บทที่266 ผู้หญิงปากไม่ตรงกับใจ

แปปนึงก็ถึงวันเสาร์

ในตู้ของถังซินมีชุดราตรีมากมายเลยเลือกไปสักชุดเพื่อ ไปงานเลี้ยง ตอนดึกที่เตรียมตัวอยู่นั้น เลขาเห่อของบริ ษัทมู่ชื่อก็มาในมือหิ้วกล่องใหญ่มาสองกล่อง

กล่องนึงของถังซิน อีกกล่องของหลี่ซูเจ๋

เลขาเหอพูด : “ตอนที่ไปรับชุดที่ร้าน เจอคุณชายลู่พอดี คุณชายลู่ให้ฉันเอาชุดของคุณซูเจ๋มาด้วย เขากับประธาน จะไปโรงแรมก่อน

“ฉันไม่สนใจงานเลี้ยง…….”หลี่ซูเปน หลังจากเปิดกล่อง ออกมาดูก็เห็นด้านหลังเขียนว่า “อยู่บ้านก็อ้วนง่ายนะ ไปไป

ถังซินหัวเราะน้ำตาเล็ด

หลังจากเปลี่ยนชุด หลี่ซูเจก็ออกมาพร้อมกับถังซิน ตอน ทำผมที่ร้าน หล่อนมองโทรศัพท์ก็ถอนหายใจออกมาแล้ว พูดกับถังซินว่า”รู้ไหมว่าฉันเพิ่งหาอะไรเจอ ? ”

“อะไร ? ”

“พวกเราสวมชุดตัดของร้านD, เป็นคอลเลคชั่นของใบไม้ ผลิกกับใบไม้ร่วงปีหน้า ! “หลี่ซูเจพูดอย่างดีใจว่า แล้วฉันยังเป็นคนแรกที่ได้สวมชุดนี้ มันโคตรเจ๋งอ่ะ ! ”

ถังซินถอนหายใจ – มีเงินนดีจริง ! ”

หล่อนจะได้ดูหรูหราบ้าง ซื้อชุดราตรีแพงๆดีๆและยังเป็น ชุดที่หาซื้อได้ยากในแต่ละปีอีก

กหล่อนก็เคยซื้อชุดราคาพอๆกันกับครั้งนี้ แต่คิดไม่ถึงว่า ถ้าจ่ายแพงขนาดนั้นแล้วจะยังได้ชุดที่ยังไม่ได้นำออกมา วางจำหน่ายอีก

หล่อนดูแหวนตรงนิ้วแล้วถึงนึกได้ว่า เหมือนว่าหลังจาก เริ่มความสัมพันธ์กับเฉินหย่วนความคิดของหล่อนก็ค่อยๆ เปลี่ยนไป คนที่เจอก็ไม่เหมือนกัน

เหมือนวี่เหวินถึง ลู่เหวินซ์ สั่งจิ้งเหอ คุณฉิน……….เป็น คนชนชั้นสูงทั้งนั้น

ไม่เหมือนกับเมื่อก่อนตอนที่หลินเฉิงจี้พาหล่อนเข้าสังคม ไปรู้จักคนชั้นสูง คนนั้นหล่อนรู้สึกอึดอัด แต่พอได้รู้จักกับ เหวินถึงไม่กี่ชั่วโมง หล่อนไม่ต้องเข้าหาเอง ชิลมาก

หล่อนไม่รู้สึกว่าต่ำกว่าพวกเขา

ในเวลาเกือบหนึ่งปีนี้ เฉินหยวนให้อะไรหล่อนมากมาย จริงๆ

“นีนี คิดอะไรอยู่เหรอ ? “หลี่ซูเจเห็นถังซินยิ้มด้วยท่าทางน่ากลัว”มองไปที่พี่ตอนนี้ เหมือนกับข้ามหน้าหนาวไปใบไม้ ผลิเลย”

ถังซินยิ้มบางๆ ไม่มีไร จู่ๆก็คิดว่าคุณมู่ดีจัง”

หลี่ซูเจ๋รำคาญเข้าไปใหญ่ ผู้หญิงปากไม่ตรงกับใจ ! ก่อนนี้ถามว่าชอบประธานมู่ไหม พี่บอกไม่ชอบ ตอนนี้ก็ชอบ แล้ว เห้อ ผู้หญิงนี่ !”

