บทที่ 503 ไม่มีความสัมพันธ์เกี่ยวข้องกันอีก

ถังซินกลับมาถึงบริษัทก็ยุ่งวุ่นวาย เพราะว่าต้องมีการ แถลงผลิตภัณฑ์ตัวใหม่ แต่เธอก็ไม่ลืมหลินเฉิงจื่

ทุกวันตอนบ่ายต้องไปเยี่ยมเขาที่โรงพยาบาล

ถ้ามีเวลาพอ ก็จะเตรียมอาหารเช้าและอาหารเที่ยง จากนั้นให้จงเซิงมารับที่บริษัท

หลังจากหลินเฉิงจี่ทานกับอาหารที่เธอทำมาให้ระยะ หนึ่ง ตอนคุยกันเอ่ยว่า : “ต้องโทษที่คุณฝีมือทำอาหาร อร่อยเหลือเกิน หลังจากทานอาหารฝีมือคุณ กระเพาะ อาหารผมก็เลือกอาหาร ตอนนี้ไม่ชอบทานอาหารที่สั่ง มาจากข้างนอกแล้ว ”

“ฉันเห็นว่าคุณเป็นคนป่วย ถึงลงมือทําอาหารทุกวัน ถังซินเหลือบมองเขาครั้งหนึ่ง “ก็แค่เฉพาะช่วงนี้ รอ คุณออกจากโรงพยาบาลแล้ว คุณต้องเป็นคนทำให้ฉัน ทาน”

หลินเฉิงจี๋ยิ้มพลางพยักหน้า : “ครับ คุณอยากทาน อะไร ผมทำให้คุณทานทุกอย่าง”

รอให้ขาของหลินเฉิงจี๋สนิทแล้ว พอออกจากโรง พยาบาล ถังซินจะจะพาเขาไปหาคุณแม่ถัง

“วันนี้พวกเราไปกินข้าวฟรีกัน”
“ไปบ้านแม่คุณ? ” หลินเฉิงจี่คิดไม่ถึงว่าเธอจะพาเขา 11 ไปเจอกับแม่ของเธอ รู้สึกเหมือนไม่ใช่ความจริง

เขารู้สึกตื่นเต้นเล็กน้อย “ผมไปบ้านคุณครั้งแรก ไป มือเปล่าไม่ค่อยดี ผมไปซื้อของฝากหน่อยและกัน”

“คุณจะตื่นเต้นอะไรขนาดนั้น? ” ถังซินดึงมือเขาไว้ ขณะที่เขากำลังจะเปิดประตู หัวเราะพลางเอ่ยว่า : “ไม่ ต้องจริงๆ แม่ของฉันไม่ใช่พวกพิถีพิถันอะไร ต่อไปมี โอกาสที่คุณจะได้ส่งเยอะแยะ”

“ครับ แล้วแต่คุณเลย” หลินเฉิงจี่กุมมือนุ่มๆของเธอ ใบหน้ายิ้มอ่อนๆตลอดเวลา

จงเซิงที่ทำหน้าที่เป็นคนขับรถหันหลังไปมอง ส่าย หน้า

ก็แค่เข้าไปเยี่ยมทักทายผู้ใหญ่ คุณชายของเขากลับ

ดีใจจนแม้แต่ทิศก็แยกไม่ออก

เมื่อมาถึงบ้านคุณแม่ถัง ถังซินหยิบกุญแจออกมาเปิด

ประตู

เธอหยิบรองเท้าแตะจากชั้นวางรองเท้ามาให้หลินเฉิง จี๋ พลางส่งเสียงเรียกเข้าไปในบ้าน : “หอมจังเลย แม่ ตุ๋นซุปอะไรคะ? ”

“จ๊ะ ยินยิน พวกลูกมากันแล้ว?
คุณแม่ถังที่อยู่ในห้องครัวเมื่อได้ยินเสียงเรียก รีบ เช็ดมือกับเสื้อกันเปื้อน เดินออกมาจากในห้องครัว : “ลูกไม่ใช่ชอบทานซี่โครงไม่ใช่เหรอ แม่ตุ๋นซุป ซี่โครงหมูสาหร่ายทะเล……

