บทที่ 560 เธอตาย เขาก็ไม่กล้าทำอะไรฉัน

ถังซิน เธอห่วงตัวเองดีกว่านะ! “หวีซือฉุนเอามือซื้ ไปที่ท้องหล่อน“ท้องใหญ่ขนาดนี้ ท้องนานแล้วใช่ไหม ล่ะ? เดี๋ยวก็จะได้เจอลูกเธอแล้ว ดีใจไหม?

ถังซินจ้องหล่อนกัดฟันพูดออกมา เธอมันบ้า!!

“ใช่ฉันบ้า! ก็เธอบังคับให้ฉันบ้า! “จู่ๆหวีซือฉันก็ชัก สีหน้าใส่ เอามือกดทับไปที่ท้องถังซินแรงๆ เธอทำร้าย ลูกฉัน! ”

จู่ๆท้องก็ถูกกดทับหนักๆ ความรู้สึกที่โดนกดขี่แรงๆ แบบนั้นทําให้ถังซินแทบหายใจไม่ออก

หล่อนรู้สึกได้ถึงความทรมานของลูกๆ

ความเจ็บปวดบนใบหน้าถังซินทำให้หวีซือฉันหัวเราะ ออกมาอย่างสะใจ มือหล่อนกดไปตลอด จงใจทรมาน ถังซิน

ตอนนี้เอง ผู้ชายที่ยืนอยู่อีกฝั่งก็เข้ามา“คุณหนู สาย ของผู้หมวดหนานครับ”

หวีซือฉุนเลยปล่อยการทรมานถังซิน ลุกขึ้นรับสาย แล้วเปลี่ยนเป็นเสียงอ่อนโยน“ฮัลโหล พ่อ”
“เพิ่งกินข้าวที่ร้านอาหารฮ่องกง มีคนรังแกหนู หนูกลัว ก็เลยยิงไปนัดนึง”

“อือหนูไม่เป็นไร เดี๋ยวกลับไปกินข้าวเย็นกับพ่อกับ แม่”

คุยเสร็จ หวีซือฉูนก็หมุนตัวเขย่าโทรศัพท์ให้ถังซิน แล้วก็ยิ้มร้ายๆออกมา”ได้ยินไหม? ฉันจะพาเธอมาตาย เหมือนฆ่ามดหนึ่งตัวง่ายๆ

“มู่เฉินหย่วนก็แค่นักธุรกิจ ทำอะไรในเมืองหนานเฉิ งก็ปิดไม่ได้”หล่อนเตะท้องถังซินแล้วยิ้มอย่างเยือก เย็น“เธอตาย เขาก็ไม่กล้าทำอะไรฉัน!”

นักธุรกิจคนนึง เครือข่ายทางธุรกิจกว้างขวาง แต่ ไม่มีอำนาจทางการเมือง เขาก็แค่เครื่องจักรทำเงินที่สูง กว่าคนทั่วไปชั้นเดียวเท่านั้น คุกเข่าได้ก็ควรทำ

หวีซือฉันมองสูงลงมาที่หญิงสาวตรงพื้น“เธอแค่คน ธรรมดา เล่นกับใครไม่เล่น มาเล่นกับฉัน!

ท้องของถังซินทรมานมาก พยายามหายใจตลอดพูด ออกมาไม่ได้

หล่อนไม่รู้ว่ามู่เฉินหย่วนจะเห็นจีพีเอสที่หล่อนส่งไปไหม จะมาที่นี่ได้ไหม แต่ว่าหวีซือฉูนสติแตกไปแล้ว

ตอนนี้หล่อนกับฉางผิงอันตรายมาก ต้องหาทางช่วย

ชีวิตตัวเอง

รอสักพักนึง หวีซือฉูนก็ถามชายหนุ่มอย่าง หงุดหงิด หมอยังไม่มาเหรอ? ทำไมช้าขนาดนี้! ”

ชายหนุ่มรีบโทรไปเร่ง

พอถังซินรู้สึกว่าร่างกายดีขึ้นก็ถือโอกาสตอนที่หวี ซือฉุนกับชายหนุ่มสองคนไม่ทันสังเกตไปหาฉางผิงที่ ถูกมัด แล้วค่อยๆแก้มัดให้

ถังซินเอาแหวนยัดใส่มือเขา“กดถุงข้างบนแหวน ด้าน ในจะมีเข็มยาชาหนึ่งอันแล้วจะทำให้ฝ่ายตรงข้ามหมด สติได้ทันที”

