บทที่ 417 ฉันไม่สนใจที่จะไปสอนผู้หญิงคนอื่นหรอก

ถ้าชนะการเดิมพันคุณจะได้เงินเป็นสองเท่า แต่ถ้า คุณแพ้คุณจะต้องเอา5หุ้นของบริษัทจ่ายให้ฝ่ายตรง ข้าม

พอดูจบ ถังซินก็ถึงกับเอือมระอาบรรดาผู้บริหาร ระดับสูง

ไม่รู้หรือไงว่าสถานการณ์ของบริษัทตัวเองในตอนนี้ เป็นยังไงน่ะ ยังจะไปเดิมพันกับคนอื่นอีก?

พอพูดเรื่องการเดินพ้น อีกฝ่ายคงต้องถามหาราย ละเอียดอย่างชัดเจนแน่!

ถังซินนั่งอยู่ตรงนั้นสักครู่แล้วกดโทรเบอร์ภายในหา ไอรา “เธอเอาวิดีโอ แผนของบริษัทสำหรับการออก ขายน้ำหอมตัวใหม่ และโปรโมชั่นส่งเสริมการขาย ตลอดระยะเวลาสามปีนี้มาให้ฉันหน่อย”

“ได้ค่ะคุณถัง รอสักครูนะคะ

ผ่านไปประมาณ10นาที ถังซินก็ได้รับข้อมูลเอกสาร จำนวนมากที่ไอราส่งมาในอีเมลล์

เธอเปิดดูทีละไฟล์ตามลำดับเวลา พอเหนื่อยก็พักสัก ครู่แล้วค่อยดูต่อ เมื่อถึงเวลาเลิกงานเธอก็เก็บเอากลับ ไปดูที่บ้านระหว่างที่จัดการเรื่องด่วนเรื่องอื่นๆ
ใช้เวลาถึงสองวันเธอถึงจะดูวิดีโอเหล่านี้หมด เมื่อ เปรียบเทียบกับแผนการขายน้ำหอมตัวใหม่ที่ไอราให้ เธอมานั้น ไม่นานเธอก็เจอปัญหาเกี่ยวกับแผนการขาย น้ำหอมตัวนี้

ถังซินเองก็รู้สึกไม่น่าเชื่อเหมือนกันที่ทั้งเครื่องสำอาง และน้ำหอมล้วนอยู่ภายใต้ความรับผิดชอบของแผนก วางแผนแต่มีเพียงโฆษณาเครื่องสําอางเท่านั้นที่โดด เด่นและกับน้ำหอมกลับทำได้ไม่ดีนัก

ถ้าเป็นเมื่อก่อนเธออาจจะให้มีการเปลี่ยนแปลงผู้ บริหารหรือเวลากับแผนกวางแผนในการไตร่ตรอง เกี่ยวกับการขายสินค้า แต่ครั้งนี้มีการเดิมพันเข้ามา เกี่ยวข้องด้วย ถ้าแพ้ขึ้นมาอาจจะต้องเสียหุ้นบริษัทไป ด้วย เธอจะไม่กล้าเสี่ยง

สามปีจะว่านานไม่นานเธอก็ไม่อยากให้หลินเฉิงจี๋มาปุ๊ ปก็โผเข้าใส่

ถังซินนั่งคิดหาบริษัทโฆษณาที่มีชื่อเสียง สุดท้ายก็ พบว่ามีเพียงบริษัทมู่ชื่อเท่านั้นที่เธอพอใจ

ทีมกฎหมายและแผนกวางแผนของบริษัทมู่ซื่อเป็น หนึ่งในบริษัทที่ดีที่สุดในอุตสาหกรรมนี้และไม่มีบริษัท ใดเทียบเคียงได้

อยากจะให้บริษัทมู่ซื่อช่วยเหลือล่ะก็…ค่าใช้จ่ายก็สูงมาก
หลังจากนั่งชั่งน้ำหนักอยู่สักครู่ ถังซินก็หาเบอร์ โทรศัพท์ของแผนกเลขฯในบริษัทมู่ชื่อและเธอก็โทร เข้าไป

ปลายสายตอบรับอย่างรวดเร็ว “สวัสดีค่ะ แผนกเลขา นุการบริษัทมู่ซื่อค่ะ”

“ฮัลโหล ผู้ช่วยจางหรือเปล่าคะ?” หลังจากได้ยินว่า

เป็นเสียงของผู้ช่วยจาง ถังซินรู้สึกประหลาดใจเล็ก

น้อย

ผู้ช่วยจางอึ้งเล็กน้อย “คุณหนู…ถัง?”

