บทที่ 351 เธอจะทิ้งฉันไปรึป่าว

เขาชินกับการที่ตื่นมาแล้วเห็นใบหน้าที่เต็มไปรอยยิ้ม ของเธอ พูดอรุณสวัสดิ์กับตัวเอง ชอบมื้อเช้าที่เธอทำ และของขวัญเหล่านั้นที่เธอมอบให้เขา ความอบอุ่นนั้นที่ เขาต้องการ มีเพียงเธอที่ให้เขาได้

ในโลกนี้มีเพียงประเทศเอฟประเทศเดียวเท่านั้นที่เขา อยากจะใช้ชีวิตอยู่ตลอดไป

และเธอสามารถอยู่กับเขาได้ตลอดไป

ห้องทดลองของเย่นจิ่งเหนียนอยู่ในเขตเมือง ซึ่งห่าง จาก โรงแรมที่เข้าพักไม่ไกล ถังซิน ขับรถเพียง 6 นาที ก็ถึงแล้ว เขากดกริ่งที่ประตูสองครั้งอย่างรู้สึกตื่นเต้น

ไม่นาน ชายผมสีทองคนหนึ่งก็เดินเปิดประตูออก สายตามาพร้อมกับกันเตือนเป็นนัยๆ

“คุณ เป็นใคร?”

“สวัสดีค่ะฉันเป็นเพื่อนของคุณเย่น” ถังซิน ใช้ภาษา ฝรั่งเศสแนะนำตัวเอง “ ฉันชื่อถังซิน ฉันมาเพราะ Ixora ” คุณเย่นเคยพูดกับคุณมั้ย?”

ใช่ผมทองปิดประตูและดูเหมือนว่าจะเดินไปคุย

โทรศัพท์
ถังซินเองก็ไม่ได้รีบร้อนอะไร ขณะที่เธอยืนรออยู่นั้น ผ่านไปไม่ถึง 1 นาทีประตูก็ถูกเปิดออก ชายผมทอง เชิญให้เธอเข้ามา “ฉันโทรหาYan เพื่อเช็ค ว่าทุกคน หรือไม่แล้วแต่ว่าสิ่งที่เธอต้องการมันค่อนข้างที่จะยุ่ง ยากนิดหน่อย

หมายความว่าอะไร?

ชายผมทองไม่ได้พูดอะไร ทำเพียงแค่พาถังซิน ลงไป ยังอีกห้องหนึ่งที่อยู่ชั้นล่างเพียงหนึ่งชั้น

นี่คือเวทีระเบียงสองร้อยตารางเมตรเต็มๆ ด้านในมี อุปกรณ์ที่ล้ำสมัยและผลการทดลองเต็มไปหมด นัก ทดลองเจ็ดแปดคนกำลังสวมชุดแล็บกำลังสวมชุด ป้องกันที่ห้องทดลองนี้

ถังซินมองด้วยความตกใจจนไม่สามารถเอาอะไรมา เปรียบได้

ยิ่งไม่ต้องพูดถึงเรื่องยาสมุนไพรของเย่นจิ่งเหนียนที่ ประเทศLH ของใช้สำหรับทหารสามารถทำกำไรได้ตั้ง มากเท่าไหร่ มู่ซื่อ มีเขาก็เท่ากับว่ามีแบคที่ค่อนข้างจะดี คนหนึ่ง

เธอเดินตามชายผมทองเข้าไปในห้องทดลองขนาด เล็ก เธอมองเห็น กระป๋องแก้วหลายใบที่กำลังหวังอยู่ ยังแท่นวางในห้องทดลอง หนึ่งในนั้นมีพืชสีเขียววาง อยู่ด้านไหนหนึ่งลำต้น นี่เป็นพืชที่พวกเขานำมาจาก หมู่บ้านโชคดีที่ตุรกี หลังจากที่ทำวิจัยเสร็จเย่นจิ่งเหนืยนและเจ้าหน้าที่ที่เป็นลูกมือ ก็ตั้งชื่อให้กับมันว่า Ixora

ของเหลวที่อยู่ในกระจกนี้ก็เป็นIxora หรอคะ? ถังซิน ชี้ไปยังแก้วทดลองสีเขียวก่อนที่จะหันไปถามชายผม ทอง

ชายผมทองพยักหน้า แววตาเผยถึงความลุกวาว “ใช่! พิจารณามาถึงขั้นตอนที่สี่แล้ว ไม่มีสักครั้งที่จะ บกพร่อง พวกเราเองก็ไม่คิดว่าจะสืบหาได้ดีขนาดนี้” ถังซินมองไปยังหลอดทดลองที่อยู่บนแท่น แล้วเอ่ยขึ้น อย่างสงสัย “ ฉันจำได้ว่าตอนแรกแย่งIxora มาได้หก ” ลำต้นนี่ แต่ที่นี่มีแค่กระป๋องแก้วหนึ่งใบและแก้วทดลอง

