บทที่ 99 ชนะได้สวย

” ง บ เธอ…” เงินล้านไม่ใช่จำนวนน้อยๆ เฉียว น หลังตัดสินใจลดศักดิ์ศรีตัวเองลง “จริงๆแล้วพวกเราเล่น ไฟก็เพื่อความบันเทิง ใช่ไหมล่ะ?”

“ฉันรู้ดีว่าเมื่อก่อนฉันทำไม่ถูก ที่แย่งสามีของเธอ ก็…ก็มีหยางซิวมาติดกับของฉัน ยิ่งไปกว่านั้นลาฉันก็ ออกจากบริษัท ชื่อแล้ว พวกเราก็ไม่ได้เกลียดกันแล้ว ปไหม?”

ดัง นยิ้มอ่อน: “ใช่เหรอ?”

ไม่เกลียดก็แปลกแล้ว!

หล่อนก็ไม่ใช่คนตาบอด หลังจากที่ถูกประธานสังหา เข้ามาในห้อง ก็เห็นว่าเฉียวมั่นหลัวมองหล่อนอยู่ตลอด แถมยังหันไปกระซิบกระซาบกับประธานกาว หล่อน เพียงแค่ชิงลงมือก่อนแค่นั้นเอง

“เชส” เฉียว หลัวพยักหน้าอย่างแรง คิดว่าถังซีนจะ ยกโทษให้ แสร้งทำเป็นพูดน่าสงสาร: “ฉันตอน ทํางาน ที่บริษัทเล็กๆแห่งหนึ่ง เงินที่ตัวแสนนึงยังไม่มีเลย แล้วเกี่ยวอะไรกับฉันล่ะ?” ถังขืนถามกลับ

เฉียวมันหลัวหน้าซีดเผือด

คุณเฉียว เงินสี่ล้านนี้ฉันให้เวลาคุณหนึ่งปี” ถังซินม องใบสัญญาที่อยู่ในมือ แล้วพูดต่ออย่างไม่รีบร้อน อะไร: “แต่ว่าวิ่งรอบทะเลสาบหลงเยวข้อนี้อะ ฉันหวังว่า คุณจะรีบทํานะ”

เฉียวมั่นหลัวโกรธจนคุมอารมณ์ไว้ไม่อยู่ เริ่มพูดออก ไปโดยไม่คิดอะไรแล้ว

“ถังขิน นังผู้หญิงชั้น วางแผนหลอกพวกเราตั้งแต่ แรกแล้ว ใช่ไหมล่ะ?”

“สมควรแล้วที่หล่อนมีภาวะรังเกียจกิจกรรมทางเพศ พอแต่งงานก็ถูกผู้ชายทิ้ง!

เธอคิดว่าเรื่องของเธอในอดีตจะไม่มีคนรู้เหรอ? ตัว เก่าถูกแย่งไปก็สมควรแล้ว!”

เฉียวมินหลิวปักสีหน้า คำด่าต่างๆนาๆ วนหลุดออก มาจากปากหล่อน แต่สีหน้าของถังซินกลับไม่เปลี่ยน ยังคงยิ้มอ่อนๆ รอเฉียวมั่นหลัวค่าเสร็จ หล่อนถึงจะเปิดปาก”ดูแล้ว คุณเฉียวยังคงไม่สำนึก ถ้าอย่างนั้นเงินล้าน คืนฉัน ภายในสามเดือนก็แล้วกัน

พูดจบถังชินก็เดินโซเซๆออกไปจากกลุ่มคน

“เหอะ ปากดีนัก สมควรแล้วเธอน่ะ!” จู่ซือซือเห็นเฉียว มั่นหลัวเอาไม่ชนะถังซิน ก็รู้สึกสะใจไม่น้อย สุดท้าย แล้วก็ไม่ใช่แค่หล่อนคนเดียวที่พ่ายแพ้ให้กับกุ้ง น

จู่ อช็อควงแขนของ เฉินหย่วน “พี่เฉิน เกมจบแล้ว พวกเราก็ไปกันเถอะ”

“อั้ม” เกมจบแล้ว ก็ควรจะไปได้แล้ว

แต่ว่าก่อนจะไป มู่เฉินหยวนหันไปพูดกับเฉียวมั่น หลัว “คุณเฉียว ที่หล่อนพูดตะกี้ได้ใช่ไหม?”

สายตาของเขาเย็นชาจนเฉียวมันหลังกลัวจนสั่นไป ทั้งตัว

เฉินหยวนก็ไปแล้ว ถ้าเกิดหลอนไม่คืนเงินถังซิ นภายในเวลาล่ะก็ ภายหลังจะไปไหนทำอะไรก็ลำบาก แล้ว ทําไหมู่เฉินหยวนต้องปกป้องถังซินขนาด

ระหว่างพวกเขาสองคนมีอะไรกันแน่?

