บทที่27 ดาใครว่า แก่

ไม่มีนี่ อาจจะเป็นลูกค้าคนไหนส่งให้ ง ” ถัง นพูด ขอบคุณเพื่อนร่วมงาน แล้วยิ้มอ่อนๆ

เธอก็ยังคงเป็นผู้หญิงเก่งและฉลาดที่ทำตัวเหมือนกับ ว่าไม่มีอะไรเกิดขึ้นอย่างไงอย่างงั้น

พอถึงห้องทํางาน ถัง นพบว่ามีช่อดอกคามิเลียสีขาว บริสุทธิ์ที่สวยงามไร้ที่วางอยู่บนโต๊ะทำงานของเขา

กลิ่นหอมชวนคนหลงใหล ข้างๆยังมีของขวัญชิ้นหนึ่ง ที่สวยงาม มือเท้าของเขาเริ่มเย็น

ก็มีแค่คนๆนั้นที่รู้ว่าเขาชอบดอกคามิเลีย

ข้างในบ่อดอกคามิเลีย การ์ดสีชมพูอ่อนปักไว้ ดัง นเอาออกมาเปิดดูข้างในเขียนไว้ว่า ที่รักคุณเป็นดั่งชีวิต ของผม

ตัวหนังสือภาษาอังกฤษเขียนออกมาได้อย่างคลอง แคล่วงและตัวหนังสือ สวยมาก มันทำให้ถังซินนึกถึง หลินเฉิง ตอนเขียนตัวหนังสือพวก โดยใบหน้าที่ยิ้ม อย่างสง่างามและความรู้สึกที่จะต้องได้ในสิ่งที่ต้องการ นี่เพิ่งจะเท่าไหร่เอง หลินเฉิง ก็รู้รายละเอียดอ่อนข องเขาทุกอย่างแล้วหรอ ยังส่งคนมาส่งของขวัญกับช่อ ดอกคาลิเมียมาอีก เหตุผลที่เขามาหาที่นี่คือต้องการจะ แก้แค้นแธอ หรือว่าเพราะอะไรกันนะ?

อีกวันหนึ่ง ในตอนที่ถังซีนกำลังถึงบริษัท ก็บังเอิญ เจอเข้ากับบหยาง พอดี

หยาง วสีหน้าไม่ค่อยดีนัก โดยเฉพาะตอนเจอแธอ สายตาที่เขามองเธอนั้นราวกับอยากจะบีบค่าเข้าให้ตาย คามือ

ถังขนย้มเยาะเย้ยในใจ

ตั้งแต่ตอนที่อยู่ในห้องน้ำแล้วได้ยินเฉียวมั่นหลัวกับ หยาง ว าลังปรึกษากันว่าไม่เพียงแค่ทําลายชื่อเสียง เธอแถมยังจะทำให้เธออกจากบ้านนั่น มันทำให้เธอไม่ ได้มีความอาลัยอาวรณ์ อ หยาง วอีกต่อไป

เธอก็ไม่ได้ทําอะไรผิดเพียงแค่เขาเริ่มลงมือก่อนเพื่อ ปกป้องตัวเองแค่ น

มีหลายคนที่เข้าลิฟท์มาด้วยกัน ถังขนที่ยืนอยู่ข้างๆ หยางซิวถามขึ้น “ผู้จัดการมู่ สีหน้าไม่ค่อยดีเลย ไม่สบายหรอ?”

หยางซิวนหัวมามองถังขนด้วยสายตาที่ดุร้าย

ผู้หญิงคนนี้เป็นคนวางแผนแกล้งทำให้เขาเห็นเฉียว มันหลับนอนกับผู้ชายคนอื่นต่อหน้าต่อตา ยังจะกล้ามา พูดแบบนี้อีก!

หรือว่า ก่อนหน้านี้ที่ถังซินยอมทนตามน้ำนั่นเป็น เพราะเธอแค่เสแสร้งแกล้งทําเท่านั้น ตอนนี้ต่างหากที่ เป็นตัวตนที่แท้จริงของแธอ?

