บทที่ 514 ถ้ามันแน่จริง มาแย่งคนไปนานแล้ว!

“พี่รอง พี่รู้ยานี้มาจากไหน? ” เย่นจิ่งเหนียนพูดแทรก เขาขึ้นมา น้ำเสียงจริงจัง “ใครกำลังทานอยู่?

มู่เฉินหย่วนนึกออกว่าครั้งก่อนเคยส่งชื่อยาเหล่านี้ ให้กับเย่นจิ่งเหนียน แต่เขายังไม่ตอบอะไรเขากลับมา สักที ตอนนี้ได้ยินน้ำเสียงเขาผิดปกติ ถามขึ้นเสียงทุ้ม : “ยามีปัญหาอะไรหรือเปล่า?

“พี่บอกผมมาก่อน ยานี้มีคนทานอยู่ใช่ไหม ใช่ถังซิน ใช่ไหม? ”

“อืม”

“ส่งข้อความไปบอกเธอ ให้เธอเอาเหล้านี้ทิ้งให้ ทั้งหมด” เย่นจิ่งเหนียนพูดขึ้น “ยาเหล่านี้เมื่อห้าปีก่อน เคยตรวจพบว่า มีส่วนผสมที่เป็นอันตรายต่อแม่และเด็ก ในครรภ์ ถูกสั่งห้ามจากองค์การยาระหว่างประเทศมา นานแล้ว ผมไม่รู้ว่าเธอซื้อมาจากไหน แต่ว่าทานยานี้ เป็นเวลานาน เด็กจะท้องตายในท้องแม่แน่นอน”

“นายแน่ใจว่าเป็นยาต้องห้าม? ” มู่เฉินหย่วนสีหน้า บูดบึ้งไร้ที่เปรียบ “ยาเหล่านี้เธอรับจากโรงพยาบาล ถ้า หากยามีปัญหา โรงพยาบาลไม่น่าจะให้หญิงมีครรภ์ ทาน”

เย่นจิ่งเหนียนพยายามเตือนเป็นนัย : “พี่รอง โรง พยาบาลคนดีคนไม่ดีปะปนกันเต็มไปหมด คนประเภทไหนก็มี พี่ก็ไม่ได้ทำงานที่นั่น จะรู้ได้ยังไงว่ายาเหล่านี้ หญิงมีครรภ์ทุกคนต่างทาน? ”

มู่เฉินหย่วนเข้าใจทันที

เขาหน้าบูดบึ้งเดินออกมาจากห้องวีไอพี เบื้องลึกก็ หัวใจรู้สึกกระวนกระวาย

อีกฝั่งหนึ่ง ถังซินเพิ่งเปลี่ยนชุดแต่งงานเสร็จ มีจู่ซือซื อกับกวนหลิงเอ๋อพาเธอขึ้นรถ เดินทางไปยังโบสถ์

กวนหลิงเอ๋อกับจู่ซือซือต่างลังเล แต่อะไรก็ไม่กล้าพูด ออกมา

รถแล่นออกไปอย่างรวดเร็ว สามสิบนาทีผ่านไปก็ถึง โบสถ์เซนต์ปีเตอร์

สื่อต่างๆที่ถูกเชิญมาต่างยืนกันเป็นระเบียบ ตรงพรม แดงทั้งสองข้าง มือที่ถือกล้องอยู่เล็งไปที่จุดที่ถังซินจะ ลงมาจากรถ พยายามถ่ายอย่างเต็มที่ เพื่อให้ได้ข่าว มาสร้างเป็นกระแส

คุณแม่ถังมารออยู่ข้างนานๆแล้ว เมื่อเห็นถังซินลงมา จากรถ รีบเข้ามารับ

“ยินยิน” มองเห็นลูกสาวสวมชุดแต่งงาน คุณแม่ถังถึง รู้ว่าลูกโตแล้ว ควรแต่งงานแล้ว “แม่ดูแลลูกไม่ดี ทำให้ ลูกลำบากแล้ว”
“แม่ค่ะ” ถังซินมองแม่ของเธออย่างจนใจ “วันนี้หนู แต่งงาน แม่อย่าพูดเรื่องพวกนี้ได้ไหมคะ? ”

คุณแม่ถังพยักหน้า “จ๊ะ จ๊ะ แม่ไม่พูด”

ถังซินคล้องมือคุณแม่ถัง เดินผ่านพรมแดง ก้าวไปยัง

โบสถ์

ยิ่งใกล้โบสถ์ขึ้น ใจที่นิ่งสงบของเธอกลับรู้สึก ตึงเครียดขึ้นมา รู้สึกไม่รู้ว่าจะทำยังไงดี

วันนี้ เธอจะแต่งงานแล้ว

ไม่ใช่เหมือนเมื่อก่อนเพื่อหลบหนี แต่งงานกระทันหัน แต่ทว่าแต่งกับคนที่รักเธอ ผู้ชายที่ทนุถนอมเธอ

แต่ทำไมใจของเธอยังรู้สึกว่างเปล่าอยู่?

