ฉันเป็นสุดที่รักของประธานมู่! ?

บทที่ 39 เปิดประตูออกได้ดีจริงๆ



บทที่ 39 เปิดประตูออกได้ดีจริงๆ

ใครบ้างที่สามารถไปสํานักงานนิวยอร์ก

และเธอไม่ต้องการอยู่คนเดียวในต่างประเทศมัน ยากเกินไปเธอไม่มีความทะเยอทะยาน เงินกำลังดี ครอบครัวก็อยู่ใกล้ตัวซึ่งก็เพียงพอแล้ว

มู่เฉินหย่วน รู้ดีว่าถึงขินจะไม่ไป ไม่ได้เข้าไปกดดัน อะไร

ความคิดของเธอเขาไม่มีสิทธิ์เข้าไปยุ่ง

ห้องอ่านหนังสือเงียบมากในตอนบ่าย ทั้งคู่ทํางานจน กระทั่งถังซีนเงยหน้าขึ้นจากเอกสารฉบับสุดท้าย แล้ว พบว่าด้านนอกหน้าต่าง ดมากแล้ว

ไม่รู้ตัวเธอก็อยู่บ้าน เฉินหยวน มา 1 วัน

เมื่อเห็นว่า เฉินหยวนทํางานอย่างไม่เหน็ดเหนื่อย ถังชินก็ไม่ได้รบกวนออกมาจากห้องอ่านหนังสือ วาง แผนจะทําอาหารก่อนกลับ เมื่อลงมาด้านล่างก็ได้รับ โทรศัพท์จากหลี่ซูเจ้ ถังขิม เธอยังยุ่งอยู่ด้านนอกหรือ?”

“อยู่บ้านประธาน ” เกี่ยวกับสิ่งที่เกิดขึ้นที่แผนก อมรับถังขนเคยบอกหลีเจแล้ว แล้วเธอก็พบว่าส่ง ที่หลี่ซูเจ๋ทําไม่ถูกต้อง ผิดอะไร แม้แต่นิดเธอก็ไม่เคย เห็น

“ท้บ้านของประธาน ” พูดออกมาอย่างไม่ชัด

หลี่ซูเจ๋ ลากเสียงของเธอ “คุณจะค้างคืนไหม?”

แล้ว

“คิดอะไรอยู่ ฉันแค่มาตอบแทนบุญคุณ” ความคิดของ หลี่ซูเจ๋ทําให้ถังขินไม่พอใจ เมื่อก่อนเธอไม่ใช่พูดว่า ประธานมู่ ไม่มีหรอ?”

“ฉันแค่พูดว่าประธาน อาจจะแต่งงานช้า แต่ไม่ได้พูด ว่าประธานหนูไม่ดีนะ” หลี่ซูเจ๋พูดอย่างไร้เดียงสา อีก อย่างถ้าคุณไม่ต้องการแต่งงานกับเขา ถ้าพูดได้คุณ อยากเป็นแฟนกับเขามั้ย?

ถังบไม่พอใจ “พอเถอะ ฉันไม่น่าสนใจขนาดนั้น คราวที่แล้วคุณก็เห็นไม่ใช่หรอก็จู่ซือซือ ร้ายกาจขนาด น้น” คนที่อยู่กับประธานไม่ง่าย

เห็นชัดเธอไม่ได้เกี่ยวข้องอะไรกับ เฉินหย่วนล้วนถูก จู่ อ อเกลียด

อย่าให้มีอะไรจริงๆเถอะหน่า!

ถังซินเห็นว่าเลยเวลาไปมากก็รีบทําอาหารและพูด อะไรบางอย่างกับหลีซูเจ๋ ให้เธออย่าเพิ่งสั่งอาหาร จะ เอากลับไปด้วย หลี่ซูเจ๊กอดโทรศัพท์จูบแล้วจูบอีก

เพราะเป็นอาหารเย็นถังซินจึงทำให้เบาและบำรุง กระเพาะอาหารและซุปนกพิราบทตุ้นเมื่อตอนบ่ายก็ เสร็จแล้วเธอพึ่งเอาลงมาจากเตา หน้าของเธอก็เปลี่ยน เป็น ค่าเธอตกใจมาก

ไฟดับ?

อย่างไรก็ตามมันเป็นเพียงคฤหาสน์ที่ไฟดับด้านนอก ไฟยังสว่างอยู่ คิดว่าน่าจะไปตก เปิดไฟฉายโทรศัพท์ มือถือเป็นแสงไฟ ไปหา เฉินหยวน

ที่ห้องอ่านหนังสือ “ประธานมู่ ใชไฟตกหรือเปล่า?” ถังซินเคาะประตูห้องหนังสือ “คุณรู้ไหมว่าคัดเอาไฟ อยู่ที่ไหน?

