บทที่264 ความลับในต่างหูไข่มุก

“ขอโทษนะ”

“ไม่เป็นไรจริงๆผู้จัดการ ยิ่งคุณทำแบบนี้ฉันยิ่งเกรงใจนะ

เสี่ยวหนานบอกแต่ไม่เป็นไร เพื่อให้ถังซินอย่าวางใจ แต่ ว่ารถนั่นเป็นรอที่ถังซินให้ยืมไปและเกือบจะเอาชีวิตพวก เขาไปแล้ว หล่อนจะไม่ใส่ใจก็ไม่ได้

มู่เฉินหย่วนเรียกเลขามันจัดการเรื่องเสี่ยวหนานกับแฟน โดยจะรับผิดชอบค่ารักษาทั้งหมดพร้อมกับให้พักอีกครึ่ง เดือนและให้เงินชดเชยอีกหนึ่งปี

หลังจากจัดการเสร็จก็พาถังซินกลับไป

ระหว่างทางกลับนั้นเห็นถังซินยังขมวดคิ้ว มู่เฉินหย่วนก็ เอามือของหล่อนมากุมไว้”ตำรวจไปตรวจสอบที่เกิดเหตุ แล้ว อีกแปปก็พบเบาะแส

ถังซินบอก“ฉันมักไปเช็กสภาพรถ ต้องไม่ใช่เพราะรถ

แน่ๆ”

สายตาของมู่เฉินหย่วนเศร้าหมอง

เขารู้อยู่แล้ว ยังไงก็ตามยี่ห้อBCต่างก็เป็นยี่ห้อที่รู้จักกัน ดี รถจะระเบิดเองนี่เกิดขึ้นได้ยากมาก มีที่ไหนกัน อย่างวันนี้ ไหม้จนไม่เหลือซาก
หลังจากทั้งสองถึงบ้าน มู่เฉินหย่วนได้รับการรายงานเรื่อง รถ

จากการตรวจสอบวัตถุระเบิดในที่เกิดเหตุคาดว่ามีการติด ระเบิดไว้ใต้ท้องรถ แค่รถมีการสตาร์ทใช้งานขึ้นใหม่พอถึง เวลาก็จะระเบิดออกมา

“ต้องเป็นรองประธานจ้าวแน่ๆที่จ้างคนมาทำ”ถังซินรู้สึก เสียววาบขึ้นมาพูดว่า : “เขายังทำให้แม่ฉันเกิดอุบัติเหตุก็ ไม่มีเรื่องอะไรที่ทำไม่ได้แล้ว ! ”

ต้องเป็นเพราะหล่อนถูกยึดใบขับขี่ หลังจากนั้นให้ลู่เหวิน ซูช่วยเอารถกลับไปที่เขตเล็กเพื่อเอาไปจอดก็เลยถูกทำ แบบนี้ แต่ฝ่ายนั้นคงนึกไม่ถึงว่าหล่อนจะไม่ใช้รถ

ถ้าไม่ใช่ว่าเสี่ยวหนานลงจากรถไปออกแล้วแฟนเขาก็ลง จากรถพอดี ก็คงจบแล้ว !

“ดูท่าทางแล้ว คนที่ปกป้องเขาน่าจะมีอำนาจ ถึงได้กล้า ทำเรื่องแบบนี้ ! “มู่เฉินหย่วนยิ้มอย่างเย็นชา สายตาเต็มไป ด้วยความอาฆาต ตอนนี้เขาโกรธจริงๆ

“คุณอย่าซี้ซัวมา”ถังซินจับแขนเสื้อเขาสีหน้าเต็มไปด้วย ความจริงจังพูดว่า : “ยังไม่มีหลักฐานเราอย่าเพิ่งไปกล่าว หาไม่งั้นเดี๋ยวจะพลาด

มู่เฉินหย่วนพูด : “คุณเคยเห็นผมกลัวใครด้วยเหรอ ? ”
“มู่เฉินหย่วน !

