บทที่ 484 คิดไม่ถึงว่าปัญหาจะเป็นเธอที่ทำออกมา

“ไม่เป็นไรครับ จะให้พูดอีกทีผมก็ไม่ได้ช่วยอะไรได้ คุณถัง งั้นผมไปก่อนนะครับ”

“ค่ะ บายๆ”

รอหลังจากที่จงอี้ไปโบกรถแท็กซี่ที่ข้างทางได้แล้ว ถังซินถึงได้ขึ้นไปบนรถของผู้ช่วย

ถังซินเปิดเครื่องโทรศัพท์มือถือไปด้วย ถามผู้ช่วยที่ เพิ่งจะขึ้นรถมาไปด้วยว่า “เรื่องน้ำหอมตรวจสอบได้ว่า ยังไงบ้าง?”

“ผู้จัดการเหยาหาอะไรบางอย่างเจอจริงๆด้วยค่ะ” ผู้ จัดการขับรถไปยังบริษัทพร้อมกับเอ่ยตอบถังซินว่า “น้ำหอมรุ่นนั้นที่บริษัทไป่ลู่ออกวางจำหน่ายเมื่อเดือน ก่อน ไม่ใช่ผู้ผลิตน้ำหอมของบริษัทพวกเขาที่เป็นผู้ผลิต ออกมา”

ได้ยินดังนั้น ถังซินตื่นตัวขึ้นมาในทันที “งั้นผู้ผลิต น้ำหอมนั่นซื้อมาจากที่อื่นงั้นหรอ?”

“…ไม่ใช่ค่ะ”

“ไม่ใช่?” ถังซินชะงักงันไปชั่วขณะ “ไม่ใช่ผู้ผลิต น้ำหอมของพวกเขาเป็นคนผลิต ทั้งยังไม่ใช่ซื้อมาจาก คนอื่นอีก งั้นเขาผลิตน้ำหอมรุ่นนั้นออกมาได้ยังไงกัน ล่ะ?”
ผู้ช่วยนำเรื่องที่เหยาซูตรวจสอบ เล่าให้กับถังซินฟัง ทั้งหมด

ที่แท้เหยาซูติดต่อไปที่พนักงานของบริษัทเหอซ่งที่ แซ่เหอคนนั้น บอกว่าเธอนำน้ำหอมไปให้บริษัทคู่แข่ง ใช้โดยพลการ ฝ่าฝืนข้อตกลงการรักษาความลับของ บริษัท กลับยังบอกว่าไม่ไล่เธอออก ให้โอกาสเธออีก ครั้งหนึ่ง

เพื่อที่จะไม่หลงเหลือรอยด่างบนประวัติการทำงาน พนักงานแซ่เหอคนนั้นก็เลยไปขอความช่วยเหลือจากพี่ สาวที่ทำงานอยู่บริษัทไป่ลู่ พี่สาวของเธอทำงานอยู่ฝ่าย ผลิตพอดี ตีสนิทกับผู้ผลิตน้ำหอมคนนั้น ไม่ช้าก็ได้เป็น เพื่อนกัน

อาศัยข่าวของหลายวันมานี้ ทำให้ยอดขายของ ผลิตภัณฑ์รุ่นนั้นของบริษัทไป่ลู่เพิ่มขึ้นอย่างต่อเนื่อง ชื่อเสียงของผู้ผลิตน้ำหอมก็เพิ่มมากขึ้นไปด้วยเช่น เดียวกัน ก็เลยตัวลอย เมื่อวานซืนในขณะที่บริษัท จัดงานเลี้ยงนั้น เขาดื่มไปเยอะมาก จึงถูกพี่สาวของ พนักงานแซ่เหอหลอกถาม

ผู้ผลิตน้ำหอมคนนั้นบอกว่าเดือนก่อนเขาได้รับพัสดุ ชิ้นหนึ่ง ด้านในเป็นเทสเตอร์น้ำหอมขวดนึง และก็ไม่รู้ ว่าใครคือผู้ส่งมา เขารู้สึกว่ากลิ่นหอมนั้นมีลักษณะ พิเศษเฉพาะตัวเป็นอย่างมาก บวกกับด้านบนเร่งยิกๆลง มา ก็เลยนำน้ำหอมรุ่นนี้กลับคืนสู่ส่วนประกอบเดิมใหม่ อีกครั้ง
หลังจากที่ผลิตภัณฑ์ออกวางจำหน่ายไปแล้ว ผู้ผลิต น้ำหอมยังตัวสั่นงันงก กลัวใครทำหลุมพรางเอาไว้ สุดท้ายก็ไม่ได้มีอะไรเกิดขึ้น

