บทที่ 84 ระวังบ้าอะไรกันล่ะ มีลูกเสียที่ไหนกัน

นะ นี่มันเรื่องอะไรเนี่ย

“เสี่ยว คุณดื่มเหล้ามากไปแล้วใช่ไหม…” สักพัก ถังนถึงกลับมาพูดเสียงเดิมของตัวเองได้ มองเฉิน หย่วนอย่างสั้น ๆ สมองเบลอไปแล้วหรือเปล่าเนี่ย”

เป็นไปไม่ได้หรอก เธอเห็นเสี่ยวซูดื่มเหล้าไปแค่ ชามเคียวเองนะ

มู่เฉินหย่วนที่อยู่ตรงหน้า คือมู่เฉินหย่วนก็จริงแต่ ก็ดูเหมือนจะไม่ใช่ ทั้งสายตาและท่าทางเหล่านั้นไม่ เหมือนเลยสักนิด

เฉินหยวนหยิบกะละมังขึ้นมาวางไว้ข้าง ๆ ถังซินยัง ไม่ทันจะตั้งตัวก็โดนคว้าเอวไปกอดจากนั้นก็วางเธอลง บนเตียงอย่างอ่อนโยน

“เมียจ๋า ตอนนี้คุณมีลูกแล้ว ต้องพักผ่อนดี ๆ นะ”

มู่เฉินหยวนพูดแบบนี้ ถังขินมั่นใจว่าเขาแกล้งล้อ ตัวเองเล่นแน่นอน วงามเหมือนใบต้นหลิวบิค ม “ประธานมู่คะ อย่าล้อเล่นส์ค่ะ ฉันหลอกพวกเขาว่าฉัน ท้อง ตก กคุณก็ยังมาเล่นมุขนี้อีกไม่เบื่อเหรอคะ”

“เมียจ๋า ผมไม่ได้ล้อเล่นนะ” มูเฉินหยวนพูดอย่าง จริงจังแล้วดึงผ้าห่มมาห่มกายให้เธอ “เมียจ๋านอนดี ๆ นะ ผมจะร้องเพลงกล่อมเด็กให้คุณฟัง

ถัง นมองผู้ชายที่อยู่ตรงหน้า สายตาของชายหนุ่มที่ จ้องมองเธอมีความรักและความห่วงใยอย่างมาก เธอ รู้สึกสับสนนิด ๆ

แย่แล้ว ดูเหมือนว่ามเสี่ยว จะมึนมากไปแล้ว

“ประธานมูคะ คุณรู้ไหมว่าฉันชื่อว่าอะไร ถามหยั่งเชิงดู ” ถังซินลอง

ถังซิน เมียของผมไ

ถังขินไม่ใส่ใจสองคําหลังของเขาแล้วถามอีก “รู้ไหม คะว่าพวกเราอยู่ที่ไหน เฉินหยวนพยักหน้า “อยู่ที่ตุรกีซึ่งเป็นที่ที่ผม ต้องการให้คุณช่วยคุยเรื่องงานให้ ผมวางกับดักคุณอา ไว้ ยังไงคุณก็ต้องรับปาก สุดท้ายก็เลยตามผมมาตุรกี

คําตอบของเขาทําเอาถังซินอึ้งไปเลย

เธอมั่นใจว่า เฉินหยวนไปได้ความจำเสื่อม เขาจำได้ ทุกอย่าง แล้วตอนนี้มันเกิดอะไรขึ้นกันแน่นะ

ทำไมฉันต้องเป็นภรรยาของคุณด้วยล่ะ” ”

“คุณเป็นเมียผม ทำไมต้องมีเหตุผลด้วยล่ะ”

“ฉันคิดว่าสมองของคุณมีปัญหาแล้วละ ถังขนขมวด คิ้ว ปากก็อดที่จะมุบมิบไม่ได้ “นี่ต้องเป็นภาพลวงตา ของฉันแน่ ๆ พรุ่งนี้ก็หายแล้ว พรุ่งนี้ก็หายแล้ว

เฉินหยวนขยับเข้ามา พูดเฉียดหูของเธอ “เมียจ๋า คุณเป็นอะไรเหรอ

“มะ ไม่เป็นไรคะ” ถังซินเอามือปิดหูแล้วเขยิบตัวออก ห่างจากเขาแล้ว ไปที่ข้างเตียง “คุณไปนอนตรงนั้นนะ ห้ามพูดอะไรอีกละ

“เมียจ๋า คุณไม่อยากให้ผมร้องเพลงกล่อมเด็กให้ฟัง

เหรอ”

“…ไม่ต้องแล้ว”

เฉินหย่วน “อ้อ” คำเดียว แล้วก็กลับไปอยู่ข้างเตียง แต่โดยด จากนั้นก็ถอดเสื้อผ้าออกไม่นานเรือนร่าง เปิดเผยออกมา พอถังซินเหลือบเห็นกล้ามเนื้ออันกำยำ ของเขาก็หันหน้าหนี

