บทที่ 44 ขาเกือบหักแล้ว

เมื่อ เฉินหยวนพาถังซินไปที่ส่งโรงพยาบาล บริเวณ ที่ถูกลูกกอล์ฟกระแทกกับวมใหญ่มาก หมอที่มาตรวจ ให้ ง นยังตกใจ

“เกิดอะไรขึ้น”

“ถูกลูกกอล์ฟกระแทก” เฉินหยวนดึงเนคไท เสื้อ ของเขาถูกถัง จับจนยับ แต่รูปลักษณ์ที่ดูดีไม่ได้ลด น้อยลงเลย สีหน้ามีความกังวลเล็กน้อย รบกวนคุณ ดูแลเธอด้วย

หมอตรวจบาดแผลพร้อมกับถามถังซิ่นไปด้วย ท่ แผลอย่างรีบร้อนสักพักหนึ่ง ก็พ่นด้วยสเปรย์ เป็นส เปรย์แบบเย็น เมื่อสัมผัสโดนแผล ถังซินก็สั่นไปทั้งตัว

“โชคดีไม่ร้ายแรงนัก ไม่อย่างนั้นขาอาจเป็นอัมพาต ได้” หมอบอก และไปที่คอมพิวเตอร์เพื่อจ่ายยา “สอง วันนี้คุณอยู่โรงพยาบาลดูอาการก่อน รอให้หายดีค่อย แล้วถ่ายเอกซเรย์อีกที”

เมื่อได้ยินหมอพูด มู่เฉินหยวนขมวดคิ้ว “โอเค ขอบคุณมาก” หลังจากจัดการเสร็จ มู่เฉินหยวนจะอุ้มถังขนไปทั่ ห้องผู้ป่วย แต่ถังนผลักมือเขาออก สีหน้าไม่เป็น ธรรมชาติ ไม่ต้องรบกวนประธานมู่หรอก ฉันไปเอง”

หลายครั้งที่ถูกเขากอดก็ทำให้รู้สึกอึดอัดมาก

มู่เฉินหย่วนมองดูที่ขาของเธอ ขมวดคิ้วเล็กน้อย คุณ แน่ใจเหรอ

“ต้องทําได้สิ” ถังซินงอขา บาดเจ็บ พยายามใช้ขา ข้างเดียวกระโดดสองครั้ง เป็นผลให้จุดศูนย์ถ่วงไม่ มั่นคง จึงล้มลง มู่เฉินหย่วนมือไวพยุงเธอไว้ได้

เฉินหย่วนกับลงพยุงเธอขึ้นมา ช่วงเวลาพริบตา เดียว ถัง นโอบคอเขา เห็นจุดบนเสื้อของเขาที่เปียก น หูเปลี่ยนเป็นสีแดง

ก่อนหน้านี้ไม่ใช่เธออยากร้องไห้ แต่เพราะมันเจ็บเกิน กว่าจะทน

สองคนอยู่ใกล้กันมาก ถังชินจงใจออกห่าง แต่ก็ยัง ได้ยินเสียงการเต้นของหัวใจที่มั่นคงและมีพลังของ ผู้ชาย ได้กลิ่นน้ำหอม Loewe จาง ๆ บนตัวเขา ดูเป็น ผู้ใหญ่และเย้ายวน เมื่อถึงขนคิดเกี่ยวกับเรื่องนี้ เธอก็ถูกอุ้มไปห้องผู้ป่วย แล้ว และถูกวางลงบนเตียง

“เป็นอะไร” เห็นหน้าของเธอแดง เฉินหยวนคิดว่า เธอไม่สบาย “ให้เรียกหมอไหม

“ไม่มีอะไร แคหวานิดหน่อย” ทันทีที่เขาพูด ถัง น ยิ่งเ ม หน้าก็ยิ่งแดง เฉินหยวนมอง แต่ก็ไม่พูดอะไร เทน้ำใสแก้วแล้วส่งให้เธอ

ถังซีนถือ ดิม แกล้งทําเป็นใจเย็น

“คุณถัง ครั้งนี้ต้องขอโทษด้วยจริง ๆ เป็นฉันเองที สอนไม่ดี ทําให้คุณได้รับบาดเจ็บ เฉินหยวนขมวดคิ้ว แล้วพูดขอโทษ “ซือซือเธอค่อนข้างดื้อ”