ยอดขายของน้ำหอมรุ่นนี้ธรรมดามาก แต่ผู้ผลิต น้ำหอมก็สบายไปช่วงระยะเวลาหนึ่ง

หลังจากที่เล่าเรื่องจบ ผู้ช่วยก็บอกกับถังซินอีกว่า “ผู้ จัดการเหยาแอบตรวจสอบบันทึกรับพัสดุของผู้ผลิต น้ำหอมคนนั้น ตรวจเจอว่าที่เขาได้รับในวันนั้นส่งมาจาก หมู่บ้านเก่าแห่งนึงในเมืองหนานเฉิง”

“ผู้จัดการเหยาหาไปจนถึงหมู่บ้านเก่านั่น พบว่าบ้าน หลังนั้นไม่ได้มีคนอยู่เลยด้วยซ้ำ โทรศัพท์ก็เป็นเบอร์ ว่าง หลังจากนั้นผู้จัดการเหยาก็ไปที่บริษัทส่งพัสดุอีก ถามกับเจ้าหน้าที่ส่งสินค้า”

ถังซินเลิกคิ้วขึ้นเล็กน้อย “ผ่านไปนานขนาดนั้น เขา ได้รับพัสดุมากมายขนาดนั้นทุกวัน รู้ว่าใครเป็นคนส่ง หรอ?”

“เขารู้จริงๆค่ะ” ผู้ช่วยเอ่ย “พนักงานส่งพัสดุบอกว่า เหตุผลที่เขาจำได้นั้น เพราะในตอนที่เขาไปรับเอาพัสดุ สามีภรรยาคู่นั้นกำลังทะเลาะกัน ผู้หญิงยังตบหน้า ผู้ชายฉากนึง”

“พนักงานส่งพัสดุบอกว่าผู้หญิงคนนั้นดูเหมือนจะ อ่อนแอมาก อย่างกับป่วยเป็นโรคร้ายแรงยังไงอย่างงั้น ผู้หญิงอยากส่งพัสดุ ผู้ชายขัดขวางอยู่ตลอดเวลา ในตอนที่พนักงานส่งพัสดุรับเอาพัสดุแล้วเดินจากไปนั้น ผู้ หญิงยังกำลังด่าผู้ชายอยู่เลยค่ะ”

ผู้ช่วยคิดอะไรขึ้นมาได้ ล้วงเอารูปภาพสองสามรูป ออกมาจากลิ้นชักแล้วยื่นส่งให้ถังซิน “ผู้จัดการเหยาไป ดูกล้องวงจรปิดของสถานที่ที่พนักงานไปรับเอาพัสดุ ล้างรูปพวกเขาออกมา คุณลองดูว่ารู้จักหรือเปล่า”

ถังซินรับเอารูปภาพมา

เพราะเป็นรูปที่กล้องวงจรปิดถ่ายออกมา ดังนั้นคน และสถานที่ที่อยู่ในรูปภาพจึงเบลอเป็นอย่างมาก

แต่เพียงแค่มองดูผู้หญิงที่อยู่บนรูปภาพเบลอๆแวบ เดียว ถังซินก็ดูออกว่าเป็นหลัวจื่อเว่ยในทันที มองดู ผู้ชายที่อยู่ที่ด้านข้างอีก ก็คือสามีของหลัวจื่อเว่ย

ถังซินเข้าใจทั้งหมดภายในชั่วพริบตา ยิ้มบางๆออก มาอย่างเยือกเย็น “หลังจากที่เกิดเรื่อง ฉันยังโทษผู้ บริหารระดับสูงของบริษัทอยู่เลย เดาว่าผู้ผลิตน้ำหอม คนนั้นกินเงินจากทั้งสองด้าน คิดไม่ถึงว่าปัญหาจะเป็น ฉันที่ทำออกมาเอง”

ก่อนหน้านี้เธอเคยพูดเรื่องผลิตภัณฑ์ใหม่รุ่นนี้กับหลว จื่อเว่ย มอบเทสเตอร์น้ำหอมให้กับเธอ

หลังจากที่หลัวจื่อเว่ยเจ็บปวดจากการสูญเสียลูก ไปนั้น ก็เลยคิดที่จะแก้แค้นตนเอง จึงได้นำเทสเตอร์ นํ้าหอมส่งให้กับผู้ผลิต าหอมของไปลู่ ให้ไปล่ออกวางจำหน่ายน้ำหอมรุ่นนี้ล่วงหน้าไปก่อน

รอถ้าหากเหอซ่งแถลงข่าวผลิตภัณฑ์ใหม่ออกไปอีก กลิ่นน้ำหอมของทั้งสองรุ่นเหมือนกัน บริษัทไป่ลู่ออก วางจำหน่ายไปก่อน เหอซ่งก็จะกลายเป็นผู้ลักขโมยที่ ขโมยผลิตภัณฑ์ของสายอาชีพเดียวกัน

ตัวเธอเองกับบริษัทก็จะชื่อเสียงป่นปี้

ผู้ช่วยฟังไม่เข้าใจ จึงได้เอ่ยถามออกมาว่า “ประธาน ถัง คุณรู้จักกับสามีภรรยาคู่นี้หรอคะ?”

