บทที่ 515 ผมอุ้มแม่ของลูกผม ใครกล้าฟ้องผม?

หลินเฉิงจี่มือเร็ว ตอนที่มู่เฉินหย่วนเริ่มขยับตัว ก็รีบ ลากถังซินมาด้านหลัง ประสานสายตากับมู่เฉินหย่วน

“ท่านประธานมู่ ถ้าหากคุณมาร่วมงานแต่งงานของ ผมกับยินยิน ผมดีใจ และยินดีมาก” สายตาของหลิน เฉิงจี่มีความเหี้ยมโหดซ่อนอยู่ “ถ้าหากคุณมาทำลาย คุณอย่ามาหาว่าผมไม่เกรงใจ!

มู่เฉินหย่วนเริ่มมีสติกลับมา พูดอย่างใจเย็นว่า : “ยา บำรุงครรภ์ที่เธอกำลังทานอยู่มีปัญหา ผมต้องพาเธอ ไปโรงพยาบาล”

“ถ้างั้นก็ควรเป็นผมพาเธอไปโรงพยาบาล ท่าน ประธานมู่ รบกวนเชิญคุณลงไปนั่งด้านล่าง”

มู่เฉินหย่วนรู้ว่าตนเองบุ่มบ่ามเกินไป

ต่อให้ยาบำรุงครรภ์ของถังซินมีปัญหา เขาส่ง ข้อความมาบอกก็พอ ทำไมเขาถึงโง่วิ่งมาที่งาน แต่งงาน?

มือข้างลำตัวเขาขยับไปมา กำลังจะลงไปจากเวที แต่ กลับหันไปเห็นผู้หญิงด้านหลังหลินเฉิงจื่

สวมชุดแต่งงานสีขาว สวยสง่างาม
ก้มหน้าเล็กน้อย ผ้าคลุมผมเจ้าสาวทิ้งตัวลงมา ปิดปัง ใบหน้าสวยงามของเธอ

เธอยืนติดกับผู้ชายที่กำลังจะแต่งงานด้วย เหมือนกับ มองไม่เห็นเขา

แววตาของมู่เฉินหย่วนมืดลง ใจรู้สึกวู่วามขึ้นมาอย่า บอกไม่ถูก กำลังร้องออกมาว่าให้พาผู้หญิงออกไป

ไม่งั้นเขาต้องเสียใจตลอดชีวิต

เขาทำตามที่ใจสั่ง กระชากเนคไท ตอนที่หลินเฉิงจื่ กำลังจะลงมือต่อยเขา ดึงเนคไทเขาผูกไว้ โค้งคำนับ จากนั้นก็อุ้มถังซินขึ้นมาอย่างสบาย

ร่างกายลอยขึ้นมา ทำให้ถังซินตกใจเป็นอย่างยิ่ง

หลังจากเธอเห็นมู่เฉินหย่วนอุ้มเธอลงจากเวลาแล้ว เธอหน้าซีดเผือด ผลักเขา “มู่เฉินหย่วน คุณทำอะไร วัน นี้เป็นวันแต่งงานของฉัน คุณปล่อยฉันลงเดี๋ยวนี้! ”

“ผมรู้” มู่เฉินหย่วนพูดสั้นๆ “คุณต้องไปโรงพยาบาล

มู่เฉินหย่วนเร็วจนคาดไม่ถึง

รอจนหลินเฉิงจี๋แก้เนคไทออก รีบวิ่งลงไปจากเวที มู่ เฉินหย่วนก้าวขายาวๆอุ้มผู้หญิงเดินออกไปจากโบสถ์แล้ว

แขกในงานมองหลินเฉิงจี่วิ่งตามออกไป นั่งมองหน้า กัน

“ฮ่าฮ่าฮ่า สมกับที่เป็นหลานของฉัน! ” ท่านมู่มองมู่ เฉินหย่วนอุ้มผู้หญิงออกไป ดีใจจนทำตัวไม่ถูก “ฉัน ว่าแล้วว่ามันต้องมาแย่งผู้หญิง นิสัยแบบนี้เชื้อของฉัน แน่นอน! ”

โมมอยอี้พูดไม่ออก

ก็ไม่รู้ว่าใคร เมื่อกี้นั่งด่าหลานของตัวเองไม่เอาไหน

จนวิ่งไปถึงรถ ถังซินก็ยังดิ้นอยู่ โกรธจนแม้แต่ ตอนพูดก็เสียงสั่น “มู่เฉินหย่วน งานแต่งงานนี้ได้ถูก ถ่ายทอดสด คุณทำแบบนี้ คุณจะเอาหน้าของบริษัทมู่ ซื่อไปไว้ที่ไหน?

