บทที่396 ผู้ช่วยที่น่าสงสาร

แมกซี่กำลังยิ้มพูดคุยกับเพื่อน เล่นเสร็จก็เล่นต่ออีก รอบ ทุกครั้งที่ถังซินอยากพูดอะไร เขาก็จงใจทำเป็นไม่ ได้ยิน เล่นสนุ๊กต่อไป

ผ่านไปสักพักหนึ่ง ถังซินรู้ว่าแมกซี่กำลังแกล้งหล่อน ที่จริงก็ไม่คิดว่าจะยืดเวลา

หล่อนเห็นแมกซี่ชนะเพื่อนแล้วภูมิใจอย่างมาก สายตาก็ขยับ คิดอะไรออกมาแล้วก็เดินเข้าไปหาแมกซี่ พร้อมพูดว่า”คุณแมกซี่เก่งมากค่ะ”

“ก็ได้อยู่”ในที่สุดแมกซี่ก็มองหล่อน”ทำไม คุณก็เล่น เป็น? ”

“ค่ะ เมื่อก่อนเคยเรียน”ถังซินยิ้มแล้วยกมือเรียกให้ พนักงานเอาไม้มาให้”ถ้าคุณแมกซี่ไม่รังเกียจ ฉันเล่น กับท่านสักตาได้ไหมคะ? ”

“ฮ่าฮ่า ได้สิ!”

เห็นแมก ไม่ปฏิเสธถึง เก็พูดอีกว่า ไม่งั้นเรามาเล่น อะไรที่น่าตื่นเต้นกว่านี้ไหมคะ? ถ้าฉันแพ้จะจ่ายให้คุณ แมกซี่สิบล้าน

“เอ๋? “แมกซี่สนใจขึ้นมา ยกคิ้วมองหล่อน มีอะไรดี ขนาดนี้เหรอ? ”
สายตาถังซินซ่อนรอยยิ้มไว้ รูปร่างอ้อนแอ้นนั่นจึงไม้ เหมือนภาพวิวที่สวยงาม“ถ้าได้เล่นกับคุณแมกซี่สักตา เสียสักสิบล้านก็ไม่เสียดายค่ะ”

คำนี้ทำให้แมกซี่ปลื้มมาก”งั้นถ้าคุณถังชนะล่ะ?

“ถ้าฉันชนะ ขอเวลาคุณแค่สองนาทีค่ะ”

“โอเค เอาตามนี้แหละ! “คำท้านี้ยังไงก็คุ้มค่า แมกซี่ ดีใจอย่างมาก”คุณถังเป็นผู้หญิง เชิญเลือกก่อนเลย”

“งั้นฉันไม่เกรงใจแล้วนะคะ”ถังซินยิ้มน้อยๆ เล่นสนุ๊ก เป็นไงคะ?

แมกซี่ยกมือขึ้น”สนุ๊กเกอร์”

พนักงานรีบมาเปิดโต๊ะให้แล้วใส่ไป 22ลูก

“เชิญคุณผู้หญิงก่อนเลยครับ”แมกซี่ยื่นมือเชิญและ มองถังซินอีกรอบ“แต่คุณถังซินแต่งตัวแบบนี้คงเล่นไม่ สะดวก!

ถังซินถอดผ้าคลุมไหล่ให้พนักงาน

ผิวขาวนวลนั่นส่องสว่างภายใต้แสงไฟ รูปร่างที่มี เสน่ห์และผิวช่วงอกที่เผยให้เห็นนั้นต่างทำให้ผู้ชายที่ โต๊ะสนุกสายตาต่างเร่าร้อนขึ้นมา
ความงามสะพรั่งนั้นแม้แต่แมกซี่ก็ยังทึ่ง เขาทำท่าทาง พูดอย่างเสียดาย ถ้ารู้ตั้งนานว่าผมควรคุยกับคุณถัง ชิน ผมชนะจะเชิญคุณถังซินทานข้าวเย็นสักมื้อ อ้ย!

