บทที่ 445 ด่าเขาทำไม

จากที่คุณแม่ถังคุยกับชิวเสี่ยวอี้ ถังซินก็รู้แล้วว่าพวก เขากลายเป็นเพื่อนกันแล้ว ออกไปดื่มซาตอนบ่ายด้วย กันอยู่บ่อยๆ เสริมสวย คุณแม่ถึงนิสัยดีมาก ได้เรียนรู้ มาจากชิวเสี่ยวอี้

เพราะว่าเมื่อก่อนชิวเสี่ยวอี้ก็เคยเรียนเย็บปักถักร้อย พอรู้ว่าคุณแม่ถังกำลังเย็บชุดแต่งงานของถังซิน ก็ช่วย กันเย็บ ผู้หญิงสองคนที่มีความสนใจเหมือนกัน ก็เลย คุยกันถูกคอ

อารมณ์ของถังซินซับซ้อน

ชิวเสี่ยวอี้กำลังช่วยคุณแม่ถังปักชุดแต่งงาน นึกว่า เธอต้องแต่งงานกับมู่เฉินหย่วน แต่ว่าเธอพูดอวดกับมู่ เฉินหย่วนตั้งแต่แรกแล้วต่อไปจะต้องแต่งชุดนี้ให้คนอื่น ชิวเสี่ยวอี้จะไม่ทุกข์ใจตาย?

คุณแม่ถังเห็นแขกมาแล้ว คุณป้าที่ทำความสะอาดอยู่ ก็หยุดทำ แล้วไปต้อนรับแขก

เหลือถังซินกับชิวเสี่ยวอี้ที่ยังอยู่ตรงนี้

ชิวเสี่ยวอี้กับคุณแม่ถังนั่งลงตรงที่เดิม หลังจากที่ ลังเลอยู่พักหนึ่ง ก็ถามถังซิน“ฉันได้ยินมาว่าคุณกับเฉิน หย่วนเลิกกันแล้ว มัน…คือเรื่องจริงเหรอ?”

ถังซินได้แต่พูดอืม“เลิกกันไปเมื่อปีก่อน”
“ก่อนหน้านั้นพวกคุณก็ยังดีๆกันอยู่ไม่ใช่เหรอ” ชิว เสี่ยวอี้ค่อนข้างกังวลใจ “เฉินหย่วนทำไม่ดีกับคุณเห รอ? ”

ถังซินเม้มปากแล้วฝืนยิ้ม”ไม่ใช่ แต่เป็นความรู้สึกพวก

เราไม่เท่ากัน เราเลยเลิกกันด้วยดี” คุณป้าอย่าคิดมาก

ฉันควรจะขอโทษเขามากกว่า มันเป็นความตั้งใจของเธอ ทําให้เกิดความผิดของ

พวกเรา

เธอก็อยากจะกลับมาเคยพยายามแล้วแต่เฉินหย่วน ไม่ยอมรับ เธอก็หมดหนทาง

เจอถังซินพูดแบบนี้แล้ว ชิวเสี่ยวอี้รู้สึกแย่มาก ถอน หายใจเบาๆ “คุณถัง เรื่องของฉันคุณก็รู้ดี ตั้งแต่เด็กฉัน ไม่เคยอยู่ข้างๆเฉินหย่วน แต่ทว่าเขาก็โตมาเป็นอย่าง ดี เหมือนกับพ่อของเขา มีความสามารถ มีความรับ ผิดชอบ ฉันก็ชอบคุณ ฉันหวังจริงๆว่าจะให้เขามาเป็น ครอบครัวเดียวกัน มีคนรักและลูก”

“คุณสบายใจเถอะ ประธานมู่เป็นคนเก่งมาก ไม่ต้อง กลัวว่าเขาจะหาแฟนไม่ได้ ” ถังซินพูดแล้วก็รู้สึกตัวเอง ปวดร้าว รีบเปลี่ยนเรื่องคุย“คุณกับโมมอยหย่ากันแล้ว เหรอ? ”

พริบตาเดียวสีหน้าของชิวเสี่ยวอี้ก็เปลี่ยนไป”ยัง หรอก เมื่อเดือนก่อน ฉันกลับไปที่ญี่ปุ่น พูดกับเขาเรื่อง ของเมื่อก่อน ไม่เอาอะไรทั้งนั้น ฉันต้องการจะหย่า เขาไม่เห็นด้วย แล้วยังใช้ลูกสาวมาขู่บังคับ”

ขณะที่กำลังคุยน้ำเสียงของเธอก็เปลี่ยนเป็นโกรธ แค้น, “ฉันอยากจะขอบคุณที่เขาช่วยฉันในยามวิกฤต แต่พอนึกถึงเขาความทรงจําของฉันก็กลับมาชัดเจน,แต่ ทว่าฉันกลับเห็นแก่ตัวเก็บเขาไว้ข้างฉัน แต่งงานกับเขา คลอดลูกให้เขา ฉันแค่เกลียด เขาไม่หย่ากับฉันก็ชั่ง เถอะในอนาคตฉันจะอยู่ที่เมืองหนานเฉิงและลูกสาวก็ จะไม่รู้จักฉัน”

ฟังเขาพูดแบบนั้นถังซินก็สบายใจ

กาวเหม่ยซีกับหลินเฉิงจี่เป็นพี่น้องแม่เดียวกันแต่ จงใจที่จะติดตามจี้เจยจื้อ ถ้าหากชิวเสี่ยวอี้ไม่ลืม มิตรภาพในอดีตและคอยปกป้องกาวเหม่ยซีก็คงจะ วุ่นวายมากแต่ดีที่ไม่เป็นเช่นนั้น.

