บทที่ 92 ปราสาทเพชรที่ไม่มีขาย

“ห้ะ!” หลี่ซูเจ๋ทําตาโต แกยังมีน้องชายเหรอ แล้ว อายุเท่าไรล่ะ”

“อายุน้อยกว่าฉันไม่กี่ปี ยังเรียนหนังสืออยู่ หน้าตาดี อยู่นะ” ถังซินพูด “ฉันรู้สึกว่าเขาก็ควรจะหาแฟนสักคน ได้แล้ว พวกแกแอดวีแชทไปลองคุยๆกันดูสิ

ที่สำคัญคือเมื่อก่อนตอนฟังกวนซึ่งเพิ่งบอกว่า โรงเรียนของเขานักเรียนชายเยอะมาก นักเรียนหญิงมี ไม่เท่าไร ยิ่งไปกว่านั้นเขาโตขนาดนี้แล้ว ถังขืนกลัวว่า จะออกนอกลู่นอกทาง

ยังไงมันก็แค่ลองคบๆกัน ทําความเข้าใจกันซักหน่อย ก็ได้ ไม่ใช่แต่งงานสักหน่อย

“น้องชายของแก จะต้องเหมือนแกแน่ๆ” หลี่ซูเจ็ใช้ มือดันๆถังซินพลางหัวเราะคิคิ หลี่ซูเจเป็นคนคบคนที่ หน้าตา พอได้ยินว่ารูปหล่อ อายุน้อยกว่าสองปีก็ถือรับ ได้

ในขณะกินข้าว หลี่ซูเจก็แอดว์แชทน้องชายของถัง ชินไปเรียบร้อยแล้ว ตามองโทรศัพท์เป็นระยะๆปากก็ เอาแต่พูดว่าทำไมถึงยังไม่รับแอดฉันเนี่ย ท่าทางดูรีบ ร้อนยังกับอะไรดี

ถังนก็พูดขึ้น “ทีเขาเรียนอยู่คือโรงเรียนประจำ เข้มงวดมาก ไม่ใช่ว่าวันวันจะได้รับมือถือ แกอย่าเพิ่ง ใจร้อนสํ ถ้าเกิดวันเสาร์อาทิตย์นี้เขากลับมา เดี๋ยวฉัน บอกแกเอง”

หลี่ซูเจ๋ก็ได้แต่วางมือถือลง

แต่ก็เงียบได้ไม่นาน ปากหล่อนก็เริ่มอยู่ไม่นิ่งแล้ว พูด ถึงเรื่องบริษัท เรื่องที่ฝ่ายการวางแผนของหล่อนมีผู้ จัดการย้ายมาใหม่จริงจริงแล้วก็คือ มู่จิ้นหลัง

“ฉันได้ยินเรื่องซุบซิบมา ถึงได้รู้ว่าผู่จิ้นหญิงคนนี้จริงๆ แล้วเป็นลูกสาวบุญธรรมของรองประธานขุน แล้วรอง ประธาน นก็เป็นคนย้ายหล่อนจากบริษัทย่อย หวยเป่ ยมาที่นี่

“แล้วก็ คนทีขอเจียงจิ้งจากฝ่ายการแปลของพวก แกน่ะ ก็ไม่ใช่คนของรองประธานซุนด้วยหรอกหรอ ไอ้ รองประธานคนนี้มันชั่วช้าจริงๆ คิดจะบริษัทฮุบมซื่อไว้ คนเดียวล่ะ “มูจิ่นหลิงเข้ามาทำงานที่บริษัทมู่ชื่อแล้วเหรอ?” ม่านตาของถังขนหดลงเล็กน้อย

มู่จิ้นหลิงหล่อนรู้ว่าลูกสาวคนที่สองของบ้านท่านคุณ ปู่ตระกูลมู่ มู่หยางซิวก็เรียกหล่อนว่าคุณอา วันขึ้นปีใหม่ เมื่อปีที่แล้วตอนที่ไปบ้านตระกูลมู่กับปูหยางซิวก็เจอ หล่อนครั้งนึง ดูเป็นผู้หญิงที่กล้าแสดงออกคนนึง

