บทที่ 442 ที่เขาให้ยังไม่มากพออีกหรือ

“โอ้อวดเหรอ?” ถังซินยิ้มหัวเราะ “ฉันเห็นประธานมู่ ของพวกคุณชอบเขามาก

ผู้ช่วยจางฟังออกว่าในคำพูดของถังซินนั้นมีความหึง หวงอยู่ จึงคิดว่าเธอต้องเข้าใจอะไรผิดแน่นอน จึงพูด ออกมาอย่างคลุมเครือ “ถ้าอย่างนั้นคุณถังคิดมากไป แล้ว ประธานมู่ไม่สนใจผู้หญิงแบบนั้น”

“บริษัทเหอซ่งยืมคนมาจากบริษัทชู่ซื่อและเซ็นต์ สัญญาแล้วใช่หรือไม่ ดาราหญิงคนนั้นก็ถือว่าเป็นคน ของบริษัทมู่ซื่อ ในเมื่อเซ็นต์สัญญาเป็นพรีเซ็นเตอร์ให้ กับบริษัทของพวกคุณแล้ว ไม่มีประโยชน์อะไรที่บริษัท มู่ซื่อจะเสียเงินและไม่ได้คืนมา ดังนั้นจึงต้องดูแลช่วย เหลืออย่างแน่นอน”

หยุดไปสักครู่ผู้ช่วยจางพยายามอย่างสุดความ สามารถในการพูดเสริม ด้วยน้ำเสียงที่ช้า “ที่ประธานมู่ ทำเช่นนี้ คุณถังก็น่าจะรู้

ถังซินไม่ใช่คนโง่ เธอเข้าใจในคำพูดของผู้ช่วยจาง อย่างรวดเร็ว และชะงักงง

เธอยังคิดว่ามู่เฉินหย่วนเปลี่ยนรสชาติอาหาร มาชอบ ดาราหญิงคนนั้น จึงแอบให้งานที่ดีขนาดนี้แก่ดาราหญิง คนนั้น ที่แท้ก็ไม่ใช่แบบนี้ ทั้งหมดเป็นเพราะทำเพื่อเธอ

ใช่แล้ว ก่อนหน้านี้ทำไมเธอถึงได้ซื่อบื้อขนาดนี้
เธอคิดดูแล้ว เซ็นต์สัญญาถ่ายหนังสั้นโฆษณากับ ดาราหญิงที่กำลังเป็นที่โด่งดังด้วยเงินสามล้าน จะเป็น ไปได้อย่างไร จะต้องมีคนแอบคอยควบคุมอยู่เบื้องหลัง

ถังซินรู้สึกผ่อนคลายขึ้น และพูดกระซิบด้วยเสียง เบาๆขึ้นว่า “เดิมทีข้างกายเขาไม่มีผู้หญิงคนอื่นเหรอ?”

“คุณถัง เมื่อสักครู่คุณพูดว่าอะไรนะ” ถังซินพูดกระ ซิบเสียงเบามาก ผู้ช่วยจางฟังไม่ค่อยชัด จึงเขยิบเข้า ใกล้

“ไม่มีอะไร” ถังซินอารมณ์ดีขึ้นมาอย่างกะทันหัน และ เอากระบอกเก็บความร้อนที่อยู่ส่งให้ผู้ช่วยจาง “นี่คือ ซุปกระดูกและขาหมูน้ำแดง คุณหิ้วกลับไป….

คิดอยู่สักครู่ เธอจึงเปลี่ยนประโยคข้างหลัง “ฉันทำ มาปริมาณเยอะอยู่ ให้ประธานมู่ของคุณกับฉางผิงกิน ด้วยกัน”

ผู้ช่วยจางรู้สึกอยากกินบ้าง “คุณถัง มีให้ผมบ้าง ไหม?”

ผู้ช่วยจางพึ่งจะแสดงออกมาอย่างดีใจ รอกลับไป แบ่งขาหมู และได้ยินถังซินเอ่ยขึ้นว่า “ดูว่าประธานมู่จะ แบ่งให้คุณหรือไม่?”

