บทที่ 72 ลง ให้ฉันคาดูหน่อย

หลังจากที่คุยโทรศัพท์เสร็จ มู่เฉินหย่วนไม่ได้หันกลับ ไปมองเพราะยังไงถังซันก็เป็นผู้หญิงคนนึง เขาจึงคิด ว่าเรียกพนักงานหญิงขึ้นมาช่วยเธอน่าจะเป็นการดีกว่า

แต่แค่เพียงเขาก้าวเดินไปไม่ถึงสองก้าว ชายเสื้อของ เสื้อเชิ้ตก็ถูกดึงไว้อย่างแรง

“ลุง” ถังซินไม่รู้ว่าตนเองปีนขึ้นมาจากข้างใน อ่างอาบน้ำได้อย่างไร น้ำที่หยดลงมาจากผมทำให้ทั้ง ตัวของเธอเปียกจนเห็นทะลุเห็นเสื้อผ้าข้างใน เส้นผมที่ ยาวก็แนบติดอยู่บนแก้มที่แดงและมึนเมา

เมื่อได้ยินเสียงอ่อนหวานของเธอ เฉินหยวนก็ชะงัก ลง คล้ายกลับคิดไม่ถึงว่าเส้นเสียงของเธอจะดีขนาดนี้

แขน ดึงชายเสื้อของเขาไว้นั้นเล็กบาง เมื่ออยู่ได้ แสงไฟก็ยังขาวนวล เขาพยายามเอาแขนของเธอออก และพูดด้วยเสียงที่ออกมาจากลำคอขึ้นว่า “ผมจะออก ไปเรียกคนมาช่วยคุณ

ถังขิน งดีงชายเสื้อของเขาไว้อีก เป็นเพราะว่าฤทธิ์ ของยาทําให้ประสาทการได้กลิ่นของจมูกนั้นฉับไว เธอ คิดแต่เพียงวาบนตัวของลุงมีกลิ่นบางอย่างที่น่าสูดดม

“ลุง….คุณเข้ามานี่ส” เธอลองพยายามลุกขึ้นมาแต่ ก็ขึ้นไม่ได้เพราะอ่างอาบน้ำ นลื่นมาก แต่ทว่า เฉิง หย่วนได้ควบคุมอารมณ์และความรู้สึกไว้โดยการอยู่ ห่างจากเธอ เพียงแค่ถูกเธอจับที่ชายเสื้อไว้เท่านั้น

ถังซินเงยหน้ามองไปที่ผู้ชายคนนั้น และเลียริมฝีปาก แห้งผิด “แค่ลูบคลานิดเดียว….ดีมั้ย?

เสียงของเธอนั้นอ่อนหวาน ฟังดูแล้วผิดปกติเป็น อย่างมาก มู่เฉินหยวนจับไปที่ข้อมือของเธอ แล้ววัด ชีพจรอยู่ครู่หนึ่ง อุณหภูมิในร่างกายสูง หัวใจเต้นแรง มาก ทำให้เข้ารู้ว่าได้เกิดเรื่องขึ้นแล้วจริงๆ

หลังจากนั้นสีหน้าของมู่เฉินหย่วนก็โกรธอย่างดุร้าย

ในครั้งนี้ เขาโกรธมากจนแทบอยากจะเอาตัวของจํ ซือซือไปทิ้งไว้ที่เกาะร้างซักครึ่งปี เมื่อตอนที่อุ้มถังชั นกลับมา เธอดูผิดปกติมาก ที่แท้แล้วก็โดนยา

มู่เฉินหยวนต่อสายโทรศัพท์หาผู้ช่วยจางอีกครั้ง “เปลี่ยนเป็นเอาหมอผู้หญิงมา “ประธานมู่ ผมกับหมอได้ถึงหน้าประตูแล้ว”

“ไปเปลี่ยนหมอมาใหม่” เฉินหยวนพูดด้วยน้ำเสียง เย็นชา หลังจากที่วางโทรศัพท์ก็รู้สึกได้ว่าบริเวณเอวนั้น ถูกรัดไว้แน่น ถังซีนได้ปีนออกมาจากอ่างอาบน้ำแล้ว ตอนนี้เธอเกาะติดอยู่ที่ตัวของเขา