“รู้จัก” ถังซินเอ่ยขึ้นอย่างราบเรียบ ฉีกรูปออกเป็น ชิ้นๆ “ก็คือผู้หญิงคนนี้แหละที่ฟ้องว่าฉันลอบฆ่าเธอ

“งั้นทำไมเธอถึงถอนฟ้องไปอีกล่ะคะ?” ผู้ช่วยเอ่ยขึ้น อย่างสงสัย “จะเป็นการหลอกลวงหรือเปล่า?”

“ไม่อย่างงั้นดิฉันส่งประธานถังกลับไปก่อน ข่าวเหล่า นั้นควบคุมเอาไว้ได้แล้ว อีกอย่างหาสาเหตุของเรื่อง ออกมาได้แล้ว บริษัทไป์ลู่ฟ้องพวกเราก็คงจะไม่สำเร็จ”

“ไม่ ไปบริษัท” สายตาของถังซินค่อยๆเยือกเย็นลงมา “ความผิดที่ฉันทำ ฉันแก้ไขเอง”

“ค่ะ ฟังคุณ”

หลังจากมาถึงที่บริษัท ถังซินให้ผู้ช่วยติดต่อไปยัง ผู้ผลิตน้ำหอม ตนเองไปอาบน้ำที่ห้องอาบน้ำในห้องทำงาน

ช่วงเวลาที่ถูกคุมตัว เจ้าหน้าที่ตำรวจก็จัดหาสถานที่ อาบน้ำเอาไว้ให้

เพียงแต่ถังซินกลัวเกิดเหตุการณ์ที่ไม่คาดฝันขึ้น จึง ไม่เคยไปสักครั้ง สิบกว่าวันแล้ว เนื้อตัวทั้งเหม็นทั้ง สกปรก

เธอก็คือคิดขึ้นมาได้ว่ามีอุปกรณ์อาบน้ำกับเสื้อผ้า เหลือทิ้งเอาไว้ในห้องอาบน้ำที่ห้องทำงาน บวกกับมี เรื่องมากมายจริงๆที่จะต้องจัดการ ถึงได้ให้ผู้ช่วยตรง มาที่บริษัท

รอจนกระทั่งหลังจากที่ถังซินอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้า เป่าผมแห้งเสร็จเรียบร้อยแล้ว ผู้ช่วยก็พาผู้ผลิตน้ำหอม เข้ามา

“ประธานถัง” ผู้ผลิตน้ำหอมเอ่ยถาม “คุณเรียกผมมา มีธุระอะไรหรอครับ?”

ถังซินมอบกระดาษเทสน้ำหอมให้เขาสองสามแผ่น ชี้ไปที่เทสเตอร์น้ำหอมสองขวดที่วางอยู่บนโต๊ะ “ขวด ทางฝั่งซ้ายนี้คือผลิตภัณฑ์ที่ไป่ลู่ออกวางจำหน่ายใน เดือนก่อน ทางฝั่งขวานี้คือของบริษัทเรา คุณลองดมดู”

ผู้ผลิตน้ำหอมเข้าใจเจตนาของถังซินในทันที “ข่าวผม ก็มีดูบ้างเหมือนกัน เพียงแต่บริษัทดูเหมือนจะไม่สนใจ ผมก็ไม่กล้าที่จะเอ่ยปาก ผมดมผลิตภัณฑ์ของบริษัทไป่ลู่ก็พอ วัตถุดิบผลิตภัณฑ์ของบริษัทเราผมชัดเจน เป็นอย่างดี”

“ได้ค่ะ” ถังซินพยักหน้าเล็กน้อย

ผู้ผลิตน้ำหอมแบ่งเป็นสามช่วงเวลา ดมผลิตภัณฑ์ ของบริษัทไป่ลู่

เขาค้นพบอะไรบางอย่าง รีบบอกกับถังซินในทันที “ประธานถัง ผลิตภัณฑ์รุ่นนี้ของบริษัทไปลู่ดมดูเหมือน กลิ่นของผลิตภัณฑ์ใหม่ของเรา แต่เบสโน๊ตกลิ่น สุดท้ายมีความแตกต่าง”