แต่ตอนที่ท่านคุณปู่ ยังอยู่ที่บริษัทมู่ชื่อ ก็มีคำสั่งให้ นอกจากคณะกรรมการแล้ว พวกตำแหน่งสูงๆก็ไม่ให้มี ดนตระกูลมอยู่มากจนเกินไป ท่านก็เลยกระจายคนใน ตระกูลไปประจําตำแหน่งต่างๆ ในแต่ละมณฑล แล้วรอง ประธานซุนยังกล้าเอามู่จิ้นหลังกลับมาบริษัทมู่ชื่อได้ยัง ไง?

เขาคิดจะทําอะไรกันแน่ หรืออยากจะเฝ้าดูท่าทีของมู่ เฉินหยวน?

“ใช่น่ะสิ แกไปตุรกีได้ไม่กี่วัน หล่อนก็มาแล้ว” หลี่ซูเจ๋ ยัดปีกไก่ไร้กระดูกชิ้นหนึ่งเข้าไปในปากจนแก้มปูดออก พูดในขณะที่มีปีกไก่อยู่เต็มปาก “เจียงจิ้งก็ประจบหล่อน วันวันตั้งแต่หมายมายแพงๆไปส่งฝ่ายการวางแผน มู่จิ้น หลังให้หล่อนทําอะไรหล่อนก็ทํา อย่างกับพวกหมา ชอบเลียแข้งเลียขา “หล่อนก็ต้องประจบส ที่จริงแล้วมู่จิ้นหลังก็คือคนตระ กูล ” ถัง นพูด น “ยิ่งไปกว่านั้นตอนนี้หล่อนจะขึ้นมา เป็นหัวหน้าฝ่ายได้หรือไม่นั้น ก็ต้องให้มู่ลี่หลิงเข้ามา ช่วยนี่แหละ”

หลี่ซูเจ๋แสดงออกถึงความไม่พอใจ “หล่อนก็แค่เข้า มาในบริษัทก่อนแถมมีคนคอยหนุนหลังอยู่แค่นั้น ฉัน ได้ยินมาว่าหัวฝายของพวกแกก็ต้องย้ายไปอยู่สาขา ย่อยทีนิวยอร์ก จริงๆแล้วอยากจะเสนอชื่อแก ใครจะไป รู้พอเขาเกิดเรื่องขึ้นแล้ว ส้มก็หล่นใส่เจียงจิ้งซะงั้น

“เอ้อ ซินซิน ประธาน ไม่ได้พูดอะไรบ้างเลยหรอ หลี่ซูเจโน้มตัวไปข้างหน้า ตามองถึงขิน “พวกแกอยู่ ด้วยกันที่ตุรกินานขนาดนั้น ไม่มีเรื่องอะไรบ้างเลยเห รอ? ประธานมไม่ช่วยหนุนหลังอะไรแกเลยหรอ”

“ไม่มีนี่ ก็แค่ไปทํางานแค่นั้น” ถังขินตอบโดยไม่คิด พูดหยุดหลี่ซูเจ๋ก่อนที่หล่อนจะจินตนาการไปมากกว่านี้ “อย่าคิดไปเองอีกล่ะ ฉันไม่ได้เป็นอะไรกับประธานมู่ จะ ให้เขามาหนุนหลังฉันทําไมล่ะ”

ยังไงก็ตามการร่วมมือของพวกเราก็จบไปแล้ว หล่อน ก็ไม่ได้คิดหนี้ชีวิตอะไรเขาแล้วด้วย “ก็แค่งานอ่ะเนอะ!” หลี่ซูเจ๋ยัดอาหารเข้าไปในปากอีก สองสามคำ “ยังไงความสัมพันธ์เมื่อก่อนของพวกแก สองคนก็คือลงหลาน ”