ถังซินไม่สนคำพูดเขา เกือบเข้าไปใกล้ๆโต๊ะ”งั้นฉัน เริ่มแล้วนะคะ”

แมกซี่เดินถอยหลังไปมองอย่างเงียบๆ

ถังซินหน้าเรียบๆ ที่จริงตอนเริ่มเล่นในใจก็อดไม่ได้ที่ จะประหม่า

ยังดีที่ตอนไปประเทศRหล่อนเคยเรียนรู้การเล่นกับมู่ เฉินหย่วน คุ้นเคยกับวิธีเล่นต่างๆ ตอนนี้ถึงมีโอกาสได้ เริ่มเล่นกับแมกซี่

ถ้าเล่นไม่เป็น สงสัยวันนี้คงมาเจอเขาแล้วได้กลับไป อย่างเดียว

ถังซินจับไม้สูดหายใจเข้าลึกๆ บอกตัวเองก่อนเล่นว่า มู่เฉินหย่วนยังชมหล่อนว่ามีพรสวรรค์ในการเล่น ตั้งใจ สักหน่อยก็ชนะแน่นอน

หล่อนตั้งใจเล่นสนุกเกอร์และไม่รู้ว่าที่กำแพงกระจก นั้นเป็นกระจกที่มองเห็นแค่ด้านเดียว ทุกอย่างในห้องนี้ คนที่อยู่ตรงข้ามห้องกระจกต่างมองเห็น

ที่โต๊ะนั้นเยือกเย็น มีแค่ผู้ชายไม่กี่คนที่กำลังเล่น ท่ามกลางผู้คนนั้นมีผู้ชายที่โดดเด่นพร้อมท่วงท่าเยื้องย่างกรีดกรายกับอารมณ์พิเศษ

แค่ชายคนนั้นสีหน้าราบเรียบ สายตาก็เต็มไปด้วย ความเย็นชา คนที่เห็นต่างอยากถอยไปห่างๆ

ชายคนนั้นโน้มตัวเล็กน้อย ไม้ในมือดันไปเบาๆ

ลูกสีขาวเหมือนรางรถไฟที่ลื่นอยู่ที่โต๊ะแล้วชนลูก เบอร์8สีดำลงหลุมไป

“ประธานมู่ คุณชนะอีกแล้ว”ผู้ช่วยจางมองที่โต๊ะแล้ว ถอนหายใจออกมา“คุณบอกว่าคุณได้แชมเปี้ยนแล้วมา แข่งกับคนอ่อนๆอย่างผมทำไมครับเนี่ย?

“เขาน่าเบื่อ เลยได้แต่มาเล่นกับคุณ”เย่นจิ่งเหนียนที่ พิงอีกโต๊ะยิ้มในลำคอ คุณยังหวังว่าเขาคุยกับคนข้าง นอกพวกนั้นไม่สําเร็จ?”

ผู้ช่วยจางเศร้าลง

เขาเป็นผู้ช่วย! ผู้ช่วย

ตอนนี้ไม่ใช่แค่กินเป็นเพื่อน ดื่มเป็นเพื่อน ไปทำงาน ต่างที่เป็นเพื่อน ยังต้องเล่นกับบอสใหญ่อีก!

ใครน่าสงสารกว่าเขาอีกไหม?

“คุณติดผมสามแสนแล้ว”พนักงานจัดการโต๊ะ มู่เฉิน หย่วนพูด ต่อ”
“อ๋? ยัง ยังเล่นต่อ? “ใบหน้าของผู้ช่วยจางหม่นลง พูดด้วยน้ำเสียงน่าสงสาร”เยอะขนาดนั้นเดือนนึงผมก็ หามาไม่ได้ ประธานมู่ปล่อยผมเถอะครับ!

มู่เฉินหย่วนเหลือบมอง

ผู้ช่วยจางสั่นไปทั้งตัวแล้วรีบยืดตัวขึ้น“เล่นครับ! แค่ ประธานมู่อยากเล่น เล่นทั้งคืนก็ได้!