“โอเค ตามนั้น”มู่เฉินหย่วนดึงหล่อนเข้าไปในอ้อมกอด แล้วจูบหน้าผาก แต่ว่าสองปีก่อนทรัพย์สินของบริษัทเขา แม้ว่าเงินจะไม่เยอะ แต่ก็พอที่จะให้เขาเข้าคุกสองสาม เดือน ในหลายเดือนนี้ คุณค่อยๆดูเขาก็ได้ หือ ? ”

ถังซินเอนไหล่เขาพูดว่า : “ฉันไม่มีประโยชน์ใช่ไหม ? นานขนาดนั้น อะไรก็หาไม่เจอ”

“จะเป็นไปได้ไง นี่ล้วนแต่เป็นตำรวจที่ต้องสืบหา คุณสุด ยอดแล้ว”มู่เฉินหย่วนพูด”คุณพูดแบบนี้ ผมก็ไม่ได้หาอะไร เจอเหมือนกัน ผมไม่ไร้ประโยชน์กว่าเหรอ ? ”

“มู่เฉินหยวน”

“หือ ? ”

ถังซินยื่นมือไปกอดเขา ตัวเขาหอมจังทำให้หล่อนชอบ รู้สึกปลอดภัย ศีรษะหล่อนอยู่ในอ้อมกอดเขาถูไถไปมา มี เงินนี่ดีจัง”

มู่เฉินหย่วนหุบยิ้ม“ผู้หญิงคนนี้นี่คาดไม่ถึงจริงๆ ผมนึกว่า คุณชมผม”

ถังซินบ่น“คุณมีเงิน ก็เหมือนกัน”

“คำนี้ผมชอบจัง”มู่เฉินหย่วนมองเวลาก็ดึกแล้วเลยอุ้มหล่อนเข้าห้อง นอนเถอะ”

เขาพูดแบบนี้ พูดยังไงก็ทำให้คนเขารู้สึกอบอุ่นขึ้นมา

ถังซินคิดถึงเรื่องที่ยังทำไม่จบก่อนรับโทรศัพท์ หน้าก็แดง ขึ้นมาเลยเอาผ้าห่มห่อตัว รอนานอย่างกระวนกระวายใจ กลับเห็นเขาถอดเสื้อผ้า ปิดไฟ

จากนั้นก็นอนบนเตียงปกติ

ถังซินงงซักพัก เห็นเขาไม่ทำอะไรก็ทนไม่ไหวจึง ถาม : “คุณ…..จะหลับเหรอ ? ”

“เป็นอะไร ? “มู่เฉินหย่วนหันหัวมาเห็นหล่อนหน้าแดงก็ ทายออกทันทีแล้วยิ้มออกมา“อันนั้นมันเล้กเกิน ผมใส่ไม่ ได้”

“ไปตายไป ! “ถังซินใช้เท้าถีบเขา

มู่เฉินหย่วนจับเท้าที่หล่อนถีบมาเบาๆแล้วพูดในลำคอ ผม คิดว่าถ้าพรุ่งนี้คุณไปบริษัท กลัวคุณจะเหนื่อย ก็เลยอยาก ให้คุณพักเยอะๆถ้าคุณยังอ้อยผมอีก ผมไม่เกรงใจแล้วนะ”

ถังซินดึงผ้าห่มมาปิดบนหน้า นอนและนอนและ คุณ ปล่อยมือส”

เท้าของหล่อนถูกปล่อย แต่ร่างกายนั้นอยู่ในอ้อมกอดเขา อีกครั้ง มีเสื้อกล้ามบางๆกั้นไว้จนถังซินฟังเสียงหัวใจที่เต้นของเขาได้ชัดเจน ตบตบตบกับ

เสียงของเขาที่อยู่ด้านบนพูดว่า นอนเถอะ”

ถังซินยื่นมือไปกอดเอวเขา อยู่ในอ้อมกอดอบอุ่นนั่นแปป เดียวก็หลับสนิท

เมื่อก่อนมู่เฉินหย่วนใช้รองประธานจ้าวขโมยเงินของบริ ษัทมู่ซื่อ แล้วเอาเขาเข้าคุก ถังซินก็ตกอยู่ในสภาพอึดอัด

นานขนาดนี้แล้ว แต่ยังไงหล่อนก็หาไม่เจอ

มู่เฉินหย่วนมองหล่อน เห็นหล่อนอึดอัดขนาดนี้ก็ปวด ใจ“รองประธานจ้าวพูดแบบนี้ ต้องหาอะไรเจอแน่ไ คุณลอง คิดดีๆมู่หยางซิวให้อะไรคุณมา

“เขาไม่ได้ให้ของฉันจริงๆ”ถังซินลูบหน้าผากแล้วทาย ว่า : “คุณว่า หรือเขาเอาของวางไว้อีกที่ ให้เงื่อนงำอะไรฉัน มา ? ”

มู่เฉินหย่วนยื่นมือมาลูบต่างหูไข่มุกบนหูหล่อนทันที

“นี่เขาเอามาให้ใช่ไหม”

