บทที่494 ผอมมาก ไม่มีเนื้อเลย
จู่ซือซือเห็นว่าเขายังต่อล้อต่อเถียงอยู่ก็รำคาญ จึงไล่ ให้เขารีบไป
ตอนออกไป แขนยาวๆของอาสุ่ยยื่นไปจับจู่ซือซือ
โดยไม่ทันตั้งเนื้อตั้งตัว ลูบไล้ไปที่เอวของหล่อนพร้อม
กับขมวดคิ้วแน่น“ผอมมาก ไม่มีเนื้อเลย
จนชายคนนั้นออกไป จู่ซือซือยังยืนนิ่งอยู่ตรงนั้น
ชายแก่คนนี้มาลูบตัวเอง?!
พอคิดว่ายังอยู่ตรงห้องผู้ป่วยจู่ซือซือก็เอาเสียงร้อง แหลมนั่นกลับไป จ้องแผ่นหลังของชายคนนั้นออกไป พร้อมกับสายตาพิฆาต
จู่ซือซืออยู่ในห้องผู้ป่วยเป็นเพื่อนถังซินพร้อมกับเล่น เกส์PopStar!อย่างเบื่อๆอย่างชัดเจน
สักพักนึงประตูห้องก็ถูกเปิดออก
จู่ซือซือตกใจ เห็นสีหน้าหม่นๆของลู่เหวินซูเข้ามา รีบ ยืนขึ้นอย่างเบื่อๆ
“เธอเรียกฉันว่าพี่สี่ แต่ยังมาหักหลังและพาถังซิน ไปหาหล่อนที่บ้านฉัน? “ลู่เหวินซูเข้าไปจับแขนของจู่ ซือซือแรงๆ สายตาหม่นๆทำให้คนหวาดกลัว
“เจ็บ เจ็บ! “น้ำตาของอู่ซือซือไหลออกมาแล้วพูดกับ ลู่เหวินซู: “ฉันจะหักหลังพี่ได้ไง พี่สี่พี่ทำอะไรไปพี่รู้ดี แก่ใจ! ”
ลู่เหวินซูกัดฟันถาม: “พวกเธอเอาหล่อนไปไหน?
“ไม่รู้! ”
“จู่ซือซือ! “ลู่เหวินซูโมโห เรียกชื่อหล่อนออกมาอย่า ให้พี่ต้องทำเธอ!
ตอนนี้เขาเต็มไปด้วยความโกรธ
คิดไม่ถึงว่าออกไปทำธุระ คนที่เพิ่งพากลับมาก็ถูกถัง ซินพาออกไป จู่ซือซือยังช่วยพวกหล่อนอีก!
“ทำสิ! พี่ทำ! “จู่ซือซือยื่นหน้าเข้าไป มองเขาอย่าง ผิดหวัง
“พี่สี่ พี่ดูพี่ตอนนี้สิว่าพี่กลายเป็นอะไรไปแล้ว อารมณ์ ขึ้นๆลงๆ ใจดำ ยังมีอะไรอีกที่พี่ทำไม่ได้? ถ้าพี่ซูเจ๋ยัง อยู่กับพี่ ไม่ช้าไม่เร็วก็ต้องถูกพี่ทรมานจนตาย! ”
ลู่เหวินซูดึงหล่อนมาข้างหน้าพูดอย่างเยือกเย็น: “ฉัน จะเปลี่ยนเป็นอะไรมันก็ไม่เกี่ยวกับเธอ เรื่องของฉันกับหล่อนเมื่อก่อนเธอมายุ่งได้ไหม? ฉันอยากทรมาน หล่อน!
จู่ซือซือด่า: “พี่ถังซินพูดถูก พี่มันเลวมาก! ถึงฉันรู้ ว่าหล่อนไปไหนก็ไม่บอกพี่ หัวใจของพี่ตายไปแล้ว พี่ไม่ คู่ควรที่จะอยู่กับหล่อน!
สายตาของลู่เหวินซูโหดร้ายมาก ยกมือขึ้นมา
ตอนนี้เอง ร่างหนึ่งก็เข้ามาคว้ามือของเขา ขัดขวาง เขาที่กําลังลงมือ
ลู่เหวินซูเห็นคนที่มาห้ามตัวเองคือผู้ชายวัยกลางคน สีหน้าก็หม่นลง: “ปล่อยมือ!
