บทที่ 517 คุณท้องลูกของผม จะเป็นเพื่อนกับผม?

“แต่เมื่อผมสงบสติอารมณ์ลงแล้วพบว่า พี่ใหญ่ไม่ได้ ผิด ผู้หญิงที่ตัวเองรักถูกแม่ตัวเองจ้างคนให้ขับรถชน นอนอยู่บนเตียงไม่ได้สติ แม้แต่จะหาความยุติธรรมให้ กับคนที่เขารักก็ไม่มีหนทาง”

“ดังนั้นหลังจากที่ผมกลับมารู้ว่าคุณพาหวีซือฉันไป โรงพยาบาล ก็รีบตามไปทันที” มู่เฉินหย่วนถอนหาย ใจยาวๆ “ผมกลัวว่าคุณนายวี่จะลงทำอะไรคุณ กลัวว่า จุดจบของคุณจะอนาถกว่าส้งจิ้งเหอ”

“งั้นคุณจะให้ฉางผิงทำยังไง? ” ในที่สุดถังซินก็พูด , น้ำเสียงแหบแห้ง “คุณจะให้เขายอมรับเรื่องที่พ่อ แม่ของตัวเองเกิดเรื่อง แล้วผู้หญิงคนอื่นกำลังท้องกับ พ่อของตัวเองได้ยังไง?”

“เรื่องนี้คุณอย่ากังวลอีกเลย” มู่เฉินหย่วนอธิบายกับ เธอ “หมอที่รับฝากครรภ์หวีซือฉูน คือหมอที่จิ่งเหนียน ส่งเข้าไป เด็กคนนี้คลอดออกมาไม่ได้แน่นอน”

ถังซินรู้สึกโล่งใจ

เธอกังวลเรื่องนี้มาตลอด แต่ติดที่ไม่สามารถหา ทางออกได้

แต่ทันใดนั้นเอง สีหน้าของถังซินเริ่มบูดบึ้ง ผลัก ผู้ชายกระเด็นออกไป “คุณพูดจบแล้วใช่ไหม? หลบไป ฉันจะออกไป! ”
“ถังซิน ผมพูดมาตั้งเยอะแยะ คุณยังไม่เข้าใจอีกเห รอ? ” ร่างสูงใหญ่ของมู่เฉินหย่วนยังคงขวางประตูอยู่ ไม่มีแนวโน้มว่าจะปล่อยเธอออกไป “ผมกำลังคิดอะไร อยู่ คุณยังไม่รู้อีกเหรอ? ”

ถังซินพูดขึ้นอย่างไม่ใส่ใจ : “ฉันไม่อยากรู้ ฉันรู้แค่ ว่าวันนี้เป็นวันแต่งงานของฉัน สามีของฉันแซ่หลิน”

มู่เฉินหย่วนได้ยินแบบนั้นโกรธมาก จับมือของผู้หญิง กดกับประตู ขบเขี้ยวเคี้ยวฟันเอ่ยว่า : “ถังซิน คุณพูด ดีๆกับผมไม่ได้เหรอ? จะต้องยั่วโมโหผม ใช่ไหม?

“ฉันใจเย็น และก็รู้ดีว่าตัวเองกำลังพูดอะไรอยู่” ถังซิ นหลบสายตา ไม่อยากมองเขา : “นั่นพี่ใหญ่ของคุณ คุณก็ต้องกังวลเป็นธรรมดา ไม่จำเป็นต้องมาอธิบายให้ คนนอกอย่างฉันฟัง”

“ถังซิน” มู่เฉินหย่วนน้ำเสียงเศร้าเสียใจ เอ่ยขึ้นอย่าง มีสติว่า “คุณมองผม

“ถ้าหากคุณไม่มองผม แสดงว่าคุณกลัว”

ถังซินถูกเขายั่วจนหันกลับมา ประสานสายตากับ ผู้ชาย “ฉันมีอะไรต้องกลัวด้วย? ”

แววตาดำสนิทของมู่เฉินหย่วนจ้องมองเธอ “คุณมอง ตาผม บอกกับผม ว่าคุณรักหลินเฉิงจี๋จริงๆ เพราะรักเขาถึงแต่งงานกับเขา ไม่ใช่เพราะเอาคืนผม?

