บทที่430 เจ้าแม่กวนอิม

พูดจบเขาก็รู้สึกว่ามีบางอย่างผิดปกติจึงไปดูถังซิน ด้วยสายตาอยากรู้อยากเห็น“คุณถัง เมื่อคืนนอนที่นี่เห รอครับ? ”

“อือ”

“ว้าว……ผู้ช่วยจางพูดอย่างราบเรียบ ในที่สุดก็เข้าใจ ว่าทำไมเมื่อคืนประธานมู่มองเขาด้วยท่าทางไม่พอใจ ตลอด ที่แท้เป็นเพราะเขาเกือบจะทำลายเรื่องดีๆของ ประธานมู่!

ผู้ช่วยจางโน้มเข้าไปหาแล้วถามด้วยความอยากรู้ อยากเห็นว่า“งั้นคุณกับประธานมู่คืนดีกันแล้ว? ”

เขาอยู่กับมู่เฉินหย่วนมาหลายปีก็เข้าใจมู่เฉินหย่วน พอประมาณ ถ้าไม่ใช่เพราะว่ายังมีถังซินอยู่ในใจ ครั้งที่ แล้วก็คงไม่ไปช่วยหล่อนที่ประเทศY และเมื่อคืนยังให้ หล่อนนอนที่นี่อีก

นอกจากถังซิน แมวกับหมาแล้ว เขาที่เป็นผู้ช่วยยังไม่ เคยได้นอนที่นี่มาก่อน

นึกถึงเมื่อปีก่อนที่เขาทำงานยันเที่ยงคืนแล้วอยาก นอนที่โซฟายังถูกเขาไล่เลย

อ๋ย ชีวิตเขายังสู้สัตว์เลี้ยงสองตัวนั่นไม่ได้!
“พวกเราเลิกกันแล้ว ไม่มีทางคืนดีกันอีก”ถังซินพูด เบาๆ

คำพูดของเขาเมื่อคืน หล่อนยังจำได้ จะตัดความ สัมพันธ์กับเขา แล้วก็ไม่หวังอะไรอีกแล้ว

ผู้ช่วยจางงุนงง“งั้น งั้นเมื่อคืนคุณถังนอนที่นี่..….…….

“ประธานมู่ใจดีกลัวว่าฝนตกหนักจะเดินทางลำบากก็ เลยให้ฉันอยู่นี่”

ผู้ช่วยจางยิ่งงงเข้าไปอีก

เมื่อคืนที่ถูกประธานมู่ไล่กลับไป เขาคิดว่าถังซินพูด แบบนี้ไม่สามารถโน้มน้าวเขาได้!

ถังซินไม่สนใจผู้ช่วยจางที่นิ่งงงไป หล่อนเอาชามกับ ตะเกียบเข้าไปที่ครัว หล่อนรู้ว่าเดี๋ยวแม่บ้านทำความ สะอาดจะมา ก็ไม่ทำอะไรจึงได้แค่เอาชามแช่ในน้ำใน อ่าง

ตอนที่หล่อนออกมาก็หันไปเห็นส้มสองตะกร้าที่วางไว้ อยู่สายตาก็หม่นลงหน่อยๆ

จากนั้นถังซินก็พูดกับผู้ช่วยจางว่า“คุณเอาส้มสอง ตะกร้านี้ไปที่รถ เดี๋ยวฉันเก็บของเสร็จก็จะไป

เห็นผู้ช่วยจางยังไม่ขยับถังซินจึงพูดว่า “ผู้ช่วยจาง?
“อ่า? “ผู้ช่วยจางกลับมามีสติ”ยกอะไรครับ?

ถังซินชี้ไปที่มุม เขามองตามไปก็เห็นส้มสองตะกร้า นั่นก็นึกในใจ’บ้าเอ้ย’จนเกือบจะพูดออกมา

นี่ไม่ใช่ที่ประธานมู่เรียกให้คนเอามาส่งให้เมื่อคืน หรอกเหรอ?

เห็นประธานมู่ดีต่อหล่อนขนาดนี้และยังให้นอนที่บ้าน ทำอาหารเช้าให้กินเองอีกแล้วทำไมสีหน้าของคุณถังถึง เย็นชาขนาดนี้?

