บทที่ 30 ติที่ได้คุณคุณอา ช่วยไว้

คนรอบรอบก็เริ่มลังเลไม่แน่ใจ ไม่รู้ว่าควรอยู่ฝ่ายไหน

ถึงแม้การที่เฉียวมั่นหลัวกับมู่หยางซิวอยู่ด้วยกันมัน ไม่ถูกแต่ ทว่าถังซิวก็ไม่ได้ขาวสะอาด ถึงกับนัดผู้ชาย ไปผับ

ในเวลานี้ จอ LCD ที่ถูกปิดอยู่ๆก็ถูกเปิดขึ้นอีกครั้ง

เป็นรูปภาพของโรงแรมภายในห้องที่ถังซินไปจับเมีย น้อย เสียงพูดกลับเป็นเสียงของเฉียวมั่นหลัวกับมู่หยาง

เฉียวมั่นหลัวพูด * รอถึงวันเลี้ยงวันเกิดของหัวหน้า ถึงเวลานั้นให้เธอดื่มให้เมาแล้วหาคนอุ้มเธอเข้าไปใน โรงแรม เธอดิ้นไม่หลุดแน่ คอยดูว่าเธอยังจะมีหน้าอยู่ หมู่ อต่อไปยังไง”

มู่หยางซิว นชม ” ที่รัก คุณนี้ฉลาดจริงๆวางแผนซะ รอบคอบอย่างนี้ เหมาะสมเป็นที่รักของผมซะจริงๆ

“แน่นอนอยู่แล้ว ฉันก็รอพวกคุณหย่ากันอยู่ คลิปเสียงสันสั้นไม่กี่ประโยค แต่ทําให้ทุกคนถึงกับอ้า

ปากค้าง

เฉียงมั่นหลัวตกตะลึง เขาไม่คิดว่าถังซินได้บันทึก เสียงไว้ คลิปเสียงนี้ทำให้เธอแก้ตัวยากกว่าคลิปวีดีโอ นั้นอีก มันทําให้ถังซินหลุดพ้นจากข้อกล่าวหาทั้งหมด

“นี้ไม่ใช่เรื่องจริง เสียงนั่นเป็นการติดต่อขึ้นมาทั้งหมด “เฉียวมั่นหลัวร้อนรนพูด “ฉัน ฉันจะพูดแบบนั้นได้ยัง ไง ฉันไม่ได้เป็นคนพูด

กลุ่มคน คนหนึ่งพูดขึ้น “ ผู้จัดการเฉียว คุณคิดว่า พวกเราโง่หรอ ถ้ามันโดนตัดต่อขึ้นมาจริงพวกเราจะฟัง ไม่ออกหรอ? คุณนี้ร้ายกาจจริงๆ แย่งสามีของถังซินไม่ พอ แล้วยังคิดที่จะทำให้ชีวิตเธอพังอีก ”

“ใช่แล้ว ฉันว่ารูปพวกนี้ต่างหากปะที่ปลอมแปลงขึ้น มา !”

“ถังซีนเขาใส่ร้ายฉัน เธอใส่ร้ายฉัน! “ไม่ว่าเฉียวมั่น หลัวจะอธิบายยังไง ทุกคนก็ไม่มีใครเชื่อเขา เฉียว นหลัวเกือบจะเป็นบ้าไปแล้ว

เขาคิดว่าตัวเองฉลาดกว่าคนอื่น คิดไม่ถึงจะตกอยู่ใน ก๋ามือของถัง น

เฉียวมั่นหลัวหันหน้าไป ก็พบว่าถังชินกำลังยิ้มอยู่ ราวกับว่ากำลังหัวเราะเยาะเธออยู่ เธออดทนต่อไปไม่ ไหวแล้ว ก็เลยร้องออกมาแล้ว เข้าไปหาถังซิน