ผู้ช่วยจาง “…”
เหอเหอ ถ้าอย่างนั้นก็ไม่ต้องดูแล้ว ประธานมู่คงเพียง แค่มองเขาอย่างดูถูก

ในขณะที่กำลังจะออกไป ผู้ช่วยจางก็คิดอะไรออก จึงลองหยั่งเชิงเอ่ยถามถังซิน “คุณถัง ผู้เข้าดำรง ตำแหน่งCEOคนใหม่ของสาขาบริษัทเหอซ่งไม่ใช่หลิน เฉิงจี๋หรือ? ทำไมเขาถึงไม่มา?”

ถังซินนึกว่าเขาสืบได้ตั้งนานแล้ว จึงตอบออกไปทันที อย่างไม่ได้คิด “เขามีธุระ จะมาที่เมืองหนานเฉิงช้า หน่อย”

แน่นอน!

ผู้ช่วยจางไม่ได้ถามอะไรขึ้นมาอีก หลังจากที่บอกลา จึงถือกระบอกเก็บความร้อนและออกไป

ระหว่างที่จะกลับบริษัทมู่ซื่อ เขายังนึกขึ้นว่าเรื่องนี้ ตนเองจัดการได้อย่างดีมาก ทำไมข้อมูลถึงยังได้รั่ว ไหล จึงทำคนที่มีปัญหาต่างก็เป็นทุกข์

นอกจากดาราหญิงคนนั้นและเอเจ้นท์ ทางบริษัทมู่ซื่อ ก็มีประธานมู่ เขา และเลขาถังที่รู้เรื่องนี้

ดาราหญิงคนนั้นคงไม่โง่ที่ได้งานดีขนาดนี้ แล้วยัง เรียกร้องความสนใจจากประธานมู่ เลขาถังก็เป็นคน เก่าคนแก่ของบริษัทมู่ซื่อ ปกติแล้วก็ต้องได้รับความไว้ เนื้อเชื่อใจจากประธานมู่ คงจะไม่ทำลายอนาคตตัวเอง
ผู้ชายจางจึงนึกขึ้นได้อย่างกะทันหันว่าเรื่องนี้เขายัง เคยพูดกับจ้าวอี้ซีน

ข้อมูลจะรั่วไหลออกมาจากเธอเหรอ?

อยู่ในฐานะเพื่อนนักเรียนของจ้าวอี้ซีนมาหลายสิบ ปี สุดท้ายผู้ช่วยจางก็ปฏิเสธความคิดนี้และคิดว่าจ้าวอี้ ซีนไม่มีความจำเป็นที่จะทำเช่นนี้ และอีกอย่างเธอพึ่งจะ กลับประเทศมา คงจะไม่มีคนที่เธอรู้จักมากเท่าไหร่

สุดท้ายผู้ช่วยจางก็ไม่ได้ไปหาจ้าวอี้ซีนและเอา กระบอกเก็บความร้อนไปส่งที่ห้องประธาน

“นี่เป็นของที่คุณถังให้ผมเอามา” ผู้ช่วยจางเอาของส่ง ให้มู่เฉินหย่วน “คุณถังให้คุณกับคุณชายฉางผิงกินด้วย กัน และบอกอีกว่า……

เมื่อเห็นอยากจะพูดอะไรแต่ก็ไม่พูดออกมา มู่เฉิน หย่วนเปิดกระบอกเก็บความร้อนไปพลาง และเอ่ยถาม ไปพลาง “เธอยังพูดว่าอะไรอีก”

ผู้ช่วยจางกลั้นหัวเราะ ไหล่ยังคงสั่นเครือ คุณถังบอก ว่าคุณชายฉางผิงกำลังอยู่ในวัยเจริญเติบโต คุณอย่า ทำอาหารแปลกประหลาดและไม่อร่อยทำร้ายเขาอีก เลย หาป้าคนหนึ่งมาทำอาหารที่บ้าน คุณถังยังบอกอีก ว่าถ้าคุณชายฉางผิงกินอาหารของคุณแล้วเติบโตได้ไม่ ดี ต่อไปถ้าคุณวี่กลับมา จะมาถลกหนังคุณได้..………..

มู่เฉินหย่วนกวาดสายตาเย็นชาออกไป “ตลกมากเหรอ?”

