บทที่ 375 ไม่ ไม่ได้นอนใช่ไหม

คนรับใช้บอกว่าห้องนอนใหม่ของถังซินได้เตรียม เรียบร้อยแล้ว

แต่หลินเฉิงจี่กลับบอกไม่ต้อง ลงมือตรวจสอบของ ทุกชิ้นของถังซินด้วยตัวเอง หลังจากนั้นก็พาเธอไปไว้ที่ ห้องของตัวเอง

“ไม่ต้อง” ถังซินเอ่ยห้าม ใบหน้าดูผิดแปลกไป “ห้อง ใหม่ห่างจากห้องของนายไม่มาก นายจะปกป้องเช่น เดิมก็ได้ แต่อย่ากังวล”

แต่หลินเฉิงจี่ไม่สนใจที่เธอห้าม และลากเธอไปยัง ห้องของตัวเอง

เมื่อปิดประตูแล้ว เขาจึงได้พูดขึ้นมาว่า “ยินยิน ตอน นี้เธอไม่ได้ตัวคนเดียวแล้ว ยังมีลูกนะ สามชีวิต ผมบอก ว่าจะดูแลพวกคุณให้ดี ก็ต้องทำให้ได้”

“เธอไม่ต้องกังวล ห้องนอนผมใหญ่มาก ห้องเสื้อนั้น สามารถทำเตียงนอนแบบง่ายๆได้ ต่อจากนี้ผมจะกลับ ให้ดึกขึ้น จะไม่รบกวนเธอกับลูกๆ”

เขากล่าวเช่นนั้น ก็หยิบเตียงออกมาจากห้องเสื้อ และ หยิบฟูกกับหมอนออกมาจากตู้เสื้อผ้า

เมื่อเห็นชายหนุ่มขยันขันแข็งถึงเพียงนี้ หมอกควันใน ใจของถังซินก็จางไป เพราะการดูแลที่อบอุ่นของเขา
หลังจากที่อาบน้ำเสร็จแล้ว ถังซินก็ยังไม่ได้ล้มตัว นอน ยังคงศึกษารายชื่อและข้อมูลของนักการเมืองต่อ ไป

ในตอนที่นิ้วลากมาถึงชื่อของเย่นจิ่งเหนียน แววตา พลันสั่นไหว

เมื่อเธอเห็นว่าหลินเฉิงจีไปอาบน้ำ ก็ตรวจหาเบอร์ โทรศัพท์ของเย่นจิ่งเหนียน และรีบโทรหาทันที

รอสาย

เพียงไม่กี่นาที ถังซินก็ได้ยินเสียงตอบรับจากทาง ปลายสาย

เธอกล่าว “จิ่งเหนียน ฉันเอง ถังซิน”

“คุณถัง” น้ำเสียงของเย่นจิ่งเหนียนละมุน “ไม่ได้เจอ กันนานนะครับ ที่โทรหาผมนี้มีเรื่องอะไรหรือ

“นายได้รับการ์ดเชิญจากThe king’ s party หรือไม่”

เย่นจิ่งเหนียนหัวเราะ “ได้รับแล้ว แต่ที่คุณถังถามเช่น นี้ คุณก็ไปหรือ”

ถังซินขบริมฝีปากแน่น ก่อนจะเล่าเรื่องราวทั้งหมด “พ่อของหลินเฉิงจี่ให้ใบรายชื่อกับเขามา เพียงแค่คน บนรายชื่อนั้นได้เซ็นจนหมด เขาก็จะได้คุณสมบัติสิทธิ์ การสืบทอดอเล็กซ์เลียร์อีกครั้ง”
“ถ้าให้ผมเดา รายชื่อผมก็อยู่บนนั้นด้วย”

“อือ”

เย่นจิ่งเหนียนกล่าวเสียงเรียบ “คุณถัง ผมรู้ว่าคุณ ฉลาด ที่คุณตามหลินเฉิงจี๋กลับประเทศY ทั้งยังช่วย เหลือเขาถึงขนาดนี้ นั่นก็เพื่อแก้แค้นให้กับซือซือ แต่ คุณเริ่มมันผิดวิธี หากคุณอธิบายให้พี่รองของผมเข้าใจ ตั้งแต่เริ่ม ใส่ใจเขาอีกสักครั้ง เรื่องทั้งหมดคนไม่กลาย เป็นแบบนี้”

“ขอโทษ” ถังซินทำเรื่องที่โง่ไปมากมาย ทำได้เพียง พูดคำๆนี้เท่านั้น

เธอลูบท้อง และเอ่ยถามเขาเสียงเบา “เขา… เป็น อย่างไรบ้าง”