ในใจผู้ช่วยจางมีความอยากรู้อยากเห็น แต่ว่าเขารู้ว่า ถามอะไรถังซินไปก็เท่านั้น เลยพับแขนเสื้อขึ้นแล้วยก สองตะกร้านั่นขึ้นรถไป

ถังซินไปที่รังแมวแล้วก็เจอกล่องแมว

ตอนที่หล่อนอยากจับอุ้งเท้าของแมวแต่ก็พบว่ามัน หายไปตั้งนานแล้ว หมาก็ไม่รู้ไปไหน

“จาวฉัย? “ถังซินเรียกไปสองคำ

“เมี้ยว..….…..

ถังซินได้ยินเสียงแมวร้อง ก็เห็นว่าเสียงออกมาจาก ด้านหลังตู้

เลยไปดูที่ตู้ก็เห็นแมวอ้วนๆนั่นอยู่ข้างในขยับตัวไม่ได้
“วิ่งมาที่นี่ทำไมเนี่ย? “ถังซินจนปัญญา

ยังดีที่เป็นตู้ไม้สั่งทำ ใส่ของจิปาถะ หล่อนจึงย้ายออก

มาได้

แมวรีบวิ่งออกมาจากข้างในและสะบัดหาง

ถังซินจะเอาตู้นั่นย้ายกลับไปที่เดิมก็เห็นในช่องมี กระเป๋าสีแดงวางไว้

ถังซินยื่นมือไปหยิบ คลำดูพบว่าเป็นของแข็งๆ ถูก ห่อด้วยผ้าแดง พอเปิดดูหล่อนก็เห็นหยกกวนอิมสีขาว หน้าตาใจดีถูกเด็กๆล้อมรอบจำนวนมาก

เจ้าแม่กวนอิม?

ถังซินงงว่าของแบบนี้ทำไมอยู่มุมตู้ แล้วก็นึกขึ้นได้วัน นั้นที่กลับมากับมู่เฉินหย่วนได้ยินเขาถามท่านม่ว่าของ ที่แอบอยู่หลังตู้คืออะไร พอท่านดู่ไป หล่อนก็อยากเห็น แต่ถูกมู่เฉินหย่วนห้าม

ที่แท้ท่านมซอนนี่ไว้

ถังซินก้มลงมองสะดือและก็ยิ้มออกมา“นึกไม่ถึงว่าจะ มีวิญญาณจริงๆ”

เสียดายที่หล่อนกับเขาเลิกกันแล้ว เรื่องเด็กก็ไม่ควรบอกท่าน

“คุณถัง เก็บของเสร็จยังครับ? “เสียงของผู้ช่วยจาง อยู่ใกล้ๆหล่อนเข้ามาเรื่อยๆ เหมือนว่าจะเข้ามาในห้อง แล้ว

ที่จริงถังซินอยากเอาเจ้าแม่กวนอิมเก็บไว้ที่เดิม แต่ ลังเลอยู่แปปนึงก็รีบเอาเจ้าแม่กวนอิมยัดใส่ในกล่อง แมวแล้วก็เอาแมวใส่ไปในนั้นด้วย

แล้วก็คิดว่าต่อไปจ้าวอี้ซีนก็จะมาที่นี่ ตั้งท้อง ในใจ ของหล่อนก็กระวนกระวาย

ผู้ช่วยจางก็เข้ามาแล้ว

“คุณถัง มีอะไรที่ต้องเก็บอีกไหมครับ?”

ถังซินส่ายหัว“ที่นี่ไม่มีของของฉัน ฉันเอาแมวไปก็ พอแล้ว แต่ฉันไม่เห็นหมาเลย เรียกก็เงียบไป ไม่รู้วิ่งไป ไหน”

หล่อนพูดจบก็เห็นหมาลงมา ในปากคาบผ้าพันคอมา ทางหล่อนแล้วส่ายหาง

ทีแรกถังซินตกใจคิดว่าจ้าวอี้ซีนเคยมาที่นี่แล้วทำของ อะไรตกไว้ พอดูดีๆเหมือนว่าจะเป็นผ้าพันคอสีฟ้าเข้มที่ หล่อนใช้บ่อยๆ

ถังซินหยิบผ้าพันคอจากปากมันด้วยสายตาสับสน
หมาส่ายหางแล้วคลอเคลียอยู่ที่ขาหล่อน

ผู้ช่วยจางพูดอย่างยิ้มๆ”หมาตัวนี้เหมือนพ่อมัน ฉลาด มาก เห็นคุณถังทำของตกไว้ก็ช่วยคาบมาให้

