ฉันเป็นสุดที่รักของประธานมู่! ?

บทที่ 85 จ อ อยังไม่กล้าล่วงเกินเขาขนาดนี้เลย



บทที่ 85 จ อ อยังไม่กล้าล่วงเกินเขาขนาดนี้เลย

ค้านล่างมีเพียงพี่น้องสองสามคนเดินลาดตระเวนอยู่ ไม่มีอะไรหรอก” เฉิงคางพูดแล้วส่งกล้องส่องทางไกล ให้เขา “พี่ใหญ่รีบมาดู คุณถึงกับประธานมูล

กวนชิงเฟิงหยิบกล้องส่องทางไกลมา กวาดดูตาม พิกัดที่เขาพูด

มองผ่านเลนส์เห็นชายหญิงคู่หนึ่ง กำลังนั่งยอง ๆ จูบ กันอยู่ ผู้ชายคือ เฉินหยวนแน่ ๆ แต่ในมุมนี้มองเห็นแต่ เพียงด้านข้างของผู้หญิงแต่ไม่เห็นลักษณะของใบหน้า เลย

มองแค่เพียงแว๊บเดียว เขาก็ทิ้งกล้องส่องทางไกลให้ เฉินคางไปแล้วหัวเราะอย่างเย็นชา นายมีงานอดิเรก เยอะดีนะ ชอบดูเรื่องส่วนตัวของประธานปูด้วย ถ่าย ๆ ไปเสียเลย ”

เฉินคางหัวเราะห์หี “ผมก็แค่เป็นห่วงความปลอดภัย ของประธานมู่ แล้วไปเห็นเข้าโดยบังเอิญต่างหากละ ก่อนหน้านี้ผมจะบอกว่าประธาน กับคุณถังน่าจะมีอะไร กัน ผมพูดได้ใชไหมล่ะ” แล้วมันเกี่ยวอะไรกับนายด้วยเหรอ”

ไม่เกี่ยวหรอก ก็แค่เมาท์นิดหน่อย” เฉิงคางพูด *พระเจ้า ตอนที่ไม่มา คุณถึงยังถามผมเลยนะ เธอบอก ว่าอยากเจอพี่ พี่ว่าคุณถังหมายความว่าอย่างไรล่ะ

กวนชิงเฟิงใช้ผ้าเช็ดปืนที่อยู่ในมือ ตอบกลับไปอย่าง ขี้เกียจหนึ่งประโยค “ไม่อยากรู้”

หน้าที่หลักของเขาก็คือความปลอดภัยของประธาน กับคุณ ง ส่วนคุณถึงจะหน้าตาเป็นอย่างไร ทําไมถึง อยากเจอเขา เขาขี้เกียจที่ต้องทำความเข้าใจและก็ไม่ อยากเจอด้วย

แต่ผมมักจะรู้สึกว่า…

เฉินคางสูบ ๆ หัว อยากจะนินทาต่อไปอีกสักสองสาม ประโยค กวนชิงเฟิงที่อยู่ข้าง ๆ กลับพูดเสียงต่ำ “แม่มึง หุบปากไปเลยไป ไปดูทางโน้นไป ไม่อยากได้เงินเดือน แล้วหรือไงวะ”

“เฮ้ย เฮ้ย ไปแล้ว ไปแล้ว” เฉินคางหยิบกล้องส่อง ทางไกลบเฟนอย่างไว เงินดา หยิบกล้องส่องทางไกลไปตรวจตราอีกด้าน หนึ่งของภูเขา กล้องส่องทางไกลค่อย ๆ กวาดไปถึง พื้นดินและป่าเขาไกล ๆ มีดวงไฟสว่างวาบขึ้นมา เขารีบ กลับไปดูทันหั

“พี่ใหญ่ มีความเคลื่อนไหว” เฉินคางไม่อาจเพิกเฉย รายงานสถานการณ์เบา ๆ “มีรถออฟโรดมาสองคัน”

กวนชิงเฟิงคลานไป ดึงกล้องส่องทางไกลในมือของ เขามา

บนถนนไกล ๆ มีรถออฟโรดสองคันขับตามกันมา พอ เขาเข้าไปใกล้มากขึ้น ก็เห็นรถที่อยู่ด้านหน้านั้น ด้าน หลังมีเงาคนที่คุ้นเคยเหมือนกับในมือจะถือแผนที่อยู่ ด้วย

“มูหยางซิว” กวนซิงเฟิงนักออกแล้ว สามีเก่าของถัง น สมัยก่อนเคยไปบ้านของพวกเขามาสองสามครั้ง แต่ทว่าความเย่อหยิ่งและความหน้าชื่อใจผิด เขากับ กวนหลิงเอ๋อก็ไม่ชอบผู้ชายคนนี้

ทําไมเขาถึงมา นี่ล่ะ

“ดูเหมือนเป็นเปียวตี้ (ลูกพี่ลูกน้องที่เป็นน้องชายทาง ฝั่งแม่) ของประธานมู่นะ” เฉินคาง “ดูเหมือนว่าจะเป็น ญาตฝั่งแม่ของตระกูลมู่นะ”