ถังซินเงยหน้าขึ้น พบว่าเดินเข้าไปในโบสถ์แล้ว เก้าอี้ ทั้งสองฝั่งเต็มไปด้วยแขกที่พวกเธอเชิญมา มีแขกจาก หุ้นส่วนธุรกิจ แม้แต่โมมอยอี้กับท่านมู่ก็มา

สบตากับสายตาของถังซิน ท่านมู่ยิ้มอ่อนๆ รอยยิ้ม เป็นมิตร แฝงไปด้วยความเสียดาย

เด็กคนนี้ไม่สามารถเป็นหลานสะใภ้ของเขาได้ เขาก็ จนปัญญา

เมื่อพบว่าไม่มีวี่แววของผู้ชายคนนั้น ถังซิ่นถึงจะรู้สึกโล่งใจไปนิดนึง เธอก็ยิ้มอ่อนๆให้ท่านมู่ คล้องแขนคุณ แม่ถังเดินไปจนใกล้ถึงหน้าบาทหลวง

หลินเฉิงจี่สวมชุดแต่งงานสีขาว แสดงให้เห็นความ สง่างาม อ่อนโยน อบอุ่น

ในแววตาอันอ่อนโยนคู่นั้นมีเพียงเธอคนเดียว

คุณแม่ถังจับมือถังซิน วางลงมือของหลินเฉิงจื้อย่าง ระมัดระวัง “แม่กับพ่อของเธอเลิกกันไปนานแล้ว ตอนนี้ เธอแต่งงาน มีเพียงแค่แม่ส่งเธอแต่งงาน แม่มอบเธอให้ กับลูก หวังว่าลูกจะดูแลเธอดีๆ”

“ผมจะดูแลเธอดีๆแน่นอนครับ” หลินเฉิงจี๋มองถังซิน เต็มไปด้วยความรัก “สิ่งที่ผมอยากได้มาตลอด มีเพียง เธอ”

และตอนนี้ ในที่สุดพวกเราจะแต่งงานกันแล้ว

ส่งลูกสาวให้กับผู้ชายอีกคนหนึ่งด้วยตัวเอง คุณแม่ ถังกลั้นร้องไห้ไม่ไหว ค่อยๆถอยออกมา

หลินเฉิงจี๋จับมือถังซินไว้แน่น “ยินยิน คุณสวยมาก”

“ฉันสวยฉันรู้” ถังซินเม้มปากยิ้ม พูดเตือนเขาเบาๆ “แขกกำลังรออยู่ อย่ามัวล้อเล่น”

“ครับ”
ทั้งสองจับมือของกันและกัน ยืนเคียงข้างกัน

บาทหลวงยืนตรงหน้าพวกเขาอย่างเคร่งขรึม กำลัง มองคัมภีร์คู่ชีวิต อ่านขั้นตอนการกล่าวคำสัญญาตาม คําสอนจากพระคัมภีร์

หลังจากอ่านจบ บาทหลวงมองไปที่หลินเจิงจี้ “คุณ หลินเฉิงจี๋ คุณจะรับคุณถังซินเป็นภรรยาไหม? รักเธอ ถนอมเธอ ทั้งในยามทุกข์และยามสุข ทั้งในเวลาป่วย และเวลาสบาย ให้เกียรติเธอตลอดชั่วชีวิตของคุณ”

“ครับ” หลินเฉิงจี๋จับมือผู้หญิงที่เขารัก ตอบกลับอย่าง อ่อนโยนและหนักแน่น

บาทหลวงมองไปที่ถังซิน “คุณถังซิน..…………….”

มองขึ้นไปบนเวทีหนุ่มหล่อสาวสวย ฟังคำถามของ บาทหลวง ท่านมู่ถอนหายใจลึกๆ “เธอว่าผู้หญิงดีๆแบบ นี้ ทำไมเฉินหย่วนรักษาไว้ไม่ได้นะ ฮือ!

“คุณพ่อ อย่าเสียดายอีกเลย” โมมอยอี้เอ่ยขึ้น “เด็ก ทั้งสองไม่มีวาสนาต่อกัน บังคับไม่ได้ บ

ใจของเธอยังคงรังเกียจหลินเฉิงจี๋ แถมไม่อยากเจอ กับเขา

ถ้าไม่เพราะเห็นคุณแม่ถังเป็นเพื่อน บวกกับท่านมู่ยืน หยัดจะมา เธอไม่มาแน่นอน
ท่านมไม่พอใจเอ่ยออกมาว่า : “เฉินหย่วนใจเย็นเกิน ไปแล้ว บังคับตัวเอง คนอื่นเมื่อรู้ว่าเลิกกันแล้ว ก็หน้า ด้านทำทุกวิถีทางเพื่อให้ได้ภรรยาของตัวเองกลับคืนมา แต่เขากลับ ผลักเธอให้กับคนอื่น!