“ใช่ ฉันเอง”

“ผมเห็นว่าเป็นสายของบริษัทเหอส่ง คุณหนูถังอยู่ที่ บริษัทเหอ งหรอครับ?”

ถังซินตอบว่า อืม แล้วถามกลับว่า “ผู้ช่วยพิเศษแบบ คุณปกติต้องยุ่งมากไม่ใช่หรอ คุณน่าจะต้องยุ่งอยู่กับ คุณมู่ทั้งวันสิ ทำไมถึงได้มานั่งรับโทรศัพท์แบบนี้ล่ะ?”

“พูดแล้วเรื่องมันยาว…” ผู้ช่วยจางรู้สึกน้อยใจนิด หน่อย “ก่อนหน้านี้ผมทำผิดไปเรื่องหนึ่งน่ะ คุณมู่เลยไม่ ชอบที่จะเห็นผมอยู่ใกล้ๆ ก็เลยตั้งใจเย็นชาใส่ สัปดาห์ นี้ก็เป็นเลขาฯถันช่วยเขาจัดการเรื่องต่างๆแทน

ถังซินหัวเราะฮ่าๆออกมาแล้วปลอบเขา “ไม่เป็นไรน่า รับโทรศัพท์ก็ยังดีกว่าต้องไปอยู่ที่สาขานิวยอร์กนะ”
“เห้อ ผมก็ว่างั้นแหละครับ ว่าแต่คุณหนูถังมีเรื่องอะไร หรือเปล่าครับ?”

“คุณลองถามเลขาฯถันให้หน่อยว่าคุณมู่จะมีเวลาว่าง วันไหน ฉันอยากจะนัดคุณมู่คุยธุรกิจสักหน่อยน่ะ”

“รอสักครู่นะครับ”

เสียงในโทรศัพท์เงียบไป ผู้ช่วยจางคงจะกำลังช่วย จัดการอยู่

ผ่านไปสองนาที ผู้ช่วยจางก็พูดขึ้นมาว่า “เลขาฯกัน ไม่อยู่บริษัท แต่ว่าคุณมู่กลับมาที่บริษัทแล้ว กำลังไปที่ สำนักงานผู้บริหาร เดี๋ยวผมช่วยโอนสายไปทางนั้นนะ ครับ”

“เอ้ยไม่ต้อง” ถังซินปฏิเสธไม่ทัน โทรศัพท์ก็ถูกโอน ไปยังแผนกบริหารแล้ว

ขณะฟังเสียงรอสายอยู่เธอก็รู้สึกประหม่าเล็กน้อย

หาเวลานัดมู่เฉินหย่วนมาคุยกันก็ยังดี แต่นี่เธอก็ไม่รู้ จะคุยกับเขาแบบไหนดี

“สวัสดีค่ะ แผนกผู้บริหารค่ะ”

ถังซินพยายามทำเสียงให้ปกติ กำลังคิดว่าจะเปิด ปากพูดยังไง พอสายติด เสียงผู้หญิงนุ่มนวลที่เธอคุ้น เคยดังขึ้น ขณะนั้นเธอรู้สึกราวกับถูกน้ำเย็นสาดเข้าที่ตว

เจ้าของเสียงนี้ เธอรู้จักดี_คือจ้าวอี้ซีน

ผู้ช่วยจางบอกว่ามู่เฉินหย่วนกลับมาที่บริษัทแล้ว กำลังไปที่แผนกผู้บริหาร แต่ว่าจ้าวอี้ซีนเป็นคนของ แผนกR ถ้ามู่เฉินหย่วนอยู่ที่แผนกผู้บริหาร แล้วทำไม เป็นเธอรับโทรศัพท์ล่ะ?