เฉินหยวนมีความอดทนสูง รอหลังจากเฉียวมั่นหลัว พยักหน้าตอบกลับ จึงพาซือซือจากไป

การกระทําของเขาเมื่อตะกี้ กลับทําให้ซือซือไม่ พอใจ ทําปากมยๆ “พี่เฉิน ตอนที่ไปงานกันที่ตุรกีไม่ใช่ ว่าทําเสร็จเรียบร้อยไปแล้วเหรอ ทำไมถึงยังปกป้อง ยัยปีศาจจิ้ง…ผู้หญิงคนนั้นอยู่ล่ะ

“หล่อนเป็นพนักงานของบริษัทมู่ซื่อ”

“ไม่ถูก ไม่ถูก!” ซือซือตะโกนตอบ “บริษัท ชื่อมีคน เยอะขนาดนั้น แต่ไหนแต่ไรฉันก็ไม่เคยเห็นพี่ช่วยเหลือ ใครแบบนี้มาก่อน พี่เฉิน แอบสนใจหล่อนอยู่แน่ๆ ใช่ ไหม?”

ผู้หญิงคนนั้นมีอะไรดีงั้นเหรอ สวยก็ไม่สวย ชอบ ทําตัวให้คนเกลียดอีก!”

“ซือซือ” มู่เฉินหยวนหยุดเดิน มองหล่อนด้วยสีหน้า นั่ง: “ที่เห็นฉันยอมเธอตลอด ไม่ใช่ว่าฉันโกรธไม่เป็นนะ ฉันหวังว่าเรื่องที่ตุรกี ครั้งนี้จะเป็นครั้งสุดท้ายนะ หลัง จากนี้ห้ามพูดถึงอีก ถ้าไม่อย่างนั้นฉันจะส่งเธอไปอยู่ เกาะที่นอร์เวย์สักครึ่งเดือน”

พอจู่ซือซือได้ยินน้ำเสียงของเขา ก็รู้ว่าครั้งนี้เขาโกรธ แล้วจริงๆ ได้แต่งอไหล่ ไม่กล้าที่จะพูดอะไรดอ “ฉันผิด เอง จะไม่มีครั้งที่สองแล้ว

ต่อให้มีอีกก็ไม่กล้าลงมือเองแล้ว ไม่อยากโดนผู้ หญิงคนนั้นเล่นงานกลับ

สีหน้าของมู่เฉินหย่วนก็เริ่มดูอบอุ่นขึ้นมาเล็กน้อย

สองคนออกมาจากร้านเหมยจวง เฉินคางก็มารออยู่ ข้างนอกนานแล้ว พอเห็นพวกเขาออกมา เขาก็เดินสบ หัวเข้ามา

“ท่านประธานมู คุณจ

จู่ อ อตอบลืมกลับไปนําเดียว เห็นได้ชัดว่าไม่อยาก

แยแส

มู่เงินหย่วน อันเป็นการตอบรับ แล้วให้จู่ซือซือขึ้นไป บนรถ “พาหล่อนกลับไปส่งก่อน อีกประเดี๋ยวเลขากาวก็ มารับฉันแล้ว

“ครับ” เฉินคางก็ไม่ได้รับไปซะทีเดียว แล้วก็หันไป มองด้านข้าง ถามขึ้นอย่างสงสัย “นั่นใครน่ะ ที่ผมเห็น เหมือนจะใช่คุณถังนะครับ ให้ผมไปส่งหล่อนด้วยไหม ครับ?”

เฉินหยวนยกนิ้วเล็กน้อย มองออกไปก็พบว่าบน บันไดมีเงาคนนั่งอยู่หนึ่งเงา กระโปรงสีควันบุหรี่แผ่ราบ ราวกับดอกไม้กระจายอยู่เต็มพื้น นั่งเอาหัวฟุบอยู่บน

แบบ

เขาคิดว่าถัง นกลับไปตั้งนานแล้ว หรือว่ายังไม่มีคน มารับ?

“ฉันไปส่งเอง นายรีบไปเถอะ”

“ครับ”

เฉินคางก็รีบขับรถพาจู่ซือซือไปอย่างรวดเร็ว มู่เฉิน หยวนเดิน นไปบนบันได ไปหยุดข้างหน้าของถังซิน แล้วก็นั่งยองลง “คุณถัง มีคนไปส่งคุณแล้วเหรอ?”

ถังนเงยหน้าขึ้นอย่างช้าๆ สายคาเริ่มเบลอๆ แต่ก็ยัง พอเห็นลางๆว่าเป็นรูปร่างของผู้ชาย

แววตาเขานิ่งราวกับแม่น้ำในลำธาร

“อ้าว คุณ คุณคือ คุณอาเหรอ?” ก่อนหน้านี้เพื่อที่จะ ลืมเรื่องของประธานการและประธานสัง หล่อนก็เลยดื่ม เหล้าไปไม่น้อย จนตอนนี้ก็เลยมานั่งพักอยู่ที่นี่รอหลี่ซู เจมารับ

หล่อนพยักหน้าๆ แล้วตอบกลับในขณะที่ยังไม่สร้าง เมา “นางฟ้าตัวน้อยจะมารับฉันค่ะ ดึกขนาดนี้ คุณล ง…. คุณ รีบกลับเถอะค่ะ”

ในเวลานี้ หลี่ซูเจก็นั่งรถมาพอดี

หลี่ซูเจ๋ลงรถมากำลังจะเข้าไปในร้านเหมยจวง ตาก็ เหลือบไปเห็นถึงขินและเฉินหยวนกำลังนั่งอยู่ที่บันได

แหม ซินซินทำไมถึงอยู่กับประธานมู่ล่ะเนี่ย?