เธอหายใจเข้าลึก ๆ แล้วจึงพูด ไม่ต้องถอดเสื้อผ้า คุณใส่เสื้อผ้านอนซะ

ถังบนชินกับการนอนบนเตียงนุ่ม ๆ เตียงของที่นี่แข็ง มากเธอจะไปนอนหลับได้อย่างไร อีกทั้งข้างกายเธอ ก็ยังมี “คนงี่เง่า” อย่างเสียว อยู่ด้วย ยิ่งหลับไม่ลง เข้าไปใหญ่ มู่เคี่ยวซูเป็นอะไรไปเนี่ย

เธอนึกย้อนไปถึงตอนที่กินข้าวอยู่ มู่เฉินหย่วนยกชาว เหล้าขึ้นมาคม ๆ แล้วบอกว่าเหล้าดีกรีแรงมาก จากนั้น พอดีมไป หน้าก็ไม่ค่อยดี

ถังขนคิดว่าเป็นเพราะปูเสี่ยวดื่มพวกเหล้าดีกรีแรง ๆ ไม่ได้หรือเปล่า แต่พอนึกถึงเหล้าบร้นดีก็ดีกรีแรงเช่น

เหล้าสกรีแรง ๆ จะเท่ากับเหล่าบรันดีกี่ขวดนะ เฉิน หย่วนที่เจรจาธุรกิจไม่มีทางที่จะไม่ดื่ม

สักพัก ถังชินก็ปวดฉีขึ้นมา

เธอข้ามปูเฉินหยวนที่อยู่ข้างเตียง พอจะลงจากเตียง ก็มีเสียงของเฉินหยวนดังมาจากด้านหลัง “เมียจ๋า เมีย ทําไมไม่นอนล่ะ”

ทําให้ถึง นตกใจตัวโยน เธอพูดเบา ๆว่า “ฉันจะไป ห้องน้ำค่ะ”

“ผมไปเป็นเพื่อนคุณนะ” “ไม่ต้องหรอกค

เฉินหยวนไม่สนว่าเธอจะพูดอะไร ยืนกรานจะไปเป็น เพื่อนให้ได้ ไม่รู้ไปหาหินก้อนเล็ก ๆ จากที่ไหน หินเรือง แสงบนพื้นผิวทําให้ห้องสว่างขึ้น รวมทั้งเขาและเธอ ด้วย

ถังขินยอมแพ้ เลยให้เขาตามเธอไปด้วย

หมู่บ้านนี้ไม่ใหญ่นัก ทุกคนอยู่ด้วยกัน ห้องน้ำก็ใช้ ร่วมกัน เพียงแต่ว่านอกหมู่บ้าน หลังจากที่ออกจากห้อง มาแล้วทั้งสองคนเดิมตามกันออกไปนอกหมู่บ้าน

านนอกเงียบสงบมาก บางครั้งก็มีเสียงของ สัตว์อะไรก็ไม่รู้ดังขึ้นมาบ้าง ที่เหลือก็มีเพียงเสียง กรอบแกรบของรองเท้าที่เหยียบย่ำไปบนถนนลูกรัง

พอใกล้จะถึงห้องน้ำ มู่เฉินหยวนก็ยื่นก้อนหินให้เธอ “เมียจํา ระวังหน่อยนะ”

…ประธานมู่คะ คุณเรียกฉันอย่างอื่นได้ไหมคะ

เธอฟังแล้วแปลกมาก ๆ ขึ้นมาในใจ เขาส่งสายตาเหมือนกับถามถึง นว่า “ทําไมเหรอ” แล้วเรียกใหม่ “คุณภรรยา

ถังนรู้สึกล้มเหลวอย่างมาก เธอหันตัวไปเข้าห้องน้ำ ไม่กี่นาทีก็ออกมาเจอ เฉินหยวนยืนอยู่ข้าง ๆ บ่อน้ำ ใน มือถือใบไม้ที่ท่าเป็นแก้วใบใหญ่

“คุณภรรยา ล้างมือส

หลังจากที่ล้างมือเสร็จ ถังซินก็รีบเดินกลับ เธออยาก จะรีบกลับไปนอน พรุ่งนี้ตื่นขึ้นมาจะได้เห็นปูเสียว คน เต็มที่เป็นปกติ

เฉินหยวนเดินตามเธอก็ยังกำชับอีก “คุณภรรยา คุณ ระวังลูกด้วยนะ”

ระวังบ้าอะไรกันล่ะ มีลูกเสียที่ไหนกัน

ตอนที่ออกมาไม่ทันได้สังเกต ตอนนี้ถังซินถึงพบว่า ทุ่งหญ้าทั้งสองข้างทางมีแสงสว่างระยิบระยับเหมือน กับดวงดาว สว่างไสว สุดบนขอบฟ้าไกล ถังขนหยุดก้าวเดิน แล้วเดินเข้าไปใกล้ ๆ หิ่งห้อย พวก สวยจังเลย”

