บทที่ 475 งั้นเธอกับลูกจะทำอย่างไร

ถังซินยืนอยู่ตรงนั้นเป็นเวลานาน จนกระทั่งผู้ชายสอง คนเดินออกมาจากห้องผ่าตัด ตะโกนเรียกเธอ เธอถึง ได้สติ

มองเห็นทั้งสองจมูกบวมช้ำ เดาว่าลูกน้องของมู่เฉิน หย่วนคงลงมือค่อนข้างหนัก

“ขอโทษที่ทำให้ทั้งสองคนต้องเจ็บตัว”

ถังซินให้ค่าจ้างทั้งสองคนเพิ่มเป็นสองเท่า เธอพูดว่า หมดเรื่องแล้ว จึงไล่พวกเขาไป ส่วนตนเองก็กลับออก ไปเช่นกัน

เธอกลับไปที่ทำงานเพื่อจัดการเรื่องราว

รอจึงถึงเวลาห้าโมงเย็น จึงขับรถออกไปที่หมู่บ้านขอ งมู่เฉินหย่วน แต่เธอไม่ลงจากรถ

ถังซินโทรศัพท์หาฉางผิง: “ฉางผิง เก็บของเธอให้ เรียบร้อย ป้ารอเธออยู่ที่ประตูทางเข้าหมู่บ้าน

ฉางผิงไม่ได้ถามอะไร ตอบตกลงอย่างเชื่อฟัง

ไม่กี่นาทีต่อมา ถังซินที่กำลังรออยู่ในรถ มองเห็นจาก ไกลๆว่าฉางผิงกำลังลากกระเป๋าเดินทางออกมาจาก หมู่บ้าน สุนัขสายพันธุ์เยอรมันเชเพิร์ดสะบัดหางเดิน ตามอยู่ข้างหลังเขา
ถังซินลงจากรถ รับกระเป๋าเดินทางของเขาวางไว้ ด้านหลัง

ก้มลงไปมองสุนัขสายพันธุ์เยอรมันเชเพิร์ดของฉาง ผิงใกล้ๆ ถังซินพูดว่า “มันไปกับพวกเราไม่ได้”

“ทำไมครับ? “ฉางผิงต้องการพาสุนัขตัวนี้ไปด้วย เขา อ้อนวอน“ป้าครับ ให้มันไปกับพวกเราได้ไหม มันอยู่กับ อาคนที่สองไม่มีคนพาไปเดินเล่น น่าสงสารมากๆเลย”

ถังซินใจอ่อนขึ้นมานิดหน่อย แต่สุดท้ายกลับต้อง กัดฟันพูด“ไม่ได้ นี่เป็นสุนัขของอาคนที่สองของเธอ พา มันกลับไปส่งซะ”

“คุณป้าครับ…….

“ขืนเธอยังพูดอีก ป้าจะไม่พาเธอไปด้วย

เห็นถังซินสีหน้าเย็นชา ไม่ต้องการเจรจาต่อรองด้วย แม้แต่นิดเดียว ฉางผิงคอตก เดินจูงสนัขกลับไป

ผ่านไปสักพัก เขาเดินคอตกกลับมา

ถังซินขับรถพาเขากลับไปอพาร์ทเม้นท์

เธอพูดกับหลี่ซูเจ๋ไว้ก่อนหน้านี้ ให้ฉางผิงพักห้องที่อยู่ ถัดไป ซึ่งหลี่ซูเจ๋ก็เห็นด้วย

หลังจากวางของเรียบร้อย ถังซินพาฉางผิงไปหาจู่ซือซือ

ป้าหลินเพิ่งจะซื้อผักกลับมาเพื่อเตรียมทำอาหารเย็น เมื่อเปิดประตูเธอถึงกับตกตะลึง เมื่อมองเห็นถังซินพา เด็กมาด้วย คุณถัง เด็กคนนี้คือ…..

ถังซินตอบ”ลูกของเพื่อนฉันเอง เขาพักกับฉันชั่วคราว หลังจากนี้อาจจะมาที่นี้บ่อยๆ ฝากดูแลด้วยนะคะ”

ฉางผิงทักทายป้าหลินด้วยความน่าเอ็นดู“สวัสดีครับ ป้าหลิน ผมชื่อฉางผิง”

“น่าเอ็นดูจริงๆ”ป้าหลินลูบหัวของเขา”เข้ามาสิ พวก เธออยากกินอะไรกันจ๊ะ? ”

“ไม่เป็นไรค่ะ ป้ากลับไปเถอะ เดี๋ยวฉันจะทำข้าวเย็น เอง”

“ได้ งั้นป้ากลับก่อนนะ”

ถังซินมาที่นี้บ่อยครั้ง ทุกครั้งที่กลับมาตนเองจะลงมือ ทำอาหารให้จู่ซือซือและคนอื่นรับประทาน ป้าหลินก็ คุ้นเคยที่เป็นแบบนี้ จึงพูดกับเธอว่าในครัวมีต้มซุปนก พิราบ จากนั้นจึงกลับไป