“จริงๆ”ถังซินเอาผ้าพันคอยัดใส่ในกระเป๋าเสื้อแล้วลูบ หัวหมา“ฉันไปแล้วนะ”

หมายังอยู่ที่ขาถังซินแล้วส่ายหาง

“โอเค อย่าส่ายหางเลย”ผู้ช่วยจางเอาหมาออกมาแล้ว พาถังซินออกไป

ผู้ช่วยจางไปส่งถังซินที่ที่พักและช่วยหล่อนย้าย ตะกร้าส้มสองใบไป

จากนั้น ก็เอาเอกสารส่งให้หล่อน“ตอนที่ผมมา ประธานมู่ให้เอาอันนี้ให้คุณ

ถังซินรับมาก็เห็นเป็นเกี่ยวกับสัญญาโครงการของบริ ษัทมู่ซื่อกับบริษัทเหอซ่ง ราคาที่บริษัทมู่ซื่อต้องการต่ำ กว่าอุตสาหกรรมสองเท่าและก็ไม่ต้องการเงินปันผล

หล่อนเม้มปากแน่นๆ ไม่รู้ว่าพูดอะไรถึงจะดี

ผู้ชายคนนี้อยากจบความสัมพันธ์กับหล่อนแต่ยังดูแล ใส่ใจหล่อนอีก กลัวว่าหล่อนจะถูกรังแก
“ฝากขอบคุณประธานมู่แทนฉันด้วย”คนของบริษัทมู่ ซื่ออุตสาหกรรมดีที่สุดจริงๆ ถังซินยอมรับ“คุณรู้ไหมว่า ลู่เหวินซูอยู่ไหน ช่วยฉันหาหน่อยสิ”

เมื่อคืนอยากถามเขาแต่ว่าเขาสองคนทะเลาะกัน หล่อนก็เลยไม่ถาม

ผู้ช่วยจางพูด”ประธานลู่อยู่บริษัทครับ ช่วงนี้บริษัท

เขายุ่งมาก เดี๋ยวผมต้องไปบริษัทลู่ซื่อ ถ้าคุณถังรีบไป

หาประธานลู่ก็ไปกับผมได้

ถังซินพูดไม่ออก“ถ้ารู้แบบนี้ ฉันส่งวีแชทหาคุณก็ ไม่วุ่นวายขนาดนั้น ตอนที่คุณไปแล้วพาฉันไปด้วยก็ พอแล้ว”

“อ่า คุณถังส่งวีแชทหาผมตอนไหนครับ?

“เมื่อวานไง”ถังซินพูดแล้วก็ยื่นให้เขาดู“คุณยุ่งใช่ ไหม”

ผู้ช่วยจางดูรูปโปร์ไฟล์วีแชทนั่นก็พูดในใจ: วีแชทนี้ ถูกประธานมู่เอาไปตั้งนานแล้ว!

แต่ก็ยังแกล้งพูดไปว่า“อ้ออ้อใช่ เมื่อวานผมยุ่งมาก ไม่ทันคิด คุณถังพวกเรารีบไปกันเถอะ ถ้าคุณลู่ไปคุย ธุระจะตามตัวยากนะครับ”
มีผู้ช่วยจางอยู่ พอถึงบริษัทลู่ซื่อ ถังซินก็เข้าไปที่ห้อง ประธานกับเขาได้

“ประธานลู่ นี่เป็นของที่ประธานมู่ให้ผมเอามาให้คุณ ครับ”พอเข้าไปห้องประธาน ผู้ช่วยจางก็เอาเอกสาร สองสามฉบับวางที่โต๊ะ”คุณถังก็มา มีธุระจะมาหาคุณ”

ถังซินเห็นลู่เหวินซูที่อยู่โต๊ะด้านหลังเงยหน้ามา สายตามองมาที่หล่อนไม่เหมือนเมื่อก่อนที่สง่างาม ตอน นี้เต็มไปด้วยความอึมครึม

หล่อนใจเต้นแรง

นี่ใช่ลู่เหวินซูที่หล่อนเคยรู้จักหรือเปล่าเนี่ย?

เหมือนว่าลู่เหวินซูจะไม่เต็มใจที่จะเจอถังซินก็ถาม อย่างหงุดหงิดว่า“คุณมีเรื่องอะไร? ·