“ผมติดต่อให้คนจัดการกับเวยป๋อและเว็บไซต์สื่อ ต่างๆแล้ว” น้ำเสียงของมู่เฉินหย่วนดูใจเย็น ไม่มีความ กังวลแม้แต่น้อย “ปิดไม่ได้ ก็ไม่ต้องปิด บริษัทมู่ซื่อก็ ไม่ใช่ไม่เคยผันผวนมาก่อน”

ถังซินดิ้นอีกสองสามครั้ง เมื่อเห็นว่าดิ้นไม่หลุด พูด อย่างใจเย็นว่า : “มู่เฉินหย่วน พวกเราไม่ใช่เด็กแล้ว วันนี้คุณทำแบบนี้ เสียหายที่สุดคือบริษัทมู่ซื่อ”

ตอนคืนนั้นตอนที่นั่งคุกเข่าขอร้องต่อหน้าพวกเขาเธอก็ไม่มีความหวังอีก

มู่เฉินหย่วนไม่รู้ว่าควรพูดอะไร เอ่ยปากพูดอย่าง ลําบากว่า : “ยาบำรุงครรภ์ที่เธอเคยทานมีปัญหา ผม ต้องพาคุณไปตรวจที่โรงพยาบาล”

“ว่ายังไงนะคะ? ” ถังซินขมวดคิ้ว “คุณรู้ว่าฉันทานยา บำรุงครรภ์อะไรไหม”

มู่เฉินหย่วนเอ่ยว่า “ฉากผิงเคยเอารูปภาพกล่องยาให้ ผมดู เขาบอกว่าเคยไปรับให้คุณครั้งหนึ่ง เห็นว่าที่บ้าน คุณทานยาเหล่านี้หมดแล้ว รีบไปโรงพยาบาลรับให้ คุณอีก เขารับยากลับไปแล้ว คุณได้ทานไหม? ”

“จำไม่ได้แล้วคะ” ถังซินส่ายหน้า เธอจำไม่ได้จริงๆว่า ได้ทานไปหรือเปล่า “ช่วงนี้ยุ่งมากเลย”

“ถ้างั้นไปตรวจที่โรงบาลหน่อยและกันครับ”

ถังซินนึกขึ้นได้ว่า เธอโกหกมู่เฉินหย่วนเรื่องอายุของ เด็กในท้อง บอกว่าเป็นลูกของคนอื่น ถ้าหากไปตรวจที่ โรงพยาบาล เขาสามารถคำนวณอายุของเด็กในท้อง เธอได้อย่างง่ายดายแน่นอน ว่าเป็นลูกของเขาหรือไม่

“หยุดรถ! ” ถังซินรีบร้องบอก “ฉันไปเอง ไม่ต้อง รบกวนคุณ”

มู่เฉินหย่วนกดเธอที่กำลังดิ้นไว้ “บนถนนรถเต็มไป หมด คุณคิดจะไปทางไหน? หรือว่าคุณมีเรื่องอะไรปิดบังผม? ‘

ถังซินตกใจ รีบยิ้มเยาะเย้ย : “คุณคิดเยอะไปแล้ว ฉันแค่ไม่อยากให้เมื่อถึงโรงพยาบาลแล้วถูกคนจำได้ พากันด่าฉัน ว่าหนีงานแต่งงาน ไปมีอะไรกับคุณ ท่าน ประธานมู่!

มู่เฉินหย่วนสำลัก แต่ไม่มีเสียงอะไรออกมา แค่หน้า บูดบึ้งให้คนขับรถขับรถต่อไป

รถมาถึงโรงพยาบาลอย่างรวดเร็ว

มู่เฉินหย่วนฝืนอุ้มถังซินเข้าไปในโรงพยาบาล ถังซิน สวมชุดแต่งงานเป็นที่จับตามอง ทำให้ระหว่างทางที่ ไปห้องสูตินรีเวช ผู้คนที่เดินผ่านต่างพากันหันไปมอง อย่างสนใจ

หลังอุ้มผู้หญิงเข้าไปในห้องหมอ มู่เฉินหย่วนพูดกับ หมอว่า : “ยาบำรุงครรภ์ที่เธอเคยทานมีปัญหา รบกวน คุณหมอช่วยตรวจเธอให้ละเอียดด้วยครับ”

ในห้องหมอเขาก็ไม่อยากอยู่นาน พูดจบก็รีบออกมา

มู่เฉินหย่วนกดโทรศัพท์หาผู้ช่วยจาง ให้เขาหาวิธี หยุดหลินเฉิงจี๋ ไม่ให้เขามาโรงพยาบาล

ตอนที่วางโทรศัพท์ เขาเห็นพยาบาลคนหนึ่งเดินมา เหมือนว่าจะเข้าไปในห้องหมอข้างๆ นึกถึงตอนที่ถังซิ นมีอาการแปลกๆในรถ รีบเรียกให้พยาบาลหยุด
“รบกวนคุณพยาบาลช่วยดูความเคลื่อนไหวและอายุ ของเด็กในครรภ์ให้ผมหน่อย อย่าให้เธอรู้นะครับ”

สูตินรีแพทย์ตรวจร่างกายของถังซินอย่างละเอียด พบว่าเธอกับเด็กในท้องปกติดี สุขภาพแข็งแรงดี ตอนที่ กำลังจะออกผลตรวจ ถังซินกลับพูดว่าไม่ต้อง