หลี่ซูเจ๋ได้ยินเสียงเคลื่อนไหวจากห้องนอน“ซินซิน ที่ บริษัทไม่ยุ่งหรอ? ”

หลังจากเปลี่ยนสภาพแวดล้อม เห็นได้ชัดว่าอารมณ์ของหลี่ซูเจ่เปลี่ยนไปในทางที่ดีขึ้น อาการแพ้ท้องไม่ รุนแรง ภายในระยะเวลาสั้นๆ ใบหน้าเริ่มอวบขึ้นจนราศี จับ

“ไม่ยุ่ง ฉันไปรับฉางผิงมาแล้ว”

ถังซินตอบ จากนั้นดึงฉางผิงเข้ามาหา”ป้าจะแนะนำ ให้รู้จัก นี่คือคุณป้าหลี่ซูเจ๋ เธอกำลังท้อง เตรียมตัว คลอดอยู่ที่นี้ เรื่องของนี้ ห้ามบอกใครเด็ดขาด รวมถึง ลุงทุกคน”

“ครับ ผมเข้าใจแล้ว! “ฉางผิงพยักหน้า ทักทายหลี่ซู เจ๋เสียงดังฟังชัด คุณป้า ไหนบอกว่าอาเล็กพักอยู่ที่นี้? ทำไมไม่เห็นคุณอา? ”

หลี่ซูเจ๋ยิ้ม“เธอกำลังหลับ รอเธอตื่นค่อยว่ากัน

“นอนตั้งแต่เที่ยงจนถึงตอนนี้? “ถังซินถามอย่าง กังวล เธอไม่สบายหรือเปล่า?”

“เมื่อคืนเธอลากฉันไปดูหนังสยองขวัญจนตกใจ”หลี่ซู เจ๋ใบหน้าจนปัญญา“ช่วงฟ้าสางฉันตื่นขึ้นมา พบว่าเธอ ยังนั่งเล่นweiboจนถึงเช้า หลังจากกินข้าวกลางวัน เธอ กลับเข้าห้องนอนจนถึงตอนนี้”

ถังซินไร้คำพูด“ทำไมไม่ห้ามเธอ แถมยังดูเป็นเพื่อน กันอีก? เธอกำลังท้องกำลังไส้ เธอไม่กลัวหรือไง?

“ฉันอย่างดูจริงๆ ขออนุญาตตัวเองแล้ว”ถังซินยักไหล่”ฉันไม่ตกใจกับภาพซอมบี้”

ถังซิน”…..”

ฉางผิงพูดแทรกออกมา สนุกไหมครับ ผมก็อยาก ดู!

“สนุกดีจ๊ะ มาเดี๋ยวฉันเปิดให้ดู

“ครับ! ”

มองตามหลังหลี่ซูเจ๋พาฉางผิงไปห้องรับแขก ถังซิน ส่ายหัวอย่างจนปัญญา เดินเข้าไปยุ่งอยู่ในครัว

หลังจากนั้นไม่นาน หลี่ซูเจ๋ก็ตามเข้าไปในครัว

เธอช่วยเป็นลูกมือให้ถังซินและถามออกมาว่า “เขา พักอยู่กับประธานมู่ที่นั้นก็ดีแล้วไม่ใช่หรอ ทำไมถึงไป รับมา? “

ถังซินกำลังหั่นผัก เธอเม้มริมฝีปากและพูดออก มา”กลัวประธานมู่ดูแลไม่ดี ในบ้านของเขานอกจาก สุนัขหนึ่งตัวก็ไม่มีใครเล่นเป็นเพื่อนฉางผิง แต่พักที่นี้ ยังสามารถเล่นกับพวกเธอได้

“ฉันรู้สึกว่าสีหน้าของเธอไม่ค่อยดี…ซูเจ๋หยุดพูด ไปพักหนึ่ง จากนั้นจึงพูดต่อ“ซินซิน เธอเป็นอะไรหรือ เปล่า? ”
“ฉันไม่เป็นไร แต่คนที่มีเรื่องคือฉางผิง”

ถังซินทำอาหารไป เล่าเรื่องคู่สามีภรรยาส้งจิ้งเหอ เกิดเรื่องให้หลี่ซูเจ๋ฟังอย่างใจเย็นไป คุณนายวหาผู้ หญิงคนหนึ่งเพื่อส่งขึ้นเตียงวี่เหวินถิง ผู้หญิงคนนั้นท้อง เธอต้องการพาผู้หญิงคนนั้นไปทำแท้ง กลับโดนมู่เฉิน หย่วนเข้ามาขัดขวาง

หลี่ซูเจ๋ได้ฟังก็นิ่งไปนาน เธอมีท่าทางตกตะลึง

หลังจากนั้นไม่กี่นาที หลี่ซูเจ๋ถามว่า : “มู่เฉินหย่วน ไม่รู้หรอว่าผู้หญิงคนนั้นท้องได้อย่างไร ทำไมถึงเข้ามา ขวาง?

