บทที่459ทำให้คนตกหลุมรักได้ง่าย

ถังซินก็โล่งอกสายตามองที่ผู้ชายข้างๆ

เห็นเขาใส่ชุดแต่งงานสีแดงร่างกายดูสูงยาวสง่า ท่าทางดูอ่อนโยนและสง่างาม———สมบูรณ์ขนาดนี้ก็คือมู่ เฉินหย่วนนั่นเอง

ผู้ชายคนนี้เหมือนไม้แขวนเสื้อที่เดินได้ที่ไม่ว่าจะใส่ ชุดอะไรก็ดูดีไปหมด

เธอยังจ้องผู้ชายอย่างไม่ลดละเห็นความสุภาพของ เขาที่มีต่อเจ้าตัวเล็กนั่งยองพูดกับเธอถามเธอว่าทำไม ต้องวิ่งเร็วขนาดนั้นด้วยน้ำเสียงที่อ่อนโยนและอบอุ่น มาก

“เพราะพี่ชายไม่ให้หนูกินพุทราเคลือบน้ำตาลค่ะก็ เลยวิ่ง………สาวน้อยน่ารักเบะปากอย่างรู้สึกผิด

“นี่มันเกินไปแล้วพี่ชายต้องไม่ทำร้ายน้องสาวสิ

“ใช่ค่ะ”

ถังซินเห็นผู้ชายกำลังคุยกับสาวน้อยน่ารักก็เผยยิ้ม ออกมาโดยไม่รู้ตัวในหัวก็คิดถึงฉากที่มู่เฉินหย่วนกําลัง เล่นกับเด็กเล็กๆในสวนดอกไม้

ถูกลูกชายแสนซนที่ถือปืนฉีดน้ำฉีดใส่และไม่ สามารถสู้กลับได้ด้วยสีหน้ายอมแพ้และตามใจและทำหน้าที่เป็นม้าให้ลูกสาวตัวน้อยที่น่ารักขี่เล่น

ตอนเจ้าตัวเล็กทะเลาะกันเขาต้องไปห้ามจนปวดหัว กับเสียงร้องไห้ของพวกเด็กๆแล้วก็ต้องปลอบคนนั้น ปลอบคนนี้

ช่างเป็นฉากที่อบอุ่นและน่ารักอะไรขนาดนี้

หลังจากมู่เฉินหย่วนคุยเล่นกับสาวน้อยน่ารักเสร็จลุก ขึ้นจับมือเล็กๆของเธออยากจะพาไปส่งพอเงยหน้าขึ้นก็ เห็นถังซินที่ยืนอยู่ตรงกลางถนนใส่ชุดแต่งงานสีแดงผิว ขาวเหมือนหยก

เธอก้มลงเล็กน้อยใบหน้ามีรอยยิ้มอยู่มีเสน่ห์จนทำให้ คนไม่สามารถละสายตาไปได้

มู่เฉินหย่วนมองด้วยสายตาตะลึงน่าทึ่ง

ไม่คิดว่าผู้หญิงคนนี้ใส่ชุดแต่งงานแล้วจะสวยมาก ขนาดนี้มีเสน่ห์แต่ไม่ได้งามเลิศเลอมากขนาดนั้น

ทำให้คนอดไม่ไหวจนอยากจะซ่อนเอาไว้

สังเกตว่าขาของมู่เฉินหย่วนหยุดเดินสาวน้อยน่ารักจึง มองตามสายตาของเขาไปอย่างแปลกใจ

ตอนที่เห็นถังซินสาวน้อยน่ารักส่งเสียงออกมาด้วย ความตะลึง “ว้าวพี่สาวสวยมากๆเลยค่ะ”
เสียงเด็กน้อยที่ไร้เดียงสาทำให้ทั้งสองคนรู้สึกตัว พร้อมกัน

ถังซินละสายตาออกไปพูดด้วยเสียงนิ่งว่า”ฉันเพิ่งไป เข้าห้องน้ำมา”

“อืมผมจะไปส่งเจ้าตัวเล็ก”มู่เฉินหย่วนสะกดเสียง หัวใจเต้นไว้แต่ก็ยังอดไม่ได้จนมองไปที่เธออีกครั้งจน มองไม่เห็นดวงตาดำ”วันนี้คุณดูสวยมาก”

สาวน้อยน่ารักมองชุดของถังซินแล้วหันมามองชุดขอ งมู่เฉินหย่วนเหมือนกับว่าพบอะไรบางอย่างดวงตาเบิก กว้าง”พวกคุณสองคนกำลังจะแต่งงานกันใช่ไหมคะ”

“คือ……”ถังซินลังเลเล็กน้อยและรีบพูดต่อว่า“มันเป็น เพียงการแสดงเท่านั้นจ๊ะ”

มู่เฉินหย่วนมองลงมา“เจ้าตัวเล็กฉันจะไปส่งหนูกลับ บ้านเอง”

“โอเคค่ะ”

