บทที่498 นายปากมากจริงๆ

จงเซิงพูดเสียงทุ้มเตือน: “คุณชาย เมื่อกี้คุณหมอพูด แล้ว เด็กน่าจะ——

“ก็แค่โอกาสรอดน้อย แต่ยังไม่ตาย! “หลินเฉิงจื่ ตัดบทเขา หลับตาลงสภาพร่างกายผมเป็นไงผมรู้ดี อยู่ได้ไม่นานและก็…ไม่มีลูก

“ผมไม่อยากให้หล่อนอยู่กับผมแล้วต้องมาโดดเดี่ยว เดียวดายไม่มีที่พึ่ง ผมจะจ่ายเยอะขาดนั้นไม่ใช่เพื่อ มู่เฉินหย่วน แต่เพื่อเด็กๆ ผมรักหล่อน ผมไม่อยากให้ หล่อนอยู่โดดเดี่ยว”

คนไม่มีที่พึ่ง ไม่มีคนสนใจ ลำบากจริงๆ

ชีวิตที่โดดเดี่ยวของเขาแบบนั้นเมื่อก่อน ไม่อยากให้ผู้ หญิงที่เขารักไปประสบด้วย

จงเซิงเข้าใจความหมายของเขา ไม่พูดอะไรอีก

จงเซิงใช้คอนเนคชั่นแป๊ปนึงก็ติดต่อหมอสูติที่มี ประสบการณ์ของประเทศYได้

หนึ่งในนั้นมีความสัมพันธ์ดีกับเย่นจิ่งเหนียนเลยบอก เขา

เย่นจิ่งเหนียนรีบทิ้งงานของเขาแล้วโทรหามู่เฉินหย่วน
“พี่สอง ในท้องถังซิน……..เป็นของหลินเฉิงจี่จริงๆเห รอ? ”

“ใช่ไม่ใช่ก็ไปถามเองสิ! “มู่เฉินหย่วนตอบอย่างเย็น ชา ในใจรู้สึกแย่มาก

ที่จริงแล้วเรื่องเมื่อคืนทำให้ในใจเขารู้สึกอารมณ์เสีย แล้วเย่นจิ่งเหนียนยังโทรมาอีก พูดถึงผู้หญิงคนนั้น!

“งั้นหลินเฉิงจี่ก็โชคดีจริงๆ แฝดสามแหนะ”เย่นจิ่งเห นียนพูด แต่ว่าเหมือนเด็กจะไม่รอด หลินเฉิงจี๋เลยให้ หมอเก่งๆจากประเทศYมาตรวจ”

ได้ยินแบบนี้ มู่เฉินหย่วนก็เลยไม่วางสาย

“รุนแรงมากเลยเหรอ? “

“น่าจะนะ ได้ยินว่าโอกาสที่เด็กจะรอดน้อยมาก หมอ ที่ตรวจก็แนะนำให้ผ่าตัดออก”เย่นจิ่งเหนียนตอบ“เพื่อน ผมไปดูมาก็พูดว่าหมดหนทางจะเก็บไว้”

เย่นจิ่งเหนียนพูดก็อดสงสารไม่ได้: “หลินเฉิงจี่ก็ซวย จริงๆ อ๋ย ชีวิตตัวเองก็ไม่แน่นอน ไม่ง่ายเลยที่จะได้เด็ก แฝดสามแล้วยังจากไปต่อหน้าเขาอีก”

“เขามีทุกอย่าง ตายจริงๆก็ไม่เสียใจหรอก”มู่เฉิน หย่วนยิ้มเยือกเย็น“คิดไม่ถึงว่าพวกเราใช้ชีวิตห่างกัน ข้ามโลกไปกว่าครึ่งชีวิต แต่เพราะผู้หญิงคนเดียวรู้ว่า ทั้งสองเกี่ยวข้องกัน!
โชคชะตานี้มันเฮงซวยจริงๆ!

“พี่สองเกลียดเขาขนาดนี้ ไม่งั้นแย่งอเล็กซ์เลียร์มา สิ? “เย่นจิ่งเหนียนหัวเราะ”วิจัยยาสำเร็จแล้ว ตอนนี้เขา น่าจะอยากอยู่ต่อสินะ? สามารถไปทำธุรกิจกับเขาได้”

“ไม่ต้องการ!