“.….…..ไม่ครับ” ผู้ช่วยจางพยายามที่จะไม่หัวเราะ และ พูดอย่างรื่นหู “ถ้าอย่างนั้น ประธานมู่ คุณหาเงินให้ เยอะๆ ฝีมือการทำอาหารไม่ดีก็ช่างมันเถอะ ยังไงบน โลกนี้ก็ไม่มีใครสมบูรณ์แบบไปหมดทุกอย่าง

“นายยังมีธุระอะไรอีกไหม?”

ผู้ช่วยจางมองไปที่ขาหมูน้ำแดงที่อยู่ในกระบอก เก็บความร้อน น้ำลายแทบจะไหลออกมา “ประธานมู่ ขาหมูน้ำแดงนั้นเลี่ยนมาก ถ้าคุณไม่อยากกิน ให้ผม จัดการแทนคุณไหมครับ?”

“ไสหัวไป” ชายหนุ่มไม่ไว้หน้าเขาแม้แต่นิดเดียว

“เฮ่ย ประธานมู่ คุณนี่ขี้งกจริงๆ กินคนเดียวไม่แบ่ง ใคร” ผู้ช่วยจางทอดถอนใจ และรีบรายงานกับเขาว่า ก่อนออกมาผมได้ถามคุณถังซินแล้ว CEOของสาขา บริษัทเหอซ่งคือหลินเฉิงจี่”

เขาไม่รู้ว่าคุณถังกำลังคิดอะไรอยู่ เพลิดเพลินไปกับ สิ่งดีๆที่ประธานมู่ให้ไปพลาง และช่วยงานหลินเฉิงจีไป พลาง

ทําไมถึงรู้สึกว่าคุณถึงช่าง…เจ้าชู้?

“อืม ฉันรู้แล้ว” เส้นเสียงของมู่เฉินหย่วนไม่แปรปรวน แม้แต่นิดเดียว และรีบไล่เขาออกไป “ไม่มีอะไรแล้วก็ออกไป”

หลังจากที่ผู้ช่วยจางออกจากห้องทำงานประธานแล้ว มู่เฉินหย่วนจ้องมองไปที่ขาหมูน้ำแดงที่อยู่ในกระบอก เก็บความร้อน กลิ่นหอมดึงดูดคน ตรงหน้าเหมือนกับสา มารถปรากฎให้เห็นท่าทางการทำอาหารของหญิงสาว คนนั้น

หลังจากผ่านไปนานมาก ก็มีเสียงทอดถอนใจออกมา จากปากของชายหนุ่ม “เธอไม่เคยทำให้ฉันผิดหวังเลย จริงๆ”

เขารู้มาตลอดว่าการที่ถังซินกลับมาอย่างกะทันหัน ต้องมีจุดประสงค์ที่ไม่ธรรมดา วันนี้รู้เรื่องนี้จากปากผู้ ช่วยจาง มั่นใจว่าหลินเฉินจี่ต้องเอาบริษัทเหอซ่งนี้ทำ สัญญาข้อตกลงกับจี้เจียจื้ออย่างแน่นอน แต่ว่าถังซิน เข้าไปอยู่ในบริษัทเหอซ่ง ก็เพียงแค่อยากที่จะช่วยให้ หลินเฉิงจี๋ชนะข้อตกลงนี้

ถังซินไม่อยากเห็นจี้เจียจื้อเป็นผู้ชนะ อยากที่จะช่วย แก้แค้นให้กับซือซือ

การเคลื่อนไหวในแต่ละก้าวของผู้หญิงคนนั้น เขาต่าง ดูออก และทำไมถึงจะไม่รู้ว่าเธอต้องการที่จะทำอะไร?

เธออยากที่จะยืนด้วยตัวเอง เขาก็จะคอยดูและ เมื่อเธอขาดเหลืออะไรก็จะให้สิ่งนั้น มองดูเธอเติบโตเป็นผู้ใหญ่ที่เก่งมากยิ่งขึ้น สิ่งที่เขารักไม่ใช่แค่ความ กระตือรือร้นของเธอและความขี้โมโหเล็กน้อยของเธอ หรือ?

