัวไปแล้วจึงต่อยไปที่หน้าเขา อย่างไม่ลังเล ทำให้ทั้งประเทศต่างเห็นเขาเป็นตัวตลก

จะมีใครที่รับเรื่องแบบนี้ได้?

เบ้าตาของถังซินร้อนผ่าว ยื่นมือไปโอบหลินเฉิงจื่ โน้มพิงไปที่เขา“เราจัดงานแต่งกันอีกรอบดีไหม? ฉัน อยากแต่งกับคุณ”

“แค่มีมู่เฉินหย่วนอยู่ จัดอีกสักร้อยครั้งก็ไม่มีทางสำเร็จ”หลินเฉิงจี่ลูบหัวหล่อน”ในเมื่อเขารู้ว่าลูกเป็นของ เขา ไม่มีทางปล่อยคุณแน่”

ถังซินรีบพูด“งั้นเราแต่งกันที่ต่างประเทศ เปลี่ยนสัก สองสายการบิน เขาไม่มีทางหาเจอแน่

หลินเฉิงจี๋ลูบหน้าหล่อน ค่อยๆเงยขึ้นให้หล่อนมองตัว เอง

เขามองเห็นความกระวนกระวาย สงสาร เสียใจใน สายตาหล่อน ที่มีความรู้สึกทุกอย่าง…..แต่แค่ไม่มีเขา

หลินเฉิงจี๋ถอนหายใจแรงๆจ้องมองหล่อน: “ยิน ยินคุณยังไม่เข้าใจเหรอ? ในสายตาคุณไม่มีผม คุณ อยากแต่งกับผมไม่ใช่เพราะรัก แต่เพราะสงสาร อยาก ทดแทนให้ผมเท่านั้น”

ถังซินนึกไม่ถึงว่าเขาจะมองออก ความสงสารของ หล่อนนั้นเขารู้หมด แค่ไม่พูดออกมา

หล่อนพูดร้องขอ“คุณให้เวลาฉัน ฉันจะต้องรักคุณ แน่”

“ยินยิน ในใจคุณไม่มีผม ผมให้เวลาคุณมากแค่ ไหน…..มือหลินเฉิงอยู่ตรงหน้าหัวใจของหล่อน พูดแผ่วเบา“ตรงนี้ของคุณก็ไม่มีที่ของผม”

“คุณไม่ลองแล้วจะรู้ได้ไง? ”
หลินเฉิงจี่ยิ้ม“หลังจากที่เรามาเจอกันแล้วผมก็ลองมา ตลอด นานขาดนี้แล้วยังแสดงออกไม่พออีกเหรอ?

ถังซินอึ้งไป ในใจมีแต่ความเสียใจที่ทะลักออกมา ร้องไห้ออกมาอย่างทนไม่ไหวขอโทษนะ…..ฉันก็ไม่รู้ว่า ทำไมฉันเป็นแบบนี้…..ไมยังจำเขาได้

มู่เฉินหย่วนทำหล่อนเจ็บขนาดนั้น หล่อนอยากลืม ทั้งหมดแล้วเริ่มใหม่

แต่ว่ายาก!

หล่อนเกลียดความอ่อนแอของตัวเอง ใจร้ายไม่พอ เด็ดเดี่ยวไม่พอ แค่เพราะความดีนิดๆของเขาก็สั่น คลอนง่ายๆ

น้ำตาของถังซินทำเสื้อเชิ้ตตรงอกเขาเปียกไปหมด หลินเฉิงจี่รู้สึกถึงความร้อนแผ่วที่หน้าอก เห็นหล่อน ร้องไห้ ที่จริงในใจของเขาเสียใจยิ่งกว่า

พอหญิงสาวร้องไห้เสร็จหลินเฉิงจี๋เลยพูดด้วยความ อ่อนโยน: “ยินยินไม่เป็นไร ในใจคุณไม่มีผมผมไม่ ต้องการ คุณรู้ไว้แค่ว่าผมอยู่ข้างๆคุณเสมอ”

เขารักหล่อนมากกว่าชายอื่นบนโลกนี้ เพราะว่ารักเลย ไม่อยากให้หล่อนเสียใจ

แม้ว่าเขาจะเคยมีความคิดแย่ๆ แต่สุดท้ายก็เพราะรัก ไม่อยากทำร้ายหล่อน
“ฉันรู้”

