บทที่397 ผมจะไปเป็นฮีโร่ช่วยสาวสวย

“โอ้….นางเอกทำลูกเข้าอีกแล้ว”

“จางเฉิง”ทันใดนั้นมู่เฉินหย่วนก็พูดออกมาด้วยสาย ตาหม่นๆ“ในเมื่อเขาขอบแชมเปญขนาดนี้ ไปเอามาสาม ขวด เปิดปากเขาแล้วใส่เข้าไปทีละขวด

“ครับ! “จางเฉิงออกไปเอาแชมเปญ

เย่นจิ่งเหนียนทำอะไรไม่ถูก”นายหาผู้ช่วยแบบนี้ที่ ไหนเนี่ย ถูกนายกดดันแต่ยังเชื่อฟังขนาดนี้อีก! ถ้า นายอยากทำฉันตาย เขาก็จะทำลายหลักฐานแทนนาย ป่ะเนี่ย? ”

มู่เฉินหย่วนยิ้มอย่างเยือกเย็น“ถ้านายยังไม่หุบปาก ไม่รับประกันนะว่าอีกแปปเขาจะซื้อโลงศพมาให้นาย จริงๆ”

เย่นจิ่งเหนียนโกรธจนมองบนแล้วมองไปที่ห้องนั้นอีก รอบก็เห็นว่ามีอะไรผิดปกติ“หล่อนควรจะแทงนี่ ทำไม ไม่แทงล่ะ เอามือจับกระดูกไหปลาร้า? ”

มู่เฉินหย่วนก็มองไปแล้วเห็นว่าถังซินยืนอยู่นั่นไม่

ขยับ

เพราะว่าอยู่ด้านข้างเลยเห็นหล่อนกำลังเอามือปิดช่วงกระดูกไหปลาร้า กัดริมฝีปากหน่อยๆ สีหน้าดูแย่ พอดูดีๆอีกที มู่เฉินหย่วนก็เห็นว่าสายที่ชุดนั่นขาด

หล่อนเลยใช้มือปิดไว้

“ชุดหล่อนขาดใช่ไหม”เย่นจิ่งเหนียนก็มองออกแล้ว ยิ้มออกมา”ชุดเข้ารูปนี่ ถ้าหล่อนปล่อยมือขึ้นมาทั้งชุด ต้องหลุดลงไปแน่นอน”

“ฮีฮี ร่างกายที่สวยงามภายใต้ชุดนั้น เชื่อว่าผู้ชายใน นั้นต่างอยากชื่นชมแน่นอน”

เห็นท่าทางของคนในนั้นเหมือนกำลังพูดจาให้ถังซิ นอับอาย เย่นจิ่งเหนียนมองไปที่มู่เฉินหย่วนก็ยังเห็น สีหน้าราบเรียบของเขาที่ไม่แยแส

ไม่สนหน่อยเหรอ?

เย่นจิ่งเหนียนแอบพูดในใจ: แปลกจัง! ถ้าพี่สองไม่ สนใจผู้หญิงคนนี้ ก็คงไม่ทิ้งงานแล้วมาที่นี่

“สาวสวยถูกรายล้อมไปด้วยสูงสัตว์ป่า น่าสงสาร จริง”เย่นจิ่งเหนียนเอาแก้วเหล้าวางที่โต๊ะแล้วลุกขึ้น”ฉัน ไม่มีไรทำเดี๋ยวไปช่วยนางเอกแทนประธานมู่ละกัน”

ตอนที่เขาจะไปก็เห็นจางเฉิงที่อุ้มแชมเปญสามขวด

กลับมา

“นายเอากลับมาสามขวดจริงเหรอเนี่ย? “เย่นจิ่งเหนืยนพูดไม่ออก”ประธานมู่ของนายว่าไงก็ตามนั้นเหรอ”

ผู้ช่วยจางพูดอย่างจริงจัง”ประธานมู่ไม่เคยล้อเล่น คุณเย่น คุณจะทำเองไหมครับ? ถ้าลำบากเดี่ยวผม ช่วยคุณกรอกได้นะ”

เย่นจิ่งเหนียน……

“เก็บไว้กินเองเหอะ”เย่นจิ่งเหนียนตบบ่าเขา“ผมจะไป เป็นฮีโร่ช่วยสาวสวย”

“เอาเหล้าพวกนี้ไว้”