“ลง คุณดูดีมากเลยจริงๆ” ถังซินเอามือลูบคลำไปที่ หน้าของเขา แล้วพูดด้วยเสียงเบาๆว่า “และยังหอมอีก ด้วยนะ เหมือนกับ… ได้กลิ่นครั้งที่แล้ว

หญิงสาวแนบชิดไปกับตัวของเขาอย่างอ่อนนุ่ม

“ลุง ลุง” ให้ฉันสูบคล่าเถอะ

ลูบคลําแค่นิดเดียว”

หญิงสาวที่ริมฝีปากแดงอวบอิ่มได้บ่นพึมพำอย่าง ไม่พอใจ และมือก็ยื่นสอดเข้าไปที่บริเวณชายเสื้อ การ สัมผัสที่อบอุ่นทําให้มูเฉินหย่วนเกร็งหน้าท้อง และเขา ก็กลับมาดึงสติได้ ดึงเนกไทด์ลงมามัดสองมือของเธอ

75

จากนั้นเอาผ้าเช็ดตัวคลุมตัวเธอไว้แล้วโอบตัวเธอไป วางไว้ทีบนเตียง เขาไม่หันไปมองแม้แต่นิดเดียวและ เดินออกไปที่ห้องรับแขก

เฉินหยวนไม่สนใจที่จะเล่นสนุกกับเธอ ร่างกายที่ อ่อนช้อยสวยงามของเธอตอนนี้เขายังจำทั้งหมดได้ดี แต่เขาไม่มีความสนใจหญิงสาวที่กำลังโดนยา ซึ่งมันจะ ทําให้เขาดูเหมือนเป็นคนข่มขืนเธอ

โดนนิ้วมือของถังซินลูบคลำไปที่บริเวณหน้าท้องมัน เหมือนกับกําลังโดนไฟเผา ร้อนจนยากที่จะรับไหว เมื่อ เห็นบนโต๊ะน้ำชา กล่องบุหรี่วางอยู่ เขาจึงหยิบขึ้นมา จุดสูบสองสามที งทำให้เขารู้สึกดีขึ้นมาก

หลังจากนั้นไม่นาน ผู้ช่วยจางก็ได้พาคุณหมอผู้หญิง

มา

คุณหมอผู้หญิงได้เข้าไปตรวจร่างกายของถังซิน ส่วน ผู้ช่วยจางก็เดินไปตรงหน้าของเฉินหยวนแล้วพูดขึ้น ว่า “ประธานมู่ คนที่ลักพาตัวคุณถังคือคุณซือซือ เมื่อ เธอเข้าร่วมงานพิธีหนึ่งเสร็จแล้วจึงแอบกลับมาจาก ยุโรป”

หลังจากที่หมาป่าไปถึงตรงนั้น เขาบอกว่าคุณหนู อข้อได้ถูกลักพาตัวไป แต่คุณไม่ต้องเป็นห่วง นิ้วมือ ของคุณ อชื่อได้สวมแหวนที่ทำมาพิเศษของเขาไว้ ตอนนี้เขาได้ไล่ตามจับแล้ว

“เธอถูกลักพาตัวได้ยังไง?” เฉินหย่วนพูดด้วยความ เย็นชา ปลายนิ้วจับบุหรี่เขี่ยไปที่ที่เขี่ยบุหรี่ “เธอไม่ได้ มาคุกคามอะไรคนในตระกูล

ผู้ช่วยจางจึงพูดขึ้นว่า “ตอนนี้ยังไม่แน่ชัดครับ ต้องรอ ให้หมาป่ากลับมา แต่ว่าหมาป่านั้นเก่งมาก คิดไม่ถึงว่า จะมีพรสวรรค์ทางฟิสิกส์สามารถทำเครื่องติดตามตัว ออกมาได้ คนที่สํานักวิจัยก็ยังไม่สามารถทำได้เลย

“จริง” มู่เฉินหยวนเห็นด้วย “วี่เหวินถึงจบมาจากที่นั่น แม้แต่เขายังไม่รู้เลยว่าจะเก่งเท่าหมาป่าหรือไม่ หลัง จากที่เขากลับประเทศ จะให้ค่าตอบแทนเป็นสองเท่า

