บทที่ 241 ประธานมู่ ให้ฉันยืมสักสองสามคนสิ

มู่เฉินหย่วนไม่พูดไม่จาถือว่ายอมรับโดยปริยาย

ถังซินหัวเราะอย่างเย็นชาติด ๆ กัน “ผู้ช่วยพิเศษที่ “พยายามอย่างสุดความสามารถ” อย่างผู้ช่วยจาง ไม่เป็น สองรองใครในเมืองหนานเฉิงนี้ ! คุณมู่ คุณโชคดีจริงๆ เลย นะคะ”

“ถ้าคุณชอบก็เอาไปเหอชวนสิ”

“มิกล้าค่ะ เหอชวนจ่ายเงินเดือนไม่ไหวหรอกค่ะ” ถังซิน โบกไม้โบกมือ พอมู่เฉินหย่วนพูดมาขนาดนี้ เธอก็เลยคิดถึง เรื่องการประมูลรถไฟความเร็วสูงจึงถอนหายใจอยู่บนเก้าอี้ เอนนอน

ถังซินพูด “การประมูลรถไฟความเร็วสูงดินเขตตะวันออก ฉันยืมคนจากบริษัทอื่นสองสามคนมารวมทีมกัน จะบอกว่า พวกเขาไม่ดีก็ไม่ได้ ก็แค่ไม่ถึงมาตรฐานที่ฉันต้องการ”

“เอกสารประกวดราคายังไม่เสร็จเหรอ”

“ยังเลยค่ะ ถ้าทำง่ายขนาดนั้น ฉันดูกลุ้มใจมากเหรอ คะ ! ” ถังซินทำหน้ากลุ้มใจ “ฉันก็ดันเพิ่งแตะโครงการนี้ มาตรฐานก็งั้นๆ”

มู่เฉินหย่วนหัวเราะ “แล้วคุณอยากจะบอกพูดอะไรล่ะ”
พอโดนอ่านความคิดออก ถังซินก็รู้สึกเขินนิด ๆ เธอไอ “วงการอุตสาหกรรมใคร ๆ ก็รู้ว่าตระกูลมู่มีแต่คนฝีมือยอด เยี่ยม ฉันอยากยืมคนจากตระกูลมู่มาสักสองสามคนค่ะ”

“พวกเหอชวนอย่างพวกคุณไร้ความสามารถ แถมยัง อยากได้โครงการรถไฟความเร็วสูงดินอีก” มู่เฉินหย่วน “หึ” 11 ออกมา “ไม่รู้จะบอกว่าพวกคุณมั่นใจมากเกินไปหรือว่าโง่ดี”

ถังซินโมโห “คุณไม่ยืมก็ไม่ยืมสิคะ ดูถูกคนหมายความว่า ไงคะ ถ้าฉันไม่เชื่อหรอก มีเงินก็หาคนมีฝีมือมาไม่ได้ ฉันจะ ต้องคว้าโครงการนี้มาให้ได้ค่ะ”

ถ้าประมูลรถไฟความเร็วสูงดินมาได้ ไม่เพียงแต่เป็นการ ยืนยันความสามารถของเหอชวน แต่ก็เป็นการยืนยันความ สามารถของเธอด้วย

เหลือบเห็นท่าทีที่มีจิตวิญญาณในการต่อสู้สูงของเธอ ริม ฝีปากบางของมู่เฉินหย่วนก็ยิ้มขึ้น “อยากยืมคนของตระกู ลมู่ ก็ไม่ใช่ว่าจะไม่ได้

ถังซินถามทันที “คุณเห็นด้วยแล้วเหรอคะ”

มู่เฉินหย่วนครุ่นคิดแล้วพูด “ตระกูลมู่แต่ละคนก็มีงานของ ตัวเอง ถ้าผมเป็นผู้ประสานงานไปเหอชวน ประสิทธิภาพ การทํางานจะลดลงมาก

ถังซินเข้าใจความหมายของเขาจึง “หึ” แล้วพูด “จะเอา เท่าไหร่คุณบอกมาก็ได้ค่ะ”
“คณถัง ตอนนี้คณเป็นคนขอยืมคนกับผมนะ ทําไมผมถึง รู้สึกว่าคุณเหมือนเจ้านายเลยล่ะ ฮะ”

“คุณมู่…ประธานมู่คะ” ถังซินฝืนยิ้มออกมาทำให้ตัวเองดู จริงใจมาก “ฉันขอยืมคนมาใช้กับคุณด้วยความจริงใจ กรุณา ให้โอกาสฉันให้เงินคุณด้วยนะคะ”

“กินข้าวเสร็จแล้วค่อยคุย

“ได้ค่ะ ได้ค่ะ กินข้าวเสร็จแล้วค่อยคุยนะคะ” เดิมทีถังซิ นอยากกินอาหารฝรั่ง พอเห็นเขาเหล่มองแว๊บหนึ่งก็เลยพูด ว่า “ประธานมู่อยากกินอะไรคะ พวกเราไปซื้อกับข้าวกันที่ ซุปเปอร์นะคะ”

เธอทําท่าทางเอาอกเอาใจมู่เฉินหย่วนใหญ่ทำให้มู่เฉิน หย่วนพอใจมาก “นี่คุณพูดเองนะ”

ถังซินยิ้มๆ

ไม่อย่างนั้นจะพูดกันเหรอว่านายทุนน่าเกลียดที่สุด ก็ เพราะรู้วิธีขูดรีดคนอื่น !