มู่เฉินหย่วนไม่ไว้หน้าเขา ใบหน้าหม่นๆนั่นดึงเข็มกลัด หางนกสีน้ำเงินที่ชุดออกมาแล้วเรียกพนักงานที่ดูซื่อๆ เข้ามา”เอาไปที่ห้องตรงข้ามให้ผู้หญิงชุดดำนั่น”เอายื่น เข็มกลัดให้พนักงาน

“ครับท่าน”

“ประธานมู่ นางเอกกำลังอยู่ในถ้ำเสือ นายให้ พนักงานไปก็ไม่มีประโยชน์เดี๋ยวฉันไปเอง”คำพูดของมู่ เฉินหย่วนนั้น เย่นจิ่งเหนียนเผยให้เห็นสีหน้าอันตราย แล้วยกขาขึ้น

ผู้ช่วยจางเข้าไปห้ามอย่ารุกรม

“คุณเย่น ดื่มแชมเปญเถอะครับ”ผู้ช่วยจางยื่น แชมเปญให้”หรือจะให้ผมช่วยคุณ? ”
“ขอบคุณ! ไม่ต้อง”เย่นจิ่งเหนียนกัดฟันยิ้มแล้วมอง ผู้ช่วยจางขวางๆ”ผมแค่ไม่เคยเห็นผู้ช่วยจางที่น่าเบื่อ ขนาดนี้!”

“คุณเย่นชมเกินไป

ถังซินนึกว่าจี้เจียจื้อเตรียมชุดนี้ให้เพื่อดูว่าหล่อน กล้าไม่กล้าใส่ คิดไม่ถึงว่าจี้เจียจื้อจะเอาชุดมาเล่นงาน หล่อน

สายที่คล้องนั่นจู่ๆก็ขาด หล่อนยืนอยู่นั่นไม่กล้าขยับ

ชัดนี้เข้ารูปแต่ไม่คับ เนื้อผ้าด้านในสุดเป็นผ้าไหม เรียบๆ แค่สายหลุดลงทั้งชุดก็จะหลุดลงมาด้วย

ถังซินสูดหายใจเข้าลึกๆแล้วพูดกับแมกซี่“ฉันต้องไป ห้องน้ำแปปนึงค่ะ”

“อย่าน่า นี่จะเล่นจบแล้ว”แมกซี่พูด สายตาร้อนแรง นั่นจ้องไปที่ร่างกายถังซิน“คุณถังทนอีกนิด มา ถึงตา คุณถังแล้ว”

คนอื่นๆก็กำลังโน้มน้าว

เหมือนพวกเขาจะรู้ว่าชุดถังซินขาดก็ใช้สายตา เหมือนหมาป่าที่หิวโหยจ้องหล่อน
ฉากแบบนี้ถังซินเผชิญมาหลายครั้งแล้ว เล่นมาจน หล่อนใกล้ชนะแล้ว เวลานี้ถ้าปล่อยไปก็น่าเสียดาย หน่อยๆ

ถูกคนมองดีกว่า

“ขอโทษค่ะ………

ถังซินเม้มปากแดงๆนั้น กำลังจะพูดอะไรออกมาก็มี คนเปิดประตู

พนักงานที่เข้ามามองไปรอบๆ พอเห็นถังซินก็เดิน เข้าไปหาแล้วยื่นเข็มกลัดให้”มีผู้ชายคนนึงให้ผมเอามา ให้คุณครับ”

“ขอบคุณค่ะ”เข็มกลัดนี้ใช้ได้ ถังซินต้องการพอดี

หลินเฉิงจี๋น่าจะรู้ว่าชุดมีปัญหาเลยให้คนเอามาให้

ถังซินรีบไปเอามากลัดไว้ พอย้อนคิดได้ก็คิดว่ายังไม่ เห็นหลินเฉิงจี่ติดเข็มกลัดเลย หรือว่าเขายืมคนอื่นมา?

หลังจากกลัดเสร็จ ถังซินก็ยิ้มไปที่แมกซี่”ขอโทษค่ะ ปล่อยให้คุณรอนานเลย”

“ไม่เป็นไร”แมกซี่ผิดหวังหน่อยๆ พูดต่อไปว่า “ถ้าชุด คุณมีปัญหาก็บอกตรงๆได้ครับ สาวสวยแบบนี้ ผู้ชาย แบบผมก็สงสาร
ถังซินยิ้มเบาๆ”หน้าบางน่ะค่ะ ไม่กล้าให้คนอื่นลำบาก ใจ”

แมกซี่แอบกัดฟัน ในใจคิดว่าผู้หญิงคนนี้ช่างพูดจริงๆ กล้าพูดจาแดกดันใส่!