ถังซินก็รู้ ยังจำตอนนั้นที่มู่เฉินหย่วนเหนี่ยวไกแล้วเขา เข้ามาปกป้องหล่อนอย่างไม่ลังเล โดนไปสามนัด ที่ไหล่ ยังเป็นรอยแผลทิ้งไว้

เขารับความลําบากแทนหล่อน หล่อนไม่มีทางลืม

ถังซินหลับตาลงพูดอย่างเย็นชา: “ฉันไม่มีทางคืนดี กับเขา เขาทำร้ายฉันฉันลืมไม่ลง ฉันบอกไปแล้วว่าพอ คลอดลูกมาจะยกลูกสองคนให้ตระกูลมู่”

หลินเฉิงจี๋เช็ดคราบน้ำตาของหล่อน”มู่เฉินหย่วนไม่มี ทางยอม”

“เขาไม่ยอมฉันก็จะทำแบบนี้ต่อไป”ถังซินร้องไห้นาน มากเสียงก็เริ่มแหบ“ฉันไม่สามารถมองไปที่ลูกแล้วรู้สึก ผิดกับตัวเองได้ บางเรื่องนั้นไม่ใช่ว่าลืมก็จะลืมได้”

“คุณจะทำอะไรผมสนับสนุนคุณทั้งนั้น”หลินเฉิงจื่ สงสารที่หล่อนดื้อรั้นแบบนี้“ผมอยู่ข้างคุณเสมอ”

ถังซินพยักหน้าพูดกับเขา: “ในเมื่อจัดงานแต่งไม่ได้ สินค้าตัวใหม่ของบริษัทก็ไปได้ดี ฉันอยากไปพักผ่อน สักพักไปดูสาวสวยที่ประเทศY”

หลังจากที่หลี่ซูเจ๋ออกนอกประเทศไปแล้วเกิด เหตุการณ์ขึ้น ก็กลัวว่าลู่เหวินซูจะแอบดักฟังโทรศัพท์ หล่อน นานขนาดนี้แล้วที่หล่อนไม่ได้ติดต่อกับหลี่ซูเจ๋เป็นห่วงหล่อนมาก

“อ้อใช่”ถังซินเงยหน้ามองหลินเฉิงจี๋แล้วถาม ว่า: “สาวสวยโอเคกับชีวิตที่นั่นไหม? แล้วมีหมอไปดู หล่อนบ้างเปล่า? หล่อนกับลูกอยู่ดีใช่ไหม? ”

“ยินยิน”น้ำเสียงของหลินเฉิงจี๋หม่นไป พูดช้าลง มี บางเรื่องที่ผมยังไม่ได้บอกคุณ”

เห็นท่าทางเขาแบบนี้ รอยยิ้มบนใบหน้าถังซินก็นิ่งไป แล้วจึงถาม; “เรื่องอะไร? สาวสวยเกิดเรื่องเหรอ?”

หลินเฉิงจี่ขมวดคิ้วพูดเสียงทุ้ม: “ขอโทษนะ…..ก่อน หน้านี้ที่อารมณ์ของคุณไม่คงที่ ผมเลยไม่ได้บอก หลี่ซู เจ๋ไปถึงที่นั่นไม่กี่วันก็หายไป……

“ช่วงนี้ผมให้จงเซิงตามหา แต่หายังไงก็ไม่เจอ”

“อะ อะไรนะ? “ถังซินไม่ได้สติ พอมั่นใจว่าเขาไม่ได้ ล้อเล่น น้ำเสียงที่พูดก็สูงขึ้นมา“หล่อนไปได้ไม่กี่วันก็ หายไปแล้ว? หลินเฉิงจี๋ เรื่องใหญ่ขนาดนี้ทำไมคุณไม่ บอกฉันล่ะ!

“ยินยิน คุณอย่าเพิ่งตกใจ”

“ฉันจะไม่ตกใจได้ไง! “ถังซินตื่นตระหนกไปหมด พูดเสียงสั่น“เพราะว่าหล่อนช่วยฉันเลยถูกลู่เหวินซูจับ ตัวไป ฉันดูแลลุงกับป้าหล่อนไม่ได้ แม้แต่หล่อนก็ยัง รักษาไว้ไม่ได้”
ถังซินอยากออกไปอย่างร้อนรน หลินเฉิงจี้คว้าข้อมือ หล่อนไว้ ทั้งหล่อนไว้”ยืนยันใจเย็นก่อน อารมณ์ของ คุณส่งผลต่อลูกในท้องนะ”