“ครับ”

โทรศัพท์ของมู่เฉินหย่วนที่วางอยู่บนโต๊ะน้ำชาได้สั่น ขึ้น มีคนแปลกหน้าส่งข้อความภาพเข้ามา

เมื่อเปิดดู สายตาของชายหนุ่มนั้นแน่วแน่

เป็นภาพของจู ออ เสื้อผ้าหลุดลุ่ย มือขวาถูกมัด ไว้บนเก้าอี้ ดูสภาพไม่ค่อยดีนัก ด้านหลังของเธอนั้น เป็นทะเลที่มีคลื่นใหญ่ซัดหาดทราย คนและเก้าอี้พร้อม ที่จะถูกดูดลงไปได้ทุกเวลา

ผู้ช่วยจางเมื่อเห็นภาพนี้แล้วก็มีสีหน้าที่เปลี่ยนไปเล็ก น้อย “ประธาน”

เมื่อเห็นมีข้อความใหม่เข้ามาเป็นหมายเลข แชท เฉินหยวนริมเพิ่มวีแชทเข้าไปในโทรศัพท์ด้วยความ แน่วแน่ เมื่ออีกฝ่ายตอบรับวีแชทแล้วก็ได้วิดีโอคอลเข้า มาก่อน เมื่อรับสายก็ปรากฏใบหน้าของผู้ชายคนหนึ่ง

“สวัสดีประธานมู่” ชายหนุ่มดูเย็นชา แต่คําทักทาย กลับดูอ่อนโยนเป็นมิตร เขายกมือถือขึ้น ข้างหลังคือจู ซือซือที่ถูกมัดไว้บนเก้าอี้ บนเท้ายังถูกก้อนหินทับไว้

เฉินหย่วนชาเลืองมองไปที่ข้างหลังของเขา แล้วพูด ด้วยน้ำเสียงเย็นชา นว่า “ให้เจ้านายของแกมาคุยกับ ฉัน”

ชายคนนี้ดูแล้วเหมือนทำอาชีพบอดี้การ์ด เขาต้องถูก คนบงการมาอีก แน่นอน

“ฉันกำลังจะพูดกับประธานมอยู่พอดีเลย จากนั้นจง เชิงก็ไม่รอช้า ลากเขาเข้ากลุ่มแล้วเชิญอีกสายหนึ่งเข้า มา ไม่นานก็มีภาพจากอีกสายหนึ่งปรากฏขึ้นมา เป็น ใบหน้าที่ดูดี

“คุณหลิน ธุรกิจของคุณในยุโรป พวกเราก็ไม่ได้ยุ่ง เกี่ยวซึ่งกันและกันเลย” มู่เฉินหยวนหลิตาเล็กน้อย คุณ หลินทําเช่นนี้หมายความว่าอย่างไร แตะต้องคนของผม หรอ?”

หลินเฉิงจุ้ยิ้มเบาๆ พวกเราไม่ได้ทําธุรกิจกัน มันไม่ คุ้ม ผมจะผูกอาฆาดกับประธานแน่นอน แต่ผมเห็นว่า คุณจัดการคนของคุณได้ไม่ดี ผมเลยช่วยจัดการแทน ประธาน ”

ด้วยประโยคนี้ทําให้มู่เฉินหยวนรู้แล้วว่าเป้าหมายของ การลักพาตัวจู่ซือซือในครั้งนี้ของหลินเฉิงจี้คืออะไร เขาเห็นว่าที่ที่หลินเฉิงจื้อยู่คือร้านอาหารสไตล์ยุโรป แห่งหนึ่ง หน้าต่างยาวข้างนอกเป็นสีเหลืองส้ม

เดาว่าหลินเฉิง อยู่ที่สถานที่อื่นแต่ได้ส่งคนมาที่ ประเทศตุรกี

“ผมไม่ได้อบรมคนของผมให้ดี ผมจะลงโทษเธอเอง ไม่รบกวนให้คุณหลินต้องมาจัดการให้” มูเฉินหยวนพูด ออกไปอย่างเย็นชา “ตีหมาต้องดูเจ้าของ แม้แต่หลัก การ คุณหลินคงจะไม่ไม่เข้าใจนะครับ