เย่นจิ่งเหนียนถอนหายใจ”เห้อ ผมก็อยากเอายาให้ เขาลอง ดูว่าจะทำให้ผมมีชื่อเสียงโด่งดังได้ไหม”

เย่นจิ่งเหนียนพูดอย่างน่าสนใจอีกว่า : “พี่สอง พี่ว่า ลูกเขาต้องเรียกพี่ว่าลุงป่ะ?”

หน้าหม่นๆของมู่เฉินหย่วนวางสายลงและบล็อคเบอร์

เขา

เรื่องของบริษัทที่ต้องจัดการก็มากทำให้เขาไม่มีเวลา ไปคิดเรื่องอื่น ยุ่งอยู่ทั้งวัน

สองสามทุ่มถึงกลับบ้าน

ตอนที่ขึ้นไปก็หันกลับไปมองตรงที่ที่เมื่อวานหญิงสาว ปรากฏตัวคุกเข่าตากฝนเพื่อขอให้เขาช่วย
ในใจของมู่เฉินหย่วนเต็มไปด้วยความว้าวุ่น รูดบัตร เข้าไป

เยอรมันเชเพิร์ดก็กระดิกหางเข้ามา มองเขา

“ไม่ว่าง ไปเล่นเองไป”มู่เฉินหย่วนดันหมาออกไป อย่างไร้อารมณ์

ที่จริงจะให้ผู้ช่วยจางมาพาหมาออกไป แต่หมาก็ยัง อยู่กับเขา!

มู่เฉินหย่วนชงกาแฟ พอหมุนตัวก็เห็นหมาอยู่ด้านหน้า

เขา

ครั้งนี้คาบผ้าพันคอสีน้ำเงินในปาก กระดิกหางเข้ามา

หาเขา

“เอามาหากไหน? “มู่เฉินหย่วนหยิบเข้ามา พอมองดู ถึงได้รู้ว่าเป็นอันที่ถังซินเคยพันให้เขา

ที่จริงหล่อนเอาไปแล้ว แต่ไม่รู้ทำไมมาอยู่ที่บ้านเขา อีก

เขาจ้องไปที่ผ้าพันคออยู่นั้น แป๊ปนึงก็มองกาแฟที่ มือขวาแล้วถอนหายใจ

ชีวิต เขาติดค้างผู้หญิงคนนั้นเยอะมากใช่ไหม วันนี้ เลยมาเอาคืน?
มู่เฉินหย่วนเอาเบอร์ที่บล็อคของเย่นจิ่งเหนียนออก แล้วกดโทรไปพูดกับเขา: “จิ่งเหนียนติดต่อเพื่อนๆของ นายให้ไปดูที่โรงพยาบาล เก็บเด็กของหล่อนไว้

“พวกเขาช่วยไม่ได้ง่ายๆ ปัญหาไม่ใช่ว่าราคาสูงหรือ ไม่สูง”

มู่เฉินหย่วนขยี้คิ้ว : “อ๋อ ให้พวกเขาไป ถือว่าฉันเป็น หนี้พวกเขา”

“ครั้งนี้พี่สองลงทุนจัง”เย่นจิ่งเหนียนแซว”เพื่อคุณถัง หรือว่าเพื่อลูกของหล่อนจะเรียกว่า’ลุง’?

“ไอ้สาม แกนี่พูดมากจริงๆ! “มู่เฉินหย่วนพูดเซ็งๆ วัน ไหนไม่ต้องการนายแล้ว ฉันจะตัดลิ้นนายแล้วโยนใส่ กองไฟให้นายดู! ”

เย่นจิ่งเหนียนไม่กล้าหยอกล้อต่อ เขารีบตัดสายหนี

ไป

พอถังซินตื่น ก็มีหมอกว่าสี่คนเข้ามา แต่ไม่ใช่เพื่อหลินเฉิงจื่

ล้วนแต่เป็นหมอสูติ ทุกคนถามถึงเรื่องเกี่ยวกับท้อง ของหล่อน ตรวจร่างกายหล่อนอย่างละเอียด
จนถังซินงุนงง ถามพวกเขาว่าเด็กมีปัญหาใช่หรือไม่

หลินเฉิงจี้ปลอบหล่อน : “เด็กๆไม่เป็นไร แค่ท้องเด็ก แฝดสามคนค่อนข้างลำบาก ก็เลยตั้งใจให้หมอมาดู เด็กๆ”