ถูกสายตาแหลมคมของเขาจ้องมอง ใจของถังซินสั่น ขึ้น ขนตากระพริบไปมา

เธอกลั้นหัวใจที่กำลังสั่นของเธอไว้ กัดฟัน พูดอย่าง กระด้างว่า : “ใช่ ฉันรักเขา ถึงแต่งงานกับเขา ——

มู่เฉินหย่วนไม่รอให้เธอพูดจบ ยื่นมือไปกดแก้มของ เธอ จูบเธออย่างรุนแรง

ขัดขวางไม่ให้เธอพูดคำที่ทำให้เขาโมโห

ปล่อยให้ผู้หญิงทุบตีเขา มู่เฉินหย่วนไม่สนใจ จูบจน เธอหายใจไม่ทัน ถึงจะปล่อยเธอ มองเธอนิ่งๆ “ตอนนี้มี สติหรือยัง? ”

“คุณ คุณ…… ลมหายใจเต็มไปด้วยกลิ่นของเขา ถัง ซินโกรธจนหน้าอกกระเพื่อม

“ถังซิน สายตาของคุณหลอกผมไม่ได้” มู่เฉินหย่วน นิ้วลูบหน้าเธอ “ผมรู้จักคุณมานาน เวลาที่คุณโกหกคุณ มีสีหน้ายังไง ผมรู้ดี ผมรู้”

ถังซินเม้มปากตัวเองอย่างรุนแรง ดื้อรั้นและไม่แยแส “แล้วยังไง มันจะได้อะไรขึ้นมา? เราไม่เกี่ยวข้องอะไร กัน ฉันจะแต่งงานกับใครมันเป็นสิทธิ์ของฉัน! ตอนนี้ ฉันไม่รักเขา ก็ไม่ได้แปลว่าฉันไม่ให้โอกาสตัวเอง”
“มู่เฉินหย่วน พอแค่นี้เถอะ มันดีกับเราทั้งคู่” ถังซิน ผลักมือของเขาออกไป พยายามบังคับตัวเอง ไม่แสดง ความรู้สึกออกมา “เราสามารถเป็นเพื่อนกันได้ ทั้งสอง บริษัทยังสามารถทำธุรกิจร่วมกันได้”

มู่เฉินหย่วนโกรธจนหัวเราะออกมา “คุณท้องลูกของ ผม บอกกับผมว่า จะเป็นเพื่อนกับผม? ถังซิน ผมเลี้ยง ดูคุณ ไม่ใช่จะมาเป็นเพื่อนกับคุณ”

“ถ้างั้นคุณจะให้ฉันทำยังไง! ” ถังซินตะโกนเสียง ดังใส่เขา พูดด้วยความเกลียด : “ถ้าหากทำได้ ฉัน ก็อยากจะคืนความสามารถเหล่านี้ให้กับคุณ! ไม่ใช่ ตอนแรกไม่เจอกับคุณถือดีที่สุด! ”

ถ้าหากเธอรู้ว่าผลของการไปเที่ยวบาร์จะเปลี่ยนชีวิต เธอไปทั้งชีวิต เธอไม่ไปแน่นอน!

“ถังซิน…..”

ถังซินเบี่ยงหลบมือเขา ร่างพยายามถอย ถอยคนติด กับบานประตู “ทุกคืนที่ฉันนอนเข้านอน จะคิดถึงเรื่องที่ ผ่านมาทุกครั้ง ทำยังไงก็ลืมไม่ได้ มันทรมานมากๆ”

“มู่เฉินหย่วน ถือว่าฉันขอร้องคุณ พอแค่นี้เถอะ” เธอ ก้มหน้า น้ำตาตกลงบนพรม “ใช่ ฉันยอมรับฉันเคยรัก คุณ ถึงแม้ว่าตอนนี้ในใจยังมีคุณอยู่ แต่มันก็ไม่ได้มี ความหมายอะไรอีก”

“เพราะเรื่องของซือซือคุณเกลียดฉัน บอกที่อยู่ของจี้เจียจื้อกับน้องชายฉัน ให้เขาไปประเทศ Y คนเดียว ทำให้น้องของฉันต้องตาย คุณยังเอาคืนฉันไม่พออีกเห รอ? ”

มู่เฉินหย่วนขมวดคิ้ว “เรื่องนี้คุณรู้ได้ยังไง? ”

“ตอนนี้มาสืบหาเรื่องนี้น่าเบื่อสิ้นดี” ถังซินสูดลม หายใจ ทำให้เธอสงบลง “น้องชายของฉันเอาชีวิต ชดใช้ให้คุณแล้ว พวกเราไม่มีอะไรติดคุณอีก”

“ถังซิน คุณฟังผม” มู่เฉินหย่วนฝืนจับไหล่ของผู้หญิง ให้เธอมองเขา

“ใช่ ผมยอมรับ ผมปล่อยให้กวนชิงเฟิงไปประเทศ Y เพราะฝีมือการยิงปืนของเขาดี ลอบฆ่าจี้เจียจื้อได้อย่าง ง่ายดาย แต่ผมไม่ได้โหดเหี้ยมขนาดนั้น และกวนชิงเฟิ งก็ไม่ได้ตายด้วย”

“พอแล้ว! ” ถังซินขัดพูดแทรกเขา เอ่ยขึ้นอย่างหมด หวัง “แม้แต่เถ้ากระดูกของเขาฉันก็ได้รับแล้ว ถ้าหาก ไม่ตาย คุณบอกฉันมา เขาอยู่ที่ไหน? คุณบอกมาสิ!