“ฉันรู้ และไม่คิดจะเอาเรื่องอะไร” ถังซินพูด เดิมทีเธอ อยากจะเอาเรื่อง แค่คิดว่านี่เป็นวิธีที่ดีกว่า “ครั้งก่อนที่ ฉันเข้าร่วมงานเลี้ยง ประธาน ก็ได้รับบาดเจ็บเพราะฉัน ก็ถือว่าชดเชยให้

เฉินหยวนพยักหน้า “โอเค ช่วงนี้คุณพักผ่อนอยู่ที่ โรงพยาบาล ฉันจะบอกหัวหน้าหลิวให้ “ขอบคุณค่ะ ประธานมู

“ประธานมู คุณถัง” ประตูห้องผู้ป่วยถูกเคาะ ผู้ช่วยจาง เข้ามาพร้อมกับตะกร้าผลไม้ที่สวยงาม ด้านหลังยังมี พยาบาลที่อายุแก่กว่าเล็กน้อยตามมา

ผู้ช่วยจางพูด “คุณ ง ผมจ้างพยาบาลมาให้คุณ เธอ อาศัยอยู่ใกล้โรงพยาบาล สามารถทำอาหาร ถ้าคุณ ไม่คุ้นเคยกับอาหารของโรงพยาบาล ก็ขอให้คุณป้าท่า อาหารมาให้ได้

“ขอบคุณค่ะ” เธอมาโรงพยาบาลเพื่อรักษาแผล ผู้ ช่วยจางก็หาคนที่จะมาดูแลเธออย่างดี สมกับที่เป็น ความช่วยเหลือพิเศษของเฉินหยวน ทําสิ่งต่างๆได้ อย่างรวดเร็ว

“คุณถึง สองวันนี้พักผ่อนมากๆนะ” เฉินหยวนเห็นว่า ไม่มีเรื่องอะไร ก็พาผู้ป่วยจางออกมา

ออกจากโรงพยาบาล สีหน้าของ เฉินหยวนก็ยังนิ่ง

อยู่

“ใครไปส่งเธอ?” “เป็นคนที่คุณ อ อหามาแทนผม เป็นกองกําลัง พิเศษ ฉายาหมาป่า” ผู้ช่วยจางตอบ “เขาไปส่งคุณ ช่อช่อถึงคอนโดด้วยตัวเขาเอง และจับตามองคุณ อ อด้วย”

“ครั้งนี้เธออาละวาดมากเกินไป” เฉินหยวนเสียง ลง ยังดีที่มีไม่หนัก ขาของถังซินจึงไม่เป็นอะไร ไม่ อย่างนั้นฉันคงต้องส่งเธอไปที่เกาะ กักบริเวณสักสอง เดือน”

เขาเตือนซ้ำแล้วซ้ำเล่าว่าไม่ให้ซือซือลงมือกับถัง น เธอก็ไม่ฟังและยังท่าเรื่องไร้สาระ

ผู้ช่วยจางสวมแว่นและแสดงความคิดเห็น ต่อให้ ไม่ใช่คุณถึง เป็นผู้หญิงคนอื่น คูณ ออ ก็จะทำแบบนี้ เธอกลัวว่าผู้หญิงคนอื่นจะพรากประธานไป

อิจฉาเนียนะ” เฉินหยวนขมวดคิ้วอย่างหงุดหงิด เธอสร้างปัญหาเพราะเรื่องแบบนี้ แต่เธอทำสัญญากับ เขาไว้ก่อนหน้านี้แล้ว ช่วยไม่ได้ เธอได้ตั้งใจเขียนคํ สํานึกผิดของตัวเองไหม

“เขียนครับ หมาป่าบอกว่าคุณ อ อเขียนไปบ่นไป ผู้ ช่วยจาง กก็งก็อดขำไม่ได้ กระดาษเปียกไปด้วยน้ำตา ตัวอักษรลายไปหมด แล้วก็เขียนใหม่อีกครั้ง”

เฉินหย่วนพูดอย่างเยือกเย็น ให้หมาป่าจับตาดูให้ ไม่ให้ออกจากคอนโดเป็นเวลาสามวัน ตั้งใจสํานึกผิด ถ้ากล้าออกแม้แต่ครึ่งก้าว ระยะเวลาสํานึกผิดจะเพิ่มขึ้น หนึ่งวัน

“ผมจะส่งข้อความหาเขาทีหลัง” ผู้ช่วยจางตอบรับ และถามว่า “ไปต่างประเทศให้หมาป่าตามไปด้วยไหม? เขามาจากโรงเรียนเดียวกันกับคุณชาย เข้าร่วมการ แข่งขันสไนเปอร์ระดับนานาชาติได้รับรางวัลชนะเลิศ

สไนเปอร์เหรอ?