ฉางผิงเข้าใจจึงพยักหน้า

ชายคนนึงเห็นถังซินกับฉางผิงอยู่ใกล้กันมากก็รีบเอา ปืนจ่อไปที่ฉางผิง“อยู่ไกลๆกันหน่อย”

“ฉันไม่ค่อยสบาย”หน้าถังซินซีดขาวอยู่แล้วเลยไม่ ต้องแสร้งอะไร“อยากไปเข้าห้องน้ำ”

ชายหนุ่มไปถามหวีซือฉูน“คุณหนู ยัยผู้หญิงคนนั้น อยากเข้าห้องน้ำ”
“เข้าห้องน้ำอะไร เรื่องมากจริงๆ! “หวีซือฉันพูดอย่าง ทนไม่ไหว ให้หล่อนอั้นไว้! ”

ถังซินพูดอย่างอ่อนแรง”คุณหวี ตัวฉันไม่สบายจริงๆ ถ้าหาที่นี่สกปรก……..

ที่นี่คือบ้านพักคนชราที่ทิ้งร้างไว้ ที่จริงรอบๆก็สกปรก อยู่แล้วทำให้หวีซือฉันรับไม่ได้

พอคิดว่าถังซินจะทำที่นี่สกปรกมากขึ้น หล่อนก็ขยะ

แขยงสุดๆ เข้าไปดึงหล่อนขึ้นมา

หวีซือฉูนจับถังซินขึ้นมาอย่างรุนแรง พอหาห้องน้ำ เจอก็ใช้เท้าถีบดึงหล่อนเข้าไป

ห้องนํ้าเรียบง่ายมาก เพราะว่าชื้นตลอดปีทําให้มีมอส ไปทั่ว

ถังซินเดินไปอย่างระวัง กลัวล้ม

หล่อนมองไปรอบๆแล้วก็เห็นแทงค์น้ำที่มุม

ด้านในเต็มไปด้วยน้ำที่สกปรก ท่อน้ำที่แตกแขวนติด กับผนัง มีน้ำหยดลงที่แทงค์น้ำเรื่อยๆ

ถังซินลองดูระยะห่างระหว่างหล่อนกับแทงค์น้ำ ใน ใจมีความคิดที่ค่อยๆเป็นรูปเป็นร่างขึ้นมา

พอถึงด้านหน้าโถปัสสาวะ ถังซินก็หมุนตัวไปทางหวีซือฉูน“มือฉันถูกมัดไว้ดึงกระโปรงไม่ได้ ช่วยหน่อยสิ”

“เรื่องมากเสียจริง! “หวีซือฉูนบ่น สีหน้าหม่นลง

ใช้โอกาสตอนที่หวีซือฉุนเปิดกระโปรงให้ตัวเอง ถังซิ นเอาหัวชนไปที่ร่างของหวีซือฉุนอย่างแรง

หวีซือฉุนถูกชนก็เซถอยไป เท้าสะดุดมอสจนลื่น ตัว ล้มไปที่แทงค์น้ำ

ไม่รอหวีซือฉูนได้สติ ถังซินก็ผลักไป

ร่างครึ่งตัวเกือบกดทับไปที่ร่างของหวีซือฉูนแล้วจึง เอาหัวหล่อนจุ่มไปที่แทงค์น้ำ

หวีซือฉุนถูกกดลง ขยับไม่ได้ หล่อนพยายามโบกไม้ โบกมืออยากจับอะไร จึงคว้าผมถังซินแล้วดึงอย่างแรง

ผมถังซินถูกดึงไปมัดใหญ่ๆ หล่อนกัดฟันแน่นไม่ส่ง เสียง กดหัวของหวีซือฉูนลงไปในน้ำอย่างสุดชีวิต

ถ้าหล่อนไม่ทำแบบนี้ คนที่ตายก็จะเป็นหล่อนกับลูก และก็ฉางผิง

หวีซือฉุนเริ่มไม่มีแรงขัดขืน แต่ถังซินไม่กล้าปล่อย

มือออกแรงไปจากนั้นก็มีเสียง’ปัง’จู่ๆหล่อนก็เจ็บน่อง มากจนเกือบจะล้มลง
ถังซินถูกจับหัวด้านหลังแล้วโยนออกไป ตัวล้มลงที่ พื้นแรงๆ เจ็บจนร้องครวญครางออกมา

“คุณหนู! คุณหนู! “ชายหนุ่มที่เข้ามารีบดึงหวีซือ นขึ้นมาจากแทงค์ ปั๊มหน้าอกหวีซือฉูนอย่างสุดชีวิต หวี ซือฉันร้องออกมาแล้วก็มีน้ำออกมาจากปาก