นอกจากว่าเธอและมู่เฉินหย่วนจะเข้ามาพร้อมกัน ความสัมพันธ์ของพวกเขาคงใกล้ชิดกันมาก

ถังซินเองก็ไม่เข้าใจว่าทำไมเธอถึงรู้สึกอ่อนไหวมาก เมื่อได้ยินเสียงของจ้าวอี้ซีน คิดว่าทำไมเธอถึงได้ไป อยู่ที่แผนกผู้บริหาร หรือเธอกับมู่เฉินหย่วนมีอะไรบาง อย่างต่อกันหรือเปล่า

คิดจนรู้สึกน้อยใจอยู่ในใจก็รู้สึกอึดอัด

“สวัสดีค่ะ?” เห็นว่าปลายสายไม่พูดอะไรเป็นเวลา นาน จ้าวอี้ซีนก็ถามอีกครั้งว่า “มีเรื่องอะไรหรือเปล่า คะ?”

ถังซินหลับตาแล้วรีบปรับอารมณ์ตัวเอง พูดอย่าง สภาพว่า “ฉันเป็นรองประธานบริษัทเหอซ่ง อยากจะ ถามว่าคุณมู่จะว่างเมื่อไหร่บ้าง อยากจะนัดทานข้าวน่ะ ค่ะ”

จ้าวอี้ซีนตกใจ “รุ่นพี่ถัง พี่ทำงานที่เหอซ่งหรอ?”
“ใช่ ขอสายคุณ หน่อยได้ไหม?” ถังซันไม่สบอารมณ์ เล็กน้อย

เธอออกมาจากบริษัทแล้ว ผู้หญิงคนนี้ยังจะทำเป็น เหมือนตกใจมากว่าเธอจะทำงานอยู่ที่ไหนงั้นแหละ

“ขออภัยค่ะ คุณฟูไม่อยู่

ไม่อยู่?

หรือจริงๆคืออยู่แต่ไม่อยากรับโทรศัพท์ของเธอ

ถังซินเม้มปาก “งั้นรบกวนคุณบอกเลขาฯกันหน่อยว่า ช่วยจัดเวลาสักหนึ่งชั่วโมงให้คุณม่ออกมาหน่อย ทาง เหอซ่งอยากจะร่วมงานกับมู่ซื่อจริงๆ”

“รุ่นพี่ถังคะ ต้องขอโทษด้วยจริงๆ อาทิตย์นี้ตาราง งานของคุณมู่เต็มหมดแล้ว” จ้าวอี้ซืนกล่าวขอโทษ แต่ ว่าเดี๋ยวฉันจะถามเลขาฯกันให้ว่าถ้าเป็นอาทิตย์หน้าจะ ได้ไหม”

ได้ยินคำพูดพวกนี้จากเธอ มือเท้าของถังซินก็เย็นวาบ ไปหมด

จ้าวอี้ซีนเป็นคนของแผนกR เธอไม่ได้เป็นคนของ แผนกเลขาฯด้วยซ้ำแต่ทำไมถึงได้รู้ตารางงานของฝ่าย ชายว่าเต็มหมดแล้ว?

หรือว่าความสัมพันธ์ของทั้งคู่จะดีจนถึงขั้นที่ไปถามตารางงานจากแผนกเลขาฯได้?