ชายผมทองเอ่ย “ยังมีอีกหนึ่งลำต้น ถูกYanเอาไป เขาบอกว่าซื้ออุปกรณ์ใหม่ที่สามารถแยกIxoraได้ เร็วขึ้นได้แล้ว เขาจะเอาไปทำที่นั้น จะได้ไม่ต้องย้าย อุปกรณ์ไปมาให้ยุ่งยากน่ะ

ถังซินะยักหน้า และเดินตามเขาไป “ขายให้ฉันสักต้น ได้มั้ย ราคาเท่าไหร่ก็ได้

ชายผมทองส่ายหน้า

ถังซินคิดว่าเขาไม่เห็นด้วย ในใจก็รู้สึกผิดหวังขึ้นมา ทันที เธอกัดฟันพูด “ถ้าใช้เงินไม่ได้ นายต้องการอะไร ก็พูดมาฉันจะทำให้อย่างเต็มที่”

“คุณถัง คุณคิดมากเกินไปแล้ว” ชายผมทองหัวเราะขึ้น “Yan พาคุณมาที่นี่ได้นั้นก็หมายความว่าคุณเป็น เพื่อนที่สำคัญมากๆสำหรับเขา คุณอยากได้อะไรก็เอา ไปเถอะ”

“ ถ้าอย่างนั้นทำไม…

“Ixora ยังอยู่ในช่วงของการทดลองอาจจะสามารถ นำไปใช้กับโรคที่ไม่รู้สาเหตุได้” ชายผมทองอธิบายขึ้น “พวกเราต้องทําการทดลองให้สําเร็จ ต้องทดลองจริง กับคนจริงๆหลังจากที่พวกเราทดลองความปลอดภัย ของมันแล้วนั้นถึงจะให้คุณได้

“ สารบางชนิดที่อยู่บนพืชบางชนิดหรือสัตว์บางอย่าง ก็มีอานุภาพในการติดต่ออย่างมาก มันสามารถแพร่เชื้อ ทางอากาศได้ ถ้าหากมันแพร่ไปในที่เมืองใหญ่ นั่นก็ หมายความว่าจะสามารถสร้างหายนะที่จะทำให้คนตาย ได้ ได้ถึงแสนคนล้านคน

ถังซินคิดถึงชาวบ้านเหล่านั้นที่มักจะใช้|xoraในการ ปรุงอาหารและยังเอามันมาทำเป็นหนึ่งในวัตถุดิบทำน้ำ ป

แต่ตอนที่มันยังเป็นพืชแบบดั้งเดิมและตอนที่นำมัน มาสกัดเป็นของเหลวจึงไม่เหมือนกัน ซึ่งอาจจะต้องให้ เจ้าหน้าที่ทดลองซ้ำแล้วซ้ำเล่า บางครั้งอาจจะได้สาร บางอย่างออกมา

หลังจากที่พิจารณาเรื่องนี้ได้อย่างดีแล้วถังซินจึงหัน ไปพยักหน้าให้กับชายผมทอง “ขอโทษนะฉันรีบเกินไปในใจคิดเพียงอยากที่จะเอามันกลับไปช่วยเหลือคน ไม่ ได้ ไตร่ตรองให้มากซะก่อน”

ใช่ผมทองรูปคางอย่างครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่งก่อนที่จะขึ้น “การที่จะทดสอบIxora จนถึงขั้นตอนสุดท้าย ต้องใช้ เวลาสิบวัน อีกทั้ง ยังต้องนำมันไปใช้กับสิ่งมีชีวิตเพื่อที่ จะบันทึกอัตราต่างๆ อย่างน้อยก็ต้องสามสิบวัน”

“ได้สามสิบวันฉันรอได้” เพียงแค่ทดสอบIxora ให้ สําเร็จก็สามารถรักษาหลินเฉิงจี้ได้แล้ว ถังซินถอน หายใจเฮือกใหญ่หนึ่งที “รบกวนคุณช่วยบอกฉันด้วย เมื่อถึงเวลานั้น”

“พวกคุณสามารถจากประเทศเอฟได้มั้ย?”

ถังซินส่ายหน้า “ไม่ พวกเรารอให้การทดสอบ Ixora สำเร็จมาโดยตลอดอีกทั้งตอนนี้สุขภาพเขาก็ไม่ดีไม่ สามารถที่จะไปไหนได้

ชายผมทองยิ้มพลางเอ่ยถาม “ เห็นคนเรียกขนาดนี้ ต้องเป็นคนสำคัญแน่ๆใช่มั้ย?