“คุณอย่าคิดมาก ฉันคิดว่าอันนี้มันสวยก็เลยใส่บ่อยๆ”ถัง ชินกลัวเขานึงก็เลยอธิบาย“ฉันรู้ว่าคุณกำลังคิดอะไร แต่ว่าไข่มุกเล็กขนาดนี้จะซ่อนอะไรได้ ? ”

“ไม่แน่นี่”มู่เฉินหย่วนคิดแล้วพูดกับหล่อนว่า : “ผมขอ เปิดดูหน่อย ถ้าไม่มีอะไรค่อยให้เลขาเอาเข้าร้านแล้วทำให้ ใหม่”

ถังซินคิดว่านี่เป็นของชิ้นเดียวที่มู่หยางซิวให้หล่อนมา ถ้า ข้างในมีอะไรซ่อนจริงๆล่ะ ?

หล่อนถอดต่างหูออก

มู่เฉินหย่วนหยิบค้อนอันเล็กมาทุบไข่มุกนั่นแตก แต่ก็ ทำให้ทั้งสองผิดหวังเพราะข้างในไม่มีอะไร

ถังซินหยิบถุงมาเก็บเศษที่แตกนั่นอย่างปวดใจ ทันใดนั้น แสงแดดด้านนอกหน้าต่างก็ส่องมาบนไข่มุก ไข่มุกเป็นหลุม ขรุขระ ดูเหมือนจะมีความลับ

“แปปนึง เหมือนด้านบนจะมีอะไร”มู่เฉินหย่วนพูดแล้ว เอาไข่มุกไปส่องแดดมองใกล้ๆพบว่าด้านบนไข่มุกมีลาย ฟุตบอล เนื่องจากเล็กมากเลยใช้เครื่องมือสลัก ถ้าไม่ดู ดีๆก็ไม่เห็น เขาดูไข่มุกอีกส่วนที่แตกหัก ด้านบนมีสองตัว อักษร : CT.

“คือลายฟุตบอลกับเลข68”มู่เฉินหย่วนถามถังซิน”คุณรู้ ความหมายไหม ? ”

ถังซินคิด ทันใดนั้นก็เงยหน้ามองเขา “มู่หยางซิวก็ชอบฟุตบอล มักจะไปดูแข่งบอล บางทีฉันก็ไปด้วย CTจะใช้ตัว ย่อของสนามกีฬาชุนถัน ? ”

“อาจจะ พวกเราไปดูกัน”มู่เฉินหย่วนตัดสินใจอย่างเด็ด ขาดในยามวิกฤต

ทั้งสองเร่งรีบไปสนามกีฬาชุนถัน

ถังซินยังจำได้ว่าทุกครั้งที่มู่หยางซิวมาดูบอลที่นี่นั่งตรง ไหนก็เลยไปหา ก็คลำเจอกระดาษหนึ่งใบใต้เก้าอี้นั้น ด้าน บนเขียนที่อยู่

ถังซินรู้เรื่องนี้

เป็นที่ที่หล่อนกับมู่หยางซิวแต่งงานกัน

ถังซินกับมู่เฉินหย่วนไปหาแต่ก็ไม่ได้หาอะไรอีกเพราะ คุณป้าทำความสะอาดตรงหน้าประตูเรียกหล่อนแล้วเอา จดหมายฉบับหนึ่งให้

“เมื่อหนึ่งปีครึ่งก่อนคุณกับมู่หยางซิวแต่งงานกันที่นี่ ฉัน จำได้ ! เมื่อหลายเดือนก่อนคุณมู่หยางซิวมาที่นี่หาป้า แล้ว เอาเงินก้อนโตมาให้ ให้ป้าเป็นคนทำความสะอาดที่นี่ต่อ ไป ให้รอคุณมาแล้วค่อยเอาจดหมายนี้ให้คุณ แล้วคุณก็มา แล้ว”

ถังซินรับจดหมายมา “ขอบคุณค่ะ”
“ไม่ต้องเกรงใจจะ

ถังซินเปิดจดหมาย ด้านในมีแฟลชไดร์สีดำปกับจดหมาย หนึ่งฉบับ หล่อนเปิดจดหมายเห็นลายมือที่คุ้นเคยของมู่ หยางซิว

หลังจากอ่านเนื้อหาเสร็จ หล่อนใช้มืออุดปากแน่นๆเพราะ กลัวตัวเองจะร้องไห้ออกมา