“ผมคือคนที่ประธานมู่ส่งมาให้ปกป้องคุณจู่”อาสุ่ย คว้ามือของลู่เหวินซูไว้ สายตาแหลมคม“ถ้าคุณกล้าทำ อะไรหล่อนผมจะทำให้คุณไปอยู่ในห้องผ่าตัด!
สีหน้าของลู่เหวินซูเยือกเย็น อีกมือหนึ่งดึงเนคไท
“คุณขู่ผม?
“อย่าตีกันอย่าตีกัน! “จู่ซือซือกอดเอวของอาสุ่ยไว้ กลัวว่าพวกเขาจะทะเลาะกัน“ที่นี่คือห้องผู้ป่วย ถ้าไปทำ อะไรพี่ถังซินจะทำไง?
หล่อนพูดกับอาสุ่ยเบาๆ: “พี่สี่ของฉันโหดมากนะ นายสู้ไม่ได้หรอก ขอโทษเขาไป!
“คุณยังกลัวว่าผมสู้เขาไม่ได้?
“ไม่ได้กลัว แต่นายสู้ไม่ได้จริงๆ”จู่ซือซือพูด หันหน้า ไปมองลู่เหวินซู ด้วยท่าทางซอฟท์ลง : “พี่สี่เรามีอะไรก็ ไปคุยกันข้างนอก เดี๋ยวฉันบอกว่าหล่อนไปไหน”
ยังไงพี่ถังซินก็จัดการเรียบร้อยแล้ว ลู่เหวินซูไปก็ หาไม่เจอ
ความโกรธในตัวลู่เหวินซูก็ค่อยๆบรรเทาลง
ตอนจะพาจู่ซือซือออกไป ก็มีสายโทรมา พอเหลือบ มองสายนั่น สีหน้าของลู่เหวินซูก็หม่นมากขึ้น
เขารับโทรศัพท์อย่างไม่เต็มใจ”พี่สอง”
ฟังจบ ลู่เหวินซูก็ขมวดคิ้วอย่างโกรธๆ พูดได้แค่ ว่า: “ผมรู้ จะไปตอนนี้”
ลู่เหวินซูวางสายลง เหลือบมองจู่ซือซืแล้วออกไป
จู่ซือซือมองเขาที่ออกไปอย่างกระทันหัน พูดอย่าง แปลกใจ : “เอ๋ เขาไม่อยากรู้ว่าพี่ซูเจ๋ไปไหนเหรอ ออก ไปเลย? ”
อาสุ่ยไปล็อคประตู แล้วก็เอาอาหารเที่ยงออกมา กลิ่นอาหารก็ออกมา
“หอมจัง! “เพราะกลิ่นหอมนั่นทำให้จู่ซือซือดูตะกละ หล่อนมองอาสุ่ยเปิดกล่อง หมูผัดเต้าหูสีสันสดใส ผัด เปรี้ยวหวานซี่โครงหมูและอื่นๆนั่นทำให้ท้องร้องหนัก ขึ้น
อาสุ่ยยื่นตะเกียบให้หล่อน”กินให้หมด”
“ทำไมฉันต้องกินให้หมดด้วย? “จู่ซือซือทำเสียงใน ลําคอแล้วหยิบตะเกียบในมือเขา”ฉันเลือกกินมากๆ!
ป้าหลินที่ทำอร่อยแค่ไหน ทุกครั้งที่ได้กินก็กินแค่ไม่กี่ คำก็อิ่มแล้ว
พอกินเต้าหู้ไปตาของเป็นประกายจู่ซือซือ”คุณไปซื้อ ที่ไหนเหรอ? อร่อยมากอ่ะ”
“ถ้าอยากกิน เดี่ยวครั้งหน้าผมไปซื้อให้อีก”
“หือ ใครจะให้คุณซื้อ ต่อไปไม่ให้คุณมาตามฉัน แล้ว! “จ่ซือซือจ้องเขาโหดๆหน้าไม่อาย เมื่อกี้จู่ๆก็ ลูบเอวฉัน! อย่าคิดว่าแค่ซื้อข้าวมาฉันจะปล่อยคุณไป นะ!