สองคนนั้นดูเหมือนจะคุยกันเพลินเลย หล่อนควรจะ เข้าไปดีไหม มันจะไปรบกวนพวกเขาไหมนะ?

นคิดอยู่ประมาณห้านาที ก็วิ่งแจ้นกลับไปขึ้นรถ แท็กซี่ที่กำลังจะขับไปด้วยความรวดเร็ว หล่อนที่กะจะ นดันเปลี่ยนใจกลับไปซะแล้ว มารับถัง

ทางนี้ มู่เฉินหยวนก็รู้แล้วว่า “นางฟ้าตัวน้อย” ที่หล่อน พูดถึงก็คือ หลี่ซูเจ๋ แต่ว่าบนถนนข้างนอกก็ไม่มีรถวิ่ง ผ่านแล้ว เขาไม่ไว้ใจให้หล่อนรออยู่ที่นี่คนเดียว ก็เลย อยู่เป็นเพื่อนหล่อนด้วย

ถังบินเอียงคอมองไปที่เขา ถามด้วยความสงสัย คุณอา ทําไมคุณยังไม่กลับไปอีก”

“กําลังรอรถอยู่

“ฮัดเช้ย” ถังซินสูดน้ำมูก แล้วก็จามอีกครั้ง มู่เฉิน หยวนหันไปมองหล่อน เสื้อกระโปรงที่ใส่บางมาก เหมือนไหล่กําลังสั่นอยู่

เขาถอดเสื้อสูทข้างนอกออก เอามาสวมให้หล่อน

ได้กลิ่นหอมอ่อนๆของมิ้นท์จากเสื้อสูทที่หล่อนสวม อยู่ ในขณะนี้หล่อนก็เริ่มสร้างเมาแล้ว แก้มเริ่มแดง “ขอบคุณค่ะคุณอา

“ไม่ต้องขอบคุณหรอก” เฉินหยวนพูดเสียงทุ้มในลำ คอ “เกมที่เล่นในห้องเมื่อตะกี้ เธอชนะได้สวยมากเลย

ถังซีนมุดหน้าลงใกล้หัวเข่า จมูกชนกับเสื้อสูทแบบ ไม่ทันได้ระวังตัว แก้มก็เริ่มแดงขึ้น ก็ไม่รู้ว่าทำไมพอได้ นค่า มจากเขาแล้ว ใจมันก็เต้นด้วยความดีใจ

“ก็ ก็ไม่ได้อะไรนี่คะ” ถังซินพูดขึ้น “จริงดอนที่ช่วย ประธานสังคุยเรื่องธุรกิจเสร็จ ฉันก็ตั้งใจจะกลับแล้ว แต่ ประธาน งดันจากฉันไปเล่นซะก่อน พอเห็นเฉียวมั่น หลัวก็อยู่ที่นั่นเหมือนกัน ทำให้ฉันถึงไม่อยากอยู่ก็ต้อง อยู่ต่อ

มู่เฉินหยวนถามขึ้น “เจียงจิ้งเป็นคนสั่งให้เธอมาที่นี่ ใช่ไหม?”

“อืม”

“เป็นแค่ตัวแทนของหัวหน้า กลับใช้อำนาจตามอำเภอ ใจ” เฉินหยวนพูดขึ้นอย่างแดกดัน “ถ้าให้หล่อนเป็น หัวหน้าฝ่ายจริงๆล่ะก็ แม้แต่ตัวฉันที่เป็นเจ้าของก็คงจะ ไม่เห็นหัวกันแล้วล่ะมั้ง”

หล่อนทํางานให้กับรองประธานซุน เป็นคนของรอง ประธานซุน” ถังซินรู้ว่าบางเรื่องหล่อนไม่ควรถามและก็ ไม่ควรยุ่ง แต่ก็อดไม่ได้ที่จะถามออกไป: “คุณอาม คุณ จะเอาคนจากบริษัทย่อยที่นิวยอร์กย้ายกลับมานี้ไหม?

ตอนนี้ เฉินหยวนกลับมาแล้ว เขาจะไม่ให้คนของรอง ประธานซุนขึ้นมารับตำแหน่งแน่นอน

พอได้ยิน ถัง นถาม เฉินหยวนก้มหัวลงมองหล่อน สายตานิ่งขรึม: “เธอไม่อยากนั่งตำแหน่งนี้เหรอ?”