ไม่กี่นาทีต่อมา บนโต๊ะก็เหลือแต่ลูกขาว

หลังจากพนักงานนับเสร็จ ก็ประกาศคะแนนทั้งสอง ฝ่าย: “คุณแมกซี่133คะแนน คุณถัง147คะแนน”

สีหน้าแมกซี่หม่นไปแต่ยังคงยิ้มชมออกมา”คุณถังไม่ เพียงแต่สวย ฉลาด เล่นสนุกก็เจ๋ง ผมยอมเลย

“คุณแพ้แล้วฉันก็ไม่เสียอะไร”ถังซินยื่นไม้ให้พนักงาน แล้วยิ้มนิดๆ“คนที่สอนฉันเป็นครูแชมปเปี้ยนระดับโลก ถ้าเขาเล่นล่ะก็ก็ไม่มีใครสู้ได้”

แมกซี่แปลกใจ“แชมป์ที่ไหนเสนอคุณนี่ย? ”

“คุณแมกซี่ ฉันชนะแล้วค่ะ”ถังซินเลี่ยงคำถาม เขา”คุณต้องให้ฉันสองนาที”

.โอเค”

ทั้งสองออกไปจากห้อง หามุมที่คนน้อยๆเสร็จ ถังซิ นก็เริ่มคุยกับเขาเรื่องนั้น“ทุกคนล้วนเป็นเพื่อนกัน ฉันก็ อยากคุยกับคุณแมกซี่อย่างจริงใจ”
“ฉันรู้ว่าคุณชายไซเลส์มีคนสนับสนุนเยอะ รวมถึง ท่าน แต่ว่าท่านควรจะรู้ไว้ว่าคุณโบแนร์รักลูกคนเล็ก มากกว่า ไม่งั้นตอนที่เขาอยากสืบทอดมรดกอีกครั้งคง ไม่จัดการทดสอบแบบนี้”

มองผู้หญิงที่ช่างพูดพร้อมกับสีหน้าเรียบๆที่อยู่ตรง ข้าม สายตาแมกซี่แผ่ความเร่าร้อนออกมา”ในเมื่อคุณ ถังจริงใจขนาดนี้ผมก็คุยกับคุณได้”

เขาเข้าไปใกล้ถังซิน”ผมต้องการถือหุ้นอเล็กซ์เลียร์ ครึ่งนึงหรือว่าคุณถังจะนอนกับผมสักคืน ว่าไง? ”

ถังซินยืนตรงมองเขาโดยไม่ยิ้ม”ได้ยินว่าท่านกับ ภรรยาเซ็นสัญญากัน ไม่ว่าฝ่ายตรงข้ามจะมีข่าวอื้อฉาว อะไรลงบนข่าวก็จะต้องออกจากบ้านไป มูลค่าทางการ ตลาดของบริษัทท่านเป็นหมื่นล้าน ช่างเยอะจริงๆ? อีก อย่าง วันนี้ภรรยาท่านก็มา ท่านไม่กลัวหล่อนมาเห็นเห รอ? ”

แมกซี่ยิ้มน้อยๆ”มีคำที่บอกว่า’ถ้าเอาสาวสวย ก็ไม่ได้ เจียงซาน(หมายถึงอำนาจและทรัพย์ที่ฮ่องเต้มี) ไม่ใช่ เหรอ? ถ้าได้อยู่กับคุณถังซินทั้งคืน ผมก็สามารถทิ้ง เจียงซานได้”

“งั้นก็ดูเหมือนว่าเราจะไม่มีอะไรต้องคุยกัน”ถังซินม

องเวลาในมือถือ“สองนาทีพอดี ฉันไม่รบกวนคุณแมกซี่ แล้วค่ะ”

“รอแปป”แมกซี่เรียกหล่อนไว้แล้วพูดอย่างทุเรศว่า”ผมรู้ว่าเอกสารนั้นขาดผมเช่น คุณจะทนมองแฟน ของคุณเสียโอกาสนั้นไปเหรอ? “