“ถังซิน แกมันคนเลว! “

เขาพุ่งเข้าไปอย่างรวดเร็ว เล็บมือเข้าไปถึงตัวถังซิน พอดีว่าถังซิ่นสีรองเท้าส้นสูง ในตอนที่ถอยหลบไปอ ก็เลยพลิกจนต้องบวมดคิ้ว แต่โชคดีที่มีคนพยุงไว้ด้าน หลัง

ลมหายใจเย็นๆที่ออกจากปลายจมูกนั่น ทำให้เธอเย็น แข็งทื่อหันหน้าไปก็พบกับมู่เฉินหยวน ไม่รู้ว่ามาได้ยัง ไง ดีที่มีเขาพยุงไว้ทำให้เธอไม่ล้มลงไป

“ลุง…..ประธานมู่ “ ถังซินรีบเปลี่ยนคำพูด ก่อนจะ อดทนความเจ็บแล้วรีบลุกออกจากเขา

รอบรอบเต็มไปด้วยผู้คน เรื่องพวกนี้ถูกพวกเขาเห็น เข้าไม่ดี จะต้องกลายเป็นข่าวลืออีกแน่ๆ

มู่เฉินหยวนเก็บมือกลับอย่างไม่ใส่ใจ เหมือนกับว่า ไม่ทันสังเกตถังซิน เพราะสถานการณ์ด้านหน้ามันรีบรัด ใบหน้าเขาเยือกเย็นและน่าเกรงขาม

“เกิดอะไรในบริษัทถึงได้มารวมตัวกับแบบนี้! ”

เขาพูดขึ้น กลุ่มคนที่โหวกเหวกก็เงียบทันที ทุกคนพึ่ง รู้ว่าว่าประธานมาแล้ว

น่าแปลก ประธานมูไม่ใช่ว่าประหารแค่เรื่องสาขาต่าง ประเทศหรอ พอกลับเข้ามาในประเทศก็ไม่ค่อยจะมาที่ บริษัทเท่าไหร่ไม่ใช่รึไง?

แต่อย่างก็ตามทุกคนไม่กล้าที่จะถาม ต่างก็แต่ได้ก้ม หน้าทักทาย

* ประ..ประธานมู่ เฉียวมั่นหลัวเองก็รุกลี้ลุกรันเล็ก น้อย เธอคิดไม่ถึงว่ามู่เฉินหยวนกลับมา และมู่เฉิน หยวนเองก็ไม่ชอบพนักงานที่ชอบโวยวาย เรื่องนี้ชักจะ ไปกันใหญ่แล้ว

มู่เฉินหยวนมือหนึ่งล่วงในกระเป๋ากางเกงเหลือบมอง ไป รอบแล้วพูดเสียงเข้ม “เกิดอะไรขึ้น ไม่มีอะไรทำ กันหรอมาอยู่ที่ห้องโถงนี้ โดยเฉพราะคุณ ผู้จัดการ เฉียว”

พอถูกเรียกชื่อ เฉียวมั่นหลัวก็หน้าขาวฉีด

เขากัดฟันมือชี้ไปที่ถังชินแล้วพูด ” ประธานมู่ ถังซิน เสียงได้ชื่อว่ามีโรคผิดปกติด้านอารมณ์ทางเพศไม่ให้ สามีแตะเนื้อต้องตัวแต่กลับไปผับนัดเจอผู้ชาย ซ้ำยังใช้ คลิปเสียงใส่ร้ายฉันอีกต่างหาก

* ผู้จัดการเฉียวคุณจะเกินไปแล้วนะ ” หลี่ซูเจียนออก มา อดไม่ได้ที่จะพูดแทนถังซิน “เมียน้อยอย่างเธอ รวมหัวกับสามีของถังซินเพื่อจะมาจัดการกับเขา แล้ว ยังพูดว่าเขาทําร้ายเธอ คลิปเสียงนั้นพวกเราฟังอย่าง ชัดเจน หูไม่ได้หนวกสักหน่อย