“พวกคุณเลิกกันแล้ว พี่รองผมจะดีจะร้าย ก็ไม่เกี่ยว กับคุณถังหรอกกระมัง” เย่นจิ่งเหนียนกล่าว “ผมได้รับ การ์ดเชิญ แต่งานในมือก็ล้นหลามแล้ว เกรงว่าเมื่อถึง เวลานั้นคงไปไม่ได้

ตอนที่ถังซินโทรมา ก็คาดเดาคำตอบของเขาได้บ้าง แล้ว แต่อย่างไรก็อดผิดหวังไม่ได้อยู่ดี

ขาดเพียงรายชื่อเดียว หลินเฉิงจี่ก็หมดสิทธิ์ในการได้ รับสิทธิ์ผู้สืบทอดทันที

“จิ่งเหนียน ขอโทษเป็นอย่างมากที่ทำลายห้องปฏิบัติการของคุณ” ถังซินกล่าว “คุณต้องการเท่าไหร่ ฉันจะ ชดใช้ให้คุณเอง”

“คุณไม่ต้องขอโทษ คนที่ต้องรับผิดชอบคือจี้เจียจื้อ” เหมือนว่าเย่นจิ่งเหนียนต้องไปที่ไหนแล้ว “คุณถังยังมี ธุระอีกไหม หากไม่มีผมคงต้องวางก่อนแล้ว”

ถังซินลังเลอยู่ชั่วครู่ แล้วกล่าว “หลินเฉิงจี๋ ต้องการIxora แต่ว่ามัน… หมดแล้ว จึงเหนียน ฉันรู้ว่า คุณยอดเยี่ยมมาก ฉันขอร้อง ใช้หลินเฉิงจี้เป็นงาน ทดลองก็ได้ ช่วยเขาด้วย ไม่ว่าการวิจัยของคุณครั้งนี้ จะใช้เท่าไหร่ ฉันยินดีจ่ายให้คุณไม่อั้น”

น้ำเสียงของเย่นจิ่งเหนียนฟังดูเฉยชา “ดูเหมือนคุณ ถังจะมีความรักที่ลึกซึ้งกับแฟนเก่าน่าดูนะครับ”

“…ฉันติดหนี้เขา”

“ต้องขอโทษด้วย ที่ผมคงช่วยอะไรไม่ได้ คุณถังไป หาคนอื่นเถอะครับ” เย่นจิ่งเหนียนพูดจบก็วางสายใน ทันที

ถังซินมองโทรศัพท์ด้วยสายตามืดมน

หลินเฉิงจี่ที่อาบน้ำเสร็จ เมื่อเห็นถังซินนั่งอยู่ที่ข้าง หน้าต่าง ก็เข้าไปถาม “ยินยิน เป็นอะไร”

“ไม่ ไม่ได้เป็นอะไร” ถังซินเก็บโทรศัพท์ลง และหัน กลับมาหาเขา ด้วยท่าทางปกติ “ก่อนหน้านี้ได้ยินพวกนายพูดถึงกาวเหม่ยซี เธอยังทำงานที่บริษัทของจี้ เจียจื้อหรือ”

เมื่อได้ยินเช่นนั้น แววตาของหลินเฉิง ก็ทอประกาย ไม่แยแส “ครั้งนั้นที่คุณไปตามหามู่เฉินหย่วนที่คลับ ก็ ถูกวางแผนโดยจี้เจียจื้อ วิดีโอนั้น… ผมเห็นแล้ว ดังนั้น ผมจึงต้องใช้วิธีฟันต่อฟัน ใช้วิธีเดียวกันนี้แก้แค้นกาว เหม่ยซี หลังจากนั้นเพราะร่างกายของผมไม่ดี ถูกจง เซิงพาออกไป หลังจากนั้นก็ไม่ได้เจอกันอีก”

“อ๋” ถังซินนิ่งไปอึดใจ นึกไปถึงเรื่องครานั้น และหัน กลับมามองหลินเฉิงจี๋ ใบหน้าพลันแดงพลันเขินอาย นึก อยากจะลงแส้หวดจี้เจียจื้อมันสักร้อยครั้ง

เธอขบฟันแน่น “ผู้ชายคนนั้นเปลี่ยนไปอย่างสมบูรณ์ แบบทีเดียว”

“เขาจงใจ อยากจะใช้วิดีโอนั้นมาทำลายผม” หลินเฉิง จี๋กล่าว ครั้งนั้นมันกระตุ้นเขาได้อย่างแท้จริง จนทำให้ ไวรัสในร่างกระจายไปอย่างรวดเร็ว จนทานยาก็ไม่ได้ ผล