พอหวีซือฉันได้สติก็หันหน้าไปมองถังซิน“อยากฆ่าฉัน เหรอ? ”

“เอาปืนให้ฉัน! “หล่อนผลักชายหนุ่มออก พยายาม นั่งลงแล้วต้องการปืนจากชายหนุ่ม

ชายหนุ่มเอาปืนส่งให้หวีซือฉุน

น่องที่โดนยิงเจ็บไปทั่วร่างกาย แขนอ่อนไปหมด คลานไม่ไหว

หล่อนมองหวีซือฉูนที่เหนี่ยวไก ปืนหันมาทางตัวเอง ในใจก็มีความกลัวมากขึ้นเรื่อยๆ

แต่หล่อนไม่มีแรงแล้ว ได้แต่หลับตา

หวีซือฉุนมองหญิงสาวที่เหมือนจะตายก็ยิ้มออกมา อย่างบ้าระห่ำ

ตอนนี้เองก็เปลี่ยนแปลงอย่างฉับพลัน

ชายหนุ่มข้างๆหวี อ นยังไม่ได้สติก็รู้สึกว่าปวดท้องร่างกายเอนออกไปชนที่กำแพง

ร่างดำๆเข้าไปที่หวีซือฉูน จับแขนหล่อนแน่นๆหมุนไป เอากระบอกปืนจ่อไปที่ชายหนุ่มตรงพื้น

หวีซือฉุนเหนี่ยวไกไปแล้ว กระสุนก็เข้าไปที่หน้าอก ชายหนุ่ม

หวีซือฉันตกใจ งงกับสถานการณ์ ร่างล้มไปที่พื้น ตัวเองจับปืน กระบอกปืนเล็งไปที่หน้าอกของตัวเอง

กระบอกปืนแข็งๆกดไปที่หน้าอกหล่อน

‘ปัง’ เลือดที่หน้าอกหล่อนก็กระจายออกมา

หวีซือฉันมองใบหน้าชายหนุ่มที่หม่นลงสุดๆและเลือด ที่กระเด็นใส่หน้าเขา

“นาย…..”หล่อนเบิกตาโตไม่อยากจะเชื่อ ไม่เชื่อตัว เอง มู่เฉินหย่วนกล้าฆ่าตัวเอง

ตอนที่กระสุนผ่านไปที่อก ลมหายใจของหวีซือฉันก็ ใกล้หยุดลง

มู่เฉินหย่วนยังคงใจเย็นมาก พอกระสุนตกลงไปก็รีบ ไปอุ้มถังซินให้หล่อนนั่งขึ้นมา

มองน่องหญิงสาวที่เลือดไหลออกมาก็รีบ ปฐมพยาบาลให้หล่อน มือสั่น
เขาไม่กล้าคิดฉากเมื่อกี้จริงๆ ถ้ามาช้าไปวินาทีเดียว ทุกอย่างก็จบ!

มู่เฉินหย่วนเอาเนคไทมารัดแผลของถังซินไว้ ลูบแขน หล่อนพูดเสียงเบา”ดีขึ้นไหม?

ตัวถังซินสั่น ยังงงๆ

มู่เฉินหย่วนเจ็บปวดมาก ดึงหน้าหล่อนมาจูบ มอง

สายตาที่เอื่อยเฉื่อยของหล่อน”ขอโทษที่ผมมาช้า ไม่

เป็นไรแล้วนะ ถังซินคุณดูสิ ผมเอง” สายตาถังซินค่อยๆชัดขึ้น มองหน้าชายหนุ่มชัดเจน

“ฉัน ฉัน…….ปากถังซินสั่น ทันใดนั้นก็ร้องไห้ออก มา”ทำไมคุณถึงมา…ฉันไม่เคยกลัวแบบนี้มาก่อนเลย เมื่อกี้คิดว่าจะตายแล้ว……

ถึงแม้เมื่อก่อนไปทำงานที่ตุรกีกับมู่เฉินหย่วน ตอนดึก ถูกคนลักลอบเข้ามาจะฆ่า ในใจของหล่อนก็ไม่เป็นแบบ นี้ที่ขอร้องให้มีคนเข้ามาเพราะกลัวตายมาก

ผู้อ่านที่รักทุกคนค่ะ เรื่องนี้ผู้แต่งกำลังเขียนอยู่ค่ะ เวลาอัพเดทตอนใหม่ไม่แน่ค่ะ รบกวนอดใจรอนะคะ ขอ ขอบคุณสำหรับการสนับสนุนและความเข้าใจของคุณ

---

เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