มองท่าทางโกรธๆของหล่อน อาสยก็หัวเราะ
จู่ซือซือโกรธจนหันหลังให้
น่ารำคาญจริงๆ ทำไมสายตาของพี่เฉินแย่แบบนี้ หาผู้ ชายแก่ๆมาให้
กลัวว่าเอาคนหนุ่มๆมาจะหลงความสวยของหล่อนเห รอ!
อาสุ่ยอยู่กับจู่ซือซือในห้องนั่นทั้งบ่ายนั้น
ตอนสี่โมงกว่าเหมือนเขาจะมีข้อความด่วนก็เลยบอกจู่ ซือซือว่าตัวเองมีเรื่องต้องไปจัดการ ถ้าหล่อนเห็นท่าไม่ ดีก็แตะไปที่แหวน
เขาออกไป จู่ซือซือก็ยิ่งเบื่อเลย เรียกฉางผิงมาดูถัง ซินด้วยกัน
ตีห้ากว่า ถังซินก็ตื่น
หล่อนเห็นจู่ซือซือกับฉางผิงท่าทางซึมๆอยู่บนเตียง อีกเตียง เหมือนเมื่อวานจะอยู่เป็นเพื่อนหล่อนทั้งวันเลย เข้าไปห่มผ้าให้พวกเขา แล้วออกจากห้องเงียบๆ
ถังซินขับรถไปบริษัท ระหว่างทางก็โทรหาจงเซิง
พอรับสายหล่อนก็รีบถาม : “เป็นไงบ้าง เจอไหม?
“ไม่ครับ”จงเซิงก็ล้ามากแล้วก็พูดกับถังซินว่า“คนของ ผมไปรับคุณหลี่แล้ว”
ในใจของถังซินกังวล
เครื่องใหญ่ขนาดนั้นทำไมหาไม่เจอ?
“หอมจัง! “เพราะกลิ่นหอมนั่นทำให้จู่ซือซือดูตะกละ หล่อนมองอาสุ่ยเปิดกล่อง หมูผัดเต้าหูสีสันสดใส ผัด เปรี้ยวหวานซี่โครงหมูและอื่นๆนั่นทำให้ท้องร้องหนัก ขึ้น
อาสุ่ยยื่นตะเกียบให้หล่อน”กินให้หมด”
“ทำไมฉันต้องกินให้หมดด้วย? “จู่ซือซือทำเสียงใน ลำคอแล้วหยิบตะเกียบในมือเขา”ฉันเลือกกินมากๆ!
ป้าหลินที่ทำอร่อยแค่ไหน ทุกครั้งที่ได้กินก็กินแค่ไม่กี่ คำก็อิ่มแล้ว
พอกินเต้าหู้ไปตาของเป็นประกายจู่ซือซือ”คุณไปซื้อ ที่ไหนเหรอ? อร่อยมากอ่ะ”
“ถ้าอยากกิน เดี่ยวครั้งหน้าผมไปซื้อให้อีก”
“หือ ใครจะให้คุณซื้อ ต่อไปไม่ให้คุณมาตามฉัน แล้ว! “จู่ซือซือจ้องเขาโหดๆ”หน้าไม่อาย เมื่อกี้จู่ๆก็ ลูบเอวฉัน! อย่าคิดว่าแค่ซื้อข้าวมาฉันจะปล่อยคุณไป นะ!
มองท่าทางโกรธๆของหล่อน อาสยก็หัวเราะ
จู่ซือซือโกรธจนหันหลังให้
น่ารำคาญจริงๆ ทำไมสายตาของพี่เฉินแย่แบบนี้ หาผู้ ชายแก่ๆมาให้
กลัวว่าเอาคนหนุ่มๆมาจะหลงความสวยของหล่อนเห รอ!
