บทที่ 479 เรื่องดีเอาใส่ตัว เรื่องหนักหนาก็ยกมาให้ฉัน

ถังซินไม่มีเวลาไปนั่งดูข่าวประเด็นร้อนในโลกโซเชีย

เพราะผู้กำกับเหวินตัดต่อภาพเสร็จแล้ว จึงส่งให้เธอดู

ซึ่งหมายความว่าผลิตภัณฑ์ใหม่ของบริษัทเหอซ่งจะ เข้าสู่ช่วงเวลาประกาศ

ยอดขายของผลิตภัณฑ์ใหม่ไม่เพียงแต่เกี่ยวข้อง กับชัยชนะระหว่างเหอซ่งกับบริษัทอื่นเท่านั้น แต่ยัง เกี่ยวข้องกับหลินเฉิงจี้ด้วย

ดังนั้นเธอต้องพิจารณาผลิตภัณฑ์ใหม่ด้วยตาตัวเอง

หลินเฉิงจี่ต้องการดูแลบริษัทในประเทศอาร์ เพราะ เรื่องน้องชายเธอกับจี้เจียจื้อยังคงวนเวียนอยู่ เธอจึง ช่วยอะไรไม่ได้มาก หวังแต่เพียงบริษัทนี้ไม่ทำให้เขา กังวลใจก็พอ

วิดีโอที่ผู้กำกับเหวินส่งมา ถังซินยังไม่ได้เปิดดู เธอไม่ กล้าเปิดดู

เธอกลัวจะเห็นคนในวิดีโอ

อีกอย่างเธอรู้ความสามารถของผู้กำกับเหวินดี จึงนำ วิดีโอนี้ส่งให้กับแผนกโฆษณาให้พวกเขาจัดการต่อ
สองวันต่อมา ถังซินได้รับผลิตภัณฑ์ใหม่

ไม่ว่าจะเป็นขวดน้ำหอม สี แม้กระทั่งกล่องบรรจุ ภัณฑ์ ล้วนเป็นสิ่งที่ถังซินพิจารณาด้วยตาของตนเอง และพอใจมาก

ผลิตภัณฑ์ใหม่ที่ได้รับ เธอกลับเห็นตัวอักษรผิด ปรากฏอยู่บนสโลแกนของกล่องด้านนอกจึงขมวดคิ้ว “แผนกวางแผนทำยังไง ถึงมีตัวอักษรผิดได้?”

ผู้ช่วยยังไม่ได้เดินไปไหนเมื่อได้ยินคำพูดของถังซิน จึงเดินเข้ามาดู

เมื่อได้เห็นตัวอักษรที่ผิดอย่างชัดเจน ผู้ช่วยสูดลม หายใจเข้าลึก : “เฮ้อ มันควรพิมพ์ว่า “ทำ” แต่พิมพ์เป็น “ทัม”

“แต่กล่องบรรจุภัณฑ์พิมพ์ออกไปแล้วเป็นหมื่นใบ คน งานก็ทำงาน….” ผู้ช่วยหยุดคำพูดไว้ แล้วมองไปที่ถัง ซิน “ประธานถัง ทำยังไงดี?”

“ทำไมความผิดพลาดเล็กน้อยแค่นี้ถึงเกิดขึ้นได้!ถังซินใช้มือลูบที่บริเวณคิ้ว “โชคดีที่เจอก่อน ถ้ารอให้ สินค้าออกสู่ตลาด จนพวกสื่อพบเข้าไม่แน่ว่าคงหัวเราะ เยาะบริษัทเหอซ่งของพวกเราแย่”

ผู้ช่วยดึงโทรศัพท์ออกมา “เดี๋ยวฉันจะไปติดต่อกับ ทางโรงงาน”
“ไม่มีประโยชน์ กล่องบรรจุภัณฑ์ชุดนี้ใช้ไม่ได้ ทั้งหมด” ถังซินมองกล่องบรรจุภัณฑ์ที่อยู่ในมือ คิด พิจารณาสักครู่ กําชับผู้ช่วยอย่างใจเย็น “ไปหาแผนก วางแผน ให้พวกเขาใช้แม่พิมพ์B ต้องตรวจสอบอักษร ให้ได้”

“หลังจากพิสูจน์อักษรแล้วส่งให้โรงงาน ให้ทาง โรงงานทํางานล่วงเวลา ทำให้เสร็จก่อนล็อตหนึ่ง ถ้า ทางโรงงานรู้สึกว่าเวลาเร่งรัดเกินไป ให้เจรจากับเขา เพิ่มเงินให้ตามสมควร

“ได้” ผู้ช่วยบันทึกคำพูดของเธอไว้ “ประธานถัง ยังมี อย่างอีกไหม?”

ถังซินกล่าวเพิ่มเติม “งานอื่นๆ คุณพักไว้ก่อน คอยดู โรงงานให้ดี หลังจากที่กล่องบรรจุภัณฑ์ชุดแรกออกมา แล้ว รับให้คนงานบรรจุสินค้า แล้วส่งไปยังเคาน์เตอร์ แต่ละที่”

ผู้ช่วยพยักหน้ารับทราบ “ได้ ฉันเข้าใจแล้ว”

ขณะที่ทั้งสองกำลังพูดคุยกัน เสียงเคาะประตู ออฟฟิศดังขึ้นอย่างรีบร้อน

“ประธานถังอยู่ไหม?”