หยาง วเข้ามาใกล้ ง น พูดเบาๆพอ คนสองคน จะได้ยินว่า “ถัง น เธออยากหย่าใชไหม? งั้นฉันจะไม่ ยอมหย่า แถมยังจะฆ่าเธออีกต่างหาก! ”

ถังซินจ้องมองใบหน้าของชายที่น่าเกลียดและดุร้าย คนนี้แล้ว ก็รู้สึกเสียใจแทนตัวเองขึ้นมา

หลังจากแต่งงานกับปูหยางซิวแล้ว นอกจากไม่ได้ นอนห้องเดียวกันแล้ว เธอก็ทุ่มเทให้ตระกูลมไปเยอะ มากๆ มู่หยางซิวมีชู้ เธอก็แค่เปิดเผยเรื่องอื้อฉาวของ พวกเขา เขายังจะมาข่มขู่ว่าจะฆ่าเธออีก ถัง น ด ด นอกใจฉันก่อน ถ้าไม่อยากหย่าละก็ เจอกันที่ศาลได้เลย

“ฉันนอกใจ? ” หยางซิวหัวเราะเหอเหอะ พร้อมกับ

สายตา ดูถูกเหยียดหยาม “เธอเห็นแล้วยังไง? เธอ มีหลักฐานอะไรไหมล่ะ? กูยังอยากจะฟ้องเรื่องที่มึง โกหกมาท้องอยู่เลย!

หยางซิว หน้าเหมือนตัวเองถือไพ่เหนือกว่า ราวกับว่าถึงขินไม่มีทางทำอะไรเขาได้

ถังซีนจะไม่รู้ได้ยังไงว่านักข่าวที่ในโรงแรมพวกนั้น ล้วนเป็นคนที่ หยางซิวจ้างมา เขาแค่ลงทุนจ่ายเงินไป ก้อนหนึ่งเพื่อปิดปากนักข่าวไม่ให้เอาเรื่องพวกนั้นไป เผยแพร่กิจบ

แต่ทว่า มู่หยาง วก็คงจะไม่รู้ว่าเธอแอบชื่อนักข่าว เข้าไปสอดแทรกในนั้นล่ะสิ เพียงแต่ตอนนี้ไม่ใช่เวลาที่ จะมาเปิดโปงพวกเขาเท่านั้นเอง

ถังซันรู้ว่าเฉียวมินหลัวไม่เพียงแต่ฉลาดอย่างเดียว เขายังเป็นคนที่อาฆาตหนักมากๆเวลานี้ขนปล่อย ของอะไรออกไป ไม่นานก็จะโดนเขาจัดการหมด เธอ ต้องการรอเฉียวหมั่นแล้วเริ่มก่อนแล้วค่อยว่ากัน นึกถึงเรื่องพวกนี้ ถังชนกลับไม่พูดอะไร แค่แสยะริม ฝีปากสีแดงนิ่ม แล้วมองตรงไปข้างหน้า มู่หยางซิวเห็น เขานิ่งเงียบเหมือนไม่สะทกสะท้านตัวเขาเองกลับรู้สึก ขนลุก

เขารู้สึกว่าถังนมีอะไรผิดปกติ แต่บอกไม่ถูกว่าผิด ปกติยังไง

ถังซีนไม่ได้สนใจอะไร หยางซัว หรือจะบอกว่า ตั้งแต่ที่เห็นข้อความบนวีแชทนั้นก็ทำให้เธอตัดใจไป แล้ว

ตั้งแต่ย้ายออกมาจากบ้านตระกูล ถังซินก็พักอยู่ที่ โรงแรม แต่เธอก็ไม่ค่อยชอบพักที่โรงแรมนานนัก เวลา ว่างก็จะเปิดแอพค้นหาดูบ้านบ้าง แล้วกวนหลินเอ่อโทร เข้ามาพอดี