ทั้งสองคนกำลังจะเดินไปพี่ชายที่ทิ้งเธอไว้ก่อนหน้านี้ ก็วิ่งกลับมา

“คุณมาจับน้องสาวของผมทำไม”เด็กผู้ชายรีบวิ่งมา ดึงสาวน้อยน่ารักมาไว้ข้างหลังจ้องมองมู่เฉินหย่วน อย่างระแวดระวัง
สาวน้อยน่ารักตอบด้วยน้ำเสียงไร้เดียงสา”พี่คะลุงคน นี้ไม่ใช่คนไม่ดีเขาบอกว่าจะไปส่งหนูกลับบ้าน”

พี่ชายดุน้องสาว”คนที่เป็นคนไม่ดีเขาจะบอกน้องเห

รอ”

“แต่ว่าคุณลุงคนนี้หล่อนะคะ”

“ยิ่งคนที่หล่อยิ่งหลอกเด็กได้ง่าย”พี่ชายพูดสอนแล้ว เอาพุทราเคลือบน้ำตาลหนึ่งไม้ที่ยังเหลืออยู่ในมือยัดใส่ มือของสาวน้อยน่ารักพาเธอเดินออกไป กลับบ้าน”

“ว้าวพี่ยังไม่กินแล้วเหลือไว้ให้หนูใช่ไหมคะ

พี่ชายพูดฮึมฮัม“พี่ก็แค่กลัวฟันผุเท่านั้นแหละให้น้อง ฟันผุแทนน้องขี้เหร่ขึ้นมาพี่ถึงจะมีความสุข”

“พี่ชายใจดีจริงๆเลย

ถังซินมองเจ้าตัวเล็กทั้งสองคนที่จูงมือกันออกไปและ หันมามองมู่เฉินหย่วนอีกครั้งจนอดไม่ได้ที่จะยิ้มออก มา”ยังดีที่คนไม่โทรเรียกผู้ปกครองมาแล้วบอกว่าคุณ จะลักพาตัวเด็กไปขาย

มู่เฉินหย่วนมองเธออย่างจนปัญญา“ผมอยากไปส่ง เด็กกลับบ้านจริงๆ”

“ไม่ใช่ว่าเห็นเด็กน่ารักแล้วอยากสัมผัสความรู้สึกของ คนเป็นพ่อเหรอ”ถังซินพูดเล่นหยอกล้อ“ฉันเห็นคุณจูงมือสาวน้อยน่ารักไม่ยอมปล่อย”

“ไม่ใช่อย่างนั้นเห็นว่าเธอหลงทางจึงอยากช่วยเพียง เท่านั้น”ผู้ชายตอบเสียงเบาว่า”ตอนนี้การเลี้ยงเด็กต้อง ใช้พลังงานอย่างมากผมว่าทํางานดีกว่า”

คำพูดของเขาเหมือนค้อนที่มาทุบหัวใจของถังซินทำ ให้เธอมึนหัวและหัวใจหยุดเต้น

ที่แท้เขาไม่ชอบเด็กนี่เอง……..

เวลาเดียวกันถังซินก็มีความสุขโชคดีที่ไม่ได้บอกมู่ เฉินหย่วนเรื่องเด็กในท้อง

เห็นถังซินหน้าซีดมู่เฉินหย่วนขมวดคิ้วอยากจะเอ่ย ถามแต่ถังซินกลับหันหลังเดินไปก้าวด้วยความรวดเร็ว

เขาตะลึงงันแล้วเดินตามไป

ทั้งสองคนที่มาถึงกลุ่มทีมงานผู้กำกับเหวินทางด้าน นี้ก็เตรียมการเรียบร้อยแล้วกลุ่มนักแสดงก็อยู่ใน ตำแหน่งแล้ว

ผู้กำกับเหวินเรียกทั้งสองคนมาบอกกับพวกเขาว่า ฉากที่ต้องถ่ายเป็นยังไงและสาธิตให้ถังซินดู

หลังจากสอนไปสองครั้งก็ให้รีบไปอยู่ในตำแหน่ง

ถังซินยังนึกถึงคำพูดของมู่เฉินหย่วนอยู่มีความมึนงงเล็กน้อยปล่อยให้สไตล์ลิสใส่ผ้าคลุมไว้บนหัวตัวเอง ได้รับความช่วยเหลือจากคนอื่นทีละขั้นตอนตรงล็อบบี้ ของงานเฉลิมฉลอง

มองทะลุผ้าคลุมสีแดงบางๆเธอเห็นว่ามู่เฉินหย่วนยืน อยู่ตรงกลางล็อบบี้ด้วยสายตาลึกซึ้งและใจเย็นเหมือน กับว่ามีเพียงเขาคนเดียวที่อยู่ในสายตาดูดีเกินไปจน ทำให้คนตกหลุมรักได้ง่าย