หลานของเขาอะไรก็ดีไปหมด มีเพียงอย่างเดียวคือ ใจเย็นเกินไป ถ้าเรื่องนั้นไม่มีประโยชน์กับตัวเองไม่เคย สนใจ

ในเรื่องของความรัก ใจเย็นจนเกินไปอะไรก็อาจจะไม่ ได้รับกลับมาเลย

คิดถึงพฤติกรรมของมู่เฉินหย่วน ท่านมู่ถอนหายใจ ลึกๆอีกครั้ง “มันไปบริษัทอีกใช่ไหม?

“ได้ยินผู้ช่วยเขาบอกมาว่า เหมือนว่าจะไปทำธุระที่ ต่างประเทศ”

“ไปทำธุระอะไร ฉันว่ามันจงใจหลบมากกว่า!” ท่า นมู่พูดจี้ถูกใจดำ “ไม่อยากเห็นว่าที่ภรรยาของตัวเอง แต่งงานกับคนอื่น หนีออกไปหลบที่อื่น! ไม่เอาไหนสิ้น ดี!

โมมอยอี้กล่าวขึ้นอย่างจนใจ “คุณพ่อ มีปู่ที่ไหนว่า มาว่าหลานแบบนี้? ถ้าหากเขามีเรื่องต้องจัดการจริงๆ ล่ะ? ”

“ฉันอยู่กับมันมาสามสิบปีแล้ว ฉันยังจะไม่รู้จักมันดีอีก เหรอ? ” ท่านมู่มองคนบนเวที ยิ่งคิดยิ่งโกรธ “ถ้ามันแน่จริง มาแย่งคนไปนานแล้ว!

บาทหลวงบนเวทีกำลังถามถังซิน ..………..คุณจะรับคุณ หลินเฉิงจี๋เป็นสามีไหม? ”

แขกด้านล่างเวทีกลั้นหายใจลุ้น นั่งรออย่างสงบ

ถังซินหลับตา ให้ร่างกายผ่อนคลาย ยิ้มอ่อนเอ่ยว่า : “au……”

“เธอไม่รับ! ” เสียงผู้ชายเย็นยะเยือกแทรกเข้ามา ขัดจังหวะถังซิน

แขกในงานพากันตกใจ ต่างพาหันหันไปมองที่ประตู

โบสถ์

มองเห็นร่างสูงยาวกำลังเดินเข้ามา

ท่านชู่ได้ยินเสียงรู้สึกคุ้นหู หันกลับไปมอง มีความสุข ขึ้นมาทันที “มันมาแย่งคนจริงๆด้วย!

“คุณพ่อ อย่าดีใจอีกเลย! ” โมมอยอี้พูดเบาๆ “งาน แต่งงานนี้ถ่ายทอดสด เฉินหย่วนมาทำลายงานนี้จริง อีกสักครู่คลิปถูกปล่อยลงในอินเตอร์เน็ตทุกอย่างจบ แน่นอน! ”

พูดพลางเตรียมจะลุกขึ้นไปห้าม
ท่านมู่จับมือเธอไว้ “เธอคิดดีๆ ลูกชายของเธอสามสิบ แล้ว ไม่ใช่เด็กอายุยี่สิบ

..” โมมอยอี้ดิ้นอยู่ครู่หนึ่ง แล้วนั่งลงไป

ถังซินเมื่อได้ยินสียงนั้นก็รู้ทันทีว่าใครมาแล้ว คำพูด ถูกขัดจังหวะ ใจของเธอสั่นแรงขึ้น จับมือของหลินเฉิงจื่ ไว้แน่น ไม่หันกลับไปมอง

มู่เฉินหย่วนเดินผ่านทางเดิน รีบเดินมาจนถึงหน้าเวที เห็นพิธีของทั้งคู่ยังไม่เสร็จ ในใจรู้สึกดีใจขึ้นมาทันที

โชคดีที่ไม่สายไป

เขารีบขึ้นไปบนเวที จับมือของถังซิน “ถังซิน ไปกับผม”

ว้าว!

แขกล่างเวทีมองจนแน่นิ่ง

ท่านประธานมู่แห่งบริษัทมู่ซื่อฮาร์ดคอร์ขนาดนี้เหรอ บุกเข้ามาทำลายงานแต่งงาน แถมไม่สนใจเจ้าบ่าวที่ยืน อยู่ข้างๆ อ้าปากก็บอกให้เจ้าสาวไปกับตัวเอง?

มีแขกถอนหายใจเอ่ยว่า : “นี่เป็นครั้งแรกที่ฉันเจอ กับการแย่งเจ้าสาวกลางงานแต่งงาน คนที่แย่งเจ้ายัง เป็นท่านประธานมู่อีก”
“ฉันก็เหมือนกัน”

ช่างภาพที่กำลังแบกกล้องถ่ายทอดสดอยู่ก็ตกใจนิ่ง ไปเหมือนกัน

เขามองทั้งสามคนบนเวที ตอนนี้ไม่รู้ว่าจะปิดกล้อง หรือถ่ายทอดสดต่อดี