อย่างน้อยก็น้องสาวแท้ๆเลยตัดสินใจบอกกับกวน หลินเอ่อเรื่องการหย่า กวนหลินเอ่อ แล้วดีใจยิ่งกว่า เธอซะอีก ยิ่งพอรู้ว่ากำลังหาบ้านอยู่ ในตอนบ่ายเลยให้ บริษัทลงของสงกุญแจมาให้ถังน

ที่พักแถวส่งสยวาน ห่างจาก ชื่อไม่ไกล และยังเป็น ย่านที่อยู่อาศัยระดับผู้ดีอีกด้วย กวนหลินเอ่อบอกว่า เป็นบ้านของเพื่อนของเธอ เพราะว่าเขาอยู่ต่างประเทศ เธอกับเพื่อนเลยคุยกันว่า ให้เช่าเดือนละหนึ่งหมื่นสามพันหยวน ถังขินกลับคิดว่า ไม่น่าจะมีเรื่องทีดีขนาดนี้ได้

กวนหลินเอ่อรับประกันแล้วรับประกันอีกและยังให้ดู เอกสารและบัตรประชาชนของเพื่อนเขา ถังซินถึงยอม เ อ พอถึงวันหยุดก็บนของย้ายมา สิงสยวาน

เพราะว่ากลองที่ใส่หนังสือค่อนข้างเยอะถังซินเลยให้ คนบนของตระกูลบ้านมาช่วยขนนบ้าน ของที่เหลือ เล็กๆน้อยๆเธอจะย้ายขึ้นไปเอง กล่องหนังสือพวกนั้นก็ ค่อนข้างหนักพอสมควร

พอหลังจากลิฟต์เปิดออกมา ก็ได้ยินเสียงผู้หญิง ฟัง ดูแล้วค่อนข้างขี้อ้อน

พอถึงขนได้ยินแล้วก็รู้สึกว่าเสียงคุ้นๆเลยเงยหน้าขึ้น ไปดู ปรากฏว่าในลิฟต์เป็นมูเฉินหยวนกับจู๋ซือซือ หนุ่ม หล่อสาวสวยยืนอยู่ด้วยกันก็เหมาะสมกันดี

เฉินหยวนเห็นถังขนที่ยืนอยู่ข้างนอกก่อนเลยขมวด

คิ้วแล้ว ด ม : “คุณถัง ” ” ประธานมู่ ”

ลิฟต์ข้างๆต้องรอต็งสามนาทีแน่ะ ทั้งยังพอลิฟต์เปิด ออกมาเป็นถังซินที่เหยียบเท้าเข้าไปแล้ว คิดๆไปเขาก็ ไม่มีความผิด ทําไมต้องหลบเลี่ยงละ

” เหอะ ” แต่ ซือชือกลับชักสีหน้า เขายังลืมไม่ลงว่า เป็นเพราะผู้หญิงคนนี้ พี่เฉินถึงได้ทำให้เธอขายขี้หน้า ท่ามกลางคนมากมาย น

ชายตาดูถึงขนสักพัก จู่ ออพูด “สงสัยวานนี้เป็น ถึงย่านที่พักอาศัยระดับสูง เธอเป็นแค่พนักงานของ ชื่อ แต่ยังสามารถเข้ามาพักได้ มีเงินเยอะไม่เบานี่ !”

มีใครบอกไหมว่าพนักงานของผู้ซื้อจะมาพัก ย่าน ระดับสูงไม่ได้? ” ถังซินแสยะยิ้ม เธอไม่ใช่คนที่จู่ อ อจะมารังแกได้ง่ายๆสักหน่อย เดือนก่อนเล่น หุ้นได้ าไรค่อนข้างเยอะ ก็เลยถูกใจสภาพแวดล้อมที่ นี่ อยากจะอยู่อย่าสงบๆ แต่ใครจะไปรู้ว่าไม่ได้อย่างที่ คิดไว้

จ่อ อชะงักไปพักหนึ่ง

รอสักพักพอรู้ตัวว่าถังชินกำลังค่าตัวเองอยู่นั้นก็เกือบ จะกระโดดขึ้นมา “อีแก่ เมื่อกี้แกกำลังฉันอยู่ใช่ ไหม? แกลองพูดอีกทีสิ

ดัง มอารมณ์สงบจิตใจ” เธอค่าใครว่า แก่?”