พอทั้งสองคนเพิ่งมาถึงซุปเปอร์มาร์เก็ตกำลังจะไปซื้อ ของ กวนชิงเฟิงก็โทรมาหาถังซินถามว่าเธออยู่ที่ไหน ถังซิ นรู้ว่าเขากับจ่ซือซือยังไม่ได้กินข้าวเลยให้พวกเขาไปรอที่ บ้านของมู่เฉินหยวน

มู่เฉินหย่วนไม่พอใจ “บ้านผมเป็นที่พักพิงชั่วคราวหรือไงใครๆ ถึงก็เข้ามาได้

“ไม่ใช่ว่าใคร ๆ ก็เข้ามาได้นะคะ แต่ก็เข้ามากันสองสาม คนแล้ว” ถังซินพูดอย่างอารมณ์เสีย “ยังไงน้องชายฉันก็ ถือว่าเป็นน้องเขยของแฟนคุณ ทําไมคะ คุณรังเกียจเห รอคะ ที่มากินข้าวที่บ้านของคุณ ฉันเห็นคุณส่งมา คุณไม่ รังเกียจเลยสักนิด แถมยังพาเขาไปคุยกันที่ชั้นสองอีก”

มู่เฉินหย่วนเข้าไปใกล้ ๆ เธอ ทั้งสองคนอยู่ใกล้ชิดกันมาก “คุณถัง คุณหึงเหรอ”

“ฉันแค่เล่าความจริง คุณอย่าเข้ามาใกล้ขนาดนั้นสิคะ ! ” ถังซินปัดหัวของเขาออก ดันรถเข็นไปข้างหน้าไม่สนใจใคร ชายหนุ่มก้มหน้ายิ้ม เดินตามความเร็วของคนข้างหน้าไป

เดินซุปเปอร์มาร์เก็ตมาได้ชั่วโมงหนึ่งแล้ว ถังซินซื้อของ มาสามถุงใหญ่เต็มๆ เพียงแต่ว่ามู่เฉินหย่วนถือคนเดียว เวลานี้เองเธอถึงรู้สึกว่าผู้ชายมีประโยชน์

อย่างน้อยถือของได้และเป็นคนขับรถได้

พอถึงบ้านแล้ว ถังซินถือถุงชอปปิ้งเล็กๆ แตะคีย์การ์ดเข้า บ้านไปก่อน พอเข้ามาก็ได้ยินเสียงออดอ้อนของจู่ซือซือ ทําตัวอ้อนเธอจนเธอขนลุกขนพอง

“เจ้า เจ้กลับมาแล้วเหรอ ! ” พอเห็นถังซินจ่ซือซือก็รีบ กลายร่างจากสาวน้อยกลายเป็นนกน้อยบินไปหาของที่ถัง ซินถือ “ฉันเอง ฉันเอง ! ”
ถังซินมองเธอยิ้มอย่างสดใส อยากจะพูดเสมอว่า “เธอ ทําตัวดี ๆ หน่อยได้ไหม” พอตอนหลังมาคิดว่ากวนชิงเฟิง โตขนาดนี้แล้วหาแฟนสวยขนาดนี้ไม่ใช่เรื่องง่ายเลยจึงอด กลั้นเอาไว้

ช่างเถอะ ๆ ใครใช้ให้หล่อนเป็นน้องสาวของประธานมู่ล่ะ

จ่ซือซือลากถังซินไปนั่งในห้องรับแขกแล้วยกชาเทน้ำบีบ ไหล่ทุบหลังให้เธอ “เจ้ขา เดือนหน้าหลุยส์ วิตตองมีแฟชั่น โชว์ เจ้อยากไปดูกับฉันไหม”

“เจ้ชอบดูการแสดงนี่ หนังเรื่องใหม่ของฉันจะเปิดกล้อง แล้ว เจ้อยากไปเป็นแขกรับเชิญหน่อยไหมล่ะ”

“บริษัทเจ้บาดเงินไหม

“เอาละ เอาละ เลิกบีบได้แล้ว” ถังซินขยับตัวไปข้างๆ เธอ รู้สึกแปลกมาก ไม่ชินเอาเสียเลย “ฉันไม่จับพวกเธอแยกกัน หรอก เธออย่าทำแบบนี้สิ ต้อนรับดีมากเกินไปแล้วนะ”

จ่ซือซือโผเข้าไปดึงแขนเธอ ทำท่าทางออดอ้อนมาก “ฉัน ก็แค่ชอบเจ้มาก หน้าตาก็สวย นิสัยก็ดี ฉันแทบอยากจะ แนะนําผู้ชายดี ๆ ให้เจ้มากเลย”