“เหรอ? ถังซินรู้ว่าเขาไม่โกหกหล่อน เลยวางใจ หลายวันผ่านไป หมอสูติอีกคนก็เข้ามา

ถังซินเห็นก็นึกถึงเย่นจิ่งเหนียน

ร่างกายพวกเขามีรูปร่างคล้ายกัน ไม่เหมือนหมอ ทั่วไป เหมือนพวกนักวิจัย

หมอคนนี้ตรวจเสร็จก็กลับไป

วันถัดมาก็เอายามาให้ และบอกว่าต้องฉีดยาไปที่ท้อง

ทีแรกถังซินตระหนกหน่อยๆ พอหลินเฉิงจี่ให้กำลัง ใจถึงเปิดชุดให้หมอฉีดยา

ฉีดยาเสร็จหมอก็บอก: “ยานี้ต้องฉีดหนึ่งสัปดาห์ เดี๋ยวพรุ่งนี้จะมาอีก”

ฉีดไปได้วันแรกถังซินก็รู้สึกไม่ค่อยสบาย อึดอัดช่วง อก พลิกไปมานอนไม่หลับ

หลินเฉิงจี๋เป็นคนป่วยขาหักแต่กลับต้องกล่อมหล่อนหลับ

หลังจากฉีดไปหกวันติดกัน ก่อนหน้านี้ที่ถังซินรู้สึกว่า เด็กในท้องนิ่งจู่ๆก็รู้สึกว่ามีการเคลื่อนไหวบ่อยขึ้น

เหมือนทะเลาะกันอยู่ในท้องหล่อน กลิ้งไปมา

พอหมอฉีดยาเข็มสุดท้ายเสร็จ จากนั้นตอนที่ถามไถ่ อาการของถังซิน ถังซินก็ตอบตามตรงทุกอย่าง

ฟังเสร็จ สีหน้าของหมอก็มีรอยยิ้มปรากฏ: “เด็กๆ แข็งแรงมาก คุณถัง ต่อไปต้องพักเยอะๆ อารมณ์อย่าง เหวี่ยงไปมามาก เข้าใจไหม? ”

“อือ เข้าใจแล้วค่ะ”ถังซินพยักหน้า“ขอบคุณค่ะ”

“ไม่เป็นไร”

พอหมอออกไปจงเชิงก็เข้ามา: “ลำบากคุณหมอแล้ว เงินส่งให้แล้วนะครับ เดี๋ยวผมไปส่ง”

“ไม่ต้องครับ ค่าตอบแทนที่ให้ก็สูงพอแล้ว”หมอ ปฏิเสธ“เดี๋ยวผมไปเรียกรถเอง ถึงสนามบินแป๊ปเดียว”

เห็นหมอยืนหยัดแบบนี้ จงเซิงก็ไม่ขัดขวาง

พอออกจากโรงพยาบาล หมอก็ไปที่ข้างถนนเพื่อ เรียกรถไปแล้วก็หยิบโทรศัพท์มาโทรหาเบอร์หนึ่ง
“เป็นไงบ้าง? ”

“ฉันออกโรงเองก็ต้องได้ผลดิวะ”หมอหนุ่มพูดอย่าง ภูมิใจ“ทารกแข็งแรงดี เก่งไหมล่ะ? ”

เย่นจิ่งเหนียนว่าเขาแบบขำๆ : “นี่ อย่ามาโม้ ยาก็ ไม่ใช่นายที่วิจัย! ครั้งนี้นายเอาเงินไป พี่สองของฉัน ติดหนี้นาย ก็คุ้มล่ะ”

หมอพูดอย่างเจียมตัว: “ที่จริงก็เงินไม่เท่าไหร่ ทำ วิจัยนึงก็ไม่พอ ฉันล่ะแปลกใจจริงๆ ผู้หญิงคนนั้นไม่ ได้ท้องลูกของพี่สองนาย แล้วพี่สองกังวลขนาดนั้น ทำไม?

แล้วยังไม่ลังเลที่จะเป็นหนี้บุญคุณคนอื่นอีก

เหอะ ใครทำให้มู่เฉินหย่วนเป็นหนี้ตัวเองได้ คุ้ม จริงๆ!