“ไม่ใช่ แค่เพื่อนเท่านั้นแหละ” ถังซินเอ่ยขึ้นหลังจา กงงๆ เธอทำอะไรมากมายก็เพื่อที่จะทดแทนในสิ่งที่ หลินเฉิงจี๋เคยดูแลเธอไว้เลยเมื่อก่อน เธอเป็นห่วงเขา แต่ไม่สามารถที่จะให้เขาไม่อยู่ในใจเธอได้

อีกอย่างหลังจากรอให้เขามีสุขภาพดีขึ้น เธอก็จะ กลับไปแล้วเพื่อที่จะไปอยู่กับมู่เฉินหย่วนและขอโทษเขา

เรื่องนี้เธอเป็นคนที่เอาเปรียบมู่เฉินหย่วน

ตอนที่ถังซินจากไปเธอได้แลกเบอร์โทรศัพท์กับชาย ผมทองไว้ ชายผมทองบอกว่าหากมีอะไรคืบหน้าจะ บอกเธอ ระหว่างทางที่กลับนั้นในใจของเธอก็รู้สึกไม่ สงบ ทว่าเมื่อถึงโรงแรมหลินเฉิงจี๋ ได้เตรียมอาหารมื้อ กลางวันไว้ให้เรียบร้อยแล้วเมื่อได้ยินเสียงกริ่งที่ประตู ดังขึ้นจึงเดินออกไปเปิดประตู อย่างรีบเร่ง

เมื่อเขาเห็นแก้มแดงแดงขอถังซิน แววตาและมุมปาก ก็หยิบมันขึ้นมาราวกับว่ามีความสุขมาก เขาจึงยิ้มขึ้น พร้อมถามเธอ และ ไม่ไหวที่จะส่งต่อให้เธอ “ไปเจอ อะไรมาหรอทำไมถึงมีความสุขขนาดนี้?”

“ฉันเจอห้องทดลองของเย่จิ่งเหยียนแล้ว!”

หลินเฉิง อึ้งไปชั่วขณะ

ขณะที่ถังซินกำลังถอดเสื้อโค้ทและผ้าพันคอออก นั้นไม่ได้ระวังถึงอารมณ์ของเขา เธอหันหลังให้กับเขา พร้อมพูดต่อว่า “ ตอนเช้าคุณเย่นโทรมาหาฉันบอกว่า ห้องทดลองของเขาอยู่ที่ไหน ฉันไปมาแล้วหนึ่งรอบ คุณลองเดาดูสิว่าเกิดอะไรขึ้น การทดสอบIxora ไป ถึงขั้นตอนสุดท้ายแล้วนะพวกเราต้องรอแค่อีกแค่หนึ่ง เดือนเท่านั้นเอง”

ขณะที่เธอยิ่งพูดเธอก็ยิ่งมีความสุขความสุขนั้นไม่ว่าจะทำยังไงก็ไม่สามารถทำให้ ความสุขนั้นจางหาย ไปได้ เธอหันกลับไปพร้อมทั้งกุมมือคู่นั้นของเขาแน่น “หลังจากนี้หนึ่งเดือน สุขภาพของคุณก็จะดีขึ้น คุณจะมี ชีวิตใหม่”

หลังจากที่หลินเฉิงจี้เรียกสติกลับมาได้แล้วนั้น ใบหน้าของเขากลับไม่แสดงอารมณ์ใดๆ “จริงหรอ?”

ตอนที่ถังซินพูดสิ่งเหล่านั้นออกมาในใจของเขา กลับ รู้สึกหวาดกลัวขึ้น เค้าไม่คิดว่าเย่นจิ่งเหนียนจะโทรมา และเธอไม่สามารถที่จะหาห้องทดลองของเย่นจิ่งเหนื ยนเจอตลอดไป

เพราะเขารู้ว่าถ้าเขาหายดีแล้วเธอจะต้องไป แต่ไม่ว่า จะยังไงเขาก็ไม่อยากให้เธอจากไป

“คุณไม่ดีใจหรอ?” ถังซินเห็นสีหน้าของเขาไม่ดีจึง เอ่ยขึ้น “ขอโทษนะ การที่คุณเย่นโทรมาหาฉันฉันไม่ ได้ต้องการที่จะปิดบังคุณ ฉันเพียงแค่อยากจะไปดู สถานการณ์ให้แน่ใจก่อนแล้วค่อยกลับมาบอกให้คุณ รู้สึกประหลาดใจ”

หลินเฉิงจี่ส่ายหน้า เขายิ้มขึ้นอย่างอบอุ่น “เป็นเพราะ ฉันเธอถึงต้องไปจัดการเรื่องต่างๆข้างนอกมากมายฉัน เป็นห่วงเธอในที่สุดเธอก็เจอห้องทดลองของเขาแล้ว ฉันก็ต้องดีใจสิ”

ขณะที่พูด มือของเขาก็ยกขึ้นไปพร้อมกับลูบไปยัง ผมสีดำและแก้มของเธอไปพลาง
ร่างของถังซินแข็งไปทั้งตัว หลังจากคิดถึงเรื่องราว ต่างๆของเขาจึงไม่ได้ถอยหนีออกไป มิหนำซ้ำยังกุมมือ ของเขาไว้แน่น “ หนึ่งเดือนผ่านไปเร็วมาก ฉันจะอยู่เป็น เพื่อนคุณเองค่ะ”

ตาสีฟ้าของหลินเฉิงจี่จ้องมองไปยังเธออย่างขี้ขลาด ก่อนที่จะเอ่ยถามขึ้นอย่างใจไม่ดี “ตลอดไปมั้ย? ถ้าฉัน หายดีแล้วเธอจะทิ้งฉันไปรึป่าว?”