พอหันหน้าไปเห็นกวนซิงเฟิงหน้าค่าคราเครียด ทําทางอย่างกับอยากจะไปฆ่าคน เห็นคางก็ตัวสั่น “พี่ ใหญ่ พี่ไม่ได้มีความแค้นอะไรกับเขาใช่ไหม สีหน้า ตอนนี้โคตรน่ากลัวเลย”

“มีความแค้นแน่นอนอยู่แล้ว” กวนชิงเฟิง วเราะอย่าง เย็นชา ไม่สนใจเฉินคาง แบกปืนไปหาตำแหน่งไกล ๆ ใช้ทุ่งหญ้าอำพรางตัวเอง จากนั้นก็ใส่กระสุนปืน

ปีนเยอรมัน JKM2876 เป็นอาวุธสังหารคนในตอน กลางคืนที่ดีที่สุด

เขาคิดว่าถัง บกับ หยางซิวอยู่ด้วยกันไม่ได้อีก ต่อไปถึงหย่ากันไปอย่างเงียบ ๆ ต่อมาถึงได้มารู้จาก ปากของกวนหลิงเอ๋อว่า หยางซิวนอกใจแล้วคิดจะแว้ง ดถังขนสักที

ถ้าไม่กลัวที่จะลงมือในประเทศ โรงเรียนหาหัวหน้าตัว เองทำให้ถังซินรู้ เขาก็คงจะจัดการมู่หยางซิวไปได้แล้ว จริง ๆ ตอนนีมูหยางซิวมาหาเขาถึงที่แล้ว เขาจะเพิกเฉยไม่ ลงมือไม่ได้อีกต่อไป

“เชรดแม่ พี่ใหญ่ พี่อย่าทำอะไรขี้ชั่วนะ” เฉินคางเบ ม้วนกลิ้งกลับมา ท่าทางจะบุกออกไปปะทะ ก็กลัวจนตัว สั่น “นี่มันเปียว ของประธานมู่นะ”

“เปียว ของประธาน ไม่อยู่ในประเทศดี ๆ มาทำอะไร ทีนี่ล่ะ” กวนซิงเฟิงพูด “ประธานมู่บอกแล้ว เพียงแต่ว่า เขาไม่พูดถึงเท่านั้นเอง ไม่ว่าใครมาให้ฉันจัดการ”

เฉินคางมาคิด ๆ ดูก็คิดว่าถูก แต่ก็กังวลนิด ๆ “พี่ใหญ่ หรือว่าพวกเราจะ…”

เขายังไม่ทันพูดจบ กวนชิงเฟิงกลับทนฟังไม่ไหว หัน ไปง้างไกปืนลง โวยวายเบา ๆ ทันใดนั้นก็โดนแมลง อะไรไม่รู้ส่งเสียงกลบ

เฉินคางรีบหยิบกล้องส่องทางไกลขึ้นมา มองเห็น รถออฟโรดสองคันบนถนนขับฉวัดเฉวียนไปมา กระจก หน้ารถออฟโรดคันนั้นโดนบดละเอียด คนที่นั่งอยู่ด้าน หลังโดนยิงไปหนึ่งทีจนเลือดสด ๆ ไหลย้อยลงมา

พอยิงกระสุนไปอีกหนึ่งนัด ล้อหลังของรถออฟโรด ค้นทางขวา แบบไปเลย

คนจากในรถออฟโรดสองสามคนโผล่หัวออกมาดู ๆ จับมือเพื่อนชั่วอย่างสั้น ๆ แล้วก็หดตัวกลับไป จากนั้น รถออฟโรดทั้งสองคันก็หันหัวกลับ วิ่งหนีไปเหมือนกับ ทหารที่หนีกองทัพอย่างไรอย่างนั้น

“ว้า แค่นี้ก็เฟนแล้วเหรอ” เฉิงคางอ้าปากค้าง เขาเห็น อีกฝ่ายบุกมาตอนกลางคืนอย่างห้าวหาญ คิดว่าจะเก่ง สักแค่ไหน คิดไม่ถึงเลยว่าโดนยิงขู่ไปสองทีก็เพ่นเสีย แล้ว

กวนชิงเฟิงเก็บปืนอย่างเย็นชา ได้ยิงไปโดนแขนขอ งมู่หยางซิว เขาก็รู้สึกสบายใจมากขึ้นแล้ว

พวกผู้ชายสารเลว ไม่คู่ควรกับพี่สาวของเขาเลยสัก นิดเดียว

เช้าวันรุ่งขึ้น ขณะที่มู่เฉินหยวนตื่นขึ้นมาก็พบว่า หน้าอกของเขารู้สึกอึดอัคนิด ๆ เขาเห็นเท้าขาวๆ เนียน ๆ นิ้วทาเล็บสีอ่อน ๆ ข้างหนึ่งวางอยู่บนหน้าอกของเขา เขาโตมาจนป่านนี้ ซือซือยังไม่กล้าล่วงเกินเขา ขนาดนี้เลย