“ผู้ช่วยที่น่าสงสาร”เย่นจิ่งเหนียนส่ายหัว

เขาจิบแชมเปญเหมือนมองเห็นอะไร หรี่ตาลงยิ้มออก มา“ผู้ช่วยจาง ไม่ต้องเล่นกับเจ้านายคุณแล้ว นางเอก ออกมาแล้ว”

“นางเอกอะไร? “ผู้ช่วยจางถามอย่างแปลกใจแล้ว มองตามเย่นจิ่งเหนียนไปเห็นห้องส่วนตัวกระจกนั่นถูก เปิดเข้ามาแล้วมีผู้หญิงวัยรุ่นเดินเข้ามา

ผู้ช่วยจางถูกผู้หญิงทำตกใจ เขาเปิดปากกว้าง”หล่อน หล่อนหล่อนหล่อน.….…….

เขามองมู่เฉินหย่วน

หลังจากเรื่องเมื่อสองเดือนก่อนนั่น ผู้ช่วยจางก็ไม่ ได้ข่าวคราวของถังซินอีก รอบนี้มาร่วมงานกับมู่เฉิน หย่วนParty เขานึกว่ามู่เฉินหย่วนมาคุยเรื่องธุรกิจ

คิดไม่ถึงว่าถังซินจะอยู่ที่ประเทศYและยังอยู่ที่งานPartyอีก!

เวลานี้ เขาเหมือนจะเข้าใจอะไรบางอย่าง

มู่เฉินหย่วนยังสีหน้าราบเรียบ เขาเงยมองกระจกที่ ห้องนั่นเห็นถังซินเข้ามาคุยอะไรกับผู้ชาย จากนั้นก็ยืน อยู่ข้างๆ

สองสามนาทีหลังจากนั้น ถังซินก็มาอีกรอบแล้วคุย อะไรกับผู้ชายคนนั้น ผู้ชายคนนั้นพยักหน้า

ทันใดนั้นถังซินก็เอาผ้าคลุมออก เผยให้เห็นชุดสีดำ

เปลือกตาเขากระพริบไปนิด

“วันนี้นางเอกใส่ชุดสวยจัง”เย่นจิ่งเหนียนชมชุดที่ หล่อนใส่”ที่ประเทศYดูแลอย่างดีเหรอ? ฉันว่าหล่อน นับวันยิ่งสวย”

ผู้ช่วยจางพยักหน้าเห็นด้วย”ชุดที่คุณถังสวมนั้น ผม เคยเห็นมาก่อน ผมว่าครั้งนี้เป็นเพราะหล่อนชุดก็เลย สวย……บ้าเอ้ย!

ถังซินที่ห้องนั้นหมุนตัวก็เผยให้เห็นแผ่นหลังที่ สวยงามกับเอวเล็กๆนั่น ผู้ช่วยจางทึ่งจนเกือบจะกัดลิ้น ส่วนเย่นจิ่งเหนียนก็สำลักเหล้า

เย่นจิ่งเหนียนหยิบทิชชู่มาเช็ดปาก ใจเย็นขึ้นมา หน่อยแต่ปากยังคงเย้ยหยัน“เข้าเมืองตาหลิ่วต้องหลิ่วตาตาม นางเอกอยู่ที่นี่นานแล้ว กล้าหาญจริงๆ”

ผู้ช่วยจาง……….

เย่นจิ่งเหนียนอย่าพูดเลยได้ไหม คุณไม่เห็นสีหน้า

ของประธานมู่เหรอ? “กระแฮ่ม”ผู้ช่วยจางเอามือไว้ที่ปากกระแฮมออกมา แล้วเตือนว่า“คุณเย่น คุณว่าแอร์ในห้องเสียไหมครับ

รู้สึกหนาว งั้น………….

“ไม่นี่ ฉันว่าเย็นดี”เย่นจิ่งเหนียนหรี่ตาตัดบลเขาและ ยังมองไปที่ห้องนั่นอย่างสนุก

มองไปก็คุยกับมู่เฉินหย่วนไป”นางเอกนี่ท่าทางเล่นเห มือนกับมู่เฉินหย่วนของพวกเราเลย หรือว่าประธานมู่ รับเป็นลูกศิษย์นะ? ”

“ประธานมู่ จู่ๆผมก็สนใจสนุกเกอร์ พาผมไปด้วยสิ

“คุณดูสายตาคนพวกนั้นสิ ยี่สี่ เหมือนหมาป่าเหมือน เสือ ถ้าผมเป็นนางเอกล่ะก็คงตกใจตายพอดี”