เฉินหยวนขนวดคิ้วขนเหมือนกับว่ากำลังพิจารณา ว่าใครพูดความจริงและเห็นรูปที่อยู่ด้านล่างแค่เห็นแวบ หนึ่งก็ดูออกว่าเป็นแผ่นหลังของตนเอง

เขามองไปผู้ช่วยจางที่ยืนอยู่ด้านข้างด้วยสายตาที่ เยือกเย็น “ผมแน่ใจว่าที่นั้นไม่มีนักข่าวไม่ทราบเหมือนกันว่ามี ของพวกนี้ได้อย่างไร “ผู้ช่วยจางพูดด้วยเสียงทต่ำ “รอ ผมไปตรวจสอบแล้วจะรายงานประธานมู่ทันที ”

ผ่านไปสักพักจอLCD ก็เปิดคลิปเสียงที่เฉียวมั่นหลัง พูดกับมู่หยางซิวขึ้นอีกครั้ง

เฉินหยวนฟังจบคิวก็ขมวดหนักขึ้น สายตามองไปที่ เฉียวมั่นหลัวแล้วพูดขึ้น “ผู้จัดการเฉียว ช่วยอธิบายที ”

“ประธาน ประธานฉัน…… เฉียวมั่นหลัวตะกุกตะกัก

ในเวลานี้ หัวหน้าซงแผนการจัดการบุคลากรดเบียด เข้ามา เขาพบว่า เฉินหยวนก็อยู่ “ประธานมู คุณทำไม มา บริษัทได้หละ? ”

“เข้ามาจัดการเรื่องนิดหน่อย ” เฉินหยวนเห็นเขา ลนลาน เลยถามขึ้น “ทำไมล่ะ?

หัวหน้าชงปาดเหงื่อที่หัวออก แล้วพูดแก้ตัวว่า ” คือ เรื่องมันเป็นแบบนี้นักออกแบบที่มู่ชื่อของเราไปเชิญมา จากมหาลัยไม่รู้ไปไหนแล้ว ผมกำลังตามหาเธออยู่

คุณหมายถึงฉันหรอ? “ หลี่ซูเจ๋เดินออกมา “คุณผู้หญิง คุณยังอยู่หรอ?” พอเห็นหลี่ซูเจ๋ หัว หน้า งถอนหายใจออกมา “ไม่ทันได้กลับก็ดีละ ถ้า เกิดคุณไม่พอใจกับการต้อนรับของเรา ก็สามารถยื่นข้อ เสนอได้นะครับ

“ให้ฉันพอใจงั้นหรอ? ผู้จัดการเฉียวเป็นคนไล่ฉัน ออกเอง” หลี่ซูจู้ถือตุ๊กตาหัวหอมพร้อมสีหน้าเศร้า “ใน ดอนนั้น ถังซินมาที่แผนกมาหาผู้จัดการเฉียว เพื่อบอก กับผู้จัดการเฉียวว่าตนเองไม่ได้รับเงินสินบน แต่ผู้ จัดการเฉียวไม่เชื่อ

“ฉันถึงพึ่งเข้ามาในชื่อ แต่ก็รู้มาก่อนเรื่องจรรยา บรรณของพนักงานและกฎของมู่ชื่อดี ก็แค่พูดกับ ผู้จัดการเฉียวว่าไม่ควรทำงานข้ามแผนกก็เท่านั้นผู้ จัดการเฉียวก็ดันโมโห

“ผู้จัดการเฉียว คุณทำแบบนี้ไม่ถูกนะ ” หัวหน้าส่งม องไปทางเฉียวมั่นหลัวแบบไม่พอใจ “คนของแผนก แปลมีปัญหาขึ้นก็ควรให้หัวหน้าของคณะนั้นรับผิดชอบ คุณไปก้าวก่ายทำไม? ” หัวหน้าซ่งรู้สึกโกรธเป็นอย่าง มาก