ถังซินได้ยินเหมือนเสียงของรองผู้จัดการฝ่าย ประชาสัมพันธ์ จึงตอบรับกลับไป “อยู่ เข้ามาได้
จากนั้นประตูก็ถูกเปิดออก

คนที่เข้ามาคือเหยาซูรองผู้จัดการฝ่ายประชาสัมพันธ์ ซึ่งในมือถือเอกสารด้วยสีหน้าเศร้าหมอง

“ประธานถัง งั้นฉันไปก่อน” ผู้ช่วยหันหลังกลับเดิน จากไป

หลังจากรอจนผู้ช่วยไปแล้ว ถังซินมองหน้าเหยาซู “เกิดเรื่องอะไรขึ้น ทำไมสีหน้าดูไม่ดี?”

“ทางสำนักงานใหญ่ไม่มีใครโทรศัพท์บอกคุณใช่ ไหม?” เหยาซูถามพร้อมกับส่งเอกสารให้ถังซิน “บริษัท น้ำหอมไป่ลู่แจ้งว่าพวกเราขโมยสินค้าเก่าของพวกเขา

“เป็นไปได้อย่างไร!” ถังซินปฏิเสธ “สินค้าใหม่เป็น สินค้าที่ทางสำนักงานใหญ่ซื้อมาจากผู้เชี่ยวชาญ น้ำหอม ซึ่งมีการเซ็นต์สัญญากันแล้ว เพราะผู้เชี่ยวชาญ ไม่ต้องการกินเงินสองทางทำให้เกิดความวุ่นวายใน แวดวงน้ำหอม

เหยาซูพูด “ฉันเองก็คิดอย่างนั้น แต่…ประธานถังดู เอกสารก่อน”

ถังซินพลิกเอกสารกวาดตาดู

เป็นหนังสือร้องเรียนของบริษัทไป่ลู่ ด้านหลังเป็น หลักฐานของบริษัทไป่ลู่ แจ้งว่าบริษัทของพวกเขาวางจําหน่ายสินค้านี้เมื่อเดือนที่แล้ว แต่ยังไม่ได้ขาย เพราะ ถูกเหอซ่งยักยอกขโมยไป

บริษัทไปลู่รู้เรื่องนี้ได้เพราะบริษัทของพวกเขา มีพนักงานที่มีพี่สาวทำงานอยู่ที่เหอซ่งในแผนก ผลิตภัณฑ์ พี่สาวของพนักงานคนนี้มีสินค้าทดลอง เธอ จึงทดลองใช้ดู

แต่คิดไม่ถึงว่า น้ำหอมสินค้าใหม่ของเหอซ่งจะมีกลิ่น เหมือนกับน้ำหอมของบริษัทพวกเขาที่วางจำหน่าย

บริษัทไป่ลู่วางจำหน่ายน้ำหอมตัวนี้ก่อน หลังจากที่ได้ รู้ว่าสินค้าของเหอซ่งเหมือนกับของพวกเขาถึงกับโกรธ มากและจะดำเนินการฟ้องร้องทางกฎหมายกับเหอซ่ง

ขณะที่ถังซินกำลังดูเอกสาร เหยาซูรองผู้จัดการฝ่าย ประชาสัมพันธ์พูดขึ้น : “ฉันยังคิดว่าบริษัทไป์ใส่ร้าย เพื่อกลั่นแกล้ง แต่พอฉันได้ดมน้ำหอมของพวกเขา กลิ่นน้ำหอมเหมือนกับบริษัทของพวกเราเลย”

“บริษัทไปลู่ยังโพสต์ลงไปในบล็อก คนที่เกี่ยวข้อง ฉันเองก็ยังไม่แน่ใจว่าเรื่องนี้เป็นอย่างไรกันแน่ ให้คนใน ฝ่ายจัดการ ฉันจึงมาหาประธานถังเป็นอันดับแรก

ถังซินสีหน้าเคร่งเครียดเมื่อดูเอกสารทั้งสองหน้า : แผนกผลิตภัณฑ์ไม่ได้เซ็นต์สัญญาข้อตกลงรักษา ความลับหรือไง? ถึงปล่อยให้พวกเธอใช้สินค้าทดลอง ได้ พวกเธอลองแล้วยังเอาไปให้บริษัทคู่แข่งใช้อีก!”
เมื่อก่อนเธอส่งสินค้าทดลองตัวใหม่ให้กับเว่ยเว่ย เพ ราะเว่ยเว่ยไม่ได้อยู่ในอาชีพเดียวกับเธอ

อีกอย่างน้ำหอมปริมาณห้ามิลลิลิตร ใช้ไม่กี่ครั้งก็ หมดแล้ว เว่ยเว่ยไม่มีทางส่งให้คนอื่นได้

เหยาซู “พวกเธอละเมิดข้อตกลงการรักษาความลับ เป็นสิ่งที่ไม่ถูกต้อง แต่ตอนนี้เรื่องที่สำคัญที่สุดคือเรื่อง สินค้า ฉันเอาน้ำหอมของไป่ลู่ติดมาด้วย

เหยาซูฉีดน้ำหอมลงบนกระดาษทดสอบ สะบัดไปมา แล้วส่งให้ถังซิน

ถังซินสูดดมเบาๆ สักครู่สีหน้าดูแย่อย่างยิ่ง

กลิ่นน้ำหอมของไป๋ลู่เหมือนกับกลิ่นน้ำหอมที่พวกเขา กำลังจะปล่อยสู่ตลาดจริงๆ!