ประธาน ถังซินเคาะประตูห้องหลายครั้งแต่ไม่มีใครตอบก็ เข้าไปด้านในห้องอ่านหนังสือ มีแต่ความว่างเปล่าไม่ มี เฉินหย่วน ถังซินเริ่มทนาในความมืด

ตอนเธอลงไปทําอาหารเห็นชัดอยู่ว่า เฉินหยวนอยู่ ในห้องอ่านหนังสือ

ทางเดินยาวบนชั้น 2 มีห้อง 7 หรือ 8 ห้องใหญ่แล้ว เงียบสงบ ถังขนสามารถได้ยินเสียงลมหายใจของเธอ และดวงตาของเธอก็เป็นประกายขึ้นเล็กน้อย

ลุง” ถัง นเดินไปตามผนังห้องขาของเธอ น คุณอยู่ไหนช่วยตอบฉันได้ไหม?”

เธอไม่เข้าใจอาศัยอยู่ในคฤหาสน์หลังใหญ่คนเดียว หรือ? ว่างมาก!!! ถึงขึ้นไปมากกลัวว่าอะไรจะ ออกมา ถือไฟฉายมือถือส่องหน้าส่องหลัง ได้ยินการ เคลื่อนไหวในห้องนอน

คุณอยู่ในนั้นใช่ไหม?” ถังซินดบประตูห้องนอน

“นี่คือบ้านของผมไม่ใช่ผมแล้วจะเป็นใคร” เสียงของ เฉินหยวนฟังดูมืดมนและน่าเบื่อ ประตูห้องน้ำเปิดไว้อยู่ คุณสามารถถือไฟฉายเข้ามาเปิดได้ “โอเคค่ะ รอสักครู่” เข้าไปข้างใน

ถังซินเปิดประตูห้องนอนแล้ว

โครงสร้างในห้องนอนไม่ซับซ้อน เมื่อถึงชนเปิด ไฟฉายจากโทรศัพท์มือถือเธอเห็นทิศทางของห้องน้ำ พบว่ามุมของพรมติดอยู่ใต้ประตูห้องน้ำ ทําให้คน ภายในไม่สามารถดึงออกมาได้ คุณลุง พรม ดอยู่ที่ ประตู” เธออธิบายกับเฉินหยวน เอื้อมมือออกไปลาก แต่ว่าแน่นเกินไปเธอไม่สามารถดึงออกมาได้ ไม่ก็คุณ ก้าวถอยหลังฉันจะไปเปิดประตู

“ขาของคุณแข็งแรงขนาดนั้นหรอ? มู่เฉินหยวน สงสัยมาก

ถังชนมองไปยัง ล็อคประตูห้องน้ำนั้นเป็นที่ล็อค ธรรมดา น่าจะเป็นไปได้ ฉันจะลองก่อน”

หลังจาก เฉินหย่วนบอกว่าเขาถอยห่างแล้ว ถังขืนก็ ก้าวถอยหลังเล็กน้อยหายใจเข้าลึกๆและยกเท้าข้าง หนึ่งขึ้นไปที่ล็อคประตู

นเปิดไม่ได้ในครั้งแรก งชนสายเท้าแล้วเด้นโชเซไปอีกครั้งคราวนี้เปิดมัน

ได้

“ประธาน” ถังนม ไฟฉายจากมือถือสองเข้าไป ห้องน้ำ เห็น เฉินหยวน เสื้อเชิ้ตของเขาเปื้อนเลือด แดง เห็นได้ชัดว่าแผลแตก”คุณเลือดไหล ไม่เป็นไรใช่ ไหม?”

เธอรีบร้อนอยากเห็นแผลของมู่เฉินหย่วนนั้นเป็น อย่างไรบ้าง ไม่คิดวาบนพื้นกระเบื้องจะมีน้ำอยู่ เธอก้าว ขาเข้ามาแล้วลื่นล้มไปทางพื้น

โทรศัพท์ก็ปลิวออกไป

มู่เฉิบหย่วนเดินจับแขนเธอด้วยความรู้สึก ถังชินกระ พือมือของเธอทั้งสองข้าง พอดีจับโดนแผลของเฉิน หยวน มู่เฉินหยวนยันไม่มั่นคงก้าวถอยหลังแล้วก็เปิด ฝักบัวอาบน้ำและน้ำก็ไหลโดนทั้งสอง