การหมู่ อจะเชิญคนเข้ามา ทำงานนั้นน้อยมาก ใน ตอนนั้นเพื่อที่จะเชิญหลี่ซูลู่เข้ามาทำงานต้องแข่งกับ บริษัทอื่นจนเลือดตาแทบกระเด็นกว่าจะเชิญเธอเข้ามา ทํางานได้

และอีกอย่างเฉียวมั่นหลัวคนนี้มีปัญหาด้านสมอง ไง ตัวเองเป็นแผนการจัดการยังไม่รู้อีกหรอว่าการหา นักออกแบบที่เก่งขนาดนี้มันยากขนาดไหน แถมยังไล่ พนักงานออกแทนหัวหน้า ก

“เพราะ เพราะหัวหน้าหลิวไม่อยู่ ฉันเลย…” เฉียวมั่น หลัวลุกลี้ลุกลนสุดๆ เธออยู่ในมู่ชื่อล้มลุกคลุกคลานกว่า จะมาอยู่ในตำแหน่งนี้ได้มันไม่ใช่ง่ายๆเลย จะต้องไม่ให้ โดนไล่ออกง่ายๆ

เธอแสดงความอ่อนแอออกมา

“มันเป็นความผิดฉันเอง ฉันต้องขอโทษคุณหลี่ด้วย ค่ะ” เฉียวมั่นหลัวรีบขอโทษหลี่ซูเจ๋ หันไปทางมู่เฉิน หยวนกันเอวลงต่ำกว่าเดิม “ประธาน ฉันขอโทษจริงๆ สมองฉันคงฟันเฟือนไปแล้ว

“ความจริงก็คือฉันรู้อยู่ว่ามู่หยางซิวแต่งงานแล้ว ฉัน ยังเคยปฏิเสธเขาไปแล้วแต่เขาซื้อฉันไม่ยอมเลิกรา เกลี้ยกล่อมฉัน และยังพูดว่าภรรยาตัวเองไม่ได้เรื่อง ฉันถูกเขาหลอกลวงจนกลายเป็นแบบนี้ ” ถังซินจองมองเฉียวมั่นหลัวที่กำลังแสดงอยู่ ก็อดไม่ ได้ที่จะนชมเขา

ฝีมือระดับสูงจริงๆ

พอรู้อยู่แล้วว่า เฉินหยวนต้องซักถามก็เลยยอมรับตัว เอง แล้วยังปิดความรับผิดชอบให้กับมูหยางซิว เหอะๆ ไม่รู้ว่ามู่หยางซิวที่นอนอยู่ที่โรงพยาบาลมาได้ยินคำพูด ของเฉียวมั่นหลัวเหล่านี้แล้วในใจจะรู้สึกอย่างไร

“ประธานมู่ ฉันอยู่มชื่อมาก็นานแล้ว เนื้องานเป็นยังไง คุณก็คงรู้ดี ”

เฉียวมั่นหลัวร้องไห้จนเครื่องสําอางหลุดออกหมด แล้วน้ำเสียงสะอึกสะอื้น “ไม่ว่าบทลงโทษจะเป็นยังไง ฉันก็ยอมรับได้หมด”

” ให้ฝ่ายบริหารบุคลากรจัดการเรื่องเงินเดือน “เฉิน หยวนพูดตัดคําพูดของเขาด้วยหน้าเข็มครึ่

“ประธาน…ประธานมู่? “เฉียวมั่นหลัวไม่อยากจะเชื่อ มู่ ชื่อจะไล่เธอออก เพียงเพราะเรื่องแค่นี้” หลายปีผ่าน มานฉันทุ่นแรงทุ่มใจให้กับบริษัท คุณ….. มู่เฉินหยวนถามกลับ “ความหมายของคุณคือ คนอื่นๆ ไม่ทุ่มแรงทุ่มใจให้กับบริษัทอย่างนั้นหรอ?”