“เขารู้”ถังซินตอบเบาๆ”เขาพูดว่า ตระกูลวี่กับตระกูล หนานมีความสัมพันธ์ที่ดีต่อกัน ถ้าฉันทําอะไรเธอ ตระกูลหนานจะไม่ปล่อยฉันไว้”

หลี่ซูเจ๋คิดไปคิดมาจึงพูดว่า”เขาไม่อยากให้เธอ เข้าไปมีส่วนเกี่ยวข้อง ต้องการปกป้องเธอ……

ก่อนหน้านี้เขาต้องการบังคับให้ฉัน

ถังซินไม่ได้มองสีหน้าของหลี่ซูเจ๋ เธอใช้น้ำเสียงสงบ นิ่งเล่าให้ฟัง“ก่อนหน้านี้ไปถ่ายหนังที่แม่น้ำหลีเจียง เขา ให้ซุปเป็ดฉัน ข้างในมียาขับเลือด หากดื่มจะมีโอกาส แท้งได้ง่ายๆ
เขารู้มาได้สักพักว่าฉันท้อง เขาไม่ต้องการเด็กคนนี้ คิดจะบังคับให้ฉันไปทำแท้ง วันนี้ที่โรงพยาบาลก็เช่น กัน เขาจะพาฉันไปตรวจหาอายุครรภ์และคิดบังคับฉัน ทําแห้งอีก’

หลี่ซูเจเข้ามากอดเธอไว้ พูดอย่างจริงจัง ขอโทษนะ ฉันไม่รู้อะไรเลย….

“อย่าพูดขอโทษเลย มันไม่ใช่ความผิดของเธอถึง ซินยิ้ม ฉันเพียงแค่อยากบอกกับเธอว่า เขาสามารถ วางแผนบังคับให้ฉันไปทำแท้ง จิตใจโหดเหี้ยมแบบนี้ เขาจะยังคิดถึงฉันอยู่หรอ?”

“งั้นเธอกับลูกจะทําอย่างไร? *

“ฉันจะเลี้ยงลูกเอง”ถังซินก้มลงไปมองท้องที่นูนออก มานิดๆอย่างอ่อนโยน รอผลิตภัณฑ์ใหม่ของบริษัท เรียบร้อย เมื่อทําทุกอย่างเสร็จฉันก็จะไปต่างประเทศ

หลี่ซูเจถาม“ไปกับหลินเฉิงจี้หรอ?”

ถังซินทำท่าเหมือนกำลังคิดอะไรอยู่ สักพักเธอจึง ตอบว่า “เขายุ่งมาก ฉันก็อยากใช้ชีวิตคนเดียวมากกว่า”

หลี่ซูเจไม่ได้ถามต่อ เอาตามที่เธอตัดสินใจเลย

“รอเด็กทารกเริ่มทรงตัว ฉันคอยแอบส่งเธอไปต่าง ประเทศ”ถังซินพูด“ฉันหาคนทำหนังสือเดินทางได้แล้ว ซึนซ่อนตัวอยู่แบบนี้ ไม่ช้าก็เร็วเขาต้องหาเจอ”
“อื้ม ตามนั้น”

มีคนมาเป็นลูกมือ อาหารเย็นจึงทำเสร็จอย่างรวดเร็ว

ถังซินนำอาหารไปวางบนโต๊ะ ตะโกนเรียกฉางผิงมา กินข้าว เธอสังเกตเห็นประตูห้องนอนของจู่ซือซือยังคง ปิดสนิท จึงเดินไปเคาะเรียก

“ซือซือ ได้เวลากินข้าวเย็นแล้ว”

ตะโกนเรียกอยู่หลายครั้ง แต่ไม่มีเสียงขานรับ ถังซิน จึงบิดประตูเข้าไป

ม่านบังแดดถูกดึงมาปิดไว้ครึ่งหนึ่ง แสงไฟมืดสลัว

เธอเดินเข้าไป เห็นจู่ซือซือยังคงนอนหลับ ไปพร้อม กับขมวดคิ้ว ดุเหมือนจะนอนหลับไม่สนิท

“ซือซือ”ถังซินตบหน้าเธอเบาๆ

“อย่าไป…”ซือซือเอียงคอส่งเสียงออกมา น้ำตา ไหลออกมาบนใบหน้า อย่าไป.………….

ถังซินเข้าใจว่าเธอฝันร้าย จึงอยากปลุกเธอให้ตื่น จู่ ซือซือที่กำลังฝันร้ายร้องไห้โฮขึ้นมาอย่างกระทันหัน เธอหลับตาสนิท น้ำตาไหลออกมาสองข้างไม่ยอมหยุด

“อย่าไปนะ…..กลับมา……
เธอร้องไห้ใจแทบขาด สองมือไขว่คว้าไปในอากาศ เหมือนอยากจะคว้าอะไรสักอย่าง ขอร้อง อย่าไป