เพียงแค่เมื่อไหร่ที่เธอเป็นห่วงคนอื่นน้อยลงและมา สนใจเขามากขึ้น

ความรักในครั้งนี้ ที่เขาให้ยังไม่มากพออีกหรือ?

ก่อนหน้านี้ที่ถังซินกังวลนั้นถูกต้องแล้ว

วันนี้ทั้งวันเธอนั่งดูผลงานรับปริญญาของผู้กำกับวัย รุ่นเหล่านั้น เธอดูไปแล้วประมาณสามสิบกว่าคน ล้วน แต่ธรรมดาและน่าเบื่อมาก มีสองอันที่ดูน่าสนใจแต่ กลับไม่ใช่สิ่งที่เธอต้องการ

วันต่อมาเธอไปที่บริษัท ผู้ช่วยก็ได้เอารูปนางเอกที่ไป คัดเลือกมาให้ถังซินดู

ในจำนวนหญิงสาวสี่สิบคน มีครึ่งหนึ่งที่มองหาจาก สถานศึกษา คนใหม่ไร้เดียงสาเพียงแค่บริษัทเหอซ่งบ อกราคาก็สามารถรับได้หมด อีกสิบสามคนมีชื่อเสียง อยู่ในวงการเล็กน้อย ราคาต้องขึ้นอยู่กับการตกลงของ ทั้งสองฝ่าย

ถังซินมองดูที่กองรูปภาพพวกนั้นอยู่นาน จึงฝืนใจ เลือกมาหนึ่งคน
สุดท้ายบังเอิญที่หญิงสาวคนนั้นพึ่งจะเซ็นสัญญาเป็น นักแสดงของบริษัทมีเดียซินลี่ หลังจากที่โทรติดก็เอ่ย ปากอยากได้ราคาสิบล้าน ทำเอาถังซินโกรธจนโยน โทรศัพท์ทิ้ง

พระเอกที่อยู่ในอันดับเดียวกัน บริษัทเหอซ่งให้ไป สองล้าน ฝ่ายนั้นก็รับ แถมยังมีทัศนคติที่อ่อนน้อมถ่อม ตน ร่วมมือกันกับบริษัทเหอซ่ง นักแสดงหญิงพึ่งพา ใบหน้าที่สระสวย อยากได้เท่าไหร่ก็ต้องให้ราคาเท่านั้น

ถังซินก็อยากใช้นักแสดงของพิงโอ แต่ทว่ามู่เฉิน หย่วนแอบช่วยเธอมากขนาดนี้ เธอรู้สึกเกรงใจ และอีก อย่างตอนที่ผู้ช่วยมาถึง เธอก็ไม่ได้ตอบรับ ตอนนี้ถ้า หากไปขอคนจากมู่เฉินหย่วนอีก ดูเหมือนเธอไม่เคารพ คนอื่นเป็นอย่างมาก

ถังซินคิดจนมีอาการร้อนใจไม่เป็นสุข จึงต่อสาย โทรศัพท์หาผู้ช่วย อยากที่จะให้เธอไปเอาเอกสารสัก ฉบับจากแผนกวางแผน

แต่โทรศัพท์กลับไม่มีคนรับ

เธอออกไปเห็นผู้ช่วยไม่ได้อยู่ที่ห้องทำงาน คิดว่า ตอนนี้ก็ไม่ได้มีงานอะไร จึงไปเอาที่แผนกวางแผนด้วย ตัวเอง

เมื่อมาถึงชั้นแผนกวางแผน ยังเดินอยู่ที่ทางเดิน ถัง ซินได้ยินเสียงหัวเราะดังเลือนรางออกมาจากห้อง ทำงานที่อยู่ข้างหน้า เมื่อได้ยินชื่อของตัวเอง เธอจึงกระพริบตาและเดินช้าลง

คนของแผนกวางแผนไม่รู้สึกตัวเลย ยังคงพูดซุบซิบ นินทากันอยู่

พนักงานคนหนึ่งพูดว่า “เมื่อวานฉันเห็นผู้ช่วยจาง จากบริษัทมู่ชื่อมาบริษัทของพวกเราแล้ว และตรง ไปที่ห้องทำงานของประธานถัง ผ่านไปไม่กี่นาทีก็หิ้ว กระบอกเก็บความร้อนสองอันออกไป”