“ใช่ค่ะ ก่อนหน้านี้ฉันก็ค้นพบเช่นเดียวกัน” ถังซินกล่า ว

ในตอนนั้นหลังจากที่เธอดมน้ำหอมรุ่นนี้ของบริษัทไป๋ ลู่แล้ว ก็รู้สึกว่าเหมือนกับกลิ่นผลิตภัณฑ์ใหม่ของบริษัท แต่ก็ยังมีตรงไหนที่ไม่เหมือนกัน “ที่แท้คือปัญหาของ เบสโน๊ตสินะคะ”

ผู้ผลิตน้ำหอมพยักหน้าเล็กน้อย “น้ำหอมแบ่งเป็น ท๊อปโน๊ตกลิ่นแรก มิดเดิลโน๊ตกลิ่นกลาง เบสโน๊ตก ลิ่นสุดท้าย กลิ่นสุดท้ายสำคัญมากเป็นพิเศษสำหรับ น้ำหอม เบสโน๊ตกลิ่นนี้ในน้ำหอมของเราค่อนข้างมี ลักษณะพิเศษจำเพาะ มีเพียงแค่ประเทศฟินแลนด์ทาง นั้นที่มี ยังแพงมากอีกด้วย”

“ผู้ผลิตน้ำหอมของบริษัทไป่ลู่คงจะดมไม่ออก หรือว่าเขาคมออก นำส่วนประกอบของน้ำหอมกลับคืนสู่สภาพ เดิม แต่รู้สึกว่าวัตถุดิบนี้แพงมาก จึงใช้อย่างอื่นแทน”

“ไม่ว่าจะยังไง คราวนี้เรื่องก็สามารถแก้ไขได้แล้ว” ถังซินถอนหายใจอย่างโล่งอก

เพราะว่าบริษัทไป่ลู่เป็นผู้ลงมือก่อน สร้างกระแสใน โลกออนไลน์ บอกว่าเหอซ่งลักลอบใช้ผลิตภัณฑ์ของ พวกเขา ช่วงระยะเวลานี้เหอซ่งได้รับความเสียหายลง ไปก็ไม่น้อย แม้แต่ราคาหุ้นก็ยังได้รับผลกระทบ

หากเธอยังไม่แก้ไขปัญหาอีกล่ะก็ ไม่แน่สำนักงาน ใหญ่คงจะไล่เธอออกไปก่อน

ถังซินให้ผู้ผลิตน้ำหอมออกไปก่อน เรียกผู้ช่วยเข้ามา ให้เธอติดต่อไปยังผู้รับผิดชอบและผู้ผลิตน้ำหอมของ บริษัทไป่ลู่ จากนั้นค่อยบอกกับผู้สื่อข่าวว่า พวกเขาจะ เปิดงานแถลงข่าว

ถังซินสั่งอะไรมาทานเล็กน้อย อาศัยเวลาที่รอ ใช้ เครื่องอัลตร้าซาวด์ตรวจวัดการเต้นของหัวใจของลูกๆ

หลายวันนี้ถูกคุมตัวที่สถานีตำรวจ เธอกินไม่ได้นอน ไม่หลับ ช่วงสองสามวันให้หลังลูกๆเคลื่อนไหวน้อยลง ไปมาก เธอกลัวว่าจะเกิดอะไรขึ้นกับพวกเขา

ตอนนี้คือช่วงเวลาสำคัญ ทุกสายตาต่างก็จับจ้อง มาที่เธอ เธอก็เลยไม่มีหนทางปลีกตัวไปตรวจที่โรง พยาบาล
พอพบว่าอัตราการเต้นของหัวใจของเด็กๆปกติเป็น อย่างมากนั้น ถังซินถึงได้วางใจลง

ผ่านไปครู่หนึ่ง ผู้ช่วยก็ถืออาหารหลายชุดมากเดิน เข้ามาในห้องทำงาน ยังบอกกับถังซินว่า “ประธานถัง คุณเสิ่นแห่งบริษัทมีเดียซินลี่โทรศัพท์มาหาดิฉันแล้วค่ะ บอกว่าหลังจากที่เธอทราบข่าว ก็อยากจะรีบกลับมา เป็นพยานให้กับคุณ

“สุดท้ายในตอนที่เช็คอินนั้น คนที่สนามบินบอกว่าวีซ่า ของคุณเสิ่นมีปัญหา สอบปากคำเธออยู่หลายวัน ยึด โทรศัพท์มือถือของเธอเอาไว้ วันนี้เพิ่งจะคืนให้กับเธอ เธอได้รับโทรศัพท์คืนแล้วก็รีบโทรมาบอกดิฉันเรื่องนี้”