ถังซินถูกช่วยเหลือออกไปยืนข้างๆผู้ชายทั้งคู่อยู่ใน ชุดแต่งงานสีแดง

เหมือนกับว่าพวกเขาเป็นคู่ที่เหมาะสมที่สุดในตอนนี้

ผู้ใหญ่ที่เป็นประธานในพิธีแต่งงานกล่าวคำสาบาน ภาษาพื้นเมืองให้กับทั้งคู่

คำสาบานที่ลึกซึ้งและยิ่งใหญ่ได้ผ่านเข้าไปในหูของ ถังซินเธอแอบใช้สายตาเหลือบมองผู้ชายข้างๆรู้สึกว่า พวกเขาไม่ได้แสดงกันอยู่แต่เป็นการแต่งงานกันจริงๆ

“โอเคครับปรับตำแหน่งกันสักเล็กน้อยนะครับ”ผู้ กำกับเหวินกำลังกำกับ“ผู้ชายไปจูบผู้หญิงผิดตำแหน่ง ก็ไม่เป็นไร”

หลังจากปรับตำแหน่งแล้วมู่เฉินหย่วนโน้มไปใกล้ๆถัง ซิน

ถังซินเห็นผู้ชายกำลังใกล้ตัวเองทีละนิดมือที่อยู่ข้างตัวก็จับชุดแต่งงานอย่างไม่รู้ตัวใจเต้นแรงระรัวก็เพราะ เขาและลมหายใจของเขาทำให้ไม่สามารถหายใจปกติ ได้

ไม่นานระยะห่างระหว่างมู่เฉินหย่วนกับเธอก็ใกล้ มากๆก้มหน้าลงมาจูบ

มองทะลุข้ามม่านบางๆจูบไปบนริมฝีปากของเธอเบาๆ

ไม่แค่ผิดตำแหน่งก็ไม่เป็นไรเหรอ

ถังซินคิดอย่างสับสนแต่ลมหายใจของเขาทำให้เธอ กลืนคำพูดทุกอย่างลงไปและหลับตาลง

เธอบอกกับตัวเองนับครั้งไม่ถ้วนว่าต้องอยู่ให้ห่างจาก เขาต่างคนต่างใช้ชีวิตแต่พอเธอไปที่ไหนก็จะพบเจอ เขาอยู่เสมออาจจะเป็นเขาเข้ามาวนเวียนในความคิดจึง ทำให้นอนไม่หลับเธอคิดว่าตัวเองปล่อยเขาไปแล้วแต่ ในใจก็ยังมีแต่เขา

ใครจะคิดว่ามู่เฉินหย่วนจะจูบจริงทุกคนต่างตกตะลึง หายใจเบาๆกลัวว่าจะไปรบกวนพวกเขา

ฉากการถ่ายทำนี้นั้นเงียบมาก

ผ่านไปสักพักผู้กํากับเหวินก็พูดเสียงดังขึ้นมา ว่า“เยี่ยมมากผ่าน”

ถังซินรู้สึกตัวทันทีถอยห่างกับผู้ชายเธอหันหลังไปกัดริมฝีปากราวกับว่ายังเหลือความอบอุ่นของเขาอยู่บนริม ฝีปากทําให้ใบหน้าของเธอร้อนผ่าว

ฉากในยุคสาธารณรัฐจีนนั้นมีน้อยมากสภาพของถังซิ นกับมู่เฉินหย่วนยังดีอยู่จำนวนสั่งคัทน้อยด้วยสองวันก็ ถ่ายทําเสร็จแล้ว

ทุกคนกลับโฮมสเตย์ไปพักผ่อนวันมะรืนเตรียมถ่าย ฉากสุดท้ายของยุคปัจจุบัน

เพราะจูบของมู่เฉินหย่วนถังซินพบว่าทีมงานเห็นว่า สายตาของตัวเองเปลี่ยนไปจึงซุบซิบนินทา

โดยเฉพาะตอนที่ทานข้าวหลังจากมู่เฉินหย่วนมาทุก คนต่างก็มองมาที่เธอแล้วมองมู่เฉินหย่วนดูอดใจรอไม่ ไหวที่จะถามว่าพวกเขามีความสัมพันธ์กันแบบไหนซึ่ง ทำให้ถังซินเขินอายมาก

เธอก็คิดไม่ถึงว่ามู่เฉินหย่วนจะจูบเธอจริงต่อหน้าทีม งานทุกคน

แถมตอนนั้นเธอยังเคลิ้มไปกับเขาอีก

“วันนี้ไม่ต้องไปถ่ายทำกันเหรอคะ”เว่ยเว่ยโผล่ออก มาในมือถือจานมะม่วงดิบมาด้วย“ฉันได้ยินว่าตอนถ่าย ทำคุณกับคุณมู่จูบกันจริงใช่ไหมคะ”

“ไม่พูดเรื่องนี้แล้วได้ไหมคะ”ถังซินมองเธอพูดด้วยน้ำ เสียงเหนื่อยหน่าย
“โอเคค่ะไม่พูดถึงแล้วค่ะ”เว่ยเว่ยเอาจานส่งให้ เธอ”มะม่วงดิบค่ะทั้งเปรี้ยวทั้งหวานจุ่มกับพริกอร่อย มากค่ะ”