ยังบอกกับหมออีกว่าผู้ชายด้านนอกไม่มีความสัมพันธ์ กับเธอและเด็กในท้อง หวังว่าหมอจะไม่บอกเรื่องเด็กใน ท้องกับผู้ชายคนนั้น

เธอไม่รู้ว่า ตอนที่พยาบาลออกไป ได้บอกความ เคลื่อนไหวของเด็กในท้องให้กับมู่เฉินหย่วนแล้ว

มู่เฉินหย่วนคำนวณย้อนตามอายุครรภ์ของถังซิน ก็ แน่ใจว่าตอนที่ไปเที่ยวประเทศR กับถังซินไม่ได้ป้องกัน ด้วยเหตุนี้เธอจึงท้อง เด็กในท้องเป็นลูกของเขา

เมื่อก่อนเขาเคยสงสัย แต่ว่าถูกถังซินปฏิเสธ ตอนนี้ รู้ว่าเด็กในท้องเป็นลูกของตัวเองขึ้นมากระทันหัน รู้สึก สมองเบลอ ใจเย็นต่อไปไม่ไหว

ผู้หญิงบ้า ยังมาหลอกเขา บอกว่าเด็กในท้องเป็นลูก ของหลินเฉิงจี๋!

ถ้าหากไม่เพราะเขายั้งใจ ให้พยาบาลช่วยเขาจับตา มอง เขาไม่มีทางรู้ความจริงตลอดไป

มู่เฉินหย่วนนวดระหว่างคิ้ว ยังคงใจเย็นลงไม่ได้ แต่ประตูห้องหมอถูกเปิดออก

ถังซินเดินออกมาจากข้างใน มองเขาอย่างเย็นชา : “ขอบคุณท่านประธานมู่มากคะ ฉันกับเด็กในท้อง ปกติดี ฉันยังต้องรีบไปแต่งงาน ไม่ต้องลำบากท่าน ประธานมู่ไปส่งอีก”

เธอยกกระโปรงชุดแต่งงานที่แสนหนักเดินออกไป ก้าวหนึ่ง

มู่เฉินหย่วนกลับเดินเข้ามาใกล้ อุ้มเธอขึ้น เธอ ร่างกายเสียสมดุลทำได้แค่กอดคอเขาไว้

“ฉันบอกแล้วว่าไม่ต้องให้คุณส่ง ฉันเรียกแท็กซี่ไป เอง” ถังซินรีบยื่นมือออกไปผลัก ด่าออกไปว่า : “ชุด แต่งงานฉันหนัก คุณยังอุ้มฉันแบบนี้อีก ถ้าฉันล้มขึ้นมา เด็กจากที่ไม่เป็นอะไร อาจเป็นอะไรขึ้นมาก็ได้”

ถังซินสีหน้าโกรธเคือง “มู่เฉินหย่วน ปล่อยฉันเดี่ยว

มู่เฉินหย่วนพลางอุ้มเธอออกไปอย่างมั่นคง พลางก้ม หน้ามองเธออย่างเย็นชา ขบเขี้ยวเคี้ยวฟัน: “ถังซิน เธอความสามารถเยอะจริงๆ เธอเยี่ยมจริงๆ!

ถังซินถูกเขามองจนรู้สึกเสียวสันหลังวาบ กลัวว่าเขารู้ อะไรแล้ว
แต่เมื่อกี้เขาไม่ได้เข้าไปในห้องคุณหมอ

“คุณ คุณหมายความว่ายังไง? ” ถังซินฝืนทำใจเย็น “ถ้าคุณไม่ปล่อยฉันลงมาอีก ฉันฟ้องคุณคุกคามทาง เพศ! ”

“ผมอุ้มแม่ของลูกผม ใครกล้าฟ้องผม? ”

ถังซินตาโต มองเขานิ่งๆ “คุณรู้มาจากที่ไหน เห็นอยู่ ว่าคุณไม่…….

มู่เฉินหย่วนชายตามองเธอแวบหนึ่ง ทั้งโกรธทั้งจนใจ : “ดังนั้นผมจึงบอกว่า IQ ของเด็กในท้องไม่ควรเหมือน คุณ โง่เกินไป!”

ครูใหญ่ถังซินถึงใจเย็นลง ไม่ต่อล้อต่อเถียงกับเขา “ต่อให้คุณรู้แล้ว แล้วยังไง? มู่เฉินหย่วน เราเลิกกันไป นานแล้ว ไม่เกี่ยวข้องอะไรกันอีก”

“ขอแค่เด็กในท้องเป็นลูกของผม มีความเกี่ยวข้อง แน่นอน” มู่เฉินหย่วนพูดออกมาอย่างเย็นชา “ผมไม่ให้ ลูกของผมเรียกผู้ชายคนอื่นว่าพ่อแน่นอน! ”

“ฉันเต็มใจ!