มู่เฉินหยวนกําลังคิด สักครู่ก็พูดว่า “นอกจากนี้ให้จัด เครื่องบินส่วนตัวให้เขา ตามเราด้านหลัง ถ้ามีเรื่องอะไร ก็ให้เขาจัดการ ถ้าไม่มีก็ไม่ต้อง

เขาอยู่ที่นั่นจัดการคน แต่มีก็บางคนที่แอบตามอย่าง ลับๆ นับว่าปลอดภัยมากขึ้น

พยาบาลมาฉีดยาให้ถังซันประจำทุกวันและยังมียาให้ ทานด้วย ถังซินเห็นว่าบริเวณที่บวมลดลงแล้ว จึงลอง ลงจากเตียงแล้วเดิน

เท้าสามารถแตะพื้นได้แล้ว แต่เดินแล้วยังเจ็บอยู่นิด

หน่อย

หมอแนะนําถังบนพักรักษาตัวในโรงพยาบาล ถังซ นเองก็ไม่รีบร้อน อย่างไรก็ตาม ก็นับว่าเธอได้รับบาด เจ็บจากการทํางาน บาดเจ็บมากเท่าไหร่ เฉินหยวนก็ ต้องจ่ายเท่านั้น เธอหายดีแล้วค่อยไป

กวนหลิงเอ๋อโทรมา พี ฉันมีนัดในอีกสองวัน ไปกิน ข้าวด้วยกันเถอะ”

“เธอยังกล้าโทรมาอีกเหรอ?” เพราะเรื่องงานเลี้ยง จึง ว่าเธออย่างรุนแรง “อย่าพูดเรื่องกินข้าวเลย ตอนนี้ฉัน ไม่อยากเห็นเธอ

“โธ่พี ฉันไม่ได้ตั้งใจ” กวนหลิงเอ๋อพิมพ์ แล้วก็ หัวเราะขี้นมา “ฉันเซ็นสัญญากับละครโทรทัศน์เรื่อง หนึ่ง จะโทรหาพี่ให้มารับเงินค่าจ้าง อย่าลืมเก็บมันไว้

“ให้เท่าไหร่?” “หกแสน หลังจากถ่ายทําเสร็จแล้วจะให้ส่วนที่เหลือ อีกสามแสน ฉันก็ได้หนึ่งแสน

งั้นก็ไม่เลว” เพื่อเงินแล้วถึง จึงลดความโกรธลง “กวนหลิงเอ๋อฉันเตือนนะ ทำตัวดีๆหน่อย ถ้าฉันรู้ว่าเธอ ทําเรื่องอะไรอยู่ ผิวหนังเธอจะถูกลอกออกมา

“ฉันถ่ายละครจริงๆ ทําเรื่องอะไรที่ไหนล่ะ? ไม่พูด แล้ว ฉันไม่ว่าง” ขณะที่จะวางสายกวนหลิงเอ๋อก็ยัง พึมพำอยู่ จะว่าไป พี่ยังไม่ได้พูดถึงกวนซิงเฟิงเลย

ถังขนขา เขาดีกว่าเธอเยอะ”

งั้นเขาก็ดีแค่ต่อหน้า เวลาอื่น พีมองไม่เห็นแน่ ๆ

“เธออยากโดนตีเหรอ”

กวนหลิงเอ๋อวางสาย

เร็วมาก ถังชินก็ได้รับข้อความจากธนาคาร เป็นกวน หลิงเอ่อโอนเงินมาห้าแสน

กวนหลิงเอ๋อใช้เงินเหมือนเทน มีเท่าไหร่ใช้หมด ไม่เคยนับ ดังนทำได้เพียงแค่บอกให้เก็บไว้บางส่วน นอกนั้นใชบัตรตัวเอง

เพิ่มอีกนิด เธอไปดูบ้าน ถ้าสามารถซื้อได้เธอก็ซื้อ

จากทั้งหมดตอนนี้บ้านคุ้มค่าที่สุด

นึกถึงใบหน้าด้านข้างที่สนามกอล์ฟวันนั้น ถัง นรู้สึก ว่าเป็นกวนซิงเฟิง แต่ก็ไม่แน่เขาอาจจะปีนกําแพงออก มาเล่น ประจวบกับได้เห็นกับตาตัวเอง

ถัง นกดโทรศัพท์โทรไปหากวนชิงเฟิง