เธอไม่ได้เห็นหิ่งห้อยมานานมากแล้ว

ถังขินเท้าคางแล้วนั่งยอง ๆ ไม่รู้ว่ามองนานแค่ไหน จนถึงขนาดมองข้ามสิ่งรอบกายจนกระทั่งมีหนึ่งยื่นมา แล้วจับหิงห้อยสองสามตัวไป

“คุณภรรยา ให้ครับ” มู่เฉินหยวนยื่นขวดแก้วกลม ๆ ให้ถังบน ข้างในมีหิ่งห้อยสองแสงสว่างวาบอยู่หลาย ตัว ทําให้ใบหน้าของเธอสว่างไสวขึ้นมา

ถังซิน ง ๆ แล้วรับขวดแก้วมา “ทำไมคุณถึงจับพวก มันล่ะคะ”

“เพราะผมเห็นว่าคุณภรรยาชอบ” เฉินหยวนพูด ถึง แม้ว่าเขาจะย่อเข่าลงก็ยังสูงกว่าถังซันอยู่ครึ่งหัว ใน ดวงตาล็ก ๆ มีเพียงแต่เธอ

“พวกมันอยู่ในที่ปิดแน่นแบบนี้ได้ไม่นานนะคะ”

“ถ้าไม่จับมา พวกมันก็มีอายุอยู่ได้แค่สามวัน พอสาม วันจากนี้ก็ต้องตายอยู่ดี ถ้าพวกมันรู้ว่าตัวเองทำให้คน อ้นมีความสุขได้ ก็ถือว่าตายอย่างคุ้มค่าแล้ว

ถัง นอ้งไปเลย

เฉินหยวนเข้ามาใกล้ ๆ ทัดผมที่กระจัดกระจายไว้ หลังหูขาว ๆ ของเธอแล้วพูดอย่างจริงจัง “ขอแค่คุณ ภรรยาชอบ ถ้าคุณอยากได้ ผมก็จะพยายามเอามันกลับ มาให้ได้

“หากคุณภรรยาอยากได้ดวงดาวบนท้องฟ้า ผมก็ จะคนสร้างหาดูดาว หากคุณภรรยาอยากได้นกแผนก วินขั้วโลกเหนือ ผมก็จะให้ซื้อมาไว้ที่บ้านสองตัว คุณ ภรรยา… ”

ชายหนุ่มพูดไปเรื่อย ปากไม่ยอมหุบเลย ขณะที่ถัง นมองดูเขาดูเหมือนว่าจะเกิดอะไรขึ้นกับว่าหัวใจเธอสัก อย่าง

แต่ทว่าเธอมองหิ่งห้อยได้อีกแว๊บหนึ่ง เขาก็จับ หิ่งห้อยใส่ขวดแก้วไป ปล่อยให้เธอดจนสมใจ ถึงขนาด เธอแค่พูดว่าต้องการอะไร เขาก็รีบทําให้ทันที

ทําให้เธอรู้สึกประทับใจในจิตใจของเขา เชี่ยวชผู้เย็นชาและสูงส่งในสายตาของเธอ ทําไม ถึงดูเป็นกันเองเข้าถึงง่ายทำให้คนใจเต้นได้ขนาดนี้นะ

“เฉินหยวน” เธอเอ่ยปากเรียกชื่อของเขาเป็นครั้ง แรก ท่าทางของเขาในสายตาของเธอค่อย ๆ เกิดความ รุ่มร้อยและบ้าคลั่งขึ้นมา เธอเงยหน้าขึ้นไปจูบเขา

เฉินหยวนไม่ลังเลที่จะใช้ฝ่ามือจับหลังหัวของเธอ ล็อกหัวของเธอเอาไว้แล้วเป็นตั้งท่าเป็นฝ่ายรุก ทุ่ง หญ้าทั้งสองด้านสว่างไสวอย่างกับเป็นช่วงเวลากลาง วัน ราวกับล้อมรอบพวกเขาเอาไว้อย่างไรอย่างนั้น

บนเขาไม่ห่างออกไป

เฉินคางผู้หาจุดสูงที่สามารถสำรวจได้ใช้กล้องส่อง ทางไกลสํารวจไปรอบทิศ บังเอิญไปเห็นฉากนี้เข้าพอดี เขาอุทาน “เยดแม่” ออกมา เกือบจะทํากล้องส่องทาง ไกลร่วงลงไปแล้ว

“แม่มึงเป็นบ้าอะไรวะ” กวนชิงเฟิงผู้ที่คลานอยู่ข้าง ๆ มองเขาแล้วหัวเราะเยาะอย่างเย็นชา “ร้องอย่างกับหมู อยากโดนระเบิดเหมือนหม่านเทียนหงหรือไง”