ตอนนั้นนั่นเอง ด้านนอกมีคนเคาะประตู

ในที่สุดอารมณ์ของมู่เฉินหย่วนผ่อนคลายลง เขาจูง ถังซินหลบออกไป “คนมาแล้ว”

มู่เฉินหย่วนเปิดประตู
ด้านนอกมีผู้ชายสูงใหญ่ยืนอยู่ อายุประมาณห้าสิบ ที ลําคอมีรอยแผลเป็นยาวๆน่ากลัว

คือคนที่กำลังดูแลจู่ซือซือ อาสุ่ย

มู่เฉินหย่วนเชิญเขาเข้ามา พูดขึ้นอย่างเหนื่อยล้า : “พี่สาวนายคิดว่านายตายไปแล้ว เกือบจะลงมือกับ ฉันแล้ว”

“คุณกำลังพูดอะไร? ” ถังซินมองชายวัยกลางคนมอง แล้วมองอีก จากนั้นหันไปมองมู่เฉินหย่วน “มู่เฉินหย่วน ฉันยังไม่ได้โกรธถึงขั้นมองอะไรไม่ออก น้องชายของ ฉันหน้าตาเป็นยังไงฉันรู้ดี!

ชายวัยกลางคนยกมือขึ้นลูบที่ลำคอ ดึงรอยแผลเป็น ยาวๆน่ากลัวนั้นออก

จริงๆแล้วในนั้นมีเครื่องเปลี่ยนเสียงบางๆซ่อนอยู่

ถอดเครื่องเปลี่ยนเสียงออกไปแล้ว ผู้ชายพูดถังซินว่า : “พี่ ใช่ผมจริงๆ ผมยังไม่ตาย

“ชิง ชิงเฟิง? ” ถังซินเมื่อได้ยินเสียงของเขา ก็ สามารถแยกออกว่าเป็นเสียงของน้องชายเธอ

แต่เมื่อมองหน้าตาของผู้ชายคนนี้แล้ว ทำให้เธอ ประหลาดใจขึ้นมาทันที “ใช่นายจริงๆ? แต่นาย……

กวนชิงเฟิงอธิบายให้ถังซินฟัง “ตอนที่ผมไปประเทศY รอบที่สอง ท่านประธานมู่ให้ผมแกล้งตาย เพื่อให้จี้ เจียจื้อชะล่าใจลดความระมัดระวังลง”

“ผมจงใจโยนหยกประจำตัวทิ้งบนถนน ท่านประธาน มู่หาคนมาศัลยกรรมให้เหมือนกับผม ลักษณะร่าง กายคล้ายๆกับผม มาตายแทนผม ผมกับคนของท่าน ประธานมู่คอยสนับสนุนเบื้องหลัง ไปหาคุณเย่น”

“คุณเย่นให้ผมทานยา ทำให้ผมเปลี่ยนไปแบบนี้” เขา ลูบหน้าของเขา รู้สึกหยาบกระด้าง “ตอนแรกก็ไม่ค่อย คุ้น หลังจากนั้นก็เฉยๆ ขอแค่ไม่มองกระจกก็พอ”

ถังซินเห็นว่าเป็นน้องชายของเธอจริงๆ กระโดน เข้าไปกอดแน่น ร้องไห้ปล่อยโฮออกมา : “นายทำพี่ ใจหายหมดเลย! เรื่องนี้ทำไมนายไม่บอกพี่ล่ะ! พี่คิด ว่านายตายไปแล้วจริงๆ พี่ใจจะสลายแล้ว……..

มู่เฉินหย่วนมองพวกเขากอดกันแน่นไม่ได้ รีบไปแยก ถังซินออกมา พลางพูดกับเธอว่า : “พ่อของโมโมย เหม่ยซีมีอิทธิพลเยอะในประเทศ R ถ้าเมื่อร่วมมือกับจี้ เจียจื้อ อยากจะกำจัดเขาก็ยากมาก ดังนั้นผมถึงส่งกวน ชิงเฟิงไป คือผมเองที่ไม่อนุญาตให้เขาบอกคุณ กลัวว่า คุณจะเป็นกังวล และก็คนรู้น้อยลงอีกหนึ่งคนความน่า เชื่อถือยิ่งสูงขึ้น

“มีแค่คุณที่มีปากไว้พูดใช่ไหม! ” ถังซินทุบผู้ชาย แรงๆทีหนึ่ง บนใบหน้ายังมีคราบน้ำที่ยังไม่แห้ง “คุณ รู้ไหม จี้เจียจื้อฉลาดแค่ไหน ถ้าหากแผนของคุณล้ม เหลวจะทำยังไง?