บทที่ 511 พี่เฉินให้หนูลอง

หลินเฉิง เดินเข้ามา หัวเราะพลางชมออกมา “อืม สวยมากครับ”

เขายังไปถามมู่เฉินหย่วน “ท่านประธานมู่ คุณคิดว่า ภรรยาผมสวมชุดเจ้าสาวชุดนี้สวยไหมครับ?

สายตาของมู่เฉินหย่วนหันไปมองร่างผู้หญิง เอ่ยขึ้น อย่างเย็นชาว่า : “ไม่สวย ชุดไม่มีแขน ทำให้เนื้อเธอ โผล่ออกมา”

ถังซิน “…………

“ภรรยาผมกำลังท้อง อ้วนขึ้น แขนควรจะมีเนื้อเป็น ธรรมดา” หลินเฉิงจี๋หัวเราะเบาๆ “ชุดแต่งงานชุดนี้ผู้ หญิงอวบๆสวมถึงจะสวย ผู้จัดการร้านครับ คุณคิดว่า ยังไง? ”

“ค่ะ ใช่ค่ะ” ผู้จัดการร้านรีบพยักหน้าตอบ หน้าผาก รู้สึกเหมือนมีเหงื่อออกมา

ช่วงนี้เธอไม่ค่อยได้ติดตามข่าวในวงการบันเทิง แต่ เธอก็รู้ข่าวซุบซิบระหว่างถังซินกับมู่เฉินหย่วน ยังคิดว่า ผู้หญิงคนนี้โชคดีมากเลย เจอกับผู้ชายที่ไม่ธรรมดาทั้ง นั้น แถมกำลังจะแต่งงานกับบุคคลใหญ่โตอีก

คาดไม่ถึงว่าวันนี้มู่เฉินหย่วนก็มาด้วย
โอ๊ย คุณชายหลินจะเหน็บแนมท่านประธานมู่ก็ เหน็บแนมไปสิ จะดึงเธอเข้ามาเกี่ยวข้องด้วยทำไม?

บุคคลใหญ่โตแบบนี้ผู้จัดการต่างไม่อยากมีเรื่องด้วย ทั้งสองฝั่ง ทำได้แค่ยิ้มแล้วเอ่ยว่า : “ร้านของเรามีชุด แต่งงานสวยๆเยอะแยะ คุณหนูถังลองเลือกดูอีกซิคะ ชุดแต่งงานต้องเลือกเยอะๆ ถึงจะเจอกับชุดที่ตัวเอง พอใจมากที่สุด”

หลินเฉิงจี่เอ่ยขึ้น : “วันนี้พวกเราตั้งใจมาเลือกชุด แต่งงาน มีเวลาเหลือเฟือ ผมเอาชุดนี้ ช่วยใส่กล่องให้ ด้วยครับ ภรรยาผมเลือกแล้วเจอชุดที่ชอบอีก ผมจะ บอกกับคุณนะครับ”

“ชุดแต่งงานชุดเดียวก็พอแล้ว” ถังซินรีบห้ามเขา “คุณจะเลือกไปทำไมเยอะแยะ?”

“ชุดแต่งงานสกปรกง่าย เสียหายง่าย เลือกอีกซักสอง ชุดเตรียมไว้” หลินเฉิงจี่ลูบจมูกเธอ “การแต่งงานเป็น เรื่องใหญ่ครั้งหนึ่งในชีวิต ต้องจัดให้ดีที่สุด คุณอย่าคิด แต่จะช่วยผมประหยัดเงิน

“ค่ะ” ถังซินฝืนยิ้มตอบ

มีสายตาเย็นยะเยือกกำลังจ้องมองเธออยู่ ทำให้เธอ รู้สึกไม่เป็นตัวของตัวเอง

ตอนที่พวกเขากำลังจะทะเลาะกัน จู่ซือซือที่เลือกชุด ได้แล้วเข้าไปลอง หลังจากออกมาก็ส่องกระจกครู่ใหญ่ชื่นชมความสวยของตัวเอง เมื่อเห็นถังซิน วิ่งดีใจเข้ามา หาเธอ

“พี่ถังซิน! ” คิดถึงถังซินที่กำลังท้องอยู่ จู่ซือซือแค่วิ่ง เข้ามาหากอดเธอครู่หนึ่ง “พี่ถังซิน ชุดแต่งงานที่สวม อยู่สวยมากเลย สวมแล้วทำให้พี่ดูสวยมาก!

ถังซินจ้องมองชุดแต่งงานบนร่างของเธอ แล้วนิ่งไป : “ทำไมเธอ…..ซือซือ เธอลองชุดแต่งงานทำไมกัน? ”

“พี่เฉินให้หนูลองจู่ซือซือเอ่ยขึ้น แล้วยังจับชาย กระโปรงหมุนให้เธอดูรอบหนึ่ง “เป็นไงบ้างคะ สวยใช่ ไหมคะ? หนูเห็นครั้งแรกก็ชอบชุดนี้เลย!