*คนแก่าแกนั่นแหละ !”

ถังชนร้อง อ้อ ด้วยใบหน้ายิ้มหัวเราะ เฉินหยวน ข้างๆก็ยิ้มหัวเรามุมปาก

“แก แก่ แก…..” พอรู้ตัวเองว่าโดนด่ากลับ ซือ อ โกรธจนอยากจะร้องไห้ กระทับเท้าทําตัวน่าสงสารแล้ว

ก็จับแขน เฉินหยวนไว้ ” พี่เฉิน มันแกล้งฉัน

เฉินหยวนยีนล้วงกระเป๋านิ่งๆพูดแบบขรึมๆว่า “อยู่ ในลิฟต์พูดน้อยๆหน่อย

จู๋ซือซือเบ้ปาก

สักพักลิฟต์ก็ถึงขั้นยี่สิบหก ถังซินอุ้มกล่องกระดาษที่ หนักมากจะออกจากลิฟต์ จู่ขอ อเห็นเขาใช้แรงในการ อุ้มกล่อง เลยยื่นท้าออกไปขัด

ถังซันสะดุดทำให้ยืนไม่นิ่ง ทั้งคนทั้งกล่องเซไปใกล้ จะลับ ข้างในลิฟ เดิมทีก็ไม่ใหญ่อยู่แล้ว เฉินหยวน กลัวว่าหัวของเขาจะไปกระแทกโดนลิฟต์ เขาแสดง อาการออกทางสีหน้าเล็กน้อย ก่อนยื่นมือไปช่วยจับ กล่องกระดาษ

ถึงจะเป็นอย่างงั้น แต่เพราะว่าของหญิงสาวล้มลงไป ทั้งตัว กล่องกระดาษก็เลยชนเข้ากับอ้อมอกของเขา พอดี ในตอนที่พยุงนั้นเขาบังเอิญไปจับโดนข้อมือของ ถังขนพอดี ความอุ่นและลื่นนิดๆของผิวนั่น แถมยังมี กลิ่นส้มอ่อนๆ

ก็ทําให้เงินหยวนนึกถึงช่วงที่อยู่โรงแรมคืนนั้น และ ขมวดคิ้วเข้ม เลยช่วยพยุงถังซินและดึงกล่องกระดาษ ขึ้นมาเพื่อหลบหลีกเหตุการณ์น่าอายนั่นอย่างรวดเร็ว “คุณถัง ยินดีๆ ”

สีหน้าของถังนก็รู้สึกเขินอายเหมือนกัน

เธอยังไม่ทันได้ทําอะไร ก็มีอีกมือยื่นเข้ามาและผลัก ออกไปอย่างรุนแรง

“นี่เธอจะทำอะไรน่ะ ? กลางวันแสกๆยังจะยั่วผู้ชาย? ซือซือไม่คิดว่าจะกลายเป็นการส่งคนเข้าไปในอ้อม แขนของ เฉินหยวน โกรธขนอยากจะฆ่าถังขนให้ตาย ไปซะ

“คุณจคะ สายตาของคุณ ไม่มีอะไรผิดปกติใชไหม? “ ถังขืนเม้มริมฝีปาก “ถ้าหาก นับว่าเป็นการยั่วยวนละก เกรงว่าแถวบนถนนนี้คงไม่มีใครกล้าทำความดีกันแล้ว ล่ะ กลัวจะโดนเข้าใจผิดว่าเป็น “การยั่วยวน “