เธอหายใจลึกๆ ถามเหยาซู “โทรศัพท์ไปที่สำนักงาน ใหญ่หรือยัง?”

“ก่อนจะมาหาคุณ ฉันโทรศัพท์ไปแล้ว” เหยาซูตอบ “ทางสำนักงานใหญ่ติดต่อกับผู้เชี่ยวชาญแล้ว ทางผู้ เชี่ยวชาญแจ้งว่าเขาไม่ได้ให้สูตรน้ำหอมแก่บริษัทอื่น อีก อีกทั้งหลังจากขายสูตรน้ำหอมไปแล้ว ถึงได้เกิด เรื่อง เป็นปัญหาของพวกเราแล้ว เขาได้ทำการตรวจ สอบแล้ว และยังส่งหลักฐานต่างๆ มาให้”

“สินค้าที่บริษัทไป่ลู่ออกจำหน่ายเมื่อเดือนที่แล้ว ถ้าไม่ใช่เป็นเพราะผู้เชี่ยวชาญ แล้วสูตรน้ำหอมจะรั่วไหล ออกมาได้อย่างไรกัน?” ถังซินขมวดคิ้ว “หรือว่าจะมี หนอนบ่อนไส้ในระดับผู้บริหาร?”

“ดูเหมือนประธานถังอยากให้สืบหาข้อมูล” เหยาซู พูดเสียงเบาๆ “ทางสำนักงานใหญ่แจ้งว่า สูตรน้ำหอม ผู้ระดับสูงระดับสามถึงสามารถดูได้ พวกเขามีความ สัมพันธ์แนบแน่นกับบริษัท เป็นไปไม่ได้ที่จะทําให้รั่ว ไหลออกมา”

“ยังแจ้งอีกว่าเรื่องของบริษัทสาขา ให้คุณจัดการ พวกเขาไม่อยากยุ่ง ถ้าเกิดเรื่องขึ้น บริษัทสาขาและ คุณต้องรับผิดชอบ”

เมื่อได้ยินถังซินถึงกับหัวเราะเยาะ “เรื่องดีเอาใส่ตัว เรื่องหนักหนาก็ยกมาให้ฉัน?”

“พวกเขากับบริษัทมีความสัมพันธ์แนบแน่น หมายความว่าอย่างไร เป็นไปไม่ได้ที่จะทำให้สูตร น้ำหอมรั่วไหล? ไร้สาระ!”

เหยาซูพูดอย่างไม่เต็มใจ “สินค้าของไป่ลู่วางขาย เมื่อเดือนที่แล้ว สินค้าของพวกเรากำลังจะออกสู่ตลาด ไม่ว่าจะมองอย่างไร มันก็เป็นสินค้าที่พวกเรายักยอก ขโมยจากไป่ลู่ ไม่มีทางหักล้างได้”

“ติดต่อหนังสือพิมพ์ เว็บไซต์ ให้พวกเขาใช้ข่าวอื่น เพื่อปิดข่าวก่อน” ถังซินพูดอย่างเย็นชา “ต้องตรวจสอบ ตั้งแต่ล่างถึงระดับสูง แม้แต่ผู้บริหารระดับสามของสำนักงานใหญ่ก็ต้องตรวจสอบ!”

“นี่….” สีหน้าเหยาซูรู้สึกลำบากใจ “ประธานถัง ฉัน ไม่มีอ้านาจตรวจสอบพวกเขา”

ถังซินปิดเอกสารส่งให้เขา สีหน้าเรียบๆ แต่มีแรงผลัก ดันที่แข็งแกร่ง : งั้นเธอแจ้งกับสำนักงานใหญ่ ถ้าสืบ ไม่รู้ว่าใครคือหนอนบ่อนไส้ นั่นแสดงว่าพวกเรายักยอก สินค้าของไป่ลู่มา”

“สินค้าไม่ระงับไว้ยังไม่ต้องวางตลาด รอชดใช้ค่าเสีย หายให้พวกเขา ยังไงซะข้อตกลงแพ้แล้ว คนที่เสียหาย มากที่สุดคือสำนักงานใหญ่

เหยาซูพยักหน้า ขณะเดียวกันในใจรู้สึกชื่นชม ประธานถังอย่างเงียบๆ

เกิดเรื่องใหญ่ขนาดนี้ เธอยังบอกตัวเองอย่างใจเย็น

จัดการเรื่องต่างๆ โดยไม่ตื่นตระหนกตกใจ