มู่เฉินหย่วนเป็นคนจัดการ?

สีหน้าของถังซินเปลี่ยนไปเล็กน้อย “เธอจะแต่งงาน กับใครเหรอ? ”

“พี่เฉินจัดการให้หนูเรียบร้อยแล้วคะ! ” กลัวว่ามู่เฉิน หย่วนจะพูดอะไรทำให้ถังซินเข้าใจผิด จู่ซือซือทำเป็น ฉลาดแทรกมู่เฉินหย่วนพูดก่อน “ดังนั้นจึงพาหนูมาลอง ชุดแต่งงานคะ!

“ซือซือ” มู่เฉินหย่วนขมวดคิ้ว น้ำเสียงไม่พอใจ “เธอ ทําไมพูดเยอะจริงๆ? ”

จู่ซือซือมองบนใส่เขา
เห็นกันอยู่ว่าเธอพูดเข้าข้างพี่เฉิน พี่เฉินยังคิดว่าเธอ พูดเยอะอีก เกินไปจริงๆ!

มู่เฉินหย่วนรู้สึกว่าจู่ซือซือพูดเยอะเกินไป และคำพูด นี้เมื่อถังซินได้ยินความหมายกลับเปลี่ยนไปอีกแบบ ทำให้เธอคิดถึงคำพูดของมู่เฉินหย่วน ตอนที่ไปตามหา จู่ซือซือ

“คุณรักน้องชายของคุณ ผมก็รักซือซือ”

“เกิดเรื่องใหญ่ขนาดนั้น ฉันยังไม่ไปคิดบัญชีกับเขา แต่เขากลับถามฉัน ว่าเขาจะทำยังไง? ”

“ถ้างั้นฉันจะบอกกับคุณ ถ้าเขาโผล่ออกมาอีก ฉันไม่ รับรองว่าฉันจะทำอะไรกับเขาบ้าง!

“เธอลืมกวนชิงเฟิงไป สามารถเริ่มต้นชีวิตใหม่

สามารถเจอสิ่งที่ดีกว่า คนที่รักเธอยิ่งกว่า”

ถังซินเหมือนกับถูกคนดูดพลังจนหมดตัว หยิกแขน หลินเฉิงจี่สุดแรง

หลินเฉิงจี๋รีบมองเธอ : “ยินยิน เป็นอะไรไปครับ?

“ฉัน ฉันรู้สึกไม่ค่อยสบาย” ถังซินรู้สึกไม่สบายใจมากๆ
เมื่อเธอเริ่มพูด ท้องก็เริ่มปั่นป่วน รู้สึกเหมือนจะอ้วก รีบปิดปากทันที

“อยากอ้วกใช่ไหม? ” เห็นเธอทรมาน หลินเฉิงก็รู้สึก กระวนกระวายไปด้วย

ถามเจ้าของร้านว่าห้องน้ำอยู่ที่ไหน รีบพยุงเธอไป ออกไป

“เอ๊ะ พี่ถังซินเป็นอะไร? ” จู่ซือซือมองถังซินกับหลิน เฉิงจี่ที่เดินไกลออกไปแล้ว ซุบซิบเบาๆ : “ฉันเห็นว่า คุณแม่ที่กำลังตั้งท้องต่างมักจะอ้วกบ่อยๆ พี่ถังซินคงจะ เป็นแบบนั้นเหมือนกันมั้ง?

มู่เฉินหย่วนสีหน้าบูดบึ้ง “ไปลองชุดแต่งงานของเธอ ไป!

“ลองก็ลองสิ พี่เฉินดุหนูทำไม” จู่ซือซือเบะปากไม่ พอใจ เอ่ยว่า : “เห็นกันอยู่ว่าพี่นั่นแหละรั้งพี่ถังซินไว้ ไม่ได้ ต้องโทษตัวพี่เอง พี่ชอบเอาความโกรธไปลงกับ คนอื่น”

“ยังพูดอีก? ”

ซือซือถูกเขา ก้มหน้าบูดบึ้งเดินไปห้องลองชุด

หลังจากเธอเดินไปลองชุด มู่เฉินหย่วนก็เรียกผู้ จัดร้านที่ยืนอยู่ที่ฝั่งหนึ่งเข้ามา หยิบบัตรออกมาจาก กระเป๋าสตางค์
“อีกสักครู่ไม่ว่าพวกเขาจะเลือกชุดแต่งงานกี่ชุด ก็ใช้ บัตรใบนี้รูด”

ในคำพูดของผู้ชายมีความหมายซ่อนอยู่มากมาย ผู้ จัดการร้านกลับเข้าใจได้อย่างรวดเร็ว รับบัตรมาอย่าง ใจเย็น “ค่ะ ท่านประธานมู่วางใจได้เลยค่ะ ฉันรู้ว่าควร ทำยังไง”

เห็นผู้จัดการร้านฉลาดไหวพรบดี สีหน้าของมู่เฉิน หย่วนดีขึ้นนิดหน่อย จากนั้นหันหลังเดินออกไป