เมื่อเห็นถังซินมาพร้อมกับชายแปลกหน้า คุณแม่ถึงก็ ไม่พูดอะไรต่ออีก

เธอยืนมองหลินเฉิงจี่ครู่หนึ่ง ถามถังซินขึ้น : “ยินยิน คนนี้คือ? ”

ตอนเช้ารับสายจากถังซิน จึงรู้ว่าเธอจะพาแฟนมา ทานข้าวด้วย คุณแม่ถังยังคิดว่าเธอกับมู่เฉินหย่วนคืนดี กันแล้ว

แต่ทำไมคนที่มาไม่ใช่มู่เฉินหย่วน?

“อ่อ ลืมแนะนำให้แม่รู้จัก” ถังซินจูงมือหลินเฉิงจี้เข้า มา ยิ้มพลางพูดกับคุณแม่ถึงว่า : “ตอนที่หนูเรียนอยู่ ต่างประเทศ เขาคือคนที่คอยดูแลหนู หลินเฉิงจี๋—— แฟนของหนูคะ! ‘

“สวัสดีครับ คุณป้า” หลินเฉิงจี่ก้มตัวลงโค้งทักทาย คุณแม่ถึงอย่างมีมารยาทสุภาพเรียบร้อย

คุณแม่ถังรู้สึกคุ้นกับชื่อนี้

คือผู้ชายที่ถังซินเคยคบหาด้วยตอนอยู่ต่างประเทศ ต่อมาไม่รู้ว่าเพราะอะไร ทั้งสองคนเลิกกันไป แต่เรื่องนี้เป็นเรื่องส่วนตัวของถังซิน เธอไม่เคยถามมาก่อน

คิดไม่ถึงว่าผ่านมาหลายปี ถังซินจะพาเขามาหาเธอ

“สวัสดีจ๊ะ” ถึงแม้ว่าคุณแม่ถังจะตกใจเล็กน้อย แต่ ก็ไม่ได้แสดงอาการตกใจออกมา มองไปยังหลินเฉิงจื่ แล้วพยักหน้า “เมื่อก่อนยินยินเคยเล่าเรื่องคุณให้ฉัน ฟัง ตอนที่เธอเรียนอยู่ต่างประเทศ รบกวนคุณดูแลเธอ แล้ว”

หลินเฉิง มองเห็นแววตาของถังซินแฝงไปด้วยรอย ยิ้มอ่อนโยน ตอบกลับคุณแม่ถังไปว่า : “ที่ไหนกันครับ ต้องเป็นผมที่ต้องขอบคุณคุณแม่ เลี้ยงลูกสาวออกมา ทั้งฉลาดทั้งน่ารัก”

คุณแม่ถังโบกมือปฏิเสธ รู้สึกละอายใจเล็กน้อย “ยิน ยินขยันตั้งใจเรียนด้วยตัวเอง แม่ก็ไม่ได้ช่วยเหลืออะไร มากมาย”

“นิสัยและหน้าตาของยินยินเหมือนกันคุณแม่ หลาย คนต่างพากันชื่นชอบ” หลินเฉิงจี่ยิ้มพลางกล่าวขึ้น “ผม คิดว่าผมอันตรายแล้ว! ”

“ฮาฮา เหรอจ๊ะ?