อาสุ่ยอยู่กับจู่ซือซือในห้องนั่นทั้งบ่ายนั้น
ตอนสี่โมงกว่าเหมือนเขาจะมีข้อความด่วนก็เลยบอกจู่ ซือซือว่าตัวเองมีเรื่องต้องไปจัดการ ถ้าหล่อนเห็นท่าไม่ ดีก็แตะไปที่แหวน
เขาออกไป จู่ซือซือก็ยิ่งเบื่อเลย เรียกฉางผิงมาดูถัง ซินด้วยกัน
ตีห้ากว่า ถังซินก็ตื่น
หล่อนเห็นจู่ซือซือกับฉางผิงท่าทางซึมๆอยู่บนเตียง อีกเตียง เหมือนเมื่อวานจะอยู่เป็นเพื่อนหล่อนทั้งวันเลย เข้าไปห่มผ้าให้พวกเขา แล้วออกจากห้องเงียบๆ
ถังซินขับรถไปบริษัท ระหว่างทางก็โทรหาจงเซิง
พอรับสายหล่อนก็รีบถาม : “เป็นไงบ้าง เจอไหม?
“ไม่ครับ”จงเซิงก็ล้ามากแล้วก็พูดกับถังซินว่า “คนของ ผมไปรับคุณหลี่แล้ว”
ในใจของถังซินกังวล
เครื่องใหญ่ขนาดนั้นทำไมหาไม่เจอ?
ถังซินตอบรับไป: “รบกวนพวกคุณดูแลหล่อนด้วย ถ้ามีข่าวอะไร……จำไว้ว่าให้ติดต่อฉัน”
“เข้าใจแล้วครับ”
หกโมงกว่าก็ถึงบริษัท
ตอนนี้ที่บริษัทโล่งมาก มีแค่ยามที่ทำงาน พอเห็นถังซิ นก็ทักทาย
ถังซินถึงห้องทำงานก็หาขนมมากินพร้อมกับโทรหา เฉินคาง
นอกจากเฉินคางที่เป็นมิตรกับกวนชิงเฟิง ในเมือง หนานเฉิงนี้หล่อนก็หาคนที่มาช่วยตัวเองไม่ได้แล้ว
เสียดายที่เฉินคางปิดเครื่อง
หล่อนเลยโทรหากวนหลิงเอ๋อ”หลิงเอ๋อ รู้ไหมว่าเฉิน คางไปไหน? ”
“ไม่รู้ เขาไม่ติดต่อมากว่าครึ่งเดือนแล้ว บอกว่าจะไป จัดการธุระด่วน”กวนหลิงเอ๋อบ่นเหมือนว่าจะยังไม่ตื่น“พี่ โทรหาเขาไม่ติดเหรอ? ”
“อือ”ถังซินถอนหายใจ”ไม่มีอะไร เธอนอนต่อเถอะ”
ถังซินหยิบโทรศัพท์นั่งลงที่เก้าอี้ มองรายชื่อก็ไม่พบ คนที่จะติดต่อได้
และก็ไม่รู้ว่านั่งลงนานแค่ไหน ประตูที่ห้องก็ถูกเปิด ออก
“ประธานถัง มาเช้าขนาดนี้? “ผู้ช่วยไอราที่เข้ามาก็ ตกใจ”ไม่เป็นไรใช่ไหม? ”
ถังซินเห็นผู้ช่วยก็มีสติขึ้นมาหน่อย“เรื่องที่โรง พยาบาล…….จัดการเรียบร้อยยัง?
ผู้ช่วยพยักหน้า: “เผาศพของทั้งสองท่านแล้วค่ะ ขี้ เถ้าของทั้งสองอยู่ที่สุสาน สีหน้าของประธานถังดูแย่ กลับไปพักไหมคะ? ”
“ฉันไม่เป็นไร”ถังซินพยายามยิ้มออกมาโฆษณา สินค้าตัวใหม่คุณต้องติดตามดีๆ”
ผู้ช่วยวางเอกสารลงแล้วก็ออกไป
ถังซินนั่งลงตรงนั้นไปอีกสักพัก มองรายชื่อแล้วก็เห็น ชื่อของซ่าวซิวหรง
หลังจากลังเล หล่อนก็กดโทรไป
Please enter a description
Please enter a price
Please enter an Invoice ID
เคล็ดลับ: คุณสามารถใช้แป้นคีย์บอร์ดซ้ายขวา A และ D เพื่อเรียกดูระหว่างบทต่างๆ