มู่เฉินหยวนหน้าบึ้งตึงหยิบเท้าข้างนั้นออกไป พอจะ ลุกขึ้นก็พบว่าถังซินนอนอยู่อีกด้านหนึ่งของเตียง นอน ค้น่าเกลียดน่ากลัวมาก กระโปรงผ้าลินินที่ใส่อยู่ก็ขาด จนเห็นต้นขาที่ขาวจนตาพร่า

เขายื่นมือไปดึงกระโปรงลงมา

เดิมทีอยากจะลุกขึ้นมาเลย สุดท้ายก็ลุกขึ้น เอามือตบ ๆ แก้มเธอ “คุณถัง”

“อืม กี่โมงแล้วคะ” ถัง นอี ๆ ลุกขึ้นอย่างอ่อนเพลีย หน้าโดนไม้กระดานหนีบจนมีเป็นรอยสองเส้นบนหน้า ดู ตลกน่าข่ามาก

มู่เฉินหย่วนอดที่จะหัวเราะออกมาไม่ได้

“คุณหัวเราะอะไรคะ” ถังซินโดนเขาหัวเราะจนงงมาก จากนั้นก็จ้องเขาตาโต ” มู่เชี่ยวชู คุณหายเมาหรือยัง คะ” “อืม น่าจะไม่เป็นไรแล้วละ” เฉินหยวนลุกขนจาก เตียง จัด ๆ เสื้อผ้าแล้วถามเธอ “เมื่อคืนผมเมามากไหม ผมก่อเรื่องอะไรหรือเปล่า

“มะ…ไม่มีค่ะ” ถังชินไอ ๆ แล้วพูดอย่างไม่สะทก สะท้าน “ใครจะไปรู้ละคะ ว่าเสียว คออ่อนขนาดนั้น เหล้าชามเดียวก็เมาแล้ว กว่าจะประคองคุณกลับได้ใช้ แรงไปไม่น้อยเลยค่ะ”

เฉินหย่วนเหลือบมองเธอแว๊บหนึ่งอย่างไม่มั่นใจ “จริงเหรอ”

ถัง นอ้งนิดหน่อย บ่นอุบอิบในสําคอ เสียว คะ คุณ น่าจะขอบคุณฉันที่ไม่ปล่อยให้คุณนอนที่นั่นไม่ใช่เหรอ คะ ยังไงซะชายหญิงก็ไม่ควรแตะเนื้อต้องตัวกัน คิดไม่ ถึงเลยว่าคุณจะมาสงสัยคำพูดของฉันนะคะ”

ตาคาขลับเหมือนน้ำหมึกขันของมู่เฉินหยวนจ้องมอง เธอเต็ม ๆ สิบกว่าวินาที

สุดท้ายก็ไม่พูดอะไรแล้วออกไปจากห้อง ดัง นถอนหายใจหนึ่งที เธอใช้นิ้วมือแตะริมฝีปาก นึกถึงจูบใต้แสงดาวนั้นเมื่อคืน เธอไม่เคยเจอ เสี่ยว ที่ อ่อนโยนมากและน่ารักมากขนาดนั้นมาก่อน

จูบนี้ เก็บเอาไว้ในใจลึก ๆ ก็พอแล้ว

ตอนออกไปล้างหน้า ขณะที่นาจากในกะละมังกระทบ กับใบหน้าของตัวเอง ถังซินถึงได้รู้ว่าทำไม เฉินหยวน ถึงหัวเราะ เธอใช้มือถูอยู่นานมาก อยากจะให้รอบมัน หายไปเร็ว ๆ

พวกผู้หญิงหาอาหารเช้าเสร็จแล้ว ขนมปังไส้เนื้อกับ ซุปเนื้อ หอมมาก ขณะที่ทานข้าว หัวหน้าหมู่บ้านบอก ถังยินว่าเดี๋ยวเขากับผู้ชายสองสามคนจะออกไปหารถ ขนสินค้ากับ เฉินหยวน

รถออฟโรดสองคันนั้นมาด้วยกัน ถัง นกลัวว่าคนใน หมู่บ้านจะเห็น สิ่งที่เธอโกหกไปก่อนหน้านี้ก็จะถูกจับ ได้ เลยหาจังหวะถามเฉินหยวนเบา ๆ

มู่เฉินหยวนพูด ไม่ต้องห่วงนะ ผมจัดการทุกอย่าง

แล้ว”

ถังขินไม่อยากจะเชื่อเลย พวกเขาไม่ได้เอาอะไรมาที่หมู่บ้านเลย เมื่อคืน เฉิน หย่วนก็อยู่กับเธอตลอด ทําไมถึงจัดการเสร็จแล้วล่ะ

หรือว่าตอนที่มา เสียวซูก็คาดการณ์เรื่องเหล่านี้เอา

ไว้แล้ว


เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ
THB

เคล็ดลับ: คุณสามารถใช้แป้นคีย์บอร์ดซ้ายขวา A และ D เพื่อเรียกดูระหว่างบทต่างๆ