ผู้จัดการร้านนิ่งไปครู่หนึ่ง ตะโกนเรียกจากด้านหลัง “ท่านประธานมู่ คุณไม่รอคุณหนูจู่เหรอคะ? ”

“เธอมีเท้า เดินเองได้

หลังจากมู่เฉินหย่วนออกมาจากสตูดิโอชุดแต่งงาน ถังซินที่ออกมาจากห้องน้ำกลัวว่าถ้ากลับไปจะเจอกับ เขา จึงบอกกับหลินเฉิงจี่ว่าเธอไม่ค่อยสบาย ซื้อแค่ชุด แต่งงานที่เธอสวมอยู่ก็พอ

หลินเฉิงจี่ทำตามที่เธอบอก ลงไปรูดบัตร

“คุณชายหลิน โอเคแล้วคะ” ผู้จัดการร้านคืนบัตรให้ กับเขา กล่าวขอโทษว่า : “ใบเสร็จใช้หมดแล้ว ตอน ที่คุณมารับชุดแต่งงาน ฉันค่อยเอาใบเสร็จให้คุณ ได้ ไหมคะ? ”
“ครับ” หลินเฉิง รับบัตรมาเก็บใกระเป๋ากางเกง พา ถังซินออกมาจากสตูดิโอ

หลังจากทั้งสองคนออกไป แคชเชียร์ที่ยืนอยู่ข้างใน ที่สุดก็ทนไม่ไหว : “ผู้จัดการร้าน เมื่อกี้คุณรูดบัตรอีก ใบหนึ่ง ไม่ได้รูดบัตรของคุณชายหลิน ฉันเตือนคุณไป แล้ว”

“ฉันรู้” ผู้จัดการร้านฉีกใบเสร็จที่พิมพ์ออกมาทิ้ง ไม่ พอใจกล่าวขึ้น “พูดให้น้อยๆ ทำงานให้เยอะ”

ค่ะ”

รอจนจู่ซือซือเปลี่ยนชุดแต่งงานอีกชุดหนึ่งเสร็จ นอกจากพนักงานในร้าน ก็ไม่มีคนอื่นอยู่แล้ว

“เธอเห็นท่านประธานมู่ไหม? ” เธอถามพนักงานคน

นั้น

พนักงานตอบว่า : “ท่านประธานมู่บอกว่ามีธุระ กลับ ไปก่อนแล้ว ให้คุณอีกสักครู่นั่งรถแท็กซี่กลับ

จู่ซือซือไฟร้อนระอุเต็มออกทันที พูดออกมาอย่าง โมโหว่า : “พี่เฉินเกินไปแล้วน่ะ นัดให้หนูออกมา สุดท้ายปล่อยหนูทิ้งไว้ที่นี่คนเดียว อ้ายยย น่าโกรธ จริง! ”

“ช่วยฉันเอาชุดแต่งงานให้ห้องลองชุดเก็บใส่ กล่อง! ” จู่ซือซือสั่งพนักงาน “รูดบัตรของท่านประทานมู่!

“ขอโทษด้วยคะ คุณหนูจู่ ท่านประธานมู่ไม่ได้ฝาก บัตรไว้”

พนักงานซ้ำเติมเธออีกดอกหนึ่ง : “ท่านประธานมู่ บอกอีกว่า เด็กน้อยซื้อทำไมชุดแต่งงาน ”

จู่ซือซือด่ามู่เฉินหย่วนในใจเละเทะ

เธอเดินเข้าไปในห้องลองชุดเปลี่ยนเสื้อผ้าของตัวเอง อย่างหงุดหงิด ตอนออกมา เห็นพนักงานกำลังคุยอะไร สักอย่างกับชายคนหนึ่ง จ้องมองผู้ชายสูงๆคนนั้นอย่าง ละเอียด

“ไอ้วิปริต นายแอบสะกดรอยฉันมาใช่ไหม? ” จู่ ซือซือจ้องมองเขา “ไม่ใช่บอกให้นายรออยู่ที่บ้านเห รอ!

“ท่านประธานมุ่งส่งผมมารับคุณหนูครับ”

“ต้องให้นายมารับเหรอ ฉันมีขา กลับเองได้! ” จู่ ซือซือในอกกำลังเต็มไปด้วยความโกรธ ตอนกำลังจะ ออกไป ก็ถอยหลังกลับไปมองเขา “เอาบัตรมาไหม บัตรของนายมีเงินอยู่เท่าไหร่? ”
อาสบถามขึ้น : “เอามาครับ คุณหนู จะซื้ออะไรหรือ ครับ? ”

“จริงเหรอ? ” จู่ซือซือมีชีวิตชีวาขึ้นมาทันที “แต่ละ เดือนพี่เฉินให้เงินนายไม่น้อยใช่ไหม? ใช้บัตรนาย รูดซื้อชุดแต่งงานให้ฉันชุดหนึ่ง กลับไปแล้วจะคืนเงิน ให้! “