ไฟสว่างขึ้นทันที ถังซันตัวสั่นด้วยน้ำเย็นหลังจากเห็น ไฟมาแล้วเธอก็รีบปิดฝักบัวพบว่า เฉินหย่วนก็อับอาย มากเช่นกันผมสั้นเปียกแนบกับหน้าผากไป หน้าตาดูไม่ ได้ เธอรีบดึงผ้าเช็ดตัวบน งส่งให้เขา “ประธานมู่ ผ้าเช็ดตัว”

ผมให้คุณเปิดประตูคุณเปิดมันได้ดีจริงๆ” เฉินหยวน พูดอย่างเยือกเย็น “ฉันจะมัดเชือก คุณยังต้องการให้ ช่วยใหม

ไม่เคยเห็นผู้หญิงคนไหนโง่ขนาดนี้มาก่อน!

ฉันเห็นว่าแผลของคุณเลือดออก เพียงแค่กังวล ถัง ซินยิ้มและรู้ว่ามันเป็นความผิดของเธอ

ออกไป ผมจะเปลี่ยนเสื้อผ้า!”

เติม ถัง นต้องการพูดเกี่ยวกับการรักษาบาดแผล ก่อน เห็นหน้าของ เฉินหย่วนปกคลุมไปด้วยน้ำแข็ง อะไรก็พูดออกมา ออกมาแล้วออกไปข้างนอก

“จริงๆเลยฉัน ก็ไม่ได้ตั้งใจสักหน่อย คุณใจร้ายเกินไป แล้ว!” ถังซินยังคงพิมพ์ลงไปข้างล่าง ดีที่เธอใส่เสื้อ ยืดหนาและเสื้อแขนสั้น ถอดออกก็ไม่เป็นไร

เธอยังอาย ถาม เฉินหย่วนที่มีผ้าเช็ดตัวคลุม ดังนั้น เธอจึงบิดมืออย่างไม่ดังใจ แล้วก็วางแผนจะกลับบ้าน ทันทีที่ประตูเปิดออกก็พบกับ อ ออยู่ข้างนอก

“พี่เฉิน ฉัน..” ซือซือกําลังถือกล่องเค้กพร้อมกับรอย ยิ้มบนใบหน้าของเธอและต้องการพูดอะไรบางอย่าง หลังจากเห็นดังนที่เปิดประตูออกมาเสียงของเธอก็ติด อยู่ที่เหมือนเทป ดวงตาของเธอก็เบิกกว้างทันที

ทําไมผู้หญิงคนนี้ถึงมาที่นี่!!

จ่อขอไม่พอใจมาก หลังจากมองเห็นชุดบนตัวของ ถัง น กล่องเค้กในมือก็ตกลงมาและเค้กก็เลอะหน้า ประตู

ถัง นไม่คิดว่า ซือซือจะมาหา เธอมองดูตัวเองมันก็ ยากจะอธิบาย

“ถังขิน ฉันจะฆ่าแก” ถังบนเตรียมจะเอ่ยปากพูด จู่ ซ๊อ อก็กรีดร้องด้วยเสียงเดซิเบลสูงแล้วก็เข้ามาตบ หน้าเธอ แกมันแรด หน้าไม่อาย!!”

ดัง นรีบคว้าข้อมูลเธอเอาไว้ใบหน้าของเธอคิ้ว ขมวดไม่พอใจ “ฉันอยากจะถามเธอว่า ครูสอนของเธอ ทําไมถึงได้แย่นัก ตบผู้คนทุกๆรอบ ติดยาหรือเปล่า! เธอไม่ต้องการที่จะทําชั่วกับจู่ซือซือ เพราะเธอกลัวว่า ลู่ อ อจะมีปัญหาในวงการบันเทิง ลำบากกวนหลิงเอ๋อ

แต่ว่าเธอก็ไม่ใช่คนโง่ ที่จะยืนให้เธอให้คบ

แกพูดอะไร? ฉันไม่มีครูสอน?” ดวงตาของ ซือซือ เบิกกว้างและเธอเริ่มวิตกกังวลมากขึ้น ใช้มืออีกข้างจะ เหวี่ยงออกไป ถังซินจับมือเธอแน่น

จ่อซือไม่สามารถดึงมือทั้งสองข้างของเธอออก มา เธอถึงตะโกนใส่ถัง นว่า “แกมันแรก ทั้งสามีเก่าไว้ ปล่อยให้อดีตสามีเสียชื่อและถูกไล่ออก


เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ
THB

เคล็ดลับ: คุณสามารถใช้แป้นคีย์บอร์ดซ้ายขวา A และ D เพื่อเรียกดูระหว่างบทต่างๆ