ถังซินทนดูต่อไปไม่ไหวแล้ว พูดแทรกขึ้นมา : “พอแล้ว ไม่ต้องชมกันไปชมกันมาแล้ว แม่รีบทำ กับข้าวเถอะคะ คิดว่าจะกลับมาทานข้าว ตอนเช้าพวก หนูยังไม่ได้ทานอะไรมาเลย”
คุณแม่ถังเรียกหลินเฉิงจี๋มานั่งที่โซฟา ชงชาอย่างดี ให้กับเขา

พูดเยอะผักยังไม่ได้ล้างเลย รีบจูงมือถังซินเข้าไป ช่วยในห้องครัว

ถังซินเข้าไปในห้องครัวเห็นว่า

แม่ของเธอได้ล้างผักไว้สะอาดหมดแล้ว ไม่จำเป็น ต้องให้เธอช่วยเหลืออีก

ถังซินไม่รู้ว่าจะพูดอะไรอีก “แม่ไม่ใช่ทำเสร็จแล้วเห รอคะ เรียกหนูเข้ามาทำไม? ”

พูดเสร็จก็เดินออกไป

คุณแม่ถังรับดึงมือเธอไว้ เอากะละมังผักเล็กๆส่งให้ ให้เธอ “ถั่วลันเตายังไม่ปอกเลย รีบปอก!”

คุณแม่ถังกำลังปั้นลูกชิ้น พลางมองไปยังห้องนั่งเล่น

เห็นหลินเฉิงจี่กำลังดูทีวี คุณแม่ถังรีบเข้าไปยืนเบียด ข้างๆถังซิน ถามเธอเบาๆ : “หลินเฉิงจี๋คนนี้…เป็น แฟนของลูกจริงๆเหรอ?

ถังซินชายตาไปมองแม่ของตัวเองแวบหนึ่ง “แม่คิดว่า หนูหลอกแม่เหรอ? ”
“ถ้างั้นท่านประธานมู่จะทำยังไง?

ผ่านไปสัปดาห์นึง เมื่อได้ยินชื่อนี้อีก ใจของถังซิน ตกใจสั่นอย่างรุนแรง รู้สึกเจ็บปวดขึ้นมา

“แม่คะ หนูกับเขาเลิกกันตั้งแต่ปีที่แล้ว เลิกกันแล้วแม่ เข้าใจไหมคะ? ” ถังซินปอกถั่วลันเตา พลางตอบอย่าง เย็นชา : “ไม่มีความสัมพันธ์เกี่ยวข้องกันอีก ลูกเขย ของแม่ต่อไปแซ่หลิน อย่าเรียกผิดอีก”

คุณแม่ถังเคยผ่านอะไรมาก่อน ถึงแม้ว่าถังซินจะเด็ด เดี่ยวแน่วแน่ ไม่สนใจ คุณแม่ถังก็สามารถรู้สึกได้ว่าเธอ ยังไม่สามารถปล่อยวางได้

แต่เรื่องส่วนตัวของลูก เธอทำได้แค่มองดูห่างๆ ยุ่ง อะไรไม่ได้

คุณแม่ถังถอนหายใจเฮือกหนึ่ง ถามเธอว่า : “ลูกรัก

เขาจริงๆใช่ไหม? แน่ใจแล้ว?

“แน่ใจแล้วค่ะ รอเรื่องที่บริษัทไม่ยุ่งแล้ว พวกเราก็จะ ไปเลือกแหวนและชุดแต่งงาน” เพียงแค่คิดถึงสิ่งที่หลิน เฉิงจี่ทำไห้เธอ ถังซินก็รู้สึกว่าเป็นหนี้เขามากเหลือเกิน “แม่คะ เขาทำเพื่อหนูมากเหลือเกิน”

ทุกครั้งที่เกิดเรื่อง หลินเฉิงจี่จะปรากฏตัวขึ้นเป็นคนแรก

แต่งงานกับผู้ชายแบบนี้ ไม่ต้องร้องไห้อีก แม้จะรู้สึกไม่เป็นธรรม แล้วมันจะไม่ดียังไง?