ถังซินมองที่ใบหน้าของซิวเสี่ยวอี้ ถึงเธอจะเปลี่ยน หน้าเพราะเสียโฉม ดวงตาที่อ่อนโยนนั้น นิสัยที่สุภาพ อ่อนโยนยังคงน่าหลงใหลกาลเวลายุคสมัยไม่ได้ทิ้งร่อง รอยอะไรของเธอไว้

คาดว่าโบแนร์เจอชินเสี่ยวอี้แบบนี้ ยังคงจะหลงเสน่ห์

เธอ

นึกถึงวันที่วิ่งฝ่าฝนไปเมืองหางซีมองเห็นหลินเฉิงจี่ที่ ไร้ชีวิต ใจถังซินก็เจ็บขึ้นมา“คุณป้า ฉันรู้ว่าคุณเกลียด โนแบร์ เพราะว่าเขาชีวิตคุณถึงต้องเสียหาย แต่ความ ผิดทั้งหมดอยู่ที่โบแนร์ หลินเฉิงจี่ที่ไม่มีความผิดอะไรคุณไม่ควรเอาความโกรธมาลงที่เขา

“เขาไม่ผิด? “ชินเสี่ยว ขำอย่างเศร้าสลด, “แล้วฉัน จะเอาผิดกับใคร? หากไม่ใช่เป็นเพราะว่าท้องเขา ก็ไม่ แน่ว่าจะมีวิธีหนีออกมาจากที่นั่น.

ถังซินกระพริบตาเสียงต่ำลง ถ้าเขารู้ว่าคุณไม่ ต้องการเขา ถ้าสามารถเลือกได้ เขาก็คงไม่อยากจะมา บนโลกนี้ แต่เขาเกิดมาแล้ว แล้วคุณก็ยังเคยลงโทษเขา แล้ว”

“ฉันออกนอกประเทศมาก็นานแล้วไม่ใช่เพราะมา ทำงาน เอายาให้เขา” เธอหยุดไปพักหนึ่งแล้วพูด ต่อ“ร่างกายของเขาแย่มากอยู่ได้ ได้อีกไม่กี่เดือนแล้ว

หน้าของชิวเสี่ยวอี้ยังเหมือนเดิมพูดอย่างเย็นชา“เฉิน หย่วนเป็นลูกคนเดียวของฉัน”

“ฉันรู้” ถังซินยื่นมือออกไปกุมมือของเธอกึ่งอ้อนวอน “ไม่ขอให้คุณให้อภัยเขาแค่หวังว่าคุณจะไม่เกลียดมาก ถ้าหากได้เจอกันซักวันก็อย่าใช้คำพูดทิ่มแทงเขาเลย”

ห้องทดลองโดนทำลายแล้วยาก็ไม่มีแล้ว เธอไม่รู้ จริงๆว่าหลินเฉิงจี่ยังอยู่ได้อีกนานไหม เธอรู้หลินเฉิงจื่ เฝ้าปรารถนาหาแม่ของเขา เธอแค่หวังว่าชิวเสี่ยวอี้จะ ทําดีกับเขาหน่อย

ชิวเสี่ยวอี้มองถังซินอย่างเลื่อนลอย“ทำไมคุณถึงมา พูดแทนเขา? หรือว่าคุณชอบเขา? ”
“ใช่ เมื่อก่อนเคยชอบ” ถังซินก็ไม่ได้ปิดบังอะไรเธอ แถมยังฝืนยิ้ม “ไม่แน่นี่อาจจะเป็นโชคของฉัน คาดไม่ ถึงว่าแฟนเก่ากับคู่มั่นก็เป็นพี่น้องกัน โอกาสแบบนี้เกิด ขึ้นยากกว่าถูกหวยอีก”

“พวกคุณเคยคบกัน? “ชิวเสี่ยวอี้เริ่มงง

ถังซินพยักหน้า”อืม เขาช่วยเหลือฉันเยอะมาก ไม่ใช่ ฉันในตอนนี้ ฉันแค่คิดจะช่วยแบ่งเบาเขาให้ถึงที่สุด ชดใช้บุญคุณ”

หลังจากนั้นไม่นาน, ชิวเสี่ยวอี้กลับมามีสติ คุณเลิก กับเฉินหย่วน เพราะว่าเขาใช่ไหม? “