ถังซินไม่สนใจหล่อน

ทุ่มครึ่งทั้งสองนั่งรถถึงโรงแรมอินเตอร์คอนติเนนตัล

บริษัทตระกูลส้งเปลี่ยนคนก็เลยอยากฉลองเป็นพิเศษ เชิญแขกที่อยู่ในแวดวงเดียวกันมา แต่ว่าบริษัทตระกูลส้งไม่ ได้แพร่ข่าวออกไปเลยไม่มีนักข่าวมา

พนักงานพาถังซินกับหลี่ซูเจ๋เข้าไปในห้องงาน ปาร์ตี้ด้าน ในคึกครื้นมาก

ถังซินเดินไปรอบๆมองไม่เห็นเฉินหย่วน แต่เห็นลู่เหวิน ซูกำลังทักทายคนอื่นอย่างสุภาพ มีผู้หญิงมาทักทายแล้ว ตั้งใจลากออกไป.

“ไม่เห็นเขามาสองสามวัน เขาดูดีขนาดนี้ ? “ถังซินหันหัว ไปมองหลี่ซูเจ๋”เธอก็นะ เอาผู้ชายแย่ๆนั่นเป็นคนดีขึ้นมา”

หลี่ซูเจ๋เงยศีรษะขึ้นอย่างภูมิใจ”ก็ฉันเคยพูดกับพี่แล้วใบหน้าสวย!

ถังอินพูดเหน็บหล่อน แต่เมื่อก่อนเธอมองว่าลู่เหวินซู เจ้ามาก เว้นระยะห่างกับเขาหน่อยก็ดี

“ฉันเคยพูดแบบนั้นเหรอ ?

ตอนที่ทั้งสองชนปากกัน เหวินซูที่คุยกับคนอื่นอยู่นั้นพบ พวกเขาเข้าก็เดินผ่านผู้คนเข้ามาแล้วก็จับหลี่ซูเจ๋เข้ามาก อดแล้วจูบอย่างไม่สะทกสะท้าน

หลังจูบเสร็จ สู่เหวินซูยังลูบไล้ไปบนแก้มหล่อนพูด ว่า “ก ไม่เจอกับสองสามชั่วโมง เหมือนผ่านไปเป็นปี คิดถึงคุณมากมากเลย!

“นายหุบปากไปเถอะ ! “ถังซันแขนของหล่อน ขนลุกขึ้น มาทันที นายยะแรงจริง

เหมินแบบเธอไม่ขันน่ะถูกแล้ว ยังโสดอีก ! ”

“ไง ! พูดยังไงค์ ! หลี่ซูเจค้อนเขา

ในใจถึงซินร้อมขึ้นมา ในใจคิดวี่เพื่อนร่วมห้องหรืออะไร

แปปนึง ก็ได้ยินที่หลีซูเจคุยกับลู่เหวินซูเบาๆว่า : “คุณโง่ จริงบอกว่าอย่าให้บินได้ยิน ถ้าประธานไม่พอใจแล้วส่งให้คณไปนิวยอร์คจะทำไง ? โง่จริง ! ”

ลู่เหวินซูพยักหน้าที่รักหมายถึงว่าให้พวกเรารู้กันสองคน ใช่ไหม”

ถังซิน : “…..

หล่อนรำคาญสองคู่รักคู่นี้มาก !

หลังจากกวนเสร็จ ลู่เหวินซูก็พาทั้งสองไปห้องส่วนตัวใน ห้องงานเลี้ยง มู่เฉินหย่วนที่ไม่ชอบความวุ่นวายก็รออยู่ใน ห้องนั้น

ห้องนั้นใหญ่มาก คล้ายกับลานเต้นเล็กๆ ตกแต่งอย่าง ครบครัน

รอบๆมู่เฉินหย่วนมีคนเล่นอะไรอยู่บนโต๊ะ ที่จริงเป็นเกม สนุกๆบรรยากาศกลับ ดันเหมือนไม่ได้อยู่ในห้องส่วนตัวแต่ อยู่ในบ่อน

“โอเค แขกมากันหมดแล้ว หยุด”เย่นจิ้งเหนียนมองไปที่ หน้าประตูแล้วเอาไพ่ในมือเปิดออก

เคลียร์ไพ่

เย่นจิ้งเหนียนถอนหายใจ โชคไม่นิ่งเลย

“เล่นไพ่เถอะ ! “ลู่เหวินซู เข้าร่วมด้วยอย่างดีใจ พอมองไพ่ของเล่นจิ้งเหนียนแล้วก็เบื่อมาก”พี่นี่ไม่ได้เรื่องเลย ! มี เดิมพันไหม ?