“ฝ่ายของพวกเรามี จีนหลังเพิ่มเข้ามาอีกคนก็ช่าง ปะไร ฝ่ายของพวกแกวุ่นวายซะขนาดนี้ ฉันว่าตอนหลัง เอาคนยังเพิ่มเข้ามาอีกสักสองสามคน บริษัทมู่ชื่อแห่ง นี้อีกหน่อยก็ต้องเปลี่ยนคนแล้วล่ะ

“เอาเถอะ แกหุบปากเถอะ” ถังซีนคืบปีกไก่ยัดเข้า ปากของหล่อน “จะวุ่นวายไม่วุ่นวายแกไปยุ่งอะไรด้วย ล่ะ เขามีเงินเดือนให้ก็พอแล้ว ถ้าขืนยังจะพูดมากอีกล่ะ ก็ พรุ่งนี้ฉันไม่ทำกับข้าวให้กินแล้วนะ

ด้วยความที่พรุ่งนี้ไม่อยากสั่งหวายจ่ายแล้ว หลี่ซูเจ๋ จําใจต้องเงียบปาก

หลังจากที่ถัง นพูดจบ มือถือที่วางอยู่บนโต๊ะกาแฟ ก็ดังขึ้น หล่อนเดินไปหยิบมือถือที่ห้องรับแขก มันคือ เบอร์ที่ไม่รู้จัก มู่หยางซิวอีกแล้วเหรอ?

ดัง นสไลด์หน้าจอรับโทรศัพท์ “ใครคะ?”

“คุณ ง น ฉันคือเลขาของท่านประธาน กาวเหม่ย คะ” ในสายมีเสียงของผู้หญิงตอบกลับอย่างสุภาพ ดิฉันอยู่ที่ประตูทางเข้าอาพาร์ทเม้นท์ของคุณค่ะ รบกวนคุณลงมาหาดิฉันสักครูได้ไหมคะ?”

….. ได้ค่ะ”

ในขณะที่กำลังลงลิฟต์ ถังนก็ครุ่นคิดด้วยความ แปลกใจ ก่อนหน้านี้ไม่กี่ชั่วโมงไม่ใช่ว่ากาวเหมยซีเพิ่ง จะมาส่งหล่อนเองเหรอ ทําไมถึงกลับมาอีกแล้ว หรือว่า มีเรื่องด่วน?

หล่อนไม่มีอะไรติดค้างกับคุณ แล้วไม่ใช่เหรอ?

พอออกจากตกอพาร์ทเม้นท์ ถังซินก็เห็นกาวเหม่ย ยืนรออยู่ที่ใต้บันได ดูมีระเบียบสะอาดตา ข้างๆมีกล่อง กระดาษขนาดใหญ่หนึ่งกล่องความสูงประมาณหนึ่ง เมตรกว่าๆวางอยู่ แล้วก็มีผู้ชายสองคนยืนอยู่ตรงนั้น

ด้วย “กขนาดนี้ยังต้องรบกวนคุณเอ้ก” กาวเหมีย โค้ง คํานับเล็กน้อยให้ถังซิน แล้วเอี๊ยงตัวไปหยิบกล่องอัน ใหญ่จากด้านหลังออกมา

“นี้คือสิ่งที่ประธาน ให้ดิฉันเอามาให้กับคุณค่ะ”

มันคืออะไรคะ?”

“ดิฉันก็ไม่ทราบค่ะ แต่ว่ามันค่อนข้างหนักนะ ให้ทาง เราช่วยยก นไปให้ดีกว่านะคะ”

ถังขินอยากที่จะปฏิเสธ กลัวว่าถ้ารับแล้วจะต้องติด หนี้อะไรกับคุณ อีก แต่กาวเหม่ย ดันยืนอยู่ตรงนี้ด้วย ท่าทางประมาณว่า “ถ้าเกิดคุณถังไม่รับของสิ่งที่ดินฉันก็ จะไม่กลับ” ซะด้วยสิ