“ไม่ใช่ เพราะว่าความรู้สึกไม่เท่ากันจริงๆ”ถังซินไม่ยิ้ม และไม่ร้องไห้“ฉันอยากจะเข้ากันกับหลินเฉิงจี๋ ฉันจะได้ ไม่ต้องกลับมาที่นีอีก ให้ประธานมู่เห็นก็ไม่ดี คุณว่าถูก ไหม? ”

ชิวเสี่ยวอี้เห็นน้ำในแววตาของถังซิน พูดจาก็เหมือน ไม่มีอะไรปิดบัง จริงๆแล้วไม่มีอะไรกับหลินเฉิงจี้จริงๆ

สุดท้าย ชิวเสี่ยวอี้พยักหน้า เพื่อเห็นแก่คุณแนจะไม่ ดุร้ายกับเขา แต่คุณอย่าให้เขามาปรากฏตัวต่อหน้าฉัน บ่อยๆ ฉันกลัวว่าจะนึกถึงเรื่องนั้นขึ้นมา ก็จะด่าเขาขึ้น มาอีก”

ในที่สุดใบหน้าของถังซินก็ยิ้มออกมา“ขอบคุณคุณ
เมื่อเห็นผู้ช่วยโทรศัพท์เข้ามา เธอจึงบอกกับชิวเสี่ยว อี้ แล้วออกไปรับโทรศัพท์

“เกิดอะไรขึ้น? ”

“ประธานถังคุณอยู่ที่ไหน? “ผู้ช่วยถามอย่าง กระวนกระวายใจ“ประธานมู่มาที่บริษัทของพวกเรา คุณรีบกลับมาเถอะ

ถังซินอ้ออย่างสงสัย ดูเวลาห้าโมงกว่าแล้ว ทันใดนั้น ก็พูดไม่ออก”เวลานี้แล้ว เขาไปบริษัทเหอซ่งทำไม? คุณอย่าบอกว่าบริษัทเหอซ่งโดนบริษัทมู่ซื่อรับซื้อไป แล้ว”

“ไม่ใช่ค่ะ ประธานมู่บอกเนื่องจากบริษัทเหอซ่งกับ บริษัทมู่ซื่อร่วมมือกัน ผลิตสินค้าขาย เขาเป็นผู้ได้รับ ผลประโยชน์ ต้องการจะมาดูความคืบหน้าผลิตภัณฑ์ ของบริษัท

“หุ้นส่วนซะที่ไหนล่ะ! “ถังซินโกรธจนอยากจะด่า

เธอกลัวว่าจะโดนเอาเปรียบ ดังนั้นจึงให้ผู้ช่วยจาง ช่วยเพิ่มบางส่วนไปในสัญญา คือข้อโควตาขายสินค้า ของสองฝ่าย คิดไม่ถึงว่าสุดท้ายบริษัทมู่ซื่อก็ไม่ได้มา ช่วยอะไร

ตอนนี้ผู้ชายคนนี้ก็ยังวางมาด ใกล้จะถึงเวลาเลิกงาน แล้ว ต้องไปตรวจสอบบริษัทเธอ
มีเรื่องผิดปกติอะไรเหรอ?

ผู้ช่วยพูดอย่างไม่เต็มใจ“ประธานมู่พูดว่า ขารอคุณ เมื่อไหร่คุณจะกลับมา เมื่อไหร่จะได้ประชุมกับคุณ”

ถังซิน”..

สุดท้าย ถังซินก็พูดคำหยาบที่เก็บอยู่ในใจ กัดฟัน กราม “รู้แล้ว เดี๋ยวฉันกลับไป”

ไม่ง่ายเลยที่จะมีเวลานั้น โดนผู้ชายคนนั้นทำลาย หมดแล้ว!

ถังซินพูดไปด่าไปในใจ คิดจะเข้าไปในร้านของแม่ถัง ซินพูดเสียหน่อยแต่เด็กในท้องจู่ๆก็เตะเธอ เธอเดินเซ จนเกือบจะล้มลง

ถังซินจับประตูไว้ มือหนึ่งวางไว้ที่ท้อง ใจตกไปตาตุ่ม

หลังจากยืนขึ้นได้ เธอก็ใช้มือลูบเบาเบาที่ท้อง และดุ อย่างเบาๆ “ด่าเขาแค่สองประโยคจะเป็นไร? พวกเธอ ยังไม่ยอมแพ้อีก ต้องการจะหาความเป็นธรรมแทนเขา เหรอ? เชื่อฟังฉันหน่อย!

และการกระทำทั้งหมดของเธอ ก็ถูกจ้าวอี้ซีนที่เพิ่งลง ลิฟต์มาเห็นเข้า

จ้าวอี้ซีนมองอย่างหรี่ตา มองปากของถังซิน เหมือน กับว่ากำลังอบรมอะไรอยู่ มองลงไป มองไปที่ตัวและชุดจําลองของเจ้าขึ้นแล้ว คือ…เธอท้องเหรอ?