“ได้ รบกวนหน่อยนะ” ถังซินกลัวจะควบคุมตัวเองไม่ อยู่เลยรีบวางสายไป

ในห้องแผนกบริหารของมู่ซื่อ หลังจากที่จ้าวอี้ซีนวาง สายไปแล้ว ก็มีเสียงเปิดประตูดังมาจากด้านหลัง

เธอรีบหันตัวกลับไป เห็นว่ามู่เฉินหย่วนเดินเข้ามา

ชายหนุ่มดูสุมขุม ทั้งยังดูโตขึ้นมาก เต็มเปี่ยมไปด้วย

พลัง

“คุณตู่”

มู่เฉินหย่วนมองไปทางเธออย่างเย็นชา “เธอเป็นผู้ จัดการ ไม่ใช่เลขาฯ เรื่องรับโทรศัพท์คงไม่ต้องถึงมือ เธอหรอกมั้ง อีกอย่าง ที่นี่คือห้องบริหารไม่ใช่แผนก เลขาฯ”

“ขอโทษค่ะ ฉันกลัวว่าจะเป็นสายด่วนก็เลยรีบรับ” จ้าวอี้ซีนบิดตัวไปทางเขา “เป็นบริษัทเล็กๆที่ชื่อว่า เหอซ่งโทรมาน่ะค่ะ อยากจะร่วมงานกับมู่ซื่อ ฉันเลย ติดต่อแผนกเลขาฯให้จัดตารางเวลาให้”

สายตาของมู่เฉินหย่วนหลุบต่ำลงน้ำเสียงของเขาน่า เกรงขาม “ทำไม จะให้ฉันของคุณเธอด้วยหรอ?”

“คุณมู่ เป็นเพราะฉันเกินเลยไปเองค่ะ”
“สิ่งที่เธอทำเกินเลยไปไม่ใช่แค่ครั้งนี้เท่านั้นนะ” มู่ เฉินหย่วนเดินเข้ามา ขว้างหนังสือพิมพ์ในมือไปทางเธอ “ใช้ฟิล์มถ่ายภาพยนตร์หรอ ถ่ายออกมาได้ไม่เลวเลย เสียเงินๆไปเท่าไหร่ล่ะ?”

“ขอโทษค่ะ ฉันพึ่งกลับประเทศมาได้ไม่นานไม่มีฐาน ลูกค้าเลยอยากจะยืมชื่อเสียงของคุณ” จ้าวอี้ซีนตอบ ด้วยสีหน้าเรียบเฉยและน้ำเสียงอ่อนว่า “เป็นเพราะฉัน คิดไม่ละเอียดถี่ถ้วนเองค่ะ”

มู่เฉินหย่วนตอบด้วยเสียงเย็นชาว่า “มู่ซื่อจ้างเธอมา เพื่อจะให้เธอบริหารงานให้ดี นี่คือเรื่องที่เธอต้องทำ ถ้า ใครๆก็เอาชื่อเสียงผมไปใช้ จต่อให้ผมขึ้นหน้าแรกของ หนังสือพิมพ์ก็ไม่มีประโยชน์อะไรแล้ว!”

แรงกดดันที่เขาให้ต่อจ้าวอี้ซีนทำเอาเธอไม่กล้าแม้แต่ จะเงยหน้าขึ้นมา “ขอโทษค่ะ ฉันจะจัดการให้ดี….

“ก็ต้องเธอจัดการน่ะสิ” มู่เฉินหย่วนพูดตัดขึ้นมา “เสียเงินไปเท่าไหร่เพื่อจ้างคนมาถ่ายรูป เธอก็เสียเงิน เท่านั้นไปจัดการข่าวบนอินเตอร์เน็ตซะ วันนี้ก่อนหนึ่ง ทุ่มไปจัดการให้เรียบร้อย

“เข้าใจแล้วค่ะ” จ้าวอี้ซีนตอบ “งั้นฉันขอตัวก่อนนะคะ”

มู่เฉินหย่วนยังคงยืนอยู่ที่เดิมไม่ขยับ “คุณยังไม่มี คุณสมบัติพอที่จะนั่งตำแหน่งนี้ ผมให้คุณนั่งได้ ก็ เพราะเห็นแก่จางเฉิง ผู้จัดการจ้าว คุณน่ะทั้งสวยทั้ง ฉลาดอย่าเล่นลูกเล่นอะไรที่ไม่ควรเล่น ผมไม่มีอารมณ์มาสนใจสอนผู้หญิงคนอื่น อีกอย่างคุณก็ไม่ไชเธอด้วย