หล่อนทําได้เพียงแค่ยิ้มมุมปากแล้วก็นำทางไปข้าง

หลังจากผ่านไปไม่กี่นาที กล่องกระดาษสูงราวๆเมตร กว่าๆ ส่งถึงห้อง กาวเหม่ยกับผู้ชายสองคนนั้นก็ไป แล้ว หลี่ซูเจ๋ถือชามเดินสํารวจรอบๆกล่อง

หลี่ซูเจ๋ถามด้วยความอยากรู้อยากเห็น “ซินซิน นี่มัน คืออะไรเนี่ย”

“ฉันจะไปรู้หรอ” พอถึงซินเห็นปิดผนึกมาซะแน่น ขนาด อย่างกับวัตถุโบราณ ก็ไปหยิบมีดมาหนึ่งเล่ม ตัดริบบิ้นกับแผ่นฟิล์มข้างบนออก หมดแรงไปเยอะ มากกว่าจะเปิดกล่องนี้ได้

“าว ดาฉันจะบอดแล้ว!” พอกล่องกระดาษเปิดลง หลั ซูเจ๋จ้องด้วยความที่

ถังขินก็อ้งด้วยความตกใจ

หลังจากที่กล่องกระดาษถูกแกะออก ข้างในคอ ปราสาทเพชรหนึ่งหลังที่วางอยู่ในตู้กระจก ทั้งปราสาท ล้วนเป็นเพชรไม่ต่ำกว่าหมื่นเม็ด สะท้อนแสงประกาย แวววาวอยู่ภายใต้โคมไฟ เกินกว่าที่จินตนาการได้

หลังจากองอยู่สักพัก หลี่ซูเจ๋ก็แสดงอาการออกมา ก่อนด้วยความตื่นเต้นสุดขีด “ฉันรู้! นะ… นี่คือปราสาท เพชรของDisney มันไม่มีขายนี้ โอ้ ใจดวงน้อยๆของ ฉันจะระเบิดออกแล้ว!”

พอหลี เจ่พูดมาขนาดนี้ ถังซันก็เริ่มที่จะประทับใจขึ้น

มาบ้างแล้ว หล่อนยังคงอ้งอยู่กับปราสาทเพชรในตู้กระจก ไม่ อยากที่จะเชื่อว่าปราสาทที่Disneyเอาไว้แค่สำหรับจัด แสดง ตอนนี้ได้มาอยู่ที่บ้านของตัวเอง มาปรากฏอยู่ ตรงหน้าของหล่อน

ในขณะนั้นเอง มือถือก็สั่นขึ้นสองครั้ง ถัง นกดเปิด จอมือถือ บนหน้าจอมีข้อความใหม่จากวีแชท

เฉินหยวน : (คุณถัง หวังว่าปราสาทหลังนั้นจะ ทําให้คุณฝันดีนะ

ประโยคที่แสนเรียบง่าย คําศัพท์ไม่ได้สวยหรู แต่ ปลายหูกลับแดง ใจเต้นแรงราวกับตัวเองโอบล้อมไป ด้วยสายไหม หวานเกินจะบรรยาย

“วัว ข้อความจากท่านประธาน” หลี่ซูเจไม่รู้ว่าโผล่มา เมื่อไร แอบหัวเราะคิคิ “ยังจะบอกว่าไม่มีอะไรกับท่าน ประธานมู่อีก เขาส่งของขวัญมาขนาดนี้ นี่เรียกว่าไม่มี อะไรงั้นเหรอ?”

“ก็อาจจะเป็นของขวัญแสดงความขอบคุณก็ได้ ถังซิ นรีบเปลี่ยนสีหน้าให้กลับมาเป็นปกติ ติงสติกลับมา “กิน เสร็จแล้วรีบเอาจานไปล้างล่ะ ฉันขอตัวกลับเข้าห้อง ก่อน “แล้วปราสาทเพชรนี้จะทำยังไง วางไว้ที่ห้องรับแขก จะไม่ถูกขโมยเหรอ?”