เสียงเย็นชาของมู่เฉินหย่วนลอดเข้ามา “เธออยากแนะนำ

อะไร ? ฮะ ? ”
“พี่เฉิน พี่ทําเกินไปแล้วนะ แอบฟังคนอื่นพูดด้วย ! “จ่ ซือซือ “ ” ออกมา เหมือนกับไม่กล้าหือต่อหน้ามู่เฉินหย่วน เลยหนีไปโผเข้าหาอ้อมอกของกวนชิงเฟิง

กวนชิงเฟิงชินกับการที่เธอทําตัวติดหนีบขนาดนี้มานาน แล้ว จึงได้แต่ขมวดคิ้ว ทำหน้าบึ้งตึงพูดกับถังซิน “ลูกชาย ของเขาเป็นซาแซงแฟนของซือซือ ไม่รู้ว่าไปรู้ตารางงานข องซือซือมาได้ไง แอบตามมาตลอดเลย

“โมโมยผิงหยินเหรอ”

กวนชิงเฟิง “อืม” “เขาฉวยโอกาสตอนที่ผู้ช่วยไม่ทันระวัง ลักพาตัวซือซือไป ระหว่างทางที่ผมไปก็พบว่าพี่เปิดแหวน สะกดรอยตามแล้ว ก็เลยโทรหาประธานมู่

มู่เฉินหย่วนฟังไปก็ไม่พอใจอย่างมาก

ไอ้หมอนี่เรียกตัวเองว่าพี่รองไม่ได้เลยหรือไง เรียก ประธานมู่ ๆ อย่างกับไม่ได้สนิทกันอย่างนั้นน่ะ

“จิตใจของซาแซงแฟนคนนั้นเศร้าหมองมาก อยากลาก ฉันกับเขาตายไปด้วยกัน” จู่ซือซือพูดเสริม “เจ้อย่าโกรธที่ ชิงเฟิงไม่ไปช่วยเจ้เลยนะ”

ถังซินเข้าใจแล้วว่าทำไมพอเธอเข้ามาจู่ซือซือถึงต้อนรับ เธอดีขนาดนี้ รู้สึกได้ว่าเรื่องมันเป็นอย่างนี้นี่เอง

เธอพูด “ฉันไม่เป็นไร แค่กวนลี่หลั่งขอฉันหลายครั้งแล้วแต่ฉันไม่ได้รับปากก็เลยทําให้เขาพาฉันไปโรงพยาบาล อยากลากฉันไปดูดไขสันหลังเฉย ๆ

จ่ซือซือพูดอย่างตื่นเต้น “พวกเขาทำสำเร็จไหม

“ไม่”

“งั้นก็ดีแล้ว” จ่ซือซือโลกออกไปที พึมพำๆ “ถ้าพวกเขาทํ สำเร็จ ก็แสดงว่าพี่เฉินใช้ไม่ได้มากๆ แฟนตัวเองแท้ ๆ ยัง ปกป้องไม่ได้”

ถังชินกินส้มอยู่ก็หยุดชะงักไปเลย

“พวกเธอหิวแล้วละสิ ฉันไปทำกับข้าวนะ” เธอยักส้มเข้า ปากไปแล้วรีบไปเข้าครัว

มู่เฉินหย่วนอารมณ์ดีมาก ตามเธอไปด้วย “ฉันไปล้างผัก นะ”

“ว้าว นายได้ยินพี่เฉินพูดอะไรเมื่อกี้ไหม” จู่ซือซือเอา มือสองข้างทาบแก้มอุทานด้วยความประหลาดใจไม่น้อย “คุณชายเศรษฐีผู้ไม่แตะงานบ้านใด ๆ ไปล้างผักด้วย ! ”

กวนชิงเฟิงไม่อยากตอบ

มีแฟนพลังเหลือล้นขนาดนี้ เขาก็เหนื่อยมากเหมือนกัน

ถังซินเห็นฝูงเฉินหย่วนเข้าช่วยก็ไม่ได้พูดอะไร อยู่ช่วยแบ่งกันทำงานก็สบายหน่อยด้วย “ห้องครัวขี้เขม่าน้ำมัน เยอะ คุณไปเปลี่ยนเสื้อเชิ้ตดีกว่าไหมคะ”

“ไม่ต้องหรอก เสื้อผ้าตัวอื่นผมก็ไม่ถูกเหมือนกัน”

คุณออกไปเถอะ !

อัลเซเชียนน้อยก็เข้ามาร่วมจอยด้วยในห้องครัว มู่เฉิน หย่วนเลี้ยงมาดี ตัวโตขึ้นมาก กระดิกหางหนักมาก วนรอบ ถังซินหันไปหันมา

“แกไปไกล ๆ หน่อย เดี๋ยวฉันจะเหยียบแกเอานะ” ถังซิน ใช้เท้าดันมันออกไป แป๊บเดียวมันก็นัวเนียติดหนึบอีก ถังซิ นพูดไม่ออกบอกไม่ถูก ได้แต่ตามมันไป