เป็นจิ้งเหมือนยักไหลแล้วดื่มไวน์ไปหนึ่งคำ

“เลขโลก”

“เป็นเรือสำราญนั้นเหรอ ? “หลี่ซูเจตามเป็นจิ้งเหนียนอ ย่างสงสัย

“ก็ลำนั้น เพิ่งซื้อมาได้ไม่นานมานี้ เป็นจิ้งเหนียนพูดว่า ถอนหายใจอีกรอบ เห่ย ถ้ารู้ว่าซวยขนาดนี้ก็ไม่เอามันมา เดิมพันหรอก”

หลี่ซูเจ๊ตกใจจนถอนหายใจออกมาได้ยินว่าเลขโลกหนึ่ง ใบก็หลายหมิ่น ฉันยังคิดว่าวันไหนทำงานแล้วจะไปนั่งนึก ไม่ถึงว่าพวกคุณเล่นไพ่แล้วเอามาเดิมพัน ! ”

ลู่เหวินซูพูดปลอบ : เป็นไรที่รัก ต่อไปถ้าอยากนั่งเดี๋ยว ผมพาไปนั่งเอง นั่งจนหายอยากไปเลย!

“ลู่เหวินซูฉันรักคุณจะตายอยู่แล้ว ! “หลี่ซูเจ๊กอดแล้วจูบ เขาไปแรงๆหนึ่งที่

มู่เฉินหยวนกับวี่เหวินถึงมองพวกเขา ใบหน้านั้นเกือบจะ แสดงความรำคาญออกมา

มู่เฉินหยวนและยิ้ม : ไอ้สี่ นายตายแล้ว ฉันชนะแล้ว รีบให้พนักงานเอา อพวกนายเข้าบัญชีดำที่แท้ก็ขัดขวางนาย เอง”

วี่เหวินถึงก็พูดว่า : “ฉันด้วย”

“พวกนาย เกินไปแล้วนะ ! “ลู่เหวินซูพูดอย่างไม่ พอใจ”ฉันรู้ว่าพวกนายอิจฉาที่ฉันมีแฟน เพราะความอิจฉา ก็ไม่เหลือความเป็นพี่น้องไว้เลยเหรอ ? ”

“ไสหัวไป ! ”

ลู่เหวินซูกอดหลี่ซูเจ๋แล้วพูดอย่างปวดใจ : “ที่รัก พวกเขา รังแกผม”

เย่นจิ่งเหนียนรับพวกเขาไม่ได้แล้วอยากจะเอาคน ออก พอเถอะ พี่ชาย พวกนายเปิดไพ่เถอะ ฉันอยากเห็นว่า ไฟเบอร์โลกนั่นอยู่ที่ใคร

วี่เหวินถึงเปิดไพ่ตรงหน้า

เย่นจิ้งเหนียนมองแล้วยิ้มออกมาอ่อนๆ : “พี่ใหญ่ฝีมือไม่ แย่ พี่สอง พี่ล่ะ ? ”

มู่เฉินหย่วนอยากเปิดไพ่เห็นถังซินยืนมองอยู่ข้างๆเหมือน จะสนใจเป็นอย่างมากก็ดึงหล่อนเข้ามากอด ไพ่ใบสุดท้าย เปิดสิ”

ถังซินถามอย่างเบาๆ : “ไพ่อะไรเหรอ ? ”
“ไม่รู้ ผมยังไม่เปิดเฉินหย่วนพูดความจริง

สีเหวินยิ้มบนความทุกข์ของคนอื่น”พี่สองไพ่นี้ไหม เปิด ออกมาเป็นโพแดงก็ดี ถ้าไม่ใช่ก็แย่กว่าไอ้สึฮ่าฮ่า ! ”

“งั้นช่างเหอะ”อังซินเอามือไปไว้ด้านหลัง โชคฉันไม่ค่อย

เงินหยวนยิ้มในลำคอแล้วคว้ามือของหล่อนไปเลือกไฟ อีกรอบ ทั้งสองสูดลมหายใจเข้าด้วยกัน ไม่เป็นไร ยังไงซะ ก็เป็นของของจังเหนียน ขโมยไปพวกเราก็ไม่ขาดทุน

ได้ยินเขาพูดแบบนี้ ถังซินก็ไม่ปฏิเสธ เปิดไพ่ใบนั้นออก

สายตาสี่ห้คู่ต่างมอง