ได้ยินแบบนั้น คุณแม่ถังก็ไม่รู้ว่าจะพูดอะไรต่ออีก “ไม่ว่าจะเป็นใคร ขอเพียงแค่ลูกอยู่กับเขาแล้วมีความ สุขก็พอ”

ถังซินยิ้ม “วางใจเถอะคะ หนูต้องมีความสุขแน่นอน”

“แม่ไม่กังวลลูกแล้ว แต่ลูกดูน้องชายน้องสาวของลูก สิ” คุณแม่ถังเริ่มบ่นขึ้น “คนหนึ่งถ่ายภาพตร์อยู่ต่าง ประเทศ หลายเดือนไม่กลับมาเยี่ยมบ้านเลย อีกคน หนึ่งหายไปโดยสิ้นเชิง”

คุณแม่ถังไม่ได้สังเกตว่าสีหน้าของถังซินเปลี่ยนไป พูดไปพูดมาถามเธอขึ้นต่อว่า “ติดต่อชิงเฟิงได้หรือ ยัง? เขากับซือซือไม่ได้เป็นอะไรใช่ไหม? ”

“ยินยิน เป็นอะไรไปลูก? ” เห็นถังซินมองถั่วลันเตา

เหม่อลอย คุณแม่ถังถามขึ้นคำหนึ่ง

“อ่อ ไม่เป็นไรค่ะ” ถังซินเม้มปาก “กำลังคิดถึงเรื่องที่ บริษัท”

“แม่ต้องขอโทษด้วย แม่ไม่ได้เรื่องเอง ช่วยเหลืออะไร ลูกไม่ได้เลย” คุณแม่ถังถอนหายใจเอ่ยขึ้น “แม่ก็เห็น ว่าลูกลำบาก ถ้าหากทำไม่ได้ก็ไม่ต้องทำแล้ว ก็ไม่ต้อง คิดมากเรื่องหาเงินก้อนใหญ่”

ลูกทั้งสามคน คุณแม่ถึงกังวลถังซินมากที่สุด
ถังซินเป็นพี่ใหญ่ ต้องรับภาระมากมายมาตั้งแต่เด็ก แต่ก็ไม่เคยบ่น เธอทั้งขยันทั้งมุ่งมานะ

ถ้าหากไม่มีลูกสาวที่เชื่อฟังและช่วยเหลือตัวเอง เธอก็ ไม่รู้ว่าต้องทำยังไงต่อเหมือนกัน

ถังซินกล่าวขึ้นอย่างจำใจ : “บริษัทกำลังโฆษณา ผลิตภัณฑ์ตัวใหม่ หนูแค่กังวลเฉยๆ แม่เลี้ยงลูกทั้งสาม คนออกมาทั้งฉลาด ทั้งมีความสามารถ ยังจะเรียกว่าไม่ ได้เรื่องอีก? พอเถอะค่ะ แม่รีบทำกับข้าวเถอะ หนูหิว มากเลย

“จ๊ะจ๊ะ แม่ไม่พูดแล้ว

ถังซินยุ่งอยู่ในห้องครัวครู่หนึ่ง จากนั้นก็ถูกคุณแม่ถัง ไล่ออกมา

เธอไม่รู้ว่าจะทำอะไร ก็เลยไม่ล้างผลไม้มาจานหนึ่ง ไปนั่งดูทีวีที่ห้องนั่งเล่นกับหลินเฉิงจื่

ขยับเข้าไปนั่งในอ้อมอกผู้ชาย หลังจากเห็นเขากำลัง ค้นหา’เยี่ยมพ่อแม่ผู้หญิงต้องซื้อของขวัญอะไร’ ทำยัง ไงให้แม่ยายพึงพอใจ’ถังซินหัวเราะอย่างบ้าคลั่ง

“แม่ของฉันพอใจคุณมากเลยนะ คุณไม่ต้องค้นหา อะไรพวกนี้อีก อะไรก็ไม่รู้ทั้งนั้น!

“เมื่อกี้ผมลองถามแล้ว ผู้ชายมาบ้านผู้หญิงต้องมีของ ขวัญ เพื่อไม่ให้แม่ยายดูถูก” หลินเฉิงจี่บีบจมูกเธอ “ผมตนเ อ ณ มามือเปล่า เกรงว่าคุณป้าต่อหน้ายิ้มแย้ม แต่ในใจไม่รู้ว่าจะรังเกียจผมยังไงแล้ว ของขวัญก็ไม่รู้ จักซ้อมา”