“ยินยิน เธออย่าได้แสดงท่าทางเช่นนั้นออกมาอีก” หลินเฉิงจี๋เข้าไปใกล้เธอ “ผมไม่ใช่โบราณ ผมไม่สนใจ ว่าเธอจะใกล้ชิดกับผู้ชายคนไหนมาก่อน ผมรักเธอ ผม รับทั้งหมดของเธอได้ สิ่งที่ผมจะสนใจ คือเธอรักผม หรือไม่เท่านั้น”

เขาเข้ามาใกล้เกินไป ถังซินสั่นไปทั้งร่างอย่างห้ามไม่อยู่ และก้าวถอยหลังไปเล็กน้อย

เธอกล่าวอย่างตะกุกตะกัก “ไม่ ไม่พูดเรื่องนี้แล้ว ฉัน ถามนายอีกเรื่องหนึ่งได้ไหม”

“สิบคำถามก็ได้”

“คำถามนี้สำคัญมาก” ถังซินที่รู้ความจริงอยู่แก่ใจ สายตาทอประกายสับสน “หลายปีมานี้ ที่นายให้กาว เหม่ยซีมาอยู่ข้างกาย และแสดงละครไปกับเธอ นาย… ได้นอนกับเธอไหม”

หลินเฉิงจี๋ชะงักนิ่ง สายตาทอประกายขบขัน “ทำไม ถึงถามเรื่องนี้ เธอใส่ใจเรื่องนี้ด้วยหรือ”

ถังซินเบิกตาโพลง “ไม่ ไม่ได้นอนใช่ไหม”

“เปล่า ผมไม่ได้สนใจเธอเลย” ร่างใหญ่ของหลินเฉิงจี้ เอนเข้าไปหาเธอ ลมหายใจระรวยรินอยู่ที่ข้างแก้มของ เธอ “ชีวิตของผม มีเพียงคนเดียวเท่านั้นที่อยู่ในความ คิด”

“เช่นนั้นก็ดีแล้ว”

ถังซินถอนหายใจ นึกว่าจะเกิดเรื่องใหญ่ขึ้นเสียแล้ว

พอเธอได้สติก็พบว่าหลินเฉิงจี่ขยับเข้ามาใกล้อีกแล้ว จึงรีบนำมือขึ้นปิดปากเขาทันที “หลินเฉิงจี๋ ฉันมีเรื่อง สำคัญจะบอกกับนาย พวกเราต้องนั่งคุยกันดีๆ”
หลินเฉิง ” …………

11

เมื่อนั่งลงที่โซฟาดีๆแล้ว ถังซินก็ไถมือถืออยู่สอง ครั้ง และเงยหน้าขึ้นมาหาหลินเฉิงจี๋ “แต่เดิมฉันไม่คิด จะบอกเรื่องนี้กับนาย แต่จี้เจียจื้อเองก็รู้ หากอยู่ในช่วง เวลาสำคัญ ฉันกลัวว่าเขาจะนำเรื่องนี้มาทำลายนาย ดัง นั้นฉันจึงอยากบอกกับนายต่อหน้า เพื่อให้นายจะไม่ถูก เขาควบคุม”

เมื่อเห็นสีหน้าที่เคร่งเครียดและจริงจังของเธอ หลิน เฉิงจี่เองก็หุบยิ้ม “เกี่ยวกับผมหรือ”

ถังซินพยักหน้า “เรื่องภูมิหลังของนาย”

“ผมรู้ แม่ของผมตอนนี้แต่งงานกับโมมอยคางผิง ลูกสาวของเธอก็คือโมโมยเหม่ยซี เป็นน้องสาวของผม” น้ำเสียงของหลินเฉิงจี่ราบเรียบ “ผมมีความสัมพันธ์ ทางสายเลือดกับเธอ แต่เธอคนของจี้เจียจื้อ ภักดีต่อจี้ เจียจื้อ หากเธอกล้ามาขวางผม ผมก็ไม่เกรงใจเช่นกัน”

“ไม่ใช่เรื่องนี้”

“หากไม่ใช่เรื่องนี้ หลินเฉิงจี่คิ้วขมวด “หากไม่ใช่เรื่องนี้ ยังมีเรื่องอะไรที่ ผมไม่รู้อีกหรือ”

เขามองถังซินด้วยแววตาสงสัยอย่างทนไม่ได้

เพื่อไม่ให้จี้เจียจื้อใช้ประโยชน์จากเรื่องนี้มาควบคุม อารมณ์ของหลินเฉิงจี๋ เธอหลับตาลง และส่งโทรศัพท์ให้กับเขา “นาย… มีพี่ชายอีกคนหนึ่ง”