แบบนั้นไม่ได้ คนของประธานมู่ ผิดพลาดร้ายแรง และประธาน ก็เป็นผู้ชายที่ดูแลผู้หญิงที่รักอย่างเอาใจ ใส” หลินเฉิน ยิ้มเบาๆ น้ำเสียงดูเหมือนจะนุ่มนวลอ่อน โยนแต่กลับมีหน้าตาท่าทางที่ดุร้าย

“ดังนั้น คุณจะประกาศสงครามกับผมอย่างนั้นหรือ? มู่เฉินหย่วนเอาบุหรี่ที่เหลือไปดับไว้ตรงที่เขี่ยบุหรี่ แล้ว พูดอย่างหัวเราะเยาะขึ้นว่า “ผมอยู่เล่นในวงการมานาน ขนาดนี้ นานแล้ว ไม่มีคนมาสู้กับผม

“ผมอยากจะประลองฝีมือกับประธานมู่มาตลอด แต่ ว่าไม่รีบ” หลินเฉินจี้รู้ว่าธุรกิจของบริษัท อนั้นอยู่ใน ระดับมหาอำานาจของประเทศ แต่ว่าเขาก็ไม่เกรงกลัว บนใบหน้ายิ้มอย่างสุภาพอ่อนโยน

จากนั้นก็มีคนยื่นกล่องมาให้หนึ่งกล่อง หลินเฉินจี้นำ กล่อง นมาเปิดออก แล้วน้ากล้องมือถือถ่ายไปที่กล่อง

ในกล่องมีนิ้วมือที่ชุมเลือดวางไว้ บนนิ้วยังสวมแหวน หยกแข็งเนื้อดี ดูแล้วทำให้รู้สึกกระทบกระเทือนจิตใจ เป็นอย่างมาก แยกไม่ออกว่าอยากจะดูที่แหวนหรือนิ้ว มือ

แก้มของมู่เฉินหยวนกระดุก

แหวนวงนี้เป็นแหวนสืบทอดประจำตระกูล คุณผู้ หญิงมู่รักและสงสารป้าของเขานั่นก็คือคุณหนูสี่หู่ จึงได้ ให้แหวนหยกวงนี้ไปเมื่อครั้งที่เธอแต่งงานโดยที่เธอไม่ เคยถอดมันออกมา

“ประธานมู่ ผมไม่เคยพูดกับคุณใช่มั้ย ว่าผมเป็นคน อารมณ์ไม่ค่อยดี” หลินเฉินจี้พูดด้วยเสียงนุ่มนวล “ผม ก็เหมือนคุณนั่นแหละ ของของผมต่อให้มันจะหายไป แล้วแต่ก็ไม่อนุญาตให้คนอื่นพบเจอและทำให้เสียหาย”

แฟนเก่าของผมคนนั้นเธอโง่ หลอกลวง ผมรู้ว่าเธอ เต็มใจช่วยคุณคุยเรื่องความร่วมมือนั้น แต่พวกคุณตระ กูลมู่กล้าที่จะขัดความตั้งใจของเธอ ผมก็คงไม่สามารถ อยู่อย่างนิ่งดูดาย”

“คุณจะติดทั้งสิบนิ้วก็ไม่มีปัญหาอะไร” สีหน้าของ เฉินหย่วนนิ่งสงบ เขารู้ว่าหลินเฉินจี้ดูผิวเผินเป็นคนที่นุ่ม นวล แต่มีความดุร้ายมากอย่างแน่นอน แต่ทว่ากลับร้าย แรงกว่าที่เขาคิดไว้ ยิ่งไปกว่านั้นคือเขาพาถังซินมาที่ประเทศตุรกี เพียง แค่อยากให้เธอช่วยเจรจาเกี่ยวกับความร่วมมือ ไม่ อยากให้เกิดเรื่องอะไรกับเธอ ใครจะไปรู้ว่าป้าคนนั้น ของเขาจะให้คนมาลอบฆ่าถึงชนอย่างรวดเร็ว

คนของเขาไม่ได้จับตามองถังซินอยู่ แท้จริงแล้